Bevinding (geloofsbeleving)

[-DIA-]

Begrijp het goed, zoiets zal ook geen reëel wensen zijn. Maar die ziel die aan de weet kwam wat het is om mens te zijn, een onsterfelijke ziel voor de eeuwigheid te hebben, en dan ziet op een hond of een koe, dan ziet hij: die dieren hebben nooit gezondigd, en hebben geen ziel voor de eeuwigheid.
Ik denk zo dat dit wel eens zo kan beleefd worden als de afgrond tot de afgrond roept bij het gedruis van Uw watergoten. Wat weten wij ervan als een ziel daadwerkelijk aan zijn verloren staat wordt ontdekt?

Zeker kan het zo beleefd worden. En dan zegt dominee Vroegindeweij: maar zo moet u niet denken. Ge zijt een mens en ge mag het Evangelie horen. Gij hoeft niet verloren te gaan.

Dat is ook helemaal waar. Maar tot wie zou ds. Vroegindeweij zich richten met deze woorden? Naar alle mensen of naar mensen die door de ontdekking zo geneigd zouden zijn dit te denken?

[Mannetje]

Begrijp het goed, zoiets zal ook geen reëel wensen zijn. Maar die ziel die aan de weet kwam wat het is om mens te zijn, een onsterfelijke ziel voor de eeuwigheid te hebben, en dan ziet op een hond of een koe, dan ziet hij: die dieren hebben nooit gezondigd, en hebben geen ziel voor de eeuwigheid.
Ik denk zo dat dit wel eens zo kan beleefd worden als de afgrond tot de afgrond roept bij het gedruis van Uw watergoten. Wat weten wij ervan als een ziel daadwerkelijk aan zijn verloren staat wordt ontdekt?

Zeker kan het zo beleefd worden. En dan zegt dominee Vroegindeweij: maar zo moet u niet denken. Ge zijt een mens en ge mag het Evangelie horen. Gij hoeft niet verloren te gaan.

Dat is ook helemaal waar. Maar tot wie zou ds. Vroegindeweij zich richten met deze woorden? Naar alle mensen of naar mensen die door de ontdekking zo geneigd zouden zijn dit te denken?

Tot die mensen die zo denken.
Maar daarmee is het geen voorwaarde, zo van: eerst moet je liever een dier zijn en dan pas mag ik u verkondigen dat u zo niet moet denken.
Ook niet een weg waarlangs: ieder zal zo eerst denken.
Nee... hij zegt tot diegene die ondanks het Evangelie toch zo denken: denk zo niet!

Maak van dit citaat toch geen grond voor verharding. Een onverdacht predikant uit vroeger tijden zegt ook tegen jou:
„Tot de benauwden zeg ik, spreek nooit in moedeloosheid: och, dat ik een dier was en dood voor mij dood. Vergeet niet: het is enig licht als de Heere u doet zien, dat er een scheiding ligt tussen God en uw ziel. Ge weet niet welk een oneindig voorrecht het is, dat ge een redelijk mens zijt en onder het Evangelielicht geboren. Van uw geboorte af deed de Heere het Evangelielicht over u opgaan. God riep u tot bekering en deed veel aan u. En daarbij, al zijt ge nog zo ellendig en verloren, als ge het maar ziet en gelooft, wil God u zo gaarne helpen, en zo is er bij Jezus redding en verberging voor u te verkrijgen. Gij behoeft niet verloren te gaan."

[Posthoorn]

Welke predikant was dat?

[-DIA-]

Tot die mensen die zo denken.
Maar daarmee is het geen voorwaarde, zo van: eerst moet je liever een dier zijn en dan pas mag ik u verkondigen dat u zo niet moet denken.
Ook niet een weg waarlangs: ieder zal zo eerst denken.
Nee... hij zegt tot diegene die ondanks het Evangelie toch zo denken: denk zo niet!

Maak van dit citaat toch geen grond voor verharding. Een onverdacht predikant uit vroeger tijden zegt ook tegen jou:
„Tot de benauwden zeg ik, spreek nooit in moedeloosheid: och, dat ik een dier was en dood voor mij dood. Vergeet niet: het is enig licht als de Heere u doet zien, dat er een scheiding ligt tussen God en uw ziel. Ge weet niet welk een oneindig voorrecht het is, dat ge een redelijk mens zijt en onder het Evangelielicht geboren. Van uw geboorte af deed de Heere het Evangelielicht over u opgaan. God riep u tot bekering en deed veel aan u. En daarbij, al zijt ge nog zo ellendig en verloren, als ge het maar ziet en gelooft, wil God u zo gaarne helpen, en zo is er bij Jezus redding en verberging voor u te verkrijgen. Gij behoeft niet verloren te gaan."

„Tot de benauwden zeg ik, spreek nooit in moedeloosheid: och, dat ik een dier was en dood voor mij dood. Vergeet niet: het is enig licht als de Heere u doet zien, dat er een scheiding ligt tussen God en uw ziel. Ge weet niet welk een oneindig voorrecht het is, dat ge een redelijk mens zijt en onder het Evangelielicht geboren. Van uw geboorte af deed de Heere het Evangelielicht over u opgaan. God riep u tot bekering en deed veel aan u. En daarbij, al zijt ge nog zo ellendig en verloren, als ge het maar ziet en gelooft, wil God u zo gaarne helpen, en zo is er bij Jezus redding en verberging voor u te verkrijgen. Gij behoeft niet verloren te gaan."

Maar doe ik dat dan? Ik zeg dat ik weet uit de praktijk dat het voorkomt. Dat mogen we toch zeggen? Of niet? En juist daartegenover wat ds. Vroegideweij zegt. Het zijn feiten, en waarheden. Zou een mens niet onderwezen kunnen worden door deze woorden?
Je hoort nog wel eens zeggen: Wees niet al te moedeloos. U leeft nog, het kan nog voor iedereen. Een dominee weet niet voor wie, maar het het feit dat het kan, mag, moet zelfs verkondigd worden: De dood in Adam en het Leven in Christus. Maar het is vanzelf voor elke hoorder een persoonlijke zaak.

[KDD]

Tot die mensen die zo denken.
Maar daarmee is het geen voorwaarde, zo van: eerst moet je liever een dier zijn en dan pas mag ik u verkondigen dat u zo niet moet denken.
Ook niet een weg waarlangs: ieder zal zo eerst denken.
Nee... hij zegt tot diegene die ondanks het Evangelie toch zo denken: denk zo niet!

Maak van dit citaat toch geen grond voor verharding. Een onverdacht predikant uit vroeger tijden zegt ook tegen jou:
„Tot de benauwden zeg ik, spreek nooit in moedeloosheid: och, dat ik een dier was en dood voor mij dood. Vergeet niet: het is enig licht als de Heere u doet zien, dat er een scheiding ligt tussen God en uw ziel. Ge weet niet welk een oneindig voorrecht het is, dat ge een redelijk mens zijt en onder het Evangelielicht geboren. Van uw geboorte af deed de Heere het Evangelielicht over u opgaan. God riep u tot bekering en deed veel aan u. En daarbij, al zijt ge nog zo ellendig en verloren, als ge het maar ziet en gelooft, wil God u zo gaarne helpen, en zo is er bij Jezus redding en verberging voor u te verkrijgen. Gij behoeft niet verloren te gaan."

„Tot de benauwden zeg ik, spreek nooit in moedeloosheid: och, dat ik een dier was en dood voor mij dood. Vergeet niet: het is enig licht als de Heere u doet zien, dat er een scheiding ligt tussen God en uw ziel. Ge weet niet welk een oneindig voorrecht het is, dat ge een redelijk mens zijt en onder het Evangelielicht geboren. Van uw geboorte af deed de Heere het Evangelielicht over u opgaan. God riep u tot bekering en deed veel aan u. En daarbij, al zijt ge nog zo ellendig en verloren, als ge het maar ziet en gelooft, wil God u zo gaarne helpen, en zo is er bij Jezus redding en verberging voor u te verkrijgen. Gij behoeft niet verloren te gaan."

Maar doe ik dat dan? Ik zeg dat ik weet uit de praktijk dat het voorkomt. Dat mogen we toch zeggen? Of niet? En juist daartegenover wat ds. Vroegideweij zegt. Het zijn feiten, en waarheden. Zou een mens niet onderwezen kunnen worden door deze woorden?
Je hoort nog wel eens zeggen: Wees niet al te moedeloos. U leeft nog, het kan nog voor iedereen. Een dominee weet niet voor wie, maar het het feit dat het kan, mag, moet zelfs verkondigd worden: De dood in Adam en het Leven in Christus. Maar het is vanzelf voor elke hoorder een persoonlijke zaak.

Het punt is dat die gevoelen ook bevindingen zijn maar dat het niet grnoeg is - er is meer nodig.

[-DIA-]

Het punt is dat die gevoelen ook bevindingen zijn maar dat het niet genoeg is - er is meer nodig.

Dat moet je dan maar eens aan een oprecht ontdekte ziel zeggen. Een ziel die aan het einde is met zichzelf. Ik dacht dat zo'n ziel dat ook wel weet, beter dan alle beschouwend christendom. Ja, en ik weet het ook wel, dat is ook voor mij en voor u nodig.

[helma]

Welke predikant was dat?

Ja, ik zou het ook fijn vinden om een naam bij een citaat te zien...

[KDD]

Wat langer maar de moiete waard:

Misschien ben ik niet helemaal billijk, maar toch ook niet beslist verkeerd, als ik onze briefschrijver karakteriseer als een man van de rechte lijn. Hij houdt niet van omwegen. Hij neigt er wel een beetje toe om te denken, dat er één weg is tot Christus en dat is een rechte weg en die is voor ieder ongeveer gelijk.

Er zijn mensen, die in deze richting denken. Hen allen zou ik het Woord uit Exodus 13 : 18 in herinnering willen brengen: Maar God leidde het volk om.' ' En dan komt men in allerlei toestanden: an eens dicht bij en dan weer ver af. Hiertegenover staat een andere gedachte. Deze gaat er van uit, dat het hier op aan komt, dat men in de woestijn ronddoolt en daar enige ondervinding heeft, die men ook bij Gods volk aantreft. Zij vragen dan niet naar de uitkomst van de wandeling en vergeten, dat er staat: in het merendeel van hen, die in de woestijn gebracht waren, had God geen behagen. Zij kwamen dus niet in Kanaan. Wat is in dit verband te vergelijken met Kanaan? Mij dunkt, het ingaan in Christus. De rechtlijnige zegt: et gaat om één ding, het gaat om de bewuste rechtvaardigmaking. De kromlijnige omwegman zegt: et gaat om één ding, om een begin in je leven, dat spreekt van een krachtdagige verandering. De een legt alle nadruk op het begin, waardoor zijn volgelingen zeggen: ls ik nu maar wist of God met mij begonnen is. De ander legt alle nadruk op de volwassenheid en zegt: zolang ik niet meerderjarig ben, ben ik niet geboren. Maar de ware kern der dingen ligt niet in wat wij meegemaakt hebben. Zij ligt niet in het krachtdadig begin alsof dat het beslissende is. Zij ligt evenmin in de bewuste rechtvaardigmaking, die het werk Gods kroont. Maar de beslissende zaak ligt hierin of wij in Christus zijn ingelijfd door - een waar geloof. Men neme de Catechismus als voorbeeld en dan de bekende vraag 20: Worden dan alle mensen wederom door Christus zalig, gelijk zij door Adam verdoemd zijn geworden? " Dit is de vraag. En dan luidt het antwoord niet: Neen zij, maar alleen met wie God begonnen is en die krachtdadig zijn overgezet. Van deze kunnen er immers nog heel wat met Lot's vrouw tussen Sodom en Zoar omkomen.

Wat groeit dit koren uit Mattheüs 13 : 5 krachtdadig op. Het loopt echter op niets uit. De Catechismus antwoordt ook niet: Neen zij, maar alleen die bewust gerechtvaardigd zijn. Het rechte antwoord luidt: Neen zij, maar alleen degenen, die Hem door een waar geloof worden ingelijfd en al zijn weldaden aannemen."

Hiermee wil ik niets zeggen tegen de noodzaak van een krachtdadig ingrijpen Gods om ons te brengen tot een zoeken van de Heere. Ik wil ook niets gezegd hebben tegen de noodzakelijkheid van een gelovig aannemen van de vergeving der zonden. Ik wil alleen waarschuwen voor een bewustzijnsvernauwing, die er toe leidt, dat men aan één van de vele ondervindingen of bevindingen rust mogen vinden. Ik wil nog eens met nadruk zeggen, dat het gaat om de vereniging van de zondaar met de Persoon van Christus. De rechtvaardigmaking is een goed, dat uit deze vereniging voortvloeit en daar men vroeger of later, nadat men tot het geloof gekomen is, min of meer bewust en helder, kennis van krijgt. Ik dacht, dat het zo lag. Maar dit werkt naar twee kanten. Zowel de mannen en vrouwen, die alleen van leven spreken als men van een bewuste rechtvaardigmaking kan vertellen en de anderen, die overal leven vinden, waar mensen bevindingen vertellen, worden hierdoor getroffen. Beide verliezen uit het oog, dat de zaligheid in Christus ligt. De eersten verliezen uit het oog, dat de zaligheid geheel in Christus ligt en dat de eis van een bewuste rechtvaardigmaking („en zonder die is men nog verloren") uitgaat boven hetgeen geschreven staat. De anderen verliezen uit het oog, dat de zaligheid alleen in het geloof in Christus ligt en niet in welke krachtdadige bevindingen ook. Wat kan een mens bevindelijk zijn, zonder enig idee te hebben van de noodzakelijkheid van de Borg en Zaligmaker.

[Ad Anker]

Welke predikant was dat?

Ja, ik zou het ook fijn vinden om een naam bij een citaat te zien...

L. Vroegindeweij, daar hebben we het toch telkens over?

[Mannetje]

Inderdaad. En na de citaten van KDD moet ik toch maar eens wat meer van hem gaan lezen, denk ik.
Dank voor het delen!

[GerefGemeente-lid]

Welke predikant was dat?

Ja, ik zou het ook fijn vinden om een naam bij een citaat te zien...

L. Vroegindeweij, daar hebben we het toch telkens over?

Dat is net als met een WhatsApp-groep: men leest een laatste bericht en niet de discussie/gedachtewisseling ervoor.

Voor mij is zoiets een kleine ergernis.

[Terri]

Begrijp het goed, zoiets zal ook geen reëel wensen zijn. Maar die ziel die aan de weet kwam wat het is om mens te zijn, een onsterfelijke ziel voor de eeuwigheid te hebben, en dan ziet op een hond of een koe, dan ziet hij: die dieren hebben nooit gezondigd, en hebben geen ziel voor de eeuwigheid.
Ik denk zo dat dit wel eens zo kan beleefd worden als de afgrond tot de afgrond roept bij het gedruis van Uw watergoten. Wat weten wij ervan als een ziel daadwerkelijk aan zijn verloren staat wordt ontdekt?

Zeker kan het zo beleefd worden. En dan zegt dominee Vroegindeweij: maar zo moet u niet denken. Ge zijt een mens en ge mag het Evangelie horen. Gij hoeft niet verloren te gaan.

Dat is ook helemaal waar. Maar tot wie zou ds. Vroegindeweij zich richten met deze woorden? Naar alle mensen of naar mensen die door de ontdekking zo geneigd zouden zijn dit te denken?

Tot die mensen die zo denken.
Maar daarmee is het geen voorwaarde, zo van: eerst moet je liever een dier zijn en dan pas mag ik u verkondigen dat u zo niet moet denken.
Ook niet een weg waarlangs: ieder zal zo eerst denken.
Nee... hij zegt tot diegene die ondanks het Evangelie toch zo denken: denk zo niet!

Maak van dit citaat toch geen grond voor verharding. Een onverdacht predikant uit vroeger tijden zegt ook tegen jou:
„Tot de benauwden zeg ik, spreek nooit in moedeloosheid: och, dat ik een dier was en dood voor mij dood. Vergeet niet: het is enig licht als de Heere u doet zien, dat er een scheiding ligt tussen God en uw ziel. Ge weet niet welk een oneindig voorrecht het is, dat ge een redelijk mens zijt en onder het Evangelielicht geboren. Van uw geboorte af deed de Heere het Evangelielicht over u opgaan. God riep u tot bekering en deed veel aan u. En daarbij, al zijt ge nog zo ellendig en verloren, als ge het maar ziet en gelooft, wil God u zo gaarne helpen, en zo is er bij Jezus redding en verberging voor u te verkrijgen. Gij behoeft niet verloren te gaan."

„Tot de benauwden zeg ik, spreek nooit in moedeloosheid: och, dat ik een dier was en dood voor mij dood. Vergeet niet: het is enig licht als de Heere u doet zien, dat er een scheiding ligt tussen God en uw ziel. Ge weet niet welk een oneindig voorrecht het is, dat ge een redelijk mens zijt en onder het Evangelielicht geboren. Van uw geboorte af deed de Heere het Evangelielicht over u opgaan. God riep u tot bekering en deed veel aan u. En daarbij, al zijt ge nog zo ellendig en verloren, als ge het maar ziet en gelooft, wil God u zo gaarne helpen, en zo is er bij Jezus redding en verberging voor u te verkrijgen. Gij behoeft niet verloren te gaan."

Dit is toch hetzelfde citaat als van ds Vroegindeweij? Of begrijp ik Posthoorn en Helma niet goed?

Edit
ik zie dat er al op gereageerd is.

[helma]

Welke predikant was dat?

Ja, ik zou het ook fijn vinden om een naam bij een citaat te zien...

L. Vroegindeweij, daar hebben we het toch telkens over?

Dat is net als met een WhatsApp-groep: men leest een laatste bericht en niet de discussie/gedachtewisseling ervoor.

Voor mij is zoiets een kleine ergernis.

Ik zag een bericht van KDD over Philpot uit juli. Daarna een citaat zonder naam.
Die bedoelde ik eigenlijk. Als het zonder naam van de auteur is denk ik dat het citaat van de poster zelf is

[Maanenschijn]

Ik heb mij al vaak afgevraagd:

Kan iemand die geen overtuiging van zonde en genade kent eigenlijk wel bevinding in een preek of gesprek beluisteren? En daarmee bedoel in dan ‘gepreekte bevinding’, dus niet de zielservaring die de (s)preker zelf heeft en daarvan iets deelt.

[Bertiel]

Gepreekte bevinding, dat wil dus zeggen dat de (onbekeerde) luisteraar hoort dat hetgeen als bevindingen wordt geponeerd, niet echt is?

Weet ik zo niet. De Bereëers zochten de schrift na en konden daarin de waarheid vinden.

Het lijkt me in geval van boven geschetste casus beter om de prioriteiten bij te stellen.

Wat is je eigen gedachtengang hieromtrent?