Dat is een conclusie die ik ook wel in plaats van de jongerenwerker kan trekken, want die conclusie ligt nogal voor de hand.

samanthi schreef:

Herman schreef:

Ambtenaar schreef:

-DIA- schreef: Hebt hierover ook gelezen in De Saambinder? Zeker het lezen waard. Ik zou toch bij voorkeur het stukje in De Saambinder prefereren. We weten ongeveer waar we van de NRC kunnen verwachten.

Nee, ik lees de Saambinder niet. Ik deelde de link slechts ter informatie.

In je reactie komt een onverholen negatieve grondhouding naar boven ten aanzien van de NRC. Onterecht lijkt me, omdat er helemaal geen negatief woord valt over de Biblebelt in het artikel. Dat zou ook vreemd zijn gezien de achtergrond van de betreffende journalist.

Citaat: Wie voortdurend hoort dat je in principe reddeloos verloren bent en niets kunt bijdragen aan je eigen redding gaat op zoek naar een ventiel. Die spanning is anders niet te verdragen.

Is dit een duiding van de jongerenwerker, of is dit op eerste hand verkregen informatie vanuit de groep?

Ik vermoed dat het onder die jonge gasten leeft.
Mijn jongste zwagertje zei, als ik niet uitverkoren ben heb ik het straks niet fijjn en als ik alle regeltjes volgt heb ik het hier ook niet fijn, als ik wel uitverkoren ben kom ik er toch wel.

Gelukkig zijn er ook genoeg andere voorbeelden te noemen. Ik ben op kamp met een jongerenwerker van de HHK die dergelijke problematiek in een ander gedeelte van Nederland in onderzoek heeft, we kwamen samen tot de conclusie dat het jammer is dat deze jongerenwerker onvoldoende op de hoogte is wat er in het geheel van de kansels klinkt. Het voorbeeld van het genoemde zwagertje vind ik een goedkoop en enigzins stigmatiserend voorbeeld, wat natuurlijk waar kan en zal zijn.

pierre27 Gelukkig zijn er ook genoeg andere voorbeelden te noemen. Ik ben op kamp met een jongerenwerker van de HHK die dergelijke problematiek in een ander gedeelte van Nederland in onderzoek heeft, we kwamen samen tot de conclusie dat het jammer is dat deze jongerenwerker onvoldoende op de hoogte is wat er in het geheel van de kansels klinkt. Het voorbeeld van het genoemde zwagertje vind ik een goedkoop en enigzins stigmatiserend voorbeeld, wat natuurlijk waar kan en zal zijn.

Dat weet ik best wel, hij ging ook nooit mee met zo'n soort kamp...

Toch is het een afschaduwing van wat hij thuis en in de kerk leerde.

pierre27 schreef:
Gelukkig zijn er ook genoeg andere voorbeelden te noemen. Ik ben op kamp met een jongerenwerker van de HHK die dergelijke problematiek in een ander gedeelte van Nederland in onderzoek heeft, we kwamen samen tot de conclusie dat het jammer is dat deze jongerenwerker onvoldoende op de hoogte is wat er in het geheel van de kansels klinkt. Het voorbeeld van het genoemde zwagertje vind ik een goedkoop en enigzins stigmatiserend voorbeeld, wat natuurlijk waar kan en zal zijn.

Toch Pierre, ik hoor de laatste ook bij mensen die voorbij de middelbare leeftijd zijn. Al klinkt het dan anders: ‘ik ga naar de kerk, lees de Bijbel, maar als ik niet uitverkoren ben, kom ik er niet he’. Dit zijn dan vaak echt hele moeilijke gesprekken, waarbij ‘hoe ouder, hoe kouder’ soms echt waar lijkt te zijn. Deze gesprekken doen soms zo pijn, als jezelf mag ervaren hoe goed en groot de Heere is.

Stof schreef:

samanthi schreef:https://www.rd.nl/opinie/column-refo-in ... -1.1587610

Poeh, wat snijdt Van Dijk's mes weer vlijmscherp.... Diederik is zijn slagersroeping misgelopen. Ik moet dit even rustig op me in laten werken. Veel doet pijn en is de spijker op de kop.

Of veel kerken van "niets" iets maken, daar ben ik het geloof ik niet mee eens.

Gelukkig heeft NRC er een beter zicht op:

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/07/03/bi ... e-a3965969

Zeeuw schreef: Toch Pierre, ik hoor de laatste ook bij mensen die voorbij de middelbare leeftijd zijn. Al klinkt het dan anders: ‘ik ga naar de kerk, lees de Bijbel, maar als ik niet uitverkoren ben, kom ik er niet he’. Dit zijn dan vaak echt hele moeilijke gesprekken, waarbij ‘hoe ouder, hoe kouder’ soms echt waar lijkt te zijn. Deze gesprekken doen soms zo pijn, als jezelf mag ervaren hoe goed en groot de Heere is.

Ds Vreugdenhil kwam een bij een bejaard echtpaar. Ze vertelden hem: "We hebben er altijd om gebeden, en zijn niet bekeerd. We zullen wel niet uitverkoren zijn, en proberen er maar aan te wennen dat we verloren zullen gaan".

Ik denk ook aan een Oud Gereformeerde bejaarde vrouw in mijn omgeving die op haar sterfbed verbitterd zei: "ik heb altijd zo netjes geleefd, en dan zo verloren te moeten gaan".

Als ik aan deze voorbeelden denk gaan de rillingen over mijn rug. Als we verloren gaan is het echt door eigen schuld, en zal de Koning zeggen: gij hebt niet gewild. Want bij Hem en in Hem is er werkelijk de mogelijkheid van zalig worden. Er is genade overvloeiende voor de grootste zondaar. Hij heeft geen lust in de dood van de Goddeloze, maar daarin dat die zich zou bekeren en leven.

Christus is zo gewillig om zalig te maken, dat is Zijn liefste werk. Maar wij zijn zo onwillig.

Ambtenaar schreef:

-DIA- schreef: Hebt hierover ook gelezen in De Saambinder? Zeker het lezen waard. Ik zou toch bij voorkeur het stukje in De Saambinder prefereren. We weten ongeveer waar we van de NRC kunnen verwachten.

Nee, ik lees de Saambinder niet. Ik deelde de link slechts ter informatie.

In je reactie komt een onverholen negatieve grondhouding naar boven ten aanzien van de NRC. Onterecht lijkt me, omdat er helemaal geen negatief woord valt over de Biblebelt in het artikel. Dat zou ook vreemd zijn gezien de achtergrond van de betreffende journalist.

Dit is toch een verkeerde conclusie. Zelf heb ik er geen moeite mee om bv. NRC of b.v. Elservier te lezen. Het geeft juist een beter beeld van hoe 'zij die buiten ons zijn' erover denken. Het negatieve van mijn kant wordt veroorzaakt door een vaak negatieve insteek van de seculiere pers. Zo miste ik ook maar enige heenwijzing als oppervlakkigheid, wat in feite worden de diepste beweging van de Reformatie is. Het komt vaak over, net als er over de andere stromingen wordt gesproken, men ziet de Reformatie (en deze de navolgers) als gelijk met andere stromingen. Het belangrijkste wordt dan verzwegen, omdat men er zelf niet aan wil. Het wordt gewoon gezien als een manier van denken, en daarin is ieder (nog) vrij. Zo komt het over. Halve waarheden geven ook oorzaak tot een verkeerd zicht op iets. Zo ontstaan karikaturen. Men kan de refowereld gemakkelijk verwijten dat het alcoholmisbruikers zijn, oké, maar dat je dan niet vermeld dat het deze groep in dit verband nog gunstig afsteekt tegen 'degenen die buiten ons zijn', dat vind ik geen eerlijke journalistiek. Dit werd in De Saambinder ook opgemerkt. En dat is niet enige punt, als je gewend meer in de seculiere media te lezen en daarnaast de christelijke media, dan ga je pas het verschil merken van wat een buitenstaander over je schrijft en wat de eigen groep aan kritiek over zichzelf heeft. Dan kan de vinger op de zere plek gelegd worden, terwijl je bij de seculiere pers vaak min of meer verholen wat leedvermaak kunt lezen. In ieder geval zijn ze daar dan niet zo rouwig om.

J.C. Philpot schreef:

Zeeuw schreef: Toch Pierre, ik hoor de laatste ook bij mensen die voorbij de middelbare leeftijd zijn. Al klinkt het dan anders: ‘ik ga naar de kerk, lees de Bijbel, maar als ik niet uitverkoren ben, kom ik er niet he’. Dit zijn dan vaak echt hele moeilijke gesprekken, waarbij ‘hoe ouder, hoe kouder’ soms echt waar lijkt te zijn. Deze gesprekken doen soms zo pijn, als jezelf mag ervaren hoe goed en groot de Heere is.

Ds Vreugdenhil kwam een bij een bejaard echtpaar. Ze vertelden hem: "We hebben er altijd om gebeden, en zijn niet bekeerd. We zullen wel niet uitverkoren zijn, en proberen er maar aan te wennen dat we verloren zullen gaan".

Ik denk ook aan een Oud Gereformeerde bejaarde vrouw in mijn omgeving die op haar sterfbed verbitterd zei: "ik heb altijd zo netjes geleefd, en dan zo verloren te moeten gaan".

Als ik aan deze voorbeelden denk gaan de rillingen over mijn rug. Als we verloren gaan is het echt door eigen schuld, en zal de Koning zeggen: gij hebt niet gewild. Want bij Hem en in Hem is er werkelijk de mogelijkheid van zalig worden. Er is genade overvloeiende voor de grootste zondaar. Hij heeft geen lust in de dood van de Goddeloze, maar daarin dat die zich zou bekeren en leven.

Christus is zo gewillig om zalig te maken, dat is Zijn liefste werk. Maar wij zijn zo onwillig.

Erg aangrijpende voorbeelden. Wellicht iets off-topic! En je opmerkingen erbij zijn 100% waar!

pierre27 schreef:

J.C. Philpot schreef:

Zeeuw schreef: Toch Pierre, ik hoor de laatste ook bij mensen die voorbij de middelbare leeftijd zijn. Al klinkt het dan anders: ‘ik ga naar de kerk, lees de Bijbel, maar als ik niet uitverkoren ben, kom ik er niet he’. Dit zijn dan vaak echt hele moeilijke gesprekken, waarbij ‘hoe ouder, hoe kouder’ soms echt waar lijkt te zijn. Deze gesprekken doen soms zo pijn, als jezelf mag ervaren hoe goed en groot de Heere is.

Ds Vreugdenhil kwam een bij een bejaard echtpaar. Ze vertelden hem: "We hebben er altijd om gebeden, en zijn niet bekeerd. We zullen wel niet uitverkoren zijn, en proberen er maar aan te wennen dat we verloren zullen gaan".

Ik denk ook aan een Oud Gereformeerde bejaarde vrouw in mijn omgeving die op haar sterfbed verbitterd zei: "ik heb altijd zo netjes geleefd, en dan zo verloren te moeten gaan".

Als ik aan deze voorbeelden denk gaan de rillingen over mijn rug. Als we verloren gaan is het echt door eigen schuld, en zal de Koning zeggen: gij hebt niet gewild. Want bij Hem en in Hem is er werkelijk de mogelijkheid van zalig worden. Er is genade overvloeiende voor de grootste zondaar. Hij heeft geen lust in de dood van de Goddeloze, maar daarin dat die zich zou bekeren en leven.

Christus is zo gewillig om zalig te maken, dat is Zijn liefste werk. Maar wij zijn zo onwillig.

Erg aangrijpende voorbeelden. Wellicht iets off-topic! En je opmerkingen erbij zijn 100% waar!

En ook 100 % waar is dat een mens zich nooit zal kunnen op zijn of haar nette leven, maar hier blijkt onontdektheid aan eigen bestaan.
Dan zou de mens erachter komen dat hij of zij altijd zichzelf in de weg stond en niet gewild heeft. Dan ligt de oorzaak dus bij de mens zelf. Zo'n uitspraak toont in feite een bittere vijandschap en is ook nog eens rechthebbend.

pierre27 schreef:

J.C. Philpot schreef:

Zeeuw schreef: Toch Pierre, ik hoor de laatste ook bij mensen die voorbij de middelbare leeftijd zijn. Al klinkt het dan anders: ‘ik ga naar de kerk, lees de Bijbel, maar als ik niet uitverkoren ben, kom ik er niet he’. Dit zijn dan vaak echt hele moeilijke gesprekken, waarbij ‘hoe ouder, hoe kouder’ soms echt waar lijkt te zijn. Deze gesprekken doen soms zo pijn, als jezelf mag ervaren hoe goed en groot de Heere is.

Ds Vreugdenhil kwam een bij een bejaard echtpaar. Ze vertelden hem: "We hebben er altijd om gebeden, en zijn niet bekeerd. We zullen wel niet uitverkoren zijn, en proberen er maar aan te wennen dat we verloren zullen gaan".

Ik denk ook aan een Oud Gereformeerde bejaarde vrouw in mijn omgeving die op haar sterfbed verbitterd zei: "ik heb altijd zo netjes geleefd, en dan zo verloren te moeten gaan".

Als ik aan deze voorbeelden denk gaan de rillingen over mijn rug. Als we verloren gaan is het echt door eigen schuld, en zal de Koning zeggen: gij hebt niet gewild. Want bij Hem en in Hem is er werkelijk de mogelijkheid van zalig worden. Er is genade overvloeiende voor de grootste zondaar. Hij heeft geen lust in de dood van de Goddeloze, maar daarin dat die zich zou bekeren en leven.

Christus is zo gewillig om zalig te maken, dat is Zijn liefste werk. Maar wij zijn zo onwillig.

Erg aangrijpende voorbeelden. Wellicht iets off-topic! En je opmerkingen erbij zijn 100% waar!

Ik denk helaas dat het niet off topic is. Zo eens met Philpots laatste zinnen. De Heere is zo gewillig. Al zal de mens dat pas beamen nadat hij de Heere als zijn Zaligmaker heeft mogen leren kennen. Laten we elkaar toch Zijn Grootheid veel vertellen. Je ging het iedereen zo.

Zou het er ook mee te maken kunnen hebben dat inmiddels al een aantal generaties weinig over geloof hebben horen prediken en veel over uitverkiezing? Als in: Er moet wel wat gebeuren in je leven. Maar wat dan? Het komt er al te vaak op neer, als je het niet hebt meegemaakt ís het niet uit te leggen, als je het al hebt meegemaakt hoeft het niet te worden uitgelegd.

Mona Lisa schreef:Ik zit mezelf af te vragen, zou het er ook mee te maken kunnen hebben dat inmiddels al een aantal generaties weinig over geloof hebben horen prediken en veel over uitverkiezing? Als in: Er moet wel wat gebeuren in je leven. Maar wat dan? Het komt er al te vaak op neer, als je het niet hebt meegemaakt ís het niet uit te leggen, als je het al hebt meegemaakt hoeft het niet te worden uitgelegd.

Dat is zeker niet overal het geval. Juist als je 'het hebt meegemaakt' wil je, over het algemeen, zo graag getuigen van Zijn goedheid. Ik denk echt niet dat het vroeger meer was, maar wel meer algemeen geaccepteerd en meer ingeburgerd om met elkaar over God te spreken. Op veel plaatsen, ook in de kerk, is het iets van de zondag en de kerkdienst geworden.

Wel zijn er kerken waar zo de nadruk op het onvermogen van de mens ipv de gewilligheid van God wordt gelegd, zodat de bovenstaande voorbeelden voorkomen.
Daarom denk ik ook dat er een 'dure plicht' ligt bij hen die Hem mogen kennen. Vertellen we de mensen om ons heen over Hem en dan, naar mezelf kijken, schaam ik me vaak zeer diep. Lafheid, geen vrijmoedigheid, bangheid enz.

Zeeuw schreef:

Mona Lisa schreef:Ik zit mezelf af te vragen, zou het er ook mee te maken kunnen hebben dat inmiddels al een aantal generaties weinig over geloof hebben horen prediken en veel over uitverkiezing? Als in: Er moet wel wat gebeuren in je leven. Maar wat dan? Het komt er al te vaak op neer, als je het niet hebt meegemaakt ís het niet uit te leggen, als je het al hebt meegemaakt hoeft het niet te worden uitgelegd.

Dat is zeker niet overal het geval. Juist als je 'het hebt meegemaakt' wil je, over het algemeen, zo graag getuigen van Zijn goedheid. Ik denk echt niet dat het vroeger meer was, maar wel meer algemeen geaccepteerd en meer ingeburgerd om met elkaar over God te spreken. Op veel plaatsen, ook in de kerk, is het iets van de zondag en de kerkdienst geworden.

Wel zijn er kerken waar zo de nadruk op het onvermogen van de mens ipv de gewilligheid van God wordt gelegd, zodat de bovenstaande voorbeelden voorkomen.
Daarom denk ik ook dat er een 'dure plicht' ligt bij hen die Hem mogen kennen. Vertellen we de mensen om ons heen over Hem en dan, naar mezelf kijken, schaam ik me vaak zeer diep. Lafheid, geen vrijmoedigheid, bangheid enz.

Denken we niet te gemakkelijk dat een comite van een kerk daar wel voor zorgt want meer kennis etc ?

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

Mona Lisa schreef:Ik zit mezelf af te vragen, zou het er ook mee te maken kunnen hebben dat inmiddels al een aantal generaties weinig over geloof hebben horen prediken en veel over uitverkiezing? Als in: Er moet wel wat gebeuren in je leven. Maar wat dan? Het komt er al te vaak op neer, als je het niet hebt meegemaakt ís het niet uit te leggen, als je het al hebt meegemaakt hoeft het niet te worden uitgelegd.

Dat is zeker niet overal het geval. Juist als je 'het hebt meegemaakt' wil je, over het algemeen, zo graag getuigen van Zijn goedheid. Ik denk echt niet dat het vroeger meer was, maar wel meer algemeen geaccepteerd en meer ingeburgerd om met elkaar over God te spreken. Op veel plaatsen, ook in de kerk, is het iets van de zondag en de kerkdienst geworden.

Wel zijn er kerken waar zo de nadruk op het onvermogen van de mens ipv de gewilligheid van God wordt gelegd, zodat de bovenstaande voorbeelden voorkomen.
Daarom denk ik ook dat er een 'dure plicht' ligt bij hen die Hem mogen kennen. Vertellen we de mensen om ons heen over Hem en dan, naar mezelf kijken, schaam ik me vaak zeer diep. Lafheid, geen vrijmoedigheid, bangheid enz.

Denken we niet te gemakkelijk dat een comite van een kerk daar wel voor zorgt want meer kennis etc ?

In veel kerken zijn allerhande verbanden waarin je je kunt inzetten. Bv jongerenkring, bijbelstudies etc. Dus ik denk dat er voor ieder mogelijkheden zijn. Wel zijn mensen vaak wel heel bescheiden over zichzelf. 'Dat kan ik niet'. Maar bij ons in kerk is er wel echt voor iedereen een plekje om zich voor de kerk in te zetten. Hoeft niet altijd met woorden ook.

J.C. Philpot schreef: Als ik aan deze voorbeelden denk gaan de rillingen over mijn rug. Als we verloren gaan is het echt door eigen schuld, en zal de Koning zeggen: gij hebt niet gewild. Want bij Hem en in Hem is er werkelijk de mogelijkheid van zalig worden. Er is genade overvloeiende voor de grootste zondaar. Hij heeft geen lust in de dood van de Goddeloze, maar daarin dat die zich zou bekeren en leven.

Christus is zo gewillig om zalig te maken, dat is Zijn liefste werk. Maar wij zijn zo onwillig.

En welke rol speelt de prediking die deze mensen hun hele leven hebben gehoord? Ik zelf denk een zeer voorname rol.