Synode GGiN(jaarloos)

[Simon0612]

De synode handhaaft het pastoraal vermanen van mannen met baard of snor bij „kerkelijke handelingen” als het bedienen van de sacramenten en het bevestigen van huwelijken, een regel die reeds tientallen jaren bestaat. Ouderling Van der Garde wijst op de raad van de gereformeerde theoloog Petrus van Mastricht (1630-1706) om zich aan zulke regels te onderwerpen in „nederigheid en bescheidenheid”. Met nadruk verklaart de synode dat er geen sprake is van een ordemaatregel, kerkrechtelijke vermaning of censuur.

Aha, maar als ik het goed heb begrepen functioneert dit in een nabije gemeente (een GG zonder iN) wél als ordemaatregel. Wat is precies de grens tussen vermaning en ordemaatregel?

Dat vraag ik me ook af.

Pastoraal vermanen lijkt me vriendelijk vragen om
het niet te doen, zonder directe consequenties. Ordemaatregel lijkt meer een verplichting of zo?

[Ambtenaar]

Wanneer is ooit het geschikte moment dat je zoiets gevoeligs terugdraait, zat ik te denken. Want stel dat je als predikant in je ambtelijke loopbaan diverse vaders hebt vermaand rond de doop van hun kind. Of hebt gewaarschuwd rond het Avondmaal. En nu zou je mede-verantwoordelijk worden voor het besluit om deze regel teniet te doen. Lijkt me erg lastig. Mensen zullen zich met terugwerkende kracht tekort gedaan voelen.

Gewoon nooit meer aandacht aan schenken en een stille dood laten sterven, de maatregel dan.

[Job]

Wanneer is ooit het geschikte moment dat je zoiets gevoeligs terugdraait, zat ik te denken. Want stel dat je als predikant in je ambtelijke loopbaan diverse vaders hebt vermaand rond de doop van hun kind. Of hebt gewaarschuwd rond het Avondmaal. En nu zou je mede-verantwoordelijk worden voor het besluit om deze regel teniet te doen. Lijkt me erg lastig. Mensen zullen zich met terugwerkende kracht tekort gedaan voelen.

Gewoon nooit meer aandacht aan schenken en een stille dood laten sterven, de maatregel dan.

Toch kan dat niet altijd op alle onderwerpen. In onze GG zijn er van tijd tot tijd families die verontwaardigd of bedroefd zijn omdat de kist niet in de kerkzaal mag staan met een rouwdienst. Uiteindelijk kiezen ze dan vaak voor een andere optie, een zaal elders, zodat de kist met de overledene er toch bij kan zijn. Wel met pijn, omdat ze hun dierbare eigenlijk vanuit de kerk hadden willen begraven.

Stel dat deze maatregel na verloop van tijd wordt opgeheven, en zo'n familielid bezoekt een rouwdienst waarbij de kist wel voorin dezelfde kerk staat. Dan gaat dat ongemak opleveren.

[Maanenschijn]

Wanneer is ooit het geschikte moment dat je zoiets gevoeligs terugdraait, zat ik te denken. Want stel dat je als predikant in je ambtelijke loopbaan diverse vaders hebt vermaand rond de doop van hun kind. Of hebt gewaarschuwd rond het Avondmaal. En nu zou je mede-verantwoordelijk worden voor het besluit om deze regel teniet te doen. Lijkt me erg lastig. Mensen zullen zich met terugwerkende kracht tekort gedaan voelen.

Gewoon nooit meer aandacht aan schenken en een stille dood laten sterven, de maatregel dan.

Toch kan dat niet altijd op alle onderwerpen. In onze GG zijn er van tijd tot tijd families die verontwaardigd of bedroefd zijn omdat de kist niet in de kerkzaal mag staan met een rouwdienst. Uiteindelijk kiezen ze dan vaak voor een andere optie, een zaal elders, zodat de kist met de overledene er toch bij kan zijn. Wel met pijn, omdat ze hun dierbare eigenlijk vanuit de kerk hadden willen begraven.

Stel dat deze maatregel na verloop van tijd wordt opgeheven, en zo'n familielid bezoekt een rouwdienst waarbij de kist wel voorin dezelfde kerk staat. Dan gaat dat ongemak opleveren.

Dat lijkt me toch geen argument om dan alles maar te laten zoals het was?

Mogelijk dat een (om bij je voorbeeld te blijven) familie dan juist blij is dat het voor de gevallen na hen geen discussie of pijn meer oplevert.

In een naburige, toen nog vacante GG is een ‘baardenkwestie’ zo hoog opgelopen dat diverse predikanten er zich mee hebben moeten bemoeien om de boel weer wat gesust te krijgen. Ik ben er van overtuigd dat de baarddrager en zijn familie het niemand na hun gunt om ook in deze situatie te geraken.

[Piet Puk]

Pastoraal vermanen lijkt me vriendelijk vragen om
het niet te doen, zonder directe consequenties. Ordemaatregel lijkt meer een verplichting of zo?

Dat heb je heel goed begrepen Simon. Door een van de afgevaardigden werd gevraagd hoe 'vermanen' moest worden verstaan: in de kerkrechtelijke zin(en dus met vervolg censuur) of in pastorale zin(dus zonder consequenties vooralsnog). Er is besloten de pastorale vermaning toe te passen. Omdat echter in het verleden het dragen van geen snor en baard onderdeel van de gedrags-leefregels binnen de GGiN zijn geworden(vanuit de wereldgelijkvormigheid destijds) en GGiN verwarring voor voornamelijk oudere leden wil voorkomen doir het af te schaffen, worden degenen die met snor en baard aan het Heilig Avondmaal komen(waarvan het niet bekend was dat ze aan zouden gaan) pastoraal vermaand(lees: liefdevol gevraagd anderen niet tot aanstoot te zijn). Dit ligt anders wanneer al gesprekken zijn geweest met iemand die deelneemt en daar geen gehoor aan gegeven heeft. Die kan worden geweerd. Petrus van Maastrigt werd in mijn beleving aangehaald om te zeggen dat iemand die het ware geloof bezitten mag, in middelmatige zaken geacht word zich in nederigheid en bescheidenheid te onderwerpen. Wanneer dit niet gebeurd kan uiteindelijk wel tot censuur worden overgegaan, omdat het de liefdevolle vermaning verwerpt van degenen die van Godswege over je gesteld zijn.

[Hoopvol]

Zijn er ook forummers naar de synode geweest?

Ik denk Hoopvol

Hoezo dat dan?

Omdat je aangaf hoe laat de synode was afgelopen. Of je moet op de uitkijk zijn gaan staan o.i.d.?

Nee ik ga niet op de uitkijk staan. Ik heb wel wat beters te doen. Ik zag vanmiddag iets over half 5 een hoop auto's van het parkeerterrein rijden. Dan ga ik er van uit dat de vergadering net daarvoor afgelopen was. Het zou theoretisch natuurlijk kunnen dat de vergadering om 3 uur afgelopen was en dat ze met z'n allen nog een activiteit hadden op het parkeerterrein naar dat acht ik niet realistisch.

[Job]

Wanneer is ooit het geschikte moment dat je zoiets gevoeligs terugdraait, zat ik te denken. Want stel dat je als predikant in je ambtelijke loopbaan diverse vaders hebt vermaand rond de doop van hun kind. Of hebt gewaarschuwd rond het Avondmaal. En nu zou je mede-verantwoordelijk worden voor het besluit om deze regel teniet te doen. Lijkt me erg lastig. Mensen zullen zich met terugwerkende kracht tekort gedaan voelen.

Gewoon nooit meer aandacht aan schenken en een stille dood laten sterven, de maatregel dan.

Toch kan dat niet altijd op alle onderwerpen. In onze GG zijn er van tijd tot tijd families die verontwaardigd of bedroefd zijn omdat de kist niet in de kerkzaal mag staan met een rouwdienst. Uiteindelijk kiezen ze dan vaak voor een andere optie, een zaal elders, zodat de kist met de overledene er toch bij kan zijn. Wel met pijn, omdat ze hun dierbare eigenlijk vanuit de kerk hadden willen begraven.

Stel dat deze maatregel na verloop van tijd wordt opgeheven, en zo'n familielid bezoekt een rouwdienst waarbij de kist wel voorin dezelfde kerk staat. Dan gaat dat ongemak opleveren.

Dat lijkt me toch geen argument om dan alles maar te laten zoals het was?

Mogelijk dat een (om bij je voorbeeld te blijven) familie dan juist blij is dat het voor de gevallen na hen geen discussie of pijn meer oplevert.

In een naburige, toen nog vacante GG is een ‘baardenkwestie’ zo hoog opgelopen dat diverse predikanten er zich mee hebben moeten bemoeien om de boel weer wat gesust te krijgen. Ik ben er van overtuigd dat de baarddrager en zijn familie het niemand na hun gunt om ook in deze situatie te geraken.

Dat zou indd van grootmoedigheid getuigen: blij zijn voor anderen voor iets wat je zelf niet meer kunt overdoen. Ik doel nu niet per se op de kist in de kerk, tegenover die regel sta ik zelf welwillend. Maar dat doet verder niet terzake, het was een voorbeeld.

Indd is het geen reden om het maar bij het oude te houden. Maar het vraagt van ambtsdragers wel de moed om ootmoedig op hun standpunt terug te komen. Dat kan soms nog best wel een opgave zijn, observeer ik met pijn.

[-DIA-]

De samenspreking met GG en OGG start onder het kopje 'Comrie'. Zonder ook maar één keer Comrie in het hele artikel...

https://www.rd.nl/artikel/1023926-synod ... -leefstijl

Dat viel mij ook op. Wel mooi dat de GGiN toenadering tot de OGG zoekt.

Dan krijg je, wat ds. Verschuure noemde de (O)GG(iN). Ik weet niet of de preek nog na te luisteren is.

De OGGiN hoef je niet te krijgen, die bestaat al.
https://oudgereformeerdegemeenteninnederland.nl/

Dat weet ik ook wel. Zo dom ben ik nu ook nog weer niet.
Maar we moeten nog verder kijken: de Kerk met een hoofdletter, de Kerk van alle eeuwen. Ik weet, en heb ze er velen gekend in die drie kerkjes, maar Gods Kerk houdt niet op bij die drie kerkverbanden. Wat denken we dan van de oudvaders? Van puriteinen en piëtisten? Van Luther, Calvijn en Athanasius? Van sommigen zelfs in de Britse staatskerk? Van Gereformeerde Bonders, van Christelijk gereformeerden? Overal, als beenderen aan het graf, zag ik ze verspreid. En toch waren de één, ze kenden dezelfde Vader, dezelfede Verlosser, de zelfde Geest waardoor zij riepen: Abba, Vader!

[Piet Puk]

Als ik het RD goed lees is de eerste synodedag al voorbij??
https://www.rd.nl/artikel/1023855-ds-we ... ynode-ggin

Hitte protocol?

Simon, dat ik soms kleinigheden uitvergroot, wil niet zeggen dat jij dat ook moet doen natuurlijk.

Dat artikel is gemaakt zodat het gistermiddag nog in de papieren editie van de krant mee kon. En die versie stond dus ook online

[Bruna]

Pastoraal vermanen lijkt me vriendelijk vragen om
het niet te doen, zonder directe consequenties. Ordemaatregel lijkt meer een verplichting of zo?

Dat heb je heel goed begrepen Simon. Door een van de afgevaardigden werd gevraagd hoe 'vermanen' moest worden verstaan: in de kerkrechtelijke zin(en dus met vervolg censuur) of in pastorale zin(dus zonder consequenties vooralsnog). Er is besloten de pastorale vermaning toe te passen. Omdat echter in het verleden het dragen van geen snor en baard onderdeel van de gedrags-leefregels binnen de GGiN zijn geworden(vanuit de wereldgelijkvormigheid destijds) en GGiN verwarring voor voornamelijk oudere leden wil voorkomen doir het af te schaffen, worden degenen die met snor en baard aan het Heilig Avondmaal komen(waarvan het niet bekend was dat ze aan zouden gaan) pastoraal vermaand(lees: liefdevol gevraagd anderen niet tot aanstoot te zijn). Dit ligt anders wanneer al gesprekken zijn geweest met iemand die deelneemt en daar geen gehoor aan gegeven heeft. Die kan worden geweerd. Petrus van Maastrigt werd in mijn beleving aangehaald om te zeggen dat iemand die het ware geloof bezitten mag, in middelmatige zaken geacht word zich in nederigheid en bescheidenheid te onderwerpen. Wanneer dit niet gebeurd kan uiteindelijk wel tot censuur worden overgegaan, omdat het de liefdevolle vermaning verwerpt van degenen die van Godswege over je gesteld zijn.

Reactie op wat gezegd/geschreven is: zouden er echt zoveel ouderen in verwarring komen (dan denk je echt wel zwart/wit)? Ik denk dat er meer jongeren in verwarring zijn waaraan dit niet uit te leggen is (tenmiste ik zou niet weten hoe).

[Piet Puk]

Pastoraal vermanen lijkt me vriendelijk vragen om
het niet te doen, zonder directe consequenties. Ordemaatregel lijkt meer een verplichting of zo?

Dat heb je heel goed begrepen Simon. Door een van de afgevaardigden werd gevraagd hoe 'vermanen' moest worden verstaan: in de kerkrechtelijke zin(en dus met vervolg censuur) of in pastorale zin(dus zonder consequenties vooralsnog). Er is besloten de pastorale vermaning toe te passen. Omdat echter in het verleden het dragen van geen snor en baard onderdeel van de gedrags-leefregels binnen de GGiN zijn geworden(vanuit de wereldgelijkvormigheid destijds) en GGiN verwarring voor voornamelijk oudere leden wil voorkomen doir het af te schaffen, worden degenen die met snor en baard aan het Heilig Avondmaal komen(waarvan het niet bekend was dat ze aan zouden gaan) pastoraal vermaand(lees: liefdevol gevraagd anderen niet tot aanstoot te zijn). Dit ligt anders wanneer al gesprekken zijn geweest met iemand die deelneemt en daar geen gehoor aan gegeven heeft. Die kan worden geweerd. Petrus van Maastrigt werd in mijn beleving aangehaald om te zeggen dat iemand die het ware geloof bezitten mag, in middelmatige zaken geacht word zich in nederigheid en bescheidenheid te onderwerpen. Wanneer dit niet gebeurd kan uiteindelijk wel tot censuur worden overgegaan, omdat het de liefdevolle vermaning verwerpt van degenen die van Godswege over je gesteld zijn.

Reactie op wat gezegd/geschreven is: zouden er echt zoveel ouderen in verwarring komen (dan denk je echt wel zwart/wit)? Ik denk dat er meer jongeren in verwarring zijn waaraan dit niet uit te leggen is (tenmiste ik zou niet weten hoe).

Het gaat er met name om dat oudere leden zich keurig aan de opgelegde regel gehouden hebben en dat er dan mogelijk ruimte zou komen(zeker als je het helemaal afschaft) en zich afvragen: wat gebeurt er nu? Hebben we al die jaren eigenlijk voor niets ons hieraan gehouden?

[HHR]

Dit ligt anders wanneer al gesprekken zijn geweest met iemand die deelneemt en daar geen gehoor aan gegeven heeft. Die kan worden geweerd.

Dit is niet wat in het artikel staat.
" Met nadruk verklaart de synode dat er geen sprake is van een ordemaatregel, kerkrechtelijke vermaning of censuur"

Dus er zijn geen consequenties na pastorale vermaning. En terecht. Dat kan ook niet.

[DDD]

Pastoraal vermanen lijkt me vriendelijk vragen om
het niet te doen, zonder directe consequenties. Ordemaatregel lijkt meer een verplichting of zo?

Dat heb je heel goed begrepen Simon. Door een van de afgevaardigden werd gevraagd hoe 'vermanen' moest worden verstaan: in de kerkrechtelijke zin(en dus met vervolg censuur) of in pastorale zin(dus zonder consequenties vooralsnog). Er is besloten de pastorale vermaning toe te passen. Omdat echter in het verleden het dragen van geen snor en baard onderdeel van de gedrags-leefregels binnen de GGiN zijn geworden(vanuit de wereldgelijkvormigheid destijds) en GGiN verwarring voor voornamelijk oudere leden wil voorkomen doir het af te schaffen, worden degenen die met snor en baard aan het Heilig Avondmaal komen(waarvan het niet bekend was dat ze aan zouden gaan) pastoraal vermaand(lees: liefdevol gevraagd anderen niet tot aanstoot te zijn). Dit ligt anders wanneer al gesprekken zijn geweest met iemand die deelneemt en daar geen gehoor aan gegeven heeft. Die kan worden geweerd. Petrus van Maastrigt werd in mijn beleving aangehaald om te zeggen dat iemand die het ware geloof bezitten mag, in middelmatige zaken geacht word zich in nederigheid en bescheidenheid te onderwerpen. Wanneer dit niet gebeurd kan uiteindelijk wel tot censuur worden overgegaan, omdat het de liefdevolle vermaning verwerpt van degenen die van Godswege over je gesteld zijn.

Reactie op wat gezegd/geschreven is: zouden er echt zoveel ouderen in verwarring komen (dan denk je echt wel zwart/wit)? Ik denk dat er meer jongeren in verwarring zijn waaraan dit niet uit te leggen is (tenmiste ik zou niet weten hoe).

Het gaat er met name om dat oudere leden zich keurig aan de opgelegde regel gehouden hebben en dat er dan mogelijk ruimte zou komen(zeker als je het helemaal afschaft) en zich afvragen: wat gebeurt er nu? Hebben we al die jaren eigenlijk voor niets ons hieraan gehouden?

Dat is natuurlijk ook zo. Als mensen daaraan twijfelen, lijkt me dat eerder reden voor nader pastoraal onderwijs.

[Tiberius]

Pastoraal vermanen lijkt me vriendelijk vragen om
het niet te doen, zonder directe consequenties. Ordemaatregel lijkt meer een verplichting of zo?

Dat heb je heel goed begrepen Simon. Door een van de afgevaardigden werd gevraagd hoe 'vermanen' moest worden verstaan: in de kerkrechtelijke zin(en dus met vervolg censuur) of in pastorale zin(dus zonder consequenties vooralsnog). Er is besloten de pastorale vermaning toe te passen. Omdat echter in het verleden het dragen van geen snor en baard onderdeel van de gedrags-leefregels binnen de GGiN zijn geworden(vanuit de wereldgelijkvormigheid destijds) en GGiN verwarring voor voornamelijk oudere leden wil voorkomen doir het af te schaffen, worden degenen die met snor en baard aan het Heilig Avondmaal komen(waarvan het niet bekend was dat ze aan zouden gaan) pastoraal vermaand(lees: liefdevol gevraagd anderen niet tot aanstoot te zijn). Dit ligt anders wanneer al gesprekken zijn geweest met iemand die deelneemt en daar geen gehoor aan gegeven heeft. Die kan worden geweerd. Petrus van Maastrigt werd in mijn beleving aangehaald om te zeggen dat iemand die het ware geloof bezitten mag, in middelmatige zaken geacht word zich in nederigheid en bescheidenheid te onderwerpen. Wanneer dit niet gebeurd kan uiteindelijk wel tot censuur worden overgegaan, omdat het de liefdevolle vermaning verwerpt van degenen die van Godswege over je gesteld zijn.

Reactie op wat gezegd/geschreven is: zouden er echt zoveel ouderen in verwarring komen (dan denk je echt wel zwart/wit)? Ik denk dat er meer jongeren in verwarring zijn waaraan dit niet uit te leggen is (tenmiste ik zou niet weten hoe).

Het gaat er met name om dat oudere leden zich keurig aan de opgelegde regel gehouden hebben en dat er dan mogelijk ruimte zou komen(zeker als je het helemaal afschaft) en zich afvragen: wat gebeurt er nu? Hebben we al die jaren eigenlijk voor niets ons hieraan gehouden?

Dat is schokkend inderdaad: stel je voor dat je je hele leven voor niets hebt geschoren. Ik zou er niet aan moeten denken.

[Zeeuw]

Pastoraal vermanen lijkt me vriendelijk vragen om
het niet te doen, zonder directe consequenties. Ordemaatregel lijkt meer een verplichting of zo?

Dat heb je heel goed begrepen Simon. Door een van de afgevaardigden werd gevraagd hoe 'vermanen' moest worden verstaan: in de kerkrechtelijke zin(en dus met vervolg censuur) of in pastorale zin(dus zonder consequenties vooralsnog). Er is besloten de pastorale vermaning toe te passen. Omdat echter in het verleden het dragen van geen snor en baard onderdeel van de gedrags-leefregels binnen de GGiN zijn geworden(vanuit de wereldgelijkvormigheid destijds) en GGiN verwarring voor voornamelijk oudere leden wil voorkomen doir het af te schaffen, worden degenen die met snor en baard aan het Heilig Avondmaal komen(waarvan het niet bekend was dat ze aan zouden gaan) pastoraal vermaand(lees: liefdevol gevraagd anderen niet tot aanstoot te zijn). Dit ligt anders wanneer al gesprekken zijn geweest met iemand die deelneemt en daar geen gehoor aan gegeven heeft. Die kan worden geweerd. Petrus van Maastrigt werd in mijn beleving aangehaald om te zeggen dat iemand die het ware geloof bezitten mag, in middelmatige zaken geacht word zich in nederigheid en bescheidenheid te onderwerpen. Wanneer dit niet gebeurd kan uiteindelijk wel tot censuur worden overgegaan, omdat het de liefdevolle vermaning verwerpt van degenen die van Godswege over je gesteld zijn.

Je zou zeggen: liefdevol is elkaar vrijlaten in middelmatige zaken ipv 'onderwerpen in nederigheid en bescheidenheid'.