Rouwdienst of dankdienst

[Zeeuw]

Voor heel veel van onze gewoontes zijn niet direct Bijbelteksten te vinden. Het niet plaatsen van een kist in de kerk vind ik een goed uitgangspunt vanuit de gedachte die ik eerder verwoorde met daarnaast de afleiding die het veroorzaakt zoals Piet Puk aanhaalt. Zie ook de meerwaarde er niet van in.
Wel of niet zingen vind ik een lastige, kan niet echt redenen bedenken waarom je het zingen niet zou doen maar er zijn ook niet direct heldere uitgangspunten om het wel te doen. Wel kan het een discussie oproepen, omdat de te zingen Psalmen een verwijzing naar de eeuwige bestemming kunnen zijn. In onze gemeente is het het uitgangspunt om geen kist in de kerk te plaatsen en niet te zingen. Ook niet als de kerkenraad zeker weet dat de overledene een goede ruil heeft gemaakt.

Ik zie het zingen vaak gebeuren wanneer het iemand is waar geen twijfel over bestaat dat die persoon eeuwig God mag loven. Dan is het namelijk, ondanks het verdriet vreugde dat die persoon van al het aardse is verlost. Het word lastiger als dit niet unaniem is. Dan zou ik zeggen: laat het gewoon in alle gevallen na, voor het een splijtzwam word

Als je dat een splijtzwam laat worden, hoe treurig ben je dan?

[Gerardus2]

Ik wist niet dat dit in de GGiN toegestaan is, of verschilt dit per gemeente?

Gemeenten mogen hier zelf over beslissen. Het verbaasde me echter dat een predikant zich er over uit liet in de trant van: het Levende Woord staat boven de dood, daarmee aangevend dat het niet echt erg was dat dit gebeurde. Ik was het in dit geval niet eens met de predikant.

Dan zou jij alvast kunnen vastleggen dat jouw kist, bij overlijden, niet in de kerk geplaatst wordt

Dat gaat zeker niet gebeuren(althans heeft niet mijn instemming), mocht ik ooit een graf krijgen

Onbegrijpelijk en niet uit te leggen dat de kist met de overledene niet in de kerk zou mogen staan bij een uitvaartdienst. Natuurlijk is het Woord voor de levenden, maar ik vind het feit dat de overledene in de kerk is, juist een aangrijpende roepstem voor de toehoorders om je bekering niet uit te stellen. Bij de begrafenis van mijn ouders mocht de kist niet in de kerk staan, maar in een zaaltje/berging naast de kerk, hoe ongevoelig en respectloos voelde dat.

[Zeeuw]

Gemeenten mogen hier zelf over beslissen. Het verbaasde me echter dat een predikant zich er over uit liet in de trant van: het Levende Woord staat boven de dood, daarmee aangevend dat het niet echt erg was dat dit gebeurde. Ik was het in dit geval niet eens met de predikant.

Dan zou jij alvast kunnen vastleggen dat jouw kist, bij overlijden, niet in de kerk geplaatst wordt

Dat gaat zeker niet gebeuren(althans heeft niet mijn instemming), mocht ik ooit een graf krijgen

Onbegrijpelijk en niet uit te leggen dat de kist met de overledene niet in de kerk zou mogen staan bij een uitvaartdienst. Natuurlijk is het Woord voor de levenden, maar ik vind het feit dat de overledene in de kerk is, juist een aangrijpende roepstem voor de toehoorders om je bekering niet uit te stellen. Bij de begrafenis van mijn ouders mocht de kist niet in de kerk staan, maar in een zaaltje/berging naast de kerk, hoe ongevoelig en respectloos voelde dat.

Dat gevoel begrijp ik heel goed. Heel je leven in de kerk en na overlijden in een zaaltje ernaast staan. Ik begrijp dat ook niet.

[huisman]

Dan zou jij alvast kunnen vastleggen dat jouw kist, bij overlijden, niet in de kerk geplaatst wordt

Dat gaat zeker niet gebeuren(althans heeft niet mijn instemming), mocht ik ooit een graf krijgen

Onbegrijpelijk en niet uit te leggen dat de kist met de overledene niet in de kerk zou mogen staan bij een uitvaartdienst. Natuurlijk is het Woord voor de levenden, maar ik vind het feit dat de overledene in de kerk is, juist een aangrijpende roepstem voor de toehoorders om je bekering niet uit te stellen. Bij de begrafenis van mijn ouders mocht de kist niet in de kerk staan, maar in een zaaltje/berging naast de kerk, hoe ongevoelig en respectloos voelde dat.

Dat gevoel begrijp ik heel goed. Heel je leven in de kerk en na overlijden in een zaaltje ernaast staan. Ik begrijp dat ook niet.

Vooropgesteld. Ik ben voor de kist in de kerk en het zingen van Psalmen tijdens de rouwdienst. Vooral de laatste vind ik altijd een gemis. Laatst in een HHK een rouwdienst meegemaakt. De kist werd de kerk binnengedragen maar er mocht tijdens de rouwdienst niet gezongen worden.

Waar ik wel op tegen ben is het spreken tegen de overledene door familie of predikant. En het fenomeen wat je ook in de gereformeerde gezindte steeds meer ziet. De term : Dankdienst voor het leven.

Toch ben ik mild over allerlei vormen. Het is immers een familiebijeenkomst. Als die zich voegen in niet zingen en geen kist in de kerk heb ik er verder geen mening over. Vind alleen het niet zingen van de Psalmen een groot gemis in dagen van verdriet en rouw. ‘k zal Zijn lof zelfs in de nacht, zingen,…….

[Zeeuw]

Vooropgesteld. Ik ben voor de kist in de kerk en het zingen van Psalmen tijdens de rouwdienst. Vooral de laatste vind ik altijd een gemis. Laatst in een HHK een rouwdienst meegemaakt. De kist werd de kerk binnengedragen maar er mocht tijdens de rouwdienst niet gezongen worden.

Waar ik wel op tegen ben is het spreken tegen de overledene door familie of predikant. En het fenomeen wat je ook in de gereformeerde gezindte steeds meer ziet. De term : Dankdienst voor het leven.

Toch ben ik mild over allerlei vormen. Het is immers een familiebijeenkomst. Als die zich voegen in niet zingen en geen kist in de kerk heb ik er verder geen mening over. Vind alleen het niet zingen van de Psalmen een groot gemis in dagen van verdriet en rouw. ‘k zal Zijn lof zelfs in de nacht, zingen,…….

Dat spreken tegen de overledene, dat geeft inderdaad geen pas.
En het niet zingen, ik begrijp dat ook echt niet. Juist de Psalmen kunnen zoveel troost geven in verdriet. Helemaal met je eens.

[merel]

Dat gaat zeker niet gebeuren(althans heeft niet mijn instemming), mocht ik ooit een graf krijgen

Onbegrijpelijk en niet uit te leggen dat de kist met de overledene niet in de kerk zou mogen staan bij een uitvaartdienst. Natuurlijk is het Woord voor de levenden, maar ik vind het feit dat de overledene in de kerk is, juist een aangrijpende roepstem voor de toehoorders om je bekering niet uit te stellen. Bij de begrafenis van mijn ouders mocht de kist niet in de kerk staan, maar in een zaaltje/berging naast de kerk, hoe ongevoelig en respectloos voelde dat.

Dat gevoel begrijp ik heel goed. Heel je leven in de kerk en na overlijden in een zaaltje ernaast staan. Ik begrijp dat ook niet.

Vooropgesteld. Ik ben voor de kist in de kerk en het zingen van Psalmen tijdens de rouwdienst. Vooral de laatste vind ik altijd een gemis. Laatst in een HHK een rouwdienst meegemaakt. De kist werd de kerk binnengedragen maar er mocht tijdens de rouwdienst niet gezongen worden.

Waar ik wel op tegen ben is het spreken tegen de overledene door familie of predikant. En het fenomeen wat je ook in de gereformeerde gezindte steeds meer ziet. De term : Dankdienst voor het leven.

Toch ben ik mild over allerlei vormen. Het is immers een familiebijeenkomst. Als die zich voegen in niet zingen en geen kist in de kerk heb ik er verder geen mening over. Vind alleen het niet zingen van de Psalmen een groot gemis in dagen van verdriet en rouw. ‘k zal Zijn lof zelfs in de nacht, zingen,…….

Waarom heb jij moeite met een dankdienst voor het leven?

Ik was recent ook bij een rouwdienst in een HHK en was aangenaam verrast. Ik had begrepen dat het eigenlijk niet gepast is om tijdens de preek veel te vertellen over de overledene. De betreffende predikant had de overledene veel bezocht en kon veel aanhalen over het geloofsleven. Ook werd bij het uitdragen de psalm gespeeld die degene op zijn sterfbed nog had gezongen.

[huisman]

Vooropgesteld. Ik ben voor de kist in de kerk en het zingen van Psalmen tijdens de rouwdienst. Vooral de laatste vind ik altijd een gemis. Laatst in een HHK een rouwdienst meegemaakt. De kist werd de kerk binnengedragen maar er mocht tijdens de rouwdienst niet gezongen worden.

Waar ik wel op tegen ben is het spreken tegen de overledene door familie of predikant. En het fenomeen wat je ook in de gereformeerde gezindte steeds meer ziet. De term : Dankdienst voor het leven.

Toch ben ik mild over allerlei vormen. Het is immers een familiebijeenkomst. Als die zich voegen in niet zingen en geen kist in de kerk heb ik er verder geen mening over. Vind alleen het niet zingen van de Psalmen een groot gemis in dagen van verdriet en rouw. ‘k zal Zijn lof zelfs in de nacht, zingen,…….

Waarom heb jij moeite met een dankdienst voor het leven?

Omdat voor mij de ernst van de dood en het sterven tijdens een rouwdienst voorop moet staan. Wij sterven niet zomaar. Want de bezoldiging der zonde is de dood (Romeinen 6) en gelijk het de mens gezet is eenmaal te sterven en daarna het oordeel.

Dat moet klinken in al zijn scherpte in een rouwdienst tegen de levende aanwezigen. Juist omdat deze teksten verder gaan met een heerlijk Evangelie.

Dankdienst voor het leven is een term die het niet meer over de dood heeft. Dat vind ik een groot verlies in terminologie. Blijf het gewoon rouwdienst noemen.

[Edelweiss]

Onbegrijpelijk en niet uit te leggen dat de kist met de overledene niet in de kerk zou mogen staan bij een uitvaartdienst. Natuurlijk is het Woord voor de levenden, maar ik vind het feit dat de overledene in de kerk is, juist een aangrijpende roepstem voor de toehoorders om je bekering niet uit te stellen. Bij de begrafenis van mijn ouders mocht de kist niet in de kerk staan, maar in een zaaltje/berging naast de kerk, hoe ongevoelig en respectloos voelde dat.

Wat zal dat zeer hebben gedaan!
(ik ben het overigens geheel met je eens, zie mijn eerdere post in deze draad)

[Terri]

Onbegrijpelijk en niet uit te leggen dat de kist met de overledene niet in de kerk zou mogen staan bij een uitvaartdienst. Natuurlijk is het Woord voor de levenden, maar ik vind het feit dat de overledene in de kerk is, juist een aangrijpende roepstem voor de toehoorders om je bekering niet uit te stellen. Bij de begrafenis van mijn ouders mocht de kist niet in de kerk staan, maar in een zaaltje/berging naast de kerk, hoe ongevoelig en respectloos voelde dat.

Zo denk ik er ook over.
Zo kil.

[DDD]

Ik moest ook denken aan dat artikel van een eerdere predikant van dezelfde gemeente. Ik was ook wel verbaasd. Ik heb dat niet zingen nooit zo meegekregen, maar wel eens van gehoord. Het zal misschien streekgebonden zijn, inderdaad.

Maar los daarvan vind ik het niet heel middelmatig. Als de klaagpsalmen geen rol meer hebben in de gemeente en zelfs bij een rouwsamenkomst niet gezongen worden, dan vind ik dat wel zorgelijk. Ik heb altijd gedacht dat ware gelovigen dan thuis nog wel een psalm zullen zingen, en wel twee ook.

Al vind ik het ontbreken van votum en groet bijna net zo erg.

Het parkeren van de overledene buiten een kerkgebouw vind ik niet heel respectvol. Ik vind sowieso het hele idee dat de rouwsamenkomst een soort waarschuwing is tegen onvoorbereid sterven erg onpastoraal. De rouwsamenkomst is als het goed is om in het verdriet van de nabestaanden mee te leven en om een goed getuigenis te geven.

Een dankdienst voor het leven vind ik trouwens zeker als iemand oud geworden is en een sierlijk lid van de gemeente van Christus heel mooi.

[Anselmus]

Vooropgesteld. Ik ben voor de kist in de kerk en het zingen van Psalmen tijdens de rouwdienst. Vooral de laatste vind ik altijd een gemis. Laatst in een HHK een rouwdienst meegemaakt. De kist werd de kerk binnengedragen maar er mocht tijdens de rouwdienst niet gezongen worden.

Waar ik wel op tegen ben is het spreken tegen de overledene door familie of predikant. En het fenomeen wat je ook in de gereformeerde gezindte steeds meer ziet. De term : Dankdienst voor het leven.

Toch ben ik mild over allerlei vormen. Het is immers een familiebijeenkomst. Als die zich voegen in niet zingen en geen kist in de kerk heb ik er verder geen mening over. Vind alleen het niet zingen van de Psalmen een groot gemis in dagen van verdriet en rouw. ‘k zal Zijn lof zelfs in de nacht, zingen,…….

Waarom heb jij moeite met een dankdienst voor het leven?

Omdat voor mij de ernst van de dood en het sterven tijdens een rouwdienst voorop moet staan. Wij sterven niet zomaar. Want de bezoldiging der zonde is de dood (Romeinen 6) en gelijk het de mens gezet is eenmaal te sterven en daarna het oordeel.

Dat moet klinken in al zijn scherpte in een rouwdienst tegen de levende aanwezigen. Juist omdat deze teksten verder gaan met een heerlijk Evangelie.

Dankdienst voor het leven is een term die het niet meer over de dood heeft. Dat vind ik een groot verlies in terminologie. Blijf het gewoon rouwdienst noemen.

Ik ben ik niet voor de terminologie van dankdienst voor het leven. Toch ben ik het niet eens met jouw argumentatie, zeker niet bij een kind van God.

De Heidelbergse Catechismus vraagt waarom wij nog moeten sterven als Christus al voor ons is gestorven. Het antwoord is dan: onze dood is geen betaling voor onze zonden,
maar alleen een afsterving van de oude mens (zonden)en een doorgang tot het eeuwige leven. Die doorgang naar de eeuwige gelukzaligheid, dat is de hoop die christenen mogen hebben. Daar spreekt ontzaglijk veel hoop uit die zeker mag doorklinken in een rouwdienst. Gij zijt verlost, God heeft u welgedaan.

Dankdienst voor het leven wordt zo horizontaal. Eenzijdig anekdotisch bewijs waarbij de rauwe randen van iemands karakter niet genoemd worden. Dan liever de focus op God en Wie Hij is voor zondige mensen.

[Wim Anker]

Sinds wanneer is een 'rouwdienst'bij een overlijden gamgbaar gebruik? Historisch gezien?

[Herman]

Sinds wanneer is een 'rouwdienst'bij een overlijden gamgbaar gebruik? Historisch gezien?

Dit vond ik op uitvaart.nl

Sinds het begin van de vorige eeuw zijn mensen in hervormde en gereformeerde kring er steeds meer van overtuigd geraakt dat er toch een christelijke vorm van uitvaart zou moeten worden gecreëerd. Daardoor is het langzamerhand gebruikelijk geworden dat de uitvaart plaatsvindt vanuit een kerkdienst.

[huisman]

Sinds wanneer is een 'rouwdienst'bij een overlijden gamgbaar gebruik? Historisch gezien?

Je ziet in Genesis al dat begraven een familiegebeuren is. Bv Genesis 25 : 9-11 Izak en Ismaël begraven Abraham. Je leest in de Bijbel ook over diverse rouwgebruiken.

Ik weet niet of de gebruiken zoals wij die kennen er ook in de vroege kerk al waren. Mijn zwager is begrafenisondernemer en die heeft mij eens een boekje gegeven met de oorsprong van veel gebruiken rondom een begrafenis. Kan dat boekje niet zo snel vinden.
Laat ik jouw vraag nog aanvullen . Is het rouw in de kerk brengen streekgebonden en waar komt die traditie vandaan?

[Martijn]

Voor heel veel van onze gewoontes zijn niet direct Bijbelteksten te vinden. Het niet plaatsen van een kist in de kerk vind ik een goed uitgangspunt vanuit de gedachte die ik eerder verwoorde met daarnaast de afleiding die het veroorzaakt zoals Piet Puk aanhaalt. Zie ook de meerwaarde er niet van in.
Wel of niet zingen vind ik een lastige, kan niet echt redenen bedenken waarom je het zingen niet zou doen maar er zijn ook niet direct heldere uitgangspunten om het wel te doen. Wel kan het een discussie oproepen, omdat de te zingen Psalmen een verwijzing naar de eeuwige bestemming kunnen zijn. In onze gemeente is het het uitgangspunt om geen kist in de kerk te plaatsen en niet te zingen. Ook niet als de kerkenraad zeker weet dat de overledene een goede ruil heeft gemaakt.

Ik zie het zingen vaak gebeuren wanneer het iemand is waar geen twijfel over bestaat dat die persoon eeuwig God mag loven. Dan is het namelijk, ondanks het verdriet vreugde dat die persoon van al het aardse is verlost. Het word lastiger als dit niet unaniem is. Dan zou ik zeggen: laat het gewoon in alle gevallen na, voor het een splijtzwam word

Als je dat een splijtzwam laat worden, hoe treurig ben je dan?

Helaas heb ik er ook ervaring mee. Een kerkenraad en predikant die moeilijk gaan doen over 1 psalm die we als gezin graag wilden zingen. Echt te triest voor woorden.