Uit de Veluwse Kerkbode
Geplaatst: 03 apr 2018, 22:47
Kun je wedergeboren worden zonder dat je het merkt?
Ds. C.H. Spurgeon zei eens dat geloof, bekering en wedergeboorte alle drie over hetzelfde gaan. Als je over bekering spreekt van Gods kant vandaan, dan noemt de Bijbel dat wedergeboorte en als je over bekering spreekt van de kant van de mens, dan spreekt de Bijbel over geloof. Je kunt dat immers niet omdraaien. Je kunt niet zeggen dat God gelooft en je kunt ook niet zeggen dat de mens wederbaart. Deze uitleg van Spurgeon was destijds voor mij een verrassend gezichtspunt. Toen begreep ik plotseling waarom de Heere Jezus Zelf ook zei dat door het geloof in Hem de wedergeboorte plaatsvindt. Hij legt ons dat uit in het gesprek met Nicodemus. We lezen immers in Johannes 3: 'En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden; opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe'. Het gaat dus blijkbaar over een bewuste daad van geloven.
Of zoals de Schotten zeiden: een hartedaad op Christus. Hope zit dat dan? Wel, de Heere trekt hier de vergelijking met het doelbewust zien op de koperen slang, die genezing bracht van het dodelijke gif van de slang en het doelbewust zien op Jezus om genezen te worden van de dodelijke kwaal van de zonde. het is dus opmerkelijk dat de Heilige Geest de wedergeboorte geeft op hetzelfde moment als Hij het geloof schenkt! Om dit te bewijzen gaf God eerst de koperen slang aan Israël en daarna de gekruisigde Christus aan ons. Hoe is dat nu in de praktijk van ons leven? Wel, in een samenkomst van de gemeente! Paulus schrijft immers in Galaten 3:1 'O gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd, dat gij der waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn; denwelken Jezus Christus voor de ogen tevoren geschilderd is geweest, onder u gekruist zijnde?'Paulus bedoelde dat als Christus gepreekt wordt in onze samenkomsten, het kruis van Christus als het ware opgericht wordt tijdens de dienst. Jezus Christus wordt dan voor onze ogen geschilderd (uitgetekend) alsof Hij ter plaatse onder ons gekruisigd wordt. Zo kunnen wij dus - al luisterend naar de preek - zien op de gekruisigde Christus! En zo wil ons de Heilige Geest een nieuwe geboorte geven, een nieuw leven dus. De dwaasheid van de gemeenteleden in Galatië was, dat zij naar de predikanten wilden kijken met bijzondere gaven, die zich nog geestelijker profileerden dan Paulus. Ze keken dus naar een mens in plaats van naar Christus. Hun betovering was dat ze zich door de satan hadden laten verleiden om een ander gezichtspunt te kiezen dan de Heere Jezus Zelf...
Ziet u intussen hóe belangrijk onze samenkomsten zijn en hóe belangrijk het is dat daar Christus Jezus gepredikt wordt? Ik vrees dat ook in onze tijd er heel wat gemeenten zijn door bijzondere mensen en bijzondere ervaringen gevaar lopen betoverd te worden. Je vindt ze in de gemeenten waar de gekruisigde Christus geen plaats meer krijgt omdat er vooral plaats is voor veel zang, muziek en bijzonder aantrekkelijke sprekers. Je vindt ze in gemeenten waar de gekruisigde Christus niet meer gepredikt wordt, maar waar het vooral over de bijzondere wegen van Gods volk gaat. Ook dan is er sprake van bijzondere mensen met bijzonder bevindingen, die het zicht op het kruis belemmeren of in het ergste geval zelfs wegnemen. Dit is altijd al in de kerk een grote bedreiging geweest, waardoor het eenvoudige geloof in Christus (dat eigenlijk hetzelfde is als het zien op Jezus), als te simpel of te makkelijk wordt gezien. Men denkt voor God welbehagelijk te zijn, door zich welbehagelijk te voelen in zulke samenkomsten. Terwijl de Bijbel nu juist benadrukt dat het gelóóf in de gekruisigde Christus gezichtsbepalend moet zijn. Paulus zegt in Hebreeën 11:6 'Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken.' Daar bij het kruis, en alleen dáár kijk ik Christus in het gelaat en zie ik hoe groot mijn zonde is en hoe nodig het is om daarvan verlost te worden. Alleen daar krijg ik te zien, dat de aanklacht van de Wet moet verstommen als Hij spreekt: 'Het is volbracht' (Col. 2:14). Je kunt ook zeggen: Alleen bij het kruis leer ik Christus persoonlijk kennen. Nog zo'n misleidend idee is de opvatting, dat je wedergeboren kunt worden, terwijl je nog niet gelooft in de Heere Jezus. Spurgeon zou zeggen: ze menen tot geloof te kunnen komen, zonder dat te merken. Ik geloof dat dit even dwaas is als een vrouw die zegt: ik heb mijn man mijn 'jawoord' gegeven, zonder dat ik dat merkte. Ds. W. á Brakel geloofde ook niet in zo'n onbewuste wedergeboorte. En hij illustreert dat met het moment waarop man en vrouw elkaar bewust hun 'ja-woord' geven: 'Niet de bezittingen, niet de bevalligheid, niet de liefde maakt een huwelijk, maar de wederzijdse bewilliging aan elkaar verklaard. Dit weet iedereen: als beide partijen in de voorwaarden toestemmen, dan is de vrede gemaakt tussen hen die tevoren in oorlog waren. Zo is het ook hier.'
Brakel legt hier dus de nadruk op de geloofsdaad van de mens.
Nog een andere stem uit het verleden is die van Voetius, waar een school naar vernoemd werd in Katwijk. Hij schreef heel kort maar krachtig: 'Kan iemand wel in Christus geloven zonder kennis van Hem te hebben? Antw. Neen.
Kan ik Hem als mijn Zaligmaker aannemen, als ik Hem niet ken? Antw. Neen.
Kan ik God wel geloven, vertrouwen, liefhebben, als ik Hem niet ken? Antw. Neen.
De bekende ds. G. van Schuppen, die in 2014 op 96-jarige leeftijd overleed, zei in een preek over de wijze en de dwaze maagden over dit onderwerp: Kent Jezus ú? Anders zal het zijn: Ik ken u niet. Nee, het is niet de vraag, of u Jezus kent, maar of Hij ú kent. Zo niet, dan is uw kennen van Hem niet het ware kennen. En toch zijn er in onze dagen velen, die menen in te gaan, zonder door Hem gekend te zijn. Het wordt besproken en verkondigd, dat er velen zullen binnen komen zonder ooit Jezus als hun Borg te hebben gekend, zonder dat Hij Zich ooit als Borg weg schonk. Men meent het zonder Hem te kunnen. En men noemt zichzelf en anderen 'de kleintjes' of 'de bekommerde kerk'. Men meent onbewust te zijn wedergeboren, en zonder dat men het weet, in geloofsgemeenschap met Christus te staan. Maar nóch de Heilige Schrift, nóch de Dordtse vaderen, nóch de reformator Calvijn en zoveel anderen leren een onbewuste wedergeboorte in de bewust-levende mens. Daarom zullen er velen zijn, die met de dwaze maagden zullen roepen: 'Heere, Heere, doe ons open! Maar zullen vernemen uit de mond van de hemelse Bruidegom: Ik ken u niet.'
Ds. J. Koppelaar
Ds. C.H. Spurgeon zei eens dat geloof, bekering en wedergeboorte alle drie over hetzelfde gaan. Als je over bekering spreekt van Gods kant vandaan, dan noemt de Bijbel dat wedergeboorte en als je over bekering spreekt van de kant van de mens, dan spreekt de Bijbel over geloof. Je kunt dat immers niet omdraaien. Je kunt niet zeggen dat God gelooft en je kunt ook niet zeggen dat de mens wederbaart. Deze uitleg van Spurgeon was destijds voor mij een verrassend gezichtspunt. Toen begreep ik plotseling waarom de Heere Jezus Zelf ook zei dat door het geloof in Hem de wedergeboorte plaatsvindt. Hij legt ons dat uit in het gesprek met Nicodemus. We lezen immers in Johannes 3: 'En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden; opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe'. Het gaat dus blijkbaar over een bewuste daad van geloven.
Of zoals de Schotten zeiden: een hartedaad op Christus. Hope zit dat dan? Wel, de Heere trekt hier de vergelijking met het doelbewust zien op de koperen slang, die genezing bracht van het dodelijke gif van de slang en het doelbewust zien op Jezus om genezen te worden van de dodelijke kwaal van de zonde. het is dus opmerkelijk dat de Heilige Geest de wedergeboorte geeft op hetzelfde moment als Hij het geloof schenkt! Om dit te bewijzen gaf God eerst de koperen slang aan Israël en daarna de gekruisigde Christus aan ons. Hoe is dat nu in de praktijk van ons leven? Wel, in een samenkomst van de gemeente! Paulus schrijft immers in Galaten 3:1 'O gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd, dat gij der waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn; denwelken Jezus Christus voor de ogen tevoren geschilderd is geweest, onder u gekruist zijnde?'Paulus bedoelde dat als Christus gepreekt wordt in onze samenkomsten, het kruis van Christus als het ware opgericht wordt tijdens de dienst. Jezus Christus wordt dan voor onze ogen geschilderd (uitgetekend) alsof Hij ter plaatse onder ons gekruisigd wordt. Zo kunnen wij dus - al luisterend naar de preek - zien op de gekruisigde Christus! En zo wil ons de Heilige Geest een nieuwe geboorte geven, een nieuw leven dus. De dwaasheid van de gemeenteleden in Galatië was, dat zij naar de predikanten wilden kijken met bijzondere gaven, die zich nog geestelijker profileerden dan Paulus. Ze keken dus naar een mens in plaats van naar Christus. Hun betovering was dat ze zich door de satan hadden laten verleiden om een ander gezichtspunt te kiezen dan de Heere Jezus Zelf...
Ziet u intussen hóe belangrijk onze samenkomsten zijn en hóe belangrijk het is dat daar Christus Jezus gepredikt wordt? Ik vrees dat ook in onze tijd er heel wat gemeenten zijn door bijzondere mensen en bijzondere ervaringen gevaar lopen betoverd te worden. Je vindt ze in de gemeenten waar de gekruisigde Christus geen plaats meer krijgt omdat er vooral plaats is voor veel zang, muziek en bijzonder aantrekkelijke sprekers. Je vindt ze in gemeenten waar de gekruisigde Christus niet meer gepredikt wordt, maar waar het vooral over de bijzondere wegen van Gods volk gaat. Ook dan is er sprake van bijzondere mensen met bijzonder bevindingen, die het zicht op het kruis belemmeren of in het ergste geval zelfs wegnemen. Dit is altijd al in de kerk een grote bedreiging geweest, waardoor het eenvoudige geloof in Christus (dat eigenlijk hetzelfde is als het zien op Jezus), als te simpel of te makkelijk wordt gezien. Men denkt voor God welbehagelijk te zijn, door zich welbehagelijk te voelen in zulke samenkomsten. Terwijl de Bijbel nu juist benadrukt dat het gelóóf in de gekruisigde Christus gezichtsbepalend moet zijn. Paulus zegt in Hebreeën 11:6 'Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken.' Daar bij het kruis, en alleen dáár kijk ik Christus in het gelaat en zie ik hoe groot mijn zonde is en hoe nodig het is om daarvan verlost te worden. Alleen daar krijg ik te zien, dat de aanklacht van de Wet moet verstommen als Hij spreekt: 'Het is volbracht' (Col. 2:14). Je kunt ook zeggen: Alleen bij het kruis leer ik Christus persoonlijk kennen. Nog zo'n misleidend idee is de opvatting, dat je wedergeboren kunt worden, terwijl je nog niet gelooft in de Heere Jezus. Spurgeon zou zeggen: ze menen tot geloof te kunnen komen, zonder dat te merken. Ik geloof dat dit even dwaas is als een vrouw die zegt: ik heb mijn man mijn 'jawoord' gegeven, zonder dat ik dat merkte. Ds. W. á Brakel geloofde ook niet in zo'n onbewuste wedergeboorte. En hij illustreert dat met het moment waarop man en vrouw elkaar bewust hun 'ja-woord' geven: 'Niet de bezittingen, niet de bevalligheid, niet de liefde maakt een huwelijk, maar de wederzijdse bewilliging aan elkaar verklaard. Dit weet iedereen: als beide partijen in de voorwaarden toestemmen, dan is de vrede gemaakt tussen hen die tevoren in oorlog waren. Zo is het ook hier.'
Brakel legt hier dus de nadruk op de geloofsdaad van de mens.
Nog een andere stem uit het verleden is die van Voetius, waar een school naar vernoemd werd in Katwijk. Hij schreef heel kort maar krachtig: 'Kan iemand wel in Christus geloven zonder kennis van Hem te hebben? Antw. Neen.
Kan ik Hem als mijn Zaligmaker aannemen, als ik Hem niet ken? Antw. Neen.
Kan ik God wel geloven, vertrouwen, liefhebben, als ik Hem niet ken? Antw. Neen.
De bekende ds. G. van Schuppen, die in 2014 op 96-jarige leeftijd overleed, zei in een preek over de wijze en de dwaze maagden over dit onderwerp: Kent Jezus ú? Anders zal het zijn: Ik ken u niet. Nee, het is niet de vraag, of u Jezus kent, maar of Hij ú kent. Zo niet, dan is uw kennen van Hem niet het ware kennen. En toch zijn er in onze dagen velen, die menen in te gaan, zonder door Hem gekend te zijn. Het wordt besproken en verkondigd, dat er velen zullen binnen komen zonder ooit Jezus als hun Borg te hebben gekend, zonder dat Hij Zich ooit als Borg weg schonk. Men meent het zonder Hem te kunnen. En men noemt zichzelf en anderen 'de kleintjes' of 'de bekommerde kerk'. Men meent onbewust te zijn wedergeboren, en zonder dat men het weet, in geloofsgemeenschap met Christus te staan. Maar nóch de Heilige Schrift, nóch de Dordtse vaderen, nóch de reformator Calvijn en zoveel anderen leren een onbewuste wedergeboorte in de bewust-levende mens. Daarom zullen er velen zijn, die met de dwaze maagden zullen roepen: 'Heere, Heere, doe ons open! Maar zullen vernemen uit de mond van de hemelse Bruidegom: Ik ken u niet.'
Ds. J. Koppelaar
@Orchidee: ik vind u wél een bíjzóndere manier van schrijven hebben. U gebruikt véél accéntstreepjes en héél véél emoticons en vooral die enge vingersmiley!!! 
