Anselmus schreef: ↑22 feb 2024, 20:02
(...) En iedereen zo lyrisch over hoe eendrachtelijk de zondag altijd is een kon dat thuis ook maar en thuis gaan we weer verder met hoe het was, glas, plas.
Ik vind dit wel een hele treffende.
Mijn visie op kerkmuren is in de loop der jaren drastisch veranderd, maar dat zal te maken hebben met mijn vele jaren buitenland, en uiteindelijke emigratie. Wellicht beinvloedt dat ook een beetje onderstaande.
In de zomer worden hier in diverse kerken over het hele land openluchtdiensten georganiseerd, ook in het Nederlands. Tot nu toe heb ik één keer zo'n dienst bezocht (ik wil niet te veel reizen op zondag). Naast fijn was dat ook gezellig, want er waren wat bekenden en het is altijd fijn om vrienden te ontmoeten.
Wat mij echter opviel, is dat daar mensen tussen zitten elkaar in Nederland amper groeten, of in elk geval niet van harte, want die gaan naar 'de verkeerde' kerk. Of ze krijgen buikpijn als ze er over nadenken dat hun dochter met een zoon van 'die andere kerk' thuiskomt, want ja. En toch zitten die mensen op zo'n zondag vredig bij elkaar op een alpenweide, en vinden dat zo fijn dat ze die herinnering voor de rest van hun leven meenemen en nog vaak ophalen. Ik kan er dan zo verdrietig van worden om later te horen dat dat thuis niet altijd mogelijk lijkt te zijn.
Ik begrijp dat een openluchtdienst in de Zwitserse Alpen zo schilderachtig is dat je vergeet te kibbelen over dit soort zaken en eendrachtelijk naar hetzelfde Woord kan luisteren, maar toch. Wat hier kan, zou in Nederland ook moeten kunnen.
