Extreem weer

[-DIA-]

Zondag gehoord: Als we zien de tekenen die ons voorzegt zijn en deze niet herkennen, dan zijn we ziende blind, zoals de farizeeën en Schriftgeleerden die de Schrift heel precies wisten, maar de tekenen der tijden niet konen (of wilden) onderscheiden.

De vraag die dan bij mij opkomt: wat is het doel (wat doen we) met deze opmerkingen. Want die zullen toch een doel hebben?

In de tijd van de farizeeën was het optreden van de Heere Jezus behoorlijk controversieel. En als wij de tekenen van de tijden echt verstaan lijkt het mij onmogelijk om (bekeerd of onbekeerd) op onze refozuil te blijven zitten, acht en wee uit te spreken over allen die de tijd niet verstaan en (is soms mijn indruk) ons beter te achten dan de ander.

Dat is wel eens mijn zorg. We kennen de tijd, we kennen de schrift, we passen dat mogelijk nog aan ons zelf toe ook, maar daar houd het mee op. En zal onze omgeving en medemens tegen ons moeten getuigen: het is ons niet aangezegd.

Ik sluit me volledig in bij deze lauwheid, ik denk er best vaak over na hoe daar mee om te gaan. Ik hoop vaak dat na een dergelijk opmerking in preek en geschrift er iets komt van een praktische invulling of aanwijzing. Die ontbreekt vaak.

Is nu de prediking in de bevindelijke kerken ook niet controversieel. Dan zeg ik ook: Waakt! Dat geldt voor u en mij.

Ik vind bevindelijke preken niet controversieel.
Dat 'waakt', hoe gaat dat in de praktijk?

Als we erbij worden bepaald merken we dat we slapen. Schrijver dezes incluis.
Waken we? Zondag een preek gehoord van ds. Verschuure (Biddagpreek in Rotterdam-IJsselmonde) over Daniel. Hij bad drie tijden daags, maar dat was geen sleur, geen gewone gewoonte, maar dat vloeide voort uit zijn nauw leven met God. Dat moesten ons, in de eerste plaats deze man wel, ons weg schamen. Ik lees in de brief van Jakobus: Hoedanig is uw leven?