De ''vrije wil''
Geplaatst: 28 jul 2015, 16:56
Wellicht herkenbaar.
Als gelovige heb je van tijd tot tijd wel eens zo'n discussie met niet-gelovige(n)
Over het hoe, wat en waarom van de godsdienst.
Ik weet niet hoe het met u is, maar bij mij gaat het om de mate van respect die ik tijdens zo'n gesprek krijg wat bepaald hoe ver ik er in mee ga.
Dat terzijde mag men mij alles vragen, immers, de gelovige die als een struisvogel angstvallig zijn mond houd jegens de wereld moet zich immer vraagtekens plaatsen de oprechtheid van zijn devotie nietwaar?
Afijn, dit keer ging het onderwerp over de vrije wil.
Hoe men er voor kan kiezen ''het vrije denken'' aan banden te laten leggen en zichzelf zij het door opvoeding anderzijds eigen overtuiging op deze manier ''beperkingen'' op kan laten leggen.
Volgens het standpunt van mijn opponenten (een stel studenten maatschappijleer in de trein.) is ''onderwerping aan'' religie het tegenovergestelde van vrijheid van zelfbeschikking en indien er een God bestaat, waarom zou deze ons als dusdanig zijn wil opleggen?
Mijn antwoord in deze en tevens mijn eigen filosofie was/is dit.
De vrije wil is juist het grootste geschenk dat wij gekregen hebben.
Het onderscheid ons van de dieren en organismen.
Als enige wezen op aarde hebben wij de talenten om dingen te creëren, te dromen en dingen vorm te geven naar onze eigen hand.
Echter, de alles overziende wijsheid en ook de inborst hier foutloos mee om te gaan hebben wij niet.
De geboden die daarmee van van boven aan ons zijn overgeleverd zijn richtlijnen om ons, met behoud van deze vrije wil op de goede banen te houden.
Immers, de initiatieven en overwegingen van een mens zijn niet per definitie altijd nobel en hoogstrevent, iets waar voorvechters van de ''vrije wil'' vaak aan voorbij gaan.
Denk hierbij aan machtsmisbruik zoals dat van dictators, zakkenvullers, corrupte bestuurders en alle andere figuren van twijfelachtig allooi die het zelden of nooit goed met hun medemens voor hebben.
De wereld, (en zeker de huidige) met al zijn conflicten, pijn en ellende is sinds de zondeval eigenlijk een kijkdoos van het resultaat van deze ''vrije wil''
En hetgeen wat van menswegen goed en nobel te noemen is, is meestal van tijdelijke en voorbijgaande aard.
God heeft ons immers met het geschenk van de vrije wil ook belast met de consequenties van de keuzes die we maken.
Hij, als schepper met verstand van alle dingen heeft ons daarom richtlijnen en geboden gegeven die ons tot in eeuwigheid behoeden voor dingen die ons zowel tijdelijk als voor eeuwig schade berokkenen.
Hij spreekt ons hiermee en daarom ook aan op onze eigen eigen verantwoordelijkheid in plaats van ons op de wereld gezet te hebben als willoze gehoorzame schepselen gelijk aan goudvissen in een vissenkom.
Het is immers een bijbels gegeven dat de wegen van de mens zonder God tot niets leiden.
Wat is u mening?
Als gelovige heb je van tijd tot tijd wel eens zo'n discussie met niet-gelovige(n)
Over het hoe, wat en waarom van de godsdienst.
Ik weet niet hoe het met u is, maar bij mij gaat het om de mate van respect die ik tijdens zo'n gesprek krijg wat bepaald hoe ver ik er in mee ga.
Dat terzijde mag men mij alles vragen, immers, de gelovige die als een struisvogel angstvallig zijn mond houd jegens de wereld moet zich immer vraagtekens plaatsen de oprechtheid van zijn devotie nietwaar?
Afijn, dit keer ging het onderwerp over de vrije wil.
Hoe men er voor kan kiezen ''het vrije denken'' aan banden te laten leggen en zichzelf zij het door opvoeding anderzijds eigen overtuiging op deze manier ''beperkingen'' op kan laten leggen.
Volgens het standpunt van mijn opponenten (een stel studenten maatschappijleer in de trein.) is ''onderwerping aan'' religie het tegenovergestelde van vrijheid van zelfbeschikking en indien er een God bestaat, waarom zou deze ons als dusdanig zijn wil opleggen?
Mijn antwoord in deze en tevens mijn eigen filosofie was/is dit.
De vrije wil is juist het grootste geschenk dat wij gekregen hebben.
Het onderscheid ons van de dieren en organismen.
Als enige wezen op aarde hebben wij de talenten om dingen te creëren, te dromen en dingen vorm te geven naar onze eigen hand.
Echter, de alles overziende wijsheid en ook de inborst hier foutloos mee om te gaan hebben wij niet.
De geboden die daarmee van van boven aan ons zijn overgeleverd zijn richtlijnen om ons, met behoud van deze vrije wil op de goede banen te houden.
Immers, de initiatieven en overwegingen van een mens zijn niet per definitie altijd nobel en hoogstrevent, iets waar voorvechters van de ''vrije wil'' vaak aan voorbij gaan.
Denk hierbij aan machtsmisbruik zoals dat van dictators, zakkenvullers, corrupte bestuurders en alle andere figuren van twijfelachtig allooi die het zelden of nooit goed met hun medemens voor hebben.
De wereld, (en zeker de huidige) met al zijn conflicten, pijn en ellende is sinds de zondeval eigenlijk een kijkdoos van het resultaat van deze ''vrije wil''
En hetgeen wat van menswegen goed en nobel te noemen is, is meestal van tijdelijke en voorbijgaande aard.
God heeft ons immers met het geschenk van de vrije wil ook belast met de consequenties van de keuzes die we maken.
Hij, als schepper met verstand van alle dingen heeft ons daarom richtlijnen en geboden gegeven die ons tot in eeuwigheid behoeden voor dingen die ons zowel tijdelijk als voor eeuwig schade berokkenen.
Hij spreekt ons hiermee en daarom ook aan op onze eigen eigen verantwoordelijkheid in plaats van ons op de wereld gezet te hebben als willoze gehoorzame schepselen gelijk aan goudvissen in een vissenkom.
Het is immers een bijbels gegeven dat de wegen van de mens zonder God tot niets leiden.
Wat is u mening?
