Laten we eerlijk zijn, we wonen als gelovigen in een onkerkelijke samenleving en helaas word het het rekening houden en respect voor andermans overtuiging er niet beter op.
Omdat we niet allemaal het hele jaar onafgebroken door in onze eigen gemeente kunnen wonen en werken worden we er vroeg of laat toch allemaal mee geconfronteerd, ook diegenen die wel of geen tv hebben en ''de wereld'' buiten de deur houden.
Ik althans wel.
In discussie gaan levert vaak slechts meer van bovengenoemde op, (men schept hier plezier in) dus ik heb besloten voor mijzelf om simpelweg niet te luisteren en te negeren.
Dat schijnt te werken, aangezien ik geen zin heb om mijn geloof onder stoelen of banken te duwen heeft men mij inmiddels geaccepteerd als belijdend christen en als ik nergens in meega is de ''lol'' er snel af.
Mag ik vragen naar uw ervaringen?

P.s. Voor de goede orde, mischien overbodig maar ik vraag met het benaderen van dit onderwerp vanzelfsprekend niet om herhaling van godlastering of gelijksoortige uitlatingen.
Wellicht ten overvloede maar ik zeg het maar voor de juistheid.

Ik vind het heel moeilijk. Mensen in je omgeving zeggen al gelijk sorry als ze Gods naam zonder inhoud gebruiken.

In grotere vergaderingen of als ik een cursus volg, vind ik het moeilijk om er wat van te zeggen. Het zorgt snel voor irritatie, en daarmee bereik je het tegendeel van hetgeen je wilt bereiken. Als politicus zei ik er wel wat van, op een luchtige manier, maar politici accepteren kritiek, omdat dat onderdeel is van het spel.

Als mensen voortdurend Jezus aanroepen, stel ik meestal voor om hem verder buiten het gesprek te houden. Dat helpt vaak wel, al zijn er ook mensen die zoiets pas na een minuut begrijpen. In dat geval licht ik even toe dat Jezus de mensen veel belangrijke inzichten heeft nagelaten, maar zich nooit over het betreffende onderwerp heeft uitgesproken.

Meestal helpt dat wel, maar dan zit je wel in een bepaald wereldje. In de bouw zou je ongetwijfeld wat minder subtiel moeten zijn.