
Voor wie de hele preek wil lezen:
http://www.leespreken.nl/wp-content/upl ... l-baal.pdf
Het is voor ons ook goed om daar op te letten, ook in onze tegenwoordige tijd. Want het
gevaar van dat ‘baälisme’ kan ons als reformatorische mensen ook bedreigen. Als wij
denken: ‘Heere, kijk eens naar ons: zo veel stille tijd we houden, zoveel gebedsochtenden
die wij organiseren, zoveel Bijbelstudies die we doen, zoveel goede
gesprekken die wij voeren en goede getuigenissen die we uitspreken, we zijn er uren per
dag druk mee…’
Ik doel op dit gevaar: dat het allemaal een ijdel verhaal van woorden is, dat ondertussen
behoorlijk begint te lijken op dat wat die Baälpriesters deden.
Ik noem het maar ‘reformatorisch baälisme’.
Spits gevonden!
Herkennen we hier iets van? Heeft dominee een punt, of helemaal niet?