-DIA- schreef:Johann Gottfried Walther schreef:pierre27 schreef:Ik sluit me helemaal bij de laatste post aan. Ik zie totaal niet in dat er mannen bij de '' poort'' zijn tegen gehouden. Als er geen duidelijkheid is in de gesprekken komt er geen toelating. Quitte simple.
En 14 mannen en kerkenraden? Die biddend hun weg zijn gegaan mogen wij verwachten, hebben zich gewoon vergist?
Dat kan. Er klinkt iets in door van onverenigd te zijn met de beslissingen van het curatorium. Het kan
ook dat het Gods tijd nog niet was. Hoe vaak is het niet voorgevallen dat personen na , de eerste keer
te zijn afgewezen een andere keer werden toegelaten. Als het recht ligt kan het wachten, al kan de weg
soms onbegrepen zijn.
Degenen die een eerste keer werden afgewezen en een tweede (of latere) keer werden aangenomen, hoorden toen ook bij de 1, 2,3 of 4 mannen die jaarlijks die tot de studie werden toegelaten. Er blijft dus een groot verschil tussen degenen die een attest krijgen (hetzij voor de eerste, hetzij voor een volgende keer) en tussen degenen uiteindelijk worden aangenomen.
De vraag is dus:
* wat heeft (de meerderheid van) de kerkenraad
wél opgeluisterd voor wat betreft bekering en roeping en
* wat heeft (de meerderheid van) het curatorium
níet opgeluisterd voor wat betreft bekering en roeping
In beide gevallen ging het immers om dezelfde zaak/zaken.
Ik zit hier absoluut niet vol kritiek op het curatorium en ben blij dat dit orgaan, dat onder meer over de toelating tot de studie gaat, bestaat. Dat neemt niet weg dat je merkt dat dit soort vragen wel leven, ook bij mij.
Dat het 'oordeel' van kerkenraad en curatorium wellicht niet altijd 1 op 1 hetzelfde is, kan ik inkomen, maar dat het zó vaak afwijkt is frappant.