Verwacht je verhoring op het gebed?

[Inwoner]

Het is in ieder geval een overweldigende gedachte. Bij God is geen tijd, maar een eeuwigheid. 'Ik heb u liefgehad van eeuwigheid' is dan geen punt in het verleden maar is in dezelfde tijd als het 'heden, indien gij Mijn stem hoort'. Net als de verkiezing van eeuwigheid. Het geeft een andere dimensie als we weten dat God op dit moment, menselijk gesproken, verkiest.

Ik heb altijd wat moeite met dit soort bespiegelingen. De Bijbel gaat ons hier niet in voor. Als er gesproken wordt over 'van eeuwigheid', wordt dat in de Bijbel gezien als iets lineairs, iets vóórdat de aarde werd geschapen of aan de aanvang van de wereldgeschiedenis. We doen er goed aan dat spraakgebruik te volgen en geen dingen te gaan invullen die in de Bijbel niet zijn terug te vinden.

Zo heb ik het ook altijd bezien en vanuit dat perspectief heb ik ook gereageerd. En ik blijf geloven dat bepaalde zaken al volkomen vaststaan. Dat betekent niet dat God Zich niet laat verbidden, maar dat moeten we vooral vanuit menselijk perspectief bezien.

[parsifal]

Ik heb het eerder genoemd over dit onderwerp: soms is verhoring verwachten moeilijk, maar er mag nooit een automatisme ontstaan in de verwachting dat het gebed van een kind om een nieuw hartje niet is verhoord. God is zo duidelijk dat Hij juist dat wil geven.

[tja]

Het is in ieder geval een overweldigende gedachte. Bij God is geen tijd, maar een eeuwigheid. 'Ik heb u liefgehad van eeuwigheid' is dan geen punt in het verleden maar is in dezelfde tijd als het 'heden, indien gij Mijn stem hoort'. Net als de verkiezing van eeuwigheid. Het geeft een andere dimensie als we weten dat God op dit moment, menselijk gesproken, verkiest.

Ik heb altijd wat moeite met dit soort bespiegelingen. De Bijbel gaat ons hier niet in voor. Als er gesproken wordt over 'van eeuwigheid', wordt dat in de Bijbel gezien als iets lineairs, iets vóórdat de aarde werd geschapen of aan de aanvang van de wereldgeschiedenis. We doen er goed aan dat spraakgebruik te volgen en geen dingen te gaan invullen die in de Bijbel niet zijn terug te vinden.

Mogelijk doel je op teksten als ‘van voor de grondlegging der wereld’?

Eens dat enige terughoudendheid op zijn plaats is in dit onderwerp.
Toch kun je uit de Bijbel opmaken dat de ‘tijd’ ook geschapen is. Ik zou de eeuwigheid niet op durven delen in aparte tijdsblokken. Een voorbeeld hierbij zou kunnen zijn, het moment voor de verkiezing en het moment na de verkiezing

Dan verwonder ik me met @Ad dat God nu verkiest. En dat ondanks mijzelf

[TSD]

Het is in ieder geval een overweldigende gedachte. Bij God is geen tijd, maar een eeuwigheid. 'Ik heb u liefgehad van eeuwigheid' is dan geen punt in het verleden maar is in dezelfde tijd als het 'heden, indien gij Mijn stem hoort'. Net als de verkiezing van eeuwigheid. Het geeft een andere dimensie als we weten dat God op dit moment, menselijk gesproken, verkiest.

Ik heb altijd wat moeite met dit soort bespiegelingen. De Bijbel gaat ons hier niet in voor. Als er gesproken wordt over 'van eeuwigheid', wordt dat in de Bijbel gezien als iets lineairs, iets vóórdat de aarde werd geschapen of aan de aanvang van de wereldgeschiedenis. We doen er goed aan dat spraakgebruik te volgen en geen dingen te gaan invullen die in de Bijbel niet zijn terug te vinden.

Mogelijk doel je op teksten als ‘van voor de grondlegging der wereld’?

Eens dat enige terughoudendheid op zijn plaats is in dit onderwerp.
Toch kun je uit de Bijbel opmaken dat de ‘tijd’ ook geschapen is. Ik zou de eeuwigheid niet op durven delen in aparte tijdsblokken. Een voorbeeld hierbij zou kunnen zijn, het moment voor de verkiezing en het moment na de verkiezing

Dan verwonder ik me met @Ad dat God nu verkiest. En dat ondanks mijzelf

Het punt is dat als de eeuwigheid betekent dat er geen tijd is, en dus geen eerder of later, dan kun je ook niet zeggen dat God nú verkiest. Dus ik ben het in die zin met de verwoording van @Ad Anker niet eens, omdat ik denk dat je dat óók zo niet kunt zeggen. Dan zijn we evengoed bezig om eeuwigheid proberen te begrijpen vanuit onze bevatting van tijd.

Ik denk dat we daar ver vandaan moeten blijven. Je kan zeker wel spreken over volgordelijkheid, voor ons mensen is dat misschien soms gebonden aan een tijdsaspect, maar bij God niet.

Het overweldigend allemaal, een God die zich wil laten verbidden en tegelijkertijd ‘heeft besloten’. Het is niet mogelijk om dit werkelijk te begrijpen waar wie dit gelooft die weet ook deze dingen zeker.

[Ad Anker]

Het is in ieder geval een overweldigende gedachte. Bij God is geen tijd, maar een eeuwigheid. 'Ik heb u liefgehad van eeuwigheid' is dan geen punt in het verleden maar is in dezelfde tijd als het 'heden, indien gij Mijn stem hoort'. Net als de verkiezing van eeuwigheid. Het geeft een andere dimensie als we weten dat God op dit moment, menselijk gesproken, verkiest.

Ik heb altijd wat moeite met dit soort bespiegelingen. De Bijbel gaat ons hier niet in voor. Als er gesproken wordt over 'van eeuwigheid', wordt dat in de Bijbel gezien als iets lineairs, iets vóórdat de aarde werd geschapen of aan de aanvang van de wereldgeschiedenis. We doen er goed aan dat spraakgebruik te volgen en geen dingen te gaan invullen die in de Bijbel niet zijn terug te vinden.

Zouden jullie beiden je gedachten hierover willen illustreren met bijbelteksten? Niet om een verbaal gevecht te winnen, maar zodat we van elkaar leren.

Er is over de Goddelijke tijdservaring wel wat te zeggen: Psalm 90; want duizend jaren zijn als de dag van gisteren, als hij voorbijgegaan is, als een nachtwake. Petrus herhaalt dat in 2 Petrus 3:8. De kantt. is dan ook leerzaam: God lijkt soms lang te wachten met het volbrengen van Zijn belofte, maar Hij is niet aan tijden gebonden en kort of lang past daar dus ook niet bij.

Verder is mijn verstand echt te klein om dit te begrijpen en wil ik graag de posting van huisman bijvallen. Wat een diepte! Toch denk ik na over de GG leeruitspraak over het verbond en 'onder de beheersing van de uitverkiezing'. In het licht van deze gedachten duizelt het me. Net als de gedachte aan Gods oneindige genade in het zenden van Zijn Zoon om wetsovertreders te verlossen van het verderf. Eerbiedig buigen voor Gods grootheid is het antwoord.

God presenteert zich in Openbaring als: Die is, Die was en Die komen zal. Dat is hetzelfde als wat Paulus zegt: Gisteren en heden dezelfde tot in eeuwigheid. Daarin laat Gods Woord zien dat de eeuwigheid zich niet laat vatten in de tijd.

Valcke zegt dat het in God vast ligt. Dat is zeker. Maar dat zegt niets over hoe dat in de tijd gaat. Ik heb geen antwoord.

[Posthoorn]

Efeze 1: 4,5 Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde; Die ons tevoren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus Christus in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.
1 Petr. 1: 19,20 Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam; Dewelke wel voorgekend is geweest voor de grondlegging der wereld, maar geopenbaard is in deze laatste tijden om uwentwil.

Als de Heilige Geest het ons zó voorstelt, moeten wij ons niet overgeven aan bespiegelingen als dat er voor God geen tijd bestaat en dat van eeuwig ook meteen nu is, etc. Dat is toch nog iets anders dan dat er staat dat voor God één dag is als duizend jaren en duizend jaren als één dag, want ook dát is geredeneerd vanuit een lineair tijdsbesef.

[huisman]

Efeze 1: 4,5 Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde; Die ons tevoren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus Christus in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.
1 Petr. 1: 19,20 Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam; Dewelke wel voorgekend is geweest voor de grondlegging der wereld, maar geopenbaard is in deze laatste tijden om uwentwil.

Als de Heilige Geest het ons zó voorstelt, moeten wij ons niet overgeven aan bespiegelingen als dat er voor God geen tijd bestaat en dat van eeuwig ook meteen nu is, etc. Dat is toch nog iets anders dan dat er staat dat voor God één dag is als duizend jaren en duizend jaren als één dag, want ook dát is geredeneerd vanuit een lineair tijdsbesef.

Eens met het eerste maar niet met het tweede. God is niet aan een lineair tijdsbesef gebonden. Zoals kanttekening 27 bij 2 Petrus 3 : 8 het zegt. Overmits Hij eeuwig is en aan de tijden niet is gebonden……(maar wij wel.)
Als het over tijd gaat is er een groot verschil tussen de sterfelijke (tijdelijke) mens en de eeuwigdurende God ( kanttekening 8 bij Psalm 90:4)

[Posthoorn]

Wij wel en daarom moeten we niet gaan speculeren, en de eeuwigheid in de tijd willen trekken of iets van dien aard.

[huisman]

Wij wel en daarom moeten we niet gaan speculeren, en de eeuwigheid in de tijd willen trekken of iets van dien aard.

Eens, maar je moet ook tijd niet als iets absoluuts zien. Dat heeft Einstein al bewezen dat ook tijd relatief is.

[ejvl]

Hoe gaan ouders om met kleine kinderen, zeg vanaf een jaar of 3, en verhoring op het gebed?
Stel het kind heeft ergens last van, flink hoofdpijn. Als ouder mag je natuurlijk samen met het kind bidden of God wil genezen en je wilt je kind ook voorhouden dat het mag vertrouwen.
Maar als het kind de volgende dag wakker wordt en heeft er nog steeds last van en zegt, papa, mama, ik heb gebeden maar heb niks terug gehoord en ik ben nog steeds ziek, het helpt niet en ik hoor niks.

Je kunt niet een verhaal houden over dat we nergens recht op hebben of dat het een soort loterij is, wel of niet verhoren want het moet ook begrijpelijk zijn voor het kind zelf.

Wat zou daarin een goed advies zijn?

[Chrisje72]

In dat geval zei ik tegen de kinderen (vooraf al!) de Heere weet wat het beste voor ons is. Soms wil hij je stem nog meer horen en daarom geneest hij je niet direct. (Ik besef nu dat dat voor een kind ook wel 'gemeen' kan overkomen).

[Hendrien]

Hoe gaan ouders om met kleine kinderen, zeg vanaf een jaar of 3, en verhoring op het gebed?
Stel het kind heeft ergens last van, flink hoofdpijn. Als ouder mag je natuurlijk samen met het kind bidden of God wil genezen en je wilt je kind ook voorhouden dat het mag vertrouwen.
Maar als het kind de volgende dag wakker wordt en heeft er nog steeds last van en zegt, papa, mama, ik heb gebeden maar heb niks terug gehoord en ik ben nog steeds ziek, het helpt niet en ik hoor niks.

Je kunt niet een verhaal houden over dat we nergens recht op hebben of dat het een soort loterij is, wel of niet verhoren want het moet ook begrijpelijk zijn voor het kind zelf.

Wat zou daarin een goed advies zijn?

Ik heb in een ander topic ook al eens aangeven dat ik dit echt heel moeilijk vind. Ik ken een schrijnend verhaal waarin een kind veel gebeden heeft, maar de situatie niet veranderde, ja nog veel erger werd. Dit kind wil nu ook niets meer van het geloof weten. Gebedsverhoring en kinderen vind ik echt heel ingewikkeld. Vooral als er in de preek veel verhaaltjes langskomen over directe gebedsverhoring. Dus een advies geven vind ik ook moeilijk.

[helma]

Ik vind dat ook ingewikkeld..het heeft bij mij ook verschillende keren tot een geloofscrisis geleid.
Vorig jaar hoorde ik nog dat een meisje van 6 tegen haar moeder had gezegd (die haar aanmoedigde om te bidden voor iets waar het meisje mee worstelt op school) 'de Heere luistert ook heel vaak niet hoor...'

Ik moet deze vragen maar iedere keer weer bij de Heere laten liggen.
Denkend aan wat Corrie ten Boom ooit zei: Heere, ik begrijp U niet, maar ik vertrouw U wel.
'Uw wil geschiede' is wel een les die we steeds weer moeten leren.
Ik lees dan heel Jesaja 40 maar weer. Dan kan ik alleen maar verwonderd zijn. En gaat de hand op de mond...

Weet gij het niet? Er is geen doorgronding van Zijn verstand , waarom zegt gij dan mijn weg is voor de Heere verborgen en mijn recht gaat aan mijn God voorbij..?

[ejvl]

Dank voor jullie antwoorden.
Ik vind het inderdaad ook heel moeilijk en weet ook niet hoe uit te leggen als de Heere niet (direct) verhoord en het kind alsmaar zieker wordt.
Zelfs voor mij als oudere is het soms moeilijk te begrijpen, laat staan voor een klein kind.

[Inwoner]

Dank voor jullie antwoorden.
Ik vind het inderdaad ook heel moeilijk en weet ook niet hoe uit te leggen als de Heere niet (direct) verhoord en het kind alsmaar zieker wordt.
Zelfs voor mij als oudere is het soms moeilijk te begrijpen, laat staan voor een klein kind.

Dat heeft naar mijn mening alles te maken met ons verwachtingspatroon: Bidden helpt, dus dan zien we dat als het sturen van een verlanglijstje waar het door ons verwachte antwoord op komt.
Bidden helpt zeker, maar vaak anders als dat wij denken.
En wat Helma ook zegt: we vergeten zo vaak: Uw wil geschiede