Hoed in eredienst?

[Tiberius]

@Merel: voor mij hoeven die jaaropeningen ook niet. Zeker niet als het nagebootste kerkdiensten gaan worden.

Maar als je het wilt doen, @Inwoner:
Dat laatste is denk ik heel goed: het is een schoolactiviteit, dus houd die dan ook in de school; in de aula of bij sommige scholen in de sportzaal inderdaad.
Maak het kleinschaliger: niet voor de hele school in een onbekend kerkgebouw, maar bijvoorbeeld gesplitst tussen onderbouw en bovenbouw.
Inhoudelijk hoeft er niet zoveel te veranderen. Misschien inderdaad die voorzitter van het schoolbestuur weglaten.

[Herman]

Wat we eraan kunnen doen, is denk ik heel eenvoudig: een jaaropening een jaaropening laten.

En hoe ziet dat er dan concreet uit?

Of om het even wat scherp neer te zetten: welkom, toelichting op de school en haar gebruiken, roosteruitdeling, en bij de uitgang allemaal een gadget?
Dan schrappen we de schriftlezing, het gebed, het openingswoord c.q. overdenking en de rede met een maatschappelijk tintje van de voorzitter van het schoolbestuur.
Zijn we er dan?
o ja, en dan natuurlijk niet in een kerkgebouw, maar in een sportzaal o.i.d. (?)

We schrappen de schriftlezing en het gebed niet en het openingswoord vervang je door een introductie op een jaarthema door de docent van dienst die de klas daarvoor ontvangt, al naar eigen believen als 'preek' of als 'bijbelstudie' in te richten.

Voorbede gebeurt gewoon des zondags tijdens de kerkdienst.

[Tiberius]

Zo'n bestuursvoorzitter is toch een vage figuur op afstand. Dat moet je niet doen.
Laat de mentor dat doen, of de conrector van de afdeling.

[CvdW]

Wat we eraan kunnen doen, is denk ik heel eenvoudig: een jaaropening een jaaropening laten.

En hoe ziet dat er dan concreet uit?

Of om het even wat scherp neer te zetten: welkom, toelichting op de school en haar gebruiken, roosteruitdeling, en bij de uitgang allemaal een gadget?
Dan schrappen we de schriftlezing, het gebed, het openingswoord c.q. overdenking en de rede met een maatschappelijk tintje van de voorzitter van het schoolbestuur.
Zijn we er dan?
o ja, en dan natuurlijk niet in een kerkgebouw, maar in een sportzaal o.i.d. (?)

Gewoon geen jaaropening. De toegevoegde waarde tav het schooljaar zie ik niet.

Dit vind ik wel triest. Als ouders de toegevoegde waarde niet zien van een jaaropening voor school, waarom moeten kinderen wel de toegevoegde waarde van bidden voor het eten en Bijbellezen en dankgebed na het eten zien. Wat is de toegevoegde waarde om elke week naar de kerk te gaan. Je hoort steeds hetzelfde.
(Ik schrijf dit nu vanuit de gedachte van een puber)

[Henk J]

@Merel: voor mij hoeven die jaaropeningen ook niet. Zeker niet als het nagebootste kerkdiensten gaan worden.

Maar als je het wilt doen, @Inwoner:
Dat laatste is denk ik heel goed: het is een schoolactiviteit, dus houd die dan ook in de school; in de aula of bij sommige scholen in de sportzaal inderdaad.
Maak het kleinschaliger: niet voor de hele school in een onbekend kerkgebouw, maar bijvoorbeeld gesplitst tussen onderbouw en bovenbouw.
Inhoudelijk hoeft er niet zoveel te veranderen. Misschien inderdaad die voorzitter van het schoolbestuur weglaten.

Dat het in verschillende kerkgebouwen gedaan wordt heeft ook een praktische reden. Je kunt vaak niet alle leerlingen met ouders ontvangen in de aula, denk dat de Fruytier in Apeldoorn dan wel vier avonden had moeten beleggen om dat allemaal in de aula te hebben. Dus werd het geheel gesplitst op basis van woonplaats.
Wel zou ik ook pleiten om in de toespraken dicht bij de leerlingen te blijven. Heb een heel aantal jaaropeningen meegemaakt, daar zaten mooie tussen maar soms ook minder mooie.

[Zita]

Ik vind ook dat er gewerkt zou moeten worden om de openingsbijeenkomst minder kerkdienstig te maken. Het is bij ons meestal op maandagavond. Dan hebben ze net een zondag met kerkdiensten achter de rug. Vervolgens zijn er twee of drie mannen die allemaal een enkel woord mogen spreken. Er is een collecte. Ieder onderdeel wordt afgewisseld met psalmgezang. Het lijkt verschrikkelijk veel op een kerkdienst.
Verder wordt aan die jaaropening ook wel heel erg veel waarde toegekend. Op maandag starten we als docenten met een openingstoespraak van de directeur (plus tig vergaderonderdelen), 's avonds de openingsbijeenkomst in een kerk in de regio. Vervolgens krijg je de volgende dag je mentorklas op school, is er per afdeling een centrale bijeenkomst in de aula waar de adjunct nog een enkel woord wil spreken. En daarna hebben we op woensdag uitgebreid de tijd voor een mentorles, waarin we het dringende advies krijgen om hier ook een geestelijke invulling aan te geven, bijvoorbeeld door middel van een Bijbelstudie of iets dergelijks. Het kan ook te veel worden allemaal.

Ik kan mij als leerling eigenlijk maar één openingsbijeenkomst herinneren. We hadden twee 'preken' achter de rug, en toen zou de locatiedirecteur het woord krijgen om de bijeenkomst af te sluiten. We namen maar weer een mentos, zakten weer onderuit en verwachtten nog een enkel woord. Hij zei: 'Jongens, zien jullie er ook best wel tegenop? Nou, ik wel. Laten we dus maar gaan bidden.' En toen kwam er een kort maar krachtig gebed.

Hoeden (noem dat nou geen hoedjes) zijn bij ons niet gebruikelijk. Een enkeling draagt ze tijdens die openingsbijeenkomst. Niemand draagt ze overigens bij de andere openingsonderdelen. Blijkbaar is de locatie doorslaggevend hierin.

[pierre27]

Wat we eraan kunnen doen, is denk ik heel eenvoudig: een jaaropening een jaaropening laten.

En hoe ziet dat er dan concreet uit?

Of om het even wat scherp neer te zetten: welkom, toelichting op de school en haar gebruiken, roosteruitdeling, en bij de uitgang allemaal een gadget?
Dan schrappen we de schriftlezing, het gebed, het openingswoord c.q. overdenking en de rede met een maatschappelijk tintje van de voorzitter van het schoolbestuur.
Zijn we er dan?
o ja, en dan natuurlijk niet in een kerkgebouw, maar in een sportzaal o.i.d. (?)

Gewoon geen jaaropening. De toegevoegde waarde tav het schooljaar zie ik niet.

Dit vind ik wel triest. Als ouders de toegevoegde waarde niet zien van een jaaropening voor school, waarom moeten kinderen wel de toegevoegde waarde van bidden voor het eten en Bijbellezen en dankgebed na het eten zien. Wat is de toegevoegde waarde om elke week naar de kerk te gaan. Je hoort steeds hetzelfde.
(Ik schrijf dit nu vanuit de gedachte van een puber)

Het is ook uitermate triest.

[DDD]

Ik vind de discussie over de invulling van een jaaropening ook best relevant, maar dat is toch wel een totaal ander onderdeel.

Het punt is, dat kerkdiensten vaak véél te lang duren (al heb ik er zelf nog niet eens zoveel last van, gezien mijn werk en concentratievermogen) en er helemaal geen toegevoegde waarde is om een gebed en meditatie bij de opening van het schooljaar een kerkdienst te laten lijken. Maar daar kan wel een apart draadje over gestart worden, aangezien hier heel wat mensen meelezen en meeschrijven die zelf deze jaaropeningen vormgeven.

Ik vind het goed om bij belangrijke momenten Gods Naam openlijk aan te roepen. Ik pleit er niet voor ieder tienjarig bedrijfsjubileum met schriftlezing en gebed te openen, maar een schooljaar zit toch echt in het verlengde van kerk en gezin. En net zo goed als bij een verjaardag een dankgebed en schriftlezing passend is, is het dat ook bij de opening van een schooljaar.

[Psalm]

De opmerking dat de jaaropening geen toegevoegde waarde heeft hoeft natuurlijk niet direct triest te zijn. Het kan soms ook allemaal doorslaan. Je hebt een jaaropening in de kerk en een jaaropening in de klas en vaak ook nog weer met je mentor. Dus al met al wordt er heel wat geopend. In zichzelf heeft een opening wel waarde. Maar vanuit de veelheid aan openingen kan er misschien ook wel wat nuchterder tegen aangekeken worden.

Het valt me op dat er vaak geen jaarsluiting is. Dat gebeurt ook klassikaal. Als we consequent doorredeneren zou je ook een jaarsluiting moeten houden in de kerk.

[Job]

Wat geef je daarmee voor signaal af aan je puber(s)?

Dat je prioriteiten moet stellen in het leven.

Precies, je kan niet alles.

Dat werkt twee kanten op natuurlijk.

Je geeft je kinderen inderdaad mee dat je prioriteiten stelt, maar in het verlengde daarvan ook waar je de prioriteiten stelt/legt: niet bij de schoolopening. Daar kan best een goede reden voor zijn, maar die zitten bij mij niet niet in de categorie: te druk, te ver, te vroeg, te lang, te moe, te saai, te hoedjesachtig, te … .

Spijker op z'n kop.

[CvdW]

De opmerking dat de jaaropening geen toegevoegde waarde heeft hoeft natuurlijk niet direct triest te zijn. Het kan soms ook allemaal doorslaan. Je hebt een jaaropening in de kerk en een jaaropening in de klas en vaak ook nog weer met je mentor. Dus al met al wordt er heel wat geopend. In zichzelf heeft een opening wel waarde. Maar vanuit de veelheid aan openingen kan er misschien ook wel wat nuchterder tegen aangekeken worden.

Het valt me op dat er vaak geen jaarsluiting is. Dat gebeurt ook klassikaal. Als we consequent doorredeneren zou je ook een jaarsluiting moeten houden in de kerk.

Ik weet van verschillende basisscholen dat ze het schooljaar beginnen in de kerk en de afsluiting is ook in de kerk. Dat heeft iets moois in zich (gezin - kerk - school).

[Psalm]

Ja, ik geef ook voorkeur aan een opening in de kerk. Maar ik vind de kwalificatie "triest" en "slechte voorbeeldfunctie" wat kort door de bocht. Vooral omdat er al heel wat geopend wordt. Er zijn bijvoorbeeld ook kerken waar een catechisatie seizoen wordt geopend in de kerk. Dus je rent dan van opening naar opening. Op een gegeven moment snap ik wel dat mensen er beetje tabak van hebben.

[Job]

Ik vind ook dat er gewerkt zou moeten worden om de openingsbijeenkomst minder kerkdienstig te maken. Het is bij ons meestal op maandagavond. Dan hebben ze net een zondag met kerkdiensten achter de rug. Vervolgens zijn er twee of drie mannen die allemaal een enkel woord mogen spreken. Er is een collecte. Ieder onderdeel wordt afgewisseld met psalmgezang. Het lijkt verschrikkelijk veel op een kerkdienst.
Verder wordt aan die jaaropening ook wel heel erg veel waarde toegekend. Op maandag starten we als docenten met een openingstoespraak van de directeur (plus tig vergaderonderdelen), 's avonds de openingsbijeenkomst in een kerk in de regio. Vervolgens krijg je de volgende dag je mentorklas op school, is er per afdeling een centrale bijeenkomst in de aula waar de adjunct nog een enkel woord wil spreken. En daarna hebben we op woensdag uitgebreid de tijd voor een mentorles, waarin we het dringende advies krijgen om hier ook een geestelijke invulling aan te geven, bijvoorbeeld door middel van een Bijbelstudie of iets dergelijks. Het kan ook te veel worden allemaal.

Misschien is de Bijbel zo vaak openen een boodschap: we gaan het ook dit jaar zonder God niet redden als school, als docenten, als ondersteunend personeel, als leerlingen.

Als ouders de school hier maar halfslachtig in steunen, terwijl leerlingen en ouders openlijk worden opgeroepen om van hun belangstelling blijk te geven, dan hoef van de kids écht niks te verwachten op principieel vlak. Er wordt weleens opgemerkt: we hebben in deze tijd niet per se een probleem met jongeren, maar met de ouders. Dit vind ik daar weer zo'n klinkend voorbeeld van dat m'n oren er pijn van doen.

Net zoiets als dat we zondags opgeroepen worden trouw bij de doordeweekse diensten op te komen. Gezinnen met kinderen zitten onder die oproep. Doordeweek zie je ze stelselmatig niet, ook de ouders niet. Wat draag je dan uit? "Laat die man op de preekstoel maar kletsen". Kun je begrijpen dat ze innerlijk al losraken terwijl ze geestelijk nog benaderbaar zijn - of eerder nog: gewoon helemaal nooit in verbinding raken.

Als je het niet eens bent met het houden van en de invulling van schoolopeningen of van doordeweekse diensten: dan pak je dat onder vier of zes ogen op met de organisatoren. Demonstratief wegblijven voor het oog van je nageslacht: het werkt zonder twijfel door in hun zicht op gezagverhoudingen en op hun principes .

Als je niet kunt, zoals dat je nog op vakantie bent, is het natuurlijk iets anders.

[Barnabas]

De hoofdbedekking is een symbolische weergave van het erkennen van het gezag van de man over de vrouw door de vrouw, dat betreft zijn eigen vrouw. De bedekking is de lange haardracht door de vrouw. 1 Kor 11:2-16.

Lees even het draadje door en zie de bijdragen van ds Klaassen en ds Brons

Inderdaad. De Bijbel zou niet kloppen als de haardracht de hoofdbedekking zou zijn.
Beide predikanten hebben daar evenwichtige en verstandige dingen over gezegd.

Mijn argumenten zijn:
Adam en Eva waren naakt en zonder zonde. Zonder zonde betekent dat de vrouw haar man als hoofd erkent en daar naar handelt, waarbij Adam volmaakt is in de leiding die hij geeft. Dus de volmaakte situaite is dat men zonder hoed (of andere bedekkende kleding) wel ondergeschikt kan zijn. Tegelijkertijd is het haar menselijk en hoort bij de schepping.
Dit komt overeen met de zin: 1 Korinthe 11:15: "Maar als een vrouw lang haar draagt, is het voor haar een eer, omdat het lange haar als een bedekking aan haar gegeven is."

[Orchidee]

Jarenlang was ik als docent bij de opening waar een hoedje verplicht was. Soms kwam je een leerlinge zonder hoedje o.i.d. tegen. Dan groette je vriendelijk, maakte je even een kwinkslag over het niet-dragen van het hoedje en was je blij dat de leerling gekomen was.

Een kwinkslag: dat kun je niet echt menen toch!?
Dat zou voor mij juist een reden zijn om nooit meer te gaan.
Dat terzijde...

Nogmaals: ik/wij hebben nooit de meerwaarde van een jaaropening/kerkdienst voor de opening van het nieuwe schooljaar ingezien.
Wél heb ik van huis uit meegekregen én hebben we inmiddels zelf thuis aandacht besteed aan het (nieuwe) schoolleven/jaar.
Dat vind ik/wij belangrijk!