DDD schreef:
Waarom niet? Omdat het te lang duurt? Of vanwege de stijl?

DDD schreef:Ik bedoelde meer waarom deze stijl niet in de kerk zou passen.

parsifal schreef:Iemand met te veel tijd, en smaak voor de juiste muziek.

https://twitter.com/fasc1nate/status/15 ... H4Pdg&s=19

parsifal schreef:Iemand met te veel tijd, en smaak voor de juiste muziek.

https://twitter.com/fasc1nate/status/15 ... H4Pdg&s=19

Henk J schreef:@Herman, zo lelijk is Nimrod toch niet? Het is wel een melodie die blijft hangen.

De meest geliefde variatie is Nimrod, de negende. Elgar schreef deze voor een goede vriend, de Londense muziekuitgever Augustus J. Jaeger. In tegenstelling tot de andere variaties is deze niet gebaseerd op Jaegers karakter, maar op een voorval tussen de twee. Op een moment dat Elgar worstelde met depressie en met componeren wilde stoppen, was het Jaeger die hem aanmoedigde door te gaan. Jaegers woorden hielpen en Elgar schreef als dank een melodie die langzaam uit het donker omhoog klimt, in een lang melancholisch crescendo naar het licht toe, eindigend in een bevrijdend hoogtepunt. Misschien zijn het deze persoonlijke elementen in de muziek wel die dit werk zo geliefd maken: in elke variatie kunnen we gevoelens, onszelf of geliefden herkennen.

Herman schreef:

Henk J schreef:@Herman, zo lelijk is Nimrod toch niet? Het is wel een melodie die blijft hangen.

Het is niet lelijk, maar ik kan daar niet zo goed van loskomen. Er zit ook iets beklemmends in.

Interessant om te lezen op nporadio 4:

De meest geliefde variatie is Nimrod, de negende. Elgar schreef deze voor een goede vriend, de Londense muziekuitgever Augustus J. Jaeger. In tegenstelling tot de andere variaties is deze niet gebaseerd op Jaegers karakter, maar op een voorval tussen de twee. Op een moment dat Elgar worstelde met depressie en met componeren wilde stoppen, was het Jaeger die hem aanmoedigde door te gaan. Jaegers woorden hielpen en Elgar schreef als dank een melodie die langzaam uit het donker omhoog klimt, in een lang melancholisch crescendo naar het licht toe, eindigend in een bevrijdend hoogtepunt. Misschien zijn het deze persoonlijke elementen in de muziek wel die dit werk zo geliefd maken: in elke variatie kunnen we gevoelens, onszelf of geliefden herkennen.