-DIA- schreef:Wat opgemerkt is over een eenzijdige keuze van de psalmen, dat had ik ook al eens geconstateerd. Meestal slaan ze in een
bepaalde kring de boetepsalmen, de klaagpsalmen liever over. Geen wonder, want daar parallel mee is ook vaak de tekstkeuze
in die kringen nogal eens eenzijdig.
Verder spreken we nog altijd in onze kerken over de Dienst de Woords. Het Woord voorop dus, en psalmen zijn uit dat Woord
genomen.
In jouw gemeente slaan ze psalm 150 over. Te veel lof waarschijnlijk.
Ja, stel je voor, het moet niet te vrolijk worden natuurlijk.
Hier worden de gedachten uit veler harten geopenbaard:
Men denkt dat de dienst des Heeren een harde en nare dienst is.
Men denkt dat men daar altijd met droevige scheve gezichten loopt.
Men kent niet de blijdschap in God,
waarbij alle wereldse vreugde en muziek wegzinkt.
Maar voor de Kerk kan er wel eens een lofzang oprijzen,
zodat ze het niet meer alleen af kunnen.
Dan is het orgel, de trommel en de fluit te arm
om deze vreugde te vertolken
Dan wil men wel eens de levenloze materie oproepen:
Komt maakt God met mij Groot.
Dit is het mysterie dat de wereld niet kent.
Ook niet de godsdienst van onze tijd.
Dat is in wezen maar een arme en aardse en oppervlakkige
en ook nog eens een tijdelijke blijdschap.
Verheugd in God, naar waarde nooit de danken!
Heft Gode blijde psalmen aan!
Laat al de stromen vrolijk zingen!
En hupp'len voor des Heeren oog!
-DIA- schreef:Verheugd in God, naar waarde nooit de danken!
Heft Gode blijde psalmen aan!
Laat al de stromen vrolijk zingen!
En hupp'len voor des Heeren oog!
-DIA- schreef:Verheugd in God, naar waarde nooit de danken!
Heft Gode blijde psalmen aan!
Laat al de stromen vrolijk zingen!
En hupp'len voor des Heeren oog!
Ja mooi is dat hè.
Bij beurten... Het leven is immers een weg met hoogten en diepten?
Op de toppen mag men wel eens zo hemelsgezind zijn.
Maar wat de praktijk leert, is dat na de hoogten vaak de diepten aanstaande zijn.
-DIA- schreef:Verheugd in God, naar waarde nooit de danken!
Heft Gode blijde psalmen aan!
Laat al de stromen vrolijk zingen!
En hupp'len voor des Heeren oog!
Ja mooi is dat hè.
Bij beurten... Het leven is immers een weg met hoogten en diepten?
Op de toppen mag men wel eens zo hemelsgezind zijn.
Maar wat de praktijk leert, is dat na de hoogten vaak de diepten aanstaande zijn.
Als er geen diepte punten zijn, zijn er ook geen hoogte punten denk ik.
Wat zie jij als diepte punten dan, kun je dat omschrijven?
-DIA- schreef:Verheugd in God, naar waarde nooit de danken!
Heft Gode blijde psalmen aan!
Laat al de stromen vrolijk zingen!
En hupp'len voor des Heeren oog!
Ja mooi is dat hè.
Bij beurten... Het leven is immers een weg met hoogten en diepten?
Op de toppen mag men wel eens zo hemelsgezind zijn.
Maar wat de praktijk leert, is dat na de hoogten vaak de diepten aanstaande zijn.
Als er geen diepte punten zijn, zijn er ook geen hoogte punten denk ik.
Wat zie jij als diepte punten dan, kun je dat omschrijven?
De diepten zijn soms niet uit te spreken.
Ik weet niet of ik ze allen wel ken, denk het niet, maar daar hoeven zeker ook niet naar te staan.
De aanvechtingen van de satan en als de grootsheid der ogen zich eens doet gelden,
en als verdorvenheid van het vlees de overhand hebben.
-DIA- schreef:Verheugd in God, naar waarde nooit de danken!
Heft Gode blijde psalmen aan!
Laat al de stromen vrolijk zingen!
En hupp'len voor des Heeren oog!
Ja mooi is dat hè.
Bij beurten... Het leven is immers een weg met hoogten en diepten?
Op de toppen mag men wel eens zo hemelsgezind zijn.
Maar wat de praktijk leert, is dat na de hoogten vaak de diepten aanstaande zijn.
Ik denk dat het ook heel anders kan. Dat God juist in de diepten aanwezig wil zijn.
Hij is de God, die psalmen geeft in de nacht. Op de toppen hemelsgezind? Dat kan ook in de diepten.
Als Hij er maar bij is.
-DIA- schreef:Verheugd in God, naar waarde nooit de danken!
Heft Gode blijde psalmen aan!
Laat al de stromen vrolijk zingen!
En hupp'len voor des Heeren oog!
Ja mooi is dat hè.
Bij beurten... Het leven is immers een weg met hoogten en diepten?
Op de toppen mag men wel eens zo hemelsgezind zijn.
Maar wat de praktijk leert, is dat na de hoogten vaak de diepten aanstaande zijn.
Ik denk dat het ook heel anders kan. Dat God juist in de diepten aanwezig wil zijn.
Hij is de God, die psalmen geeft in de nacht. Op de toppen hemelsgezind? Dat kan ook in de diepten.
Als Hij er maar bij is.
Dalia schreef:Ik denk dat het ook heel anders kan. Dat God juist in de diepten aanwezig wil zijn.
Hij is de God, die psalmen geeft in de nacht. Op de toppen hemelsgezind? Dat kan ook in de diepten.
Als Hij er maar bij is.
Ik denk dat u het toch helemaal niet vat...
Ja, jullie hebben het over verschillende dingen. Maar ik denk dat die diepte punten meer aan het begin van je geloof zijn. Er is ook een zekere opwas in genade.
Johann Gottfried Walther schreef:Het belangrijkste is Gods spreken, Gods woord, en de prediking. Niet ons zingen.
....zeker en God spreekt zelfs door het Lied, dat kan een Psalm , Gezang, Geestelijke Lied zijn, die je in jou eigen hart zou ingegeven kunnen worden en dan kan je het niet laten om het te bezingen tot eer en glorie van je Schepper..... (zie topic Psalmen, Gezangen, Geestelijke Liederen, zoals als de zangdienst die te vinden is op google als je intikt "zangdienst Rijsenhout 16 Maart 2014" ) als dat zo bezongen wordt, daar kan geen mens meer een oordeel overvellen, want dan wordt het niet voor het mooi of voor de mens of voor wie dan ook gezongen, maar voor God en God alleen, de Heerser van het heelal, Hem zij de Lof en Eer alleen. (ook al zegt de mens, het is zo vals als een kraai, voor de Heere God niet, die hoort enkel het oprechte hart....)
In Psalmen, Lofzangen en Geestelijke Liederen
Job 35 vers 10 schreef:maar men zegt niet: Waar is God, mijn Maker, die lofzangen geeft in de nacht;
Psalm 22 vers 4 schreef:Nochtans zijt Gij de Heilige, die troont op de lofzangen Israëls.
Efeze 5 vers 19 schreef:en spreekt onder elkander in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, en zingt en jubelt de Here van harte,
Kollossenzen 3 vers 16 schreef:Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten.
Zing, Zing dan tot eer van uw Schepper, zing van Zijn Grootheid met en geheel vanuit uw hart.
Weet je dat de Vader je kent
Weet je dat je van waarde bent
Weet je dat je een Parel bent
Een Parel in Gods Hand!
-DIA- schreef:
Als er geen diepte punten zijn, zijn er ook geen hoogte punten denk ik.
Wat zie jij als diepte punten dan, kun je dat omschrijven?
De diepten zijn soms niet uit te spreken.
Ik weet niet of ik ze allen wel ken, denk het niet, maar daar hoeven zeker ook niet naar te staan.
De aanvechtingen van de satan en als de grootsheid der ogen zich eens doet gelden,
en als verdorvenheid van het vlees de overhand hebben.
Een mens kan zo in de diepte en donker zitten, dat hij geen licht meer ziet.
Maar, zoals iemand mij eens bemoedigde, het kleinste lichtpuntje kan al een teken van leven zijn.
En zijn wij verblind door het donker, God is dat nooit!
Het kan wel ontzettend eenzaam zijn, omdat je je onbegrepen voelt.
Mensen zijn nu eenmaal geneigd om de ander op te beuren: joh, kom op nou. De zon schijnt.
Maar als je dat gevoel niet hebt, kan iemand je dat ook niet aanreiken.
Ik sprak met een ernstig zieke vriend, hij is zo intens moe. Zo ziek.
En kon hij anderen altijd bemoedigen met bemoedigende en vertroosten woorden, die had hij nu zelf niet.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Dalia schreef:Ik denk dat het ook heel anders kan. Dat God juist in de diepten aanwezig wil zijn.
Hij is de God, die psalmen geeft in de nacht. Op de toppen hemelsgezind? Dat kan ook in de diepten.
Als Hij er maar bij is.
Ik denk dat u het toch helemaal niet vat...
Ja, jullie hebben het over verschillende dingen. Maar ik denk dat die diepte punten meer aan het begin van je geloof zijn. Er is ook een zekere opwas in genade.
Misschien is dat zo, Cremar. Maar dan ligt het eraan wat ik als dieptepunt zie natuurlijk. Zie ik twijfel als dieptepunt? Of donkerheid? Of de ervaring van mijn goddeloze ik? "De genade van de Heilige Geest is genoegzaam om een kind van God te ondersteunen en staande te houden onder rampspoeden, verdrukkingen, als ook in de ouderdom" (citaat J.J. Rippon 1751-1836) Juist in de verdrukking laat God Zich vinden! Maar waarschijnlijk zijn de verdrukkingen en beproevingen waar de Bijbel over spreekt niet de dieptepunten die jij bedoelde, DIA?
Jesaja 50 vers 10 Wie is er onder ulieden, die den HEERE vreest, die naar de stem Zijns Knechts hoort? Als hij in de duisternissen wandelt, en geen licht heeft, dat hij betrouwe op den Naam des HEEREN, en steune op zijn God.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Vanavond een preekje uitgeschreven.
Ik denk dat ik het hier ook maar plaats. Misschien goed om te lezen.
Niet voor 100 procent, nee, ik ben ergens midden in de preek begonnen.
Toch geloof ik dat je niet zo lang hoeft te lezen om het verband te begrijpen.
Het eerste stukje in dit topic was naar aanleiding van "Dat is nu echt bevindelijk",
van ds. I. Kievit.
Ook ds. P. Blok mag op hetzelfde aambeeld slaan. Daar getuigt deze preek ook van.
het is een lang stuk voor wat we hier gewend zijn, maar misschien dat iemand het
nog met wat vermaak mag lezen.
Het is een preek over AMOS 5:6-8
O, als de gerichten Gods in de ontstoken gerechtigheid gaat komen gemeente, dan zal die ons niet verschonen. Pas op hoor! Pas op! Dan zal ons niet verschonen omdat daar een bordje op staat Gereformeerde Gemeenten, Geloof er maar niks van. Dan zal dat juist het huis van Jozef wegteren.
Wat wegteren is, dan blijft er niks van over. Ja ja leun nou niet teveel op een uitwendig belijden. Is de geschiedenis in Neerlands kerk niet tot een waarschuwend voorbeeld? Wordt openlijk in de kerken waar eenmaal Gods kinderen waren en God ware knechten dienden, is daar het vuur Gods al niet geweest? Dat alles weggeteerd heeft. Dat zelf op het ogenblik de geloofwaardigheid van de Schriften aangetast worden op de synoden van de kerken.
De oude Waarheid weg, Nieuwe vertalingen, nieuwe liederenboeken en breidt het maar uit. O, dat vuur is daar al lang bezig mensen. Het verteert het! Waarom? Waar is het mee begonnen? Met het afschaffen van de belijdenis? Nee. Het is begonnen omdat men het genadeleven, het bevindelijke leven, het leven dat door Recht geoefend wordt niet meer aanvaardde. Daar is het vandaan gekomen. En toen men het bevindelijke leven van Gods kinderen in de onderscheiden legeringen, in het standelijke en statelijke leven, toen ging men ging miskennen het wonder der wedergeboorte, en de noodzakelijkheid van waarachtige bekering. Toen men verbondsgewijze ging spreken en denken en handelen, en de gemeente als gemeente van Jezus aangesproken werd. Toen! Omdat men die oude bevindelijke Waarheid niet meer geloofde, toen is er wat anders moeten komen want de mens wil zijn godsdienst vasthouden. Bethel, Gilgal, natuurlijk spreken we over de vaderen hier! En toen moest de prediking veranderd worden, en toen moest de opleiding veranderd worden, en toen moest de begeleiding anders worden. En toen is God weggegaan. Toen is het vuurbrand Gods begonnen.
Laat het een waarschuwing zijn om ons heen. Hij heeft het huis van Jozef niet gespaard. Dat is voorwerpelijk! Ten tweede de bevindelijk! Het Recht, het zoete Recht! Er is een volk op aarde die verstaat het bevindelijk dezer waarheid. O wat hebben ze uit de ware onderwijzingen van de hemel, goed luisteren, hebben ze ook hun vastigheden gebouwd. Nou ja, dat kan toch in Bethel? Dat wonder, toen ze daar in de nacht van hun verlorenheid de goddelijke genade mochten inblikken, dat ze niet konden leven, net zo min als Jakob dat niet kon. Hij kon niet meer leven uit de toezeggingen van zijn moeder, die het zo hartelijk van hem geloofde. En hij kon ook niet meer leven met de zegen die zijn vader op zijn hoofd legde. En hij kon ook niet meer leven omdat hij het eerstgeboorterecht meedroeg. Want die man die, moest God ontmoeten. En toen lag jij daar als een verloren mens in Bethel. En toen hij in de nacht van zijn leven niet alleen zondaar was, maar verloren zondaar werd, en hij totaal lijdelijk uitgewerkt was, toen heeft God hem de engelen laten zien die van de hemel naar de aarde kwamen. Toen werd het Bethel. Daar kan je een tijdje uit leven hoor! Tempeltjes erbij zetten, Gilgal, waar God het verbond vernieuwd. En de toezeggingen van de Heere die zie je ziet ruisen.
Wanneer Berseba eens waar wordt, En de Heere die bijzondere uitreddingen aan ons gaat tonen. En die mens maar tempeltjes bouwen he? En als dan dat Recht komt? Luister: en als dan dat Recht komt? Dan blijft er van je Bethel niks over. En van je Gilgal ook niet. En van je Berseba ook niet want dan komt God om Zijn Recht! En dan gaat dat Recht, dat gaat doorbranden, en dat verbrand alles wat buiten Christus is uit mijn leven weg. Dan blijft er geen ruimte meer over. Dan is het alleen maar niet in de afsnijding van de werken onder God terecht komen, maar dan wordt het in de afsnijding van mijn leven en dan gaat eens doorbranden in het leven van Zijn kinderen. Ben je met mijn doem gediend? Straf me nu maar want dat heb ik verdiend. En daar brand de Heere het onze weg, om ruimte te maken voor die gezegende tussentredende arbeid van die beminnelijke Bloedbruidegom, Die met de last van Zijn Vader is uit gegaan uit de stilte van de nooit begonnen eeuwigheid om een volk door Recht vrij te maken.
O, wat wordt dat Recht zoet! Dat heeft ze wel een bitter geweest, dat in een prediking het Recht domineerde, en wat heeft het dikwijls innerlijk in de ziel een vijandschap opgeworpen, wanneer gezegd werd dat de Heere dat alles afsnijdt in de weg van de rechtvaardigmaking. En dat de Heere al deze dingen als ongenoegzaam gaat afwijzen, en wat heeft die mens gevochten om zijn Bethel vast te houden. En dan gaat de Heere zeggen: Zoek Bethel niet en ga niet naar Gilgal en kom niet te Berseba. Dan voel je ook wel eens de brand he? Zoek Recht! Beminnelijk Recht! heilig Recht! Hij is de rechtvaardige God die Sion door Recht verlost en de wederkerende door gerechtigheid. De eeuwige God, de rechtvaardige God, de almachtige God!
We gaan eerst zingen, 119 vers 69: Gij zijt volmaakt, Gij zijt rechtvaardig HEER’, Uw oordeel rust op de allerbeste wetten. 69 van 119.
Weet je, gemeente, dat er een volk op deze aarde is, die de Hemel er wel eens om vraagt? Heere brand maar door hoor, brand het er maar uit. Dat is een volk dat wil zalig worden, dat wil door Recht zalig worden. Die wil door Christus zalig worden. Die voelen dat innerlijk en bevindelijk dat al hetgeen wat vroeger hun dank en lofoffers van hadden, dat dat niet zal kunnen bestaan als God om Zijn Recht komt. Die weten dat: Heere, brand maar door. En als dan deze Amos staat in Bethel en zegt: O, jonkvrouw Israëls, jonkvrouw Israëls. Wat is ze toch mooi en schoon he? Is hier een volk dat in de weg van de ontdekking zegt: Nee man, dat is niet waar, want de weg die God met me gehouden heeft al die schoonheid van me weggenomen. Daar is in mij. dat is in mijn vlees geen goed meer over gebleven. Hij is de eeuwige Gods, de almachtige Gods, ja de Almachtige.
Ik heb u gezegd voor de derde maal: Amos, het kind van de natuur. Hij weet wat hij preekt als hij de voorbeelden neemt om dat volk op te wekken: Zoekt de Heere en leeft! De achtergrond: Zoek toch de Heere en leeft! Hij is de almachtige God. want die het Zevengesternte en de Orion maakt, Die de doodschaduw in de morgenstond veranderd, de dag aan de dag verduisterd, Die de wateren der zee roept, giet ze uit op de aardbodem. Heere der heirscharen is Zijn Naam. En zegt tegen Israël: Kijk nou eens af van al hetgeen wat je op de aarde bezig bent bouwen en te zoeken. Kijk nou eens naar de hemel. Kijk eens naar de Orion. Kijk eens naar het Zevengesternte. Toe, laten je ogen eens naar boven kijken. En ziet daar die almachtige daden Gods, Die in de wonderen van Zijn schepping dit alles plaatste. Die sprak: Er zij licht, en er was licht. Dat dat de bede ware: vraagt bij God om licht. Hij die de Orion en het Zevengesternte plaatste. Maar ook de mens, die nu onder de toelating Gods, ik zou haast zeggen omdat God haast heeft, het heelal mag doorvorsen. De Orion en het Zevengesternte, het openbaart de majesteit van die God Die licht maakt en licht geeft. Dat predikt hij: Zoekt de Heere en leeft! Vraagt om licht van de Hemel. Probeer niet met kunstlicht van eigen verstand het op te lossen. Vraagt om licht van de hemel. Hij die de Orion en het Zevengesternte plaatste.
Hij is de almachtige God Die dat licht geven kan. Want het Licht schijnt in de duisternis. Maar de duisternis heeft het niet begrepen. En dan predikt Johannes: Er was een mens van God gekomen, wiens naam was Johannes, en hij kwam om van dat Licht te getuigen. De Orion en het Zevengesternte, die de doodsschaduw in de morgenstond veranderd. De beeldspraak is wel ingrijpend. De doodsschaduwen in de morgenstond. Israël wist dat, toen dat volk lag te sterven in de tichelovens. Toen er geen ruimte meer was, toen het van alle kanten vastliep. Israël wist dat, toen de doodsschaduwen bij de Rode Zee om hen heen waren, en zij brulden van angst naar de hemel. Die die doodsschaduwen kwam te veranderen. Of letterlijk, zo mijn tekstwoorden zeggen: In de morgenstond. Zoals ook Gods Kerk dat weet. Die doodsschaduwen in hun leven.
Nee, ik ga daar niet breed op in, maar de Kerk weet het wanneer de hittigheid van Gods gramschap op de ziel gelegd wordt, Dan hoor ik de dichter daarvan zingen: Ik wou vluchten maar ik kon nergens heen, en ik hoor de dichter van 116 daarvan gewagen: Waar de angst der hel mij alle troost deed missen. Die doodsschaduwen kan Hij veranderen in de morgenstond. Waar de Kerk vast loopt komt de ruimte uit God, omdat Hij de Almachtige is. Die de duisternis, die de dag als de nacht verduistert. Ook dat weet het leven.
Historie roept deze Amos, want hij is wel in de natuur gekweekt maar hij had wel kennis van de Waarheid. En kennis van God en van Goddelijke zaken. hij zegt tegen dat volk: Ben je Egypte vergeten? Toen daar midden op de dag de gerichtsengel gekomen is en toen de duisternis viel over dat volk van Egypte, en Israël onder de bedauwing van dat Lamsbloed bewaard gebleven is, dat heeft die God gedaan, de almachtige God. Het is die God, zegt hij, die de wateren uit de zee roept en giet ze uit op de aardbodem. Daar is al onderscheiden gedachten van. Ze zeggen, of hij heeft het gezien, als hij zo met zijn kudden door de woestijnen heen ging, hoe dan de zee, de Middellandse Zee, zijn dampen gaf en zo de aarde werd bevochtigd. Anderen hebben nog een veel ingrijpender taal. Ik geloof dat we dan op Flakkee ook wel mogen zeggen. Hij is het die de wateren der zee roept, eb en vloed. Wat een wonder! Wie kan het vertolken? Die de wateren roept! Wij weten van ’53, herinner je het nog? Die almachtige God, HEERE is Zijn Naam: Zoekt de HEERE en leeft!
Kijk jongens, wat de Heere daar nu in de bediening des Woords mee wil zeggen: al ons uitwendig vertoon hoe groot ook en hoe veel dat ook in dit seizoen bereikt hebben. Maar… Maar als Gods Recht nou komt? Weet je wat er gebeurt als God je bekeerd?
Dan is de eerste openbaring van Gods Recht in ons leven dadelijk waarheid. En wat doet de Heere dan? Wel, alles waar van we geleefd, gehoopt en waar we het van verwacht hebben dat neemt de Heere weg. In de weg der wedergeboorte doet God een afgesneden zaak op de aarde. Dat snijdt de Heere weg, dat is een daad van Zijn Recht.
En als je dat niet gelooft en ook die waarheid niet, zoekt de Heere en leeft, dan zou ik toch. als ik straks thuis kom door mijn raampje heen kijken of ik de Orion en het Zevengesternte kan zien, En dan zegt de Heere: Zo waar als ik dat plantte, zo waar ben Ik in staat om de duisternis van je leven in het licht te veranderen. Zo waar ben Ik de machtige om de doodsschaduwen waarin je jonge leven verkeert, om dat tot leven te verwekken.
Ach, dan mag je vanavond met open ogen naar God schreeuwen. Kijk maar door je kamerraampje heen dan. En zeg: O almachtige God, ik heb het vanavond gehoord: Zoekt de HEERE en leeft! En als ik U niet zoeken zal dan komt straks de dood en heel dichtbij, hoe dichtbij. Wat een sprake is er . Ik heb gisteren in Oudorp gezegd, en dat zeg ik hier ook, in alle teerheid. Nee, nee, niet om wat te kwetsen, dat lust me niet. Maar maandag heb je in de krant kunnen lezen, is er een wonderlijk getuige geweest van God uit de hemel. Want daar was een open graf waar een jonge moeder in neergelegd is, 26 Jaar he, en daar stonden de rijksgroten. Ik, ministers, tweede kamer, comissarissen van de koningin, die deze week over leven en dood moesten strijden. Die handelen hoe ver dat een mens gaan mag he…Zal ik eens wat zeggen? Zal ik eens wat zeggen? De berichten van nu, juist diegenen die daarmee zo voorop gelopen zijn … zomaar afgesneden uit het politieke leven. Dat zegt wat hè? Zie je dat brandende vuur Gods niet? In ons leven? In ons volksleven? De morgenstond naakt na de duisternis van de nacht. HEERE is Zijn Naam, en Hij zal Zijn eer aan geen ander geven.
Jongens, buig je knieën. Hoe vele male malen heb ik u opgewekt om de wereld, de zonde te verlaten en te buigen voor de Waarheid van het Woord van God. Die zegt: Went u naar Mij toe, wordt behouden. Zoekt de HEERE en leeft! Daarmee wil de Heere zeggen dar de deur der genade door Hem nog niet op het nachtslot geworpen is. Zoekt de HEERE en leeft! Zoekt Bethel niet. Maar als je dan straks voor God staat zal dan deze dankdagavond dan als een getuigenis voor u geteld worden. Amos was een lastdrager. God had hem de last van de ambtelijke dienst op zijn rug gelegd. En die last van God opgelegd heeft hem bewaard om te pleisteren. Dat heeft hem aan de zijde Gods gesteld en aan de zijde Gods gehouden. Zo waarachtig als Ik leef, zegt de HEERE, Ik heb geen lust in je dood, maar daarin dat je bekeerd wordt en leeft. Zoekt de HEERE en leeft, vaders, moeders. Deze dankdagavond waarin we dan na zoveel jaren nu als uw eigen herder en leraar de laatste dankdag houden. Hoor dit woord dat ik over ulieden ophef… Een klaagzang huis van Israël. Wat heeft de prediking gedaan? Zoekt de HEERE en leeft!
Ik heb gezegd: Een mens kan van alles. Hij kan zich naast de bediening stellen. Hij kan zich boven de bediening stellen. Hij kan zich tégen de bediening stellen. Hij kan onder de bediening uit willen kruipen! Maar het zal er over gaan of je voor de bediening gevallen bent. Leven en dood, zegen en vloek, Adam en Christus, rampzaligheid of behoudenis. Een tussenweg is er niet. Een derde weg zoeken zal voor de eeuwigheid niet kunnen. U moet behouden worden of u gaat verloren. U moet buigen onder de prediking waar God aan Zijn eer komt, in de handhaving van Zijn zoete Recht. Dat voor de Heere buigen wanneer we de zonde als zonde aanvaarden. Om door een weg van rechtsoefening weggebrand te worden alles buiten Christus is.
En volk des Heeren, zoekt recht. Nee, dát hadden we niet gedacht, toen we net als de jonkvrouw Israëls in heerlijkheid en sierlijkheid meenden op te wassen. En toen is ook die strafprediking gekomen: O jonkvrouw Israëls, zoekt Bethel niet. Gaat niet te Gilgal. Ik heb
nooit miskent de leidingen tot Christus. Ik heb nooit miskent de aanvankelijke openingen in het Evangelie, nog minder de openbaring van de Persoon des Middelaars. Maar ik heb u altijd gezegd dat het tekort is voor de eeuwigheid. Dat er een zaak opgelost moet worden en dat de ziel geen rust kan vinden dan daar waar God rust geeft. Dat leert de Heere in het doorbreken van zijn richtend vuur. Ja, dan wordt Sion door Recht verlost en haar wederkerende door gerechtigheid.
Amen.
Ja, stel je voor, het moet niet te vrolijk worden natuurlijk.
