Scheppingsorde man/vrouw en het functioneren daarvan

[Lilian1975]

Jullie doen net alsof bespreken met vriend(inn)en gelijk staat aan niet bespreken met de partner.

Dat wordt toch helemaal niet gezegd?

Het draait om het punt dat bespreken met derden buiten het huwelijk over een ander binnen het huwelijk (zijn of haar tekortkomingen in jouw ogen) niet nodig is, nergens toe dient als het samen besproken is. Wat is het doel ervan? Wat wil je ermee bereiken? En als het niet samen besproken is, dan ga je dat eerst doen!

Dat bespreken met een ander dient zeker wel ergens toe. Als je het samen niet eens wordt, is het goed om een ander er eens over mee te laten denken. Het kan immers heel goed zijn dat je het zelf verkeerd ziet.

En in de meeste gevallen is het goed om het eerst zelf te bespreken, maar in sommige gevallen is het beter om ook de manier waarop je iets aan de orde stelt, eerst goed te overwegen. Dus dat is mijns inziens geen eis.

En wat heb ik nu steeds gezegd. Als je er samen niet uitkomt. Je psychisch, emotioneel of wat dan ook vastloopt. Het huwelijksleven ontwricht dan zoek je vertrouwde professionele hulp. En is het allemaal niet zo ernstig. En heb je het uitgesproken naar elkaar dan is het een oefening voor jezelf. In nederigheid, geduld etc. Van beiden! Zo werkt dat m.i. in een christelijk huwelijk! Maar ik hoef zeker niet de onhebbelijkheden die we allemaal hebben te vertellen aan derden die er 1 niets mee te maken hebben. Het goed gerucht van je echtgenoot geen goed doed. Wat je doet wat betreft je eigen houding. Je eigen onhebbelijkheden....Dat is een ander verhaal. Daar kan ik over praten zonder de ander te beschadigen. Omdat ik het probleem niet bij de ander zoek, maar mijzelf. Wat kan ik doen om het aangenamer te maken voor de ander! Maar ik ga nu genieten van een zonnige zaterdag. Samen met mijn echtgenoot en andere familie. De Goudse glazen etc bewonderen. En lekker eten tot slot

[Arja]

Ik zeg het zo tegen mijn volwassen dochter: "zoek evenwicht tussen het delen van je gevoelens en het beschermen van de privacy van je partner". Ik kan me voorstellen dat niet alle vrouwen vertrouwelijk met hun moeder durven te praten en daarom bepaalde dingen liever met een goede vriendin bepspreken. Als je dit in afhankelijkheid van de Heere doet (zet HEER' een wacht voor mijn lippen) is het zeker niet zondig.

Ik denk ook aan de rol van oudere vrouwen in de gemeente, zoals Titus beschrijft. Die ging veel verder dan alleen maar praten hoe je het huishouden moest doen. Het omvatte ook het bieden van geestelijk mentorschap aan jongere vrouwen, waarbij ze werden begeleid in hun geloof. Toentertijd omvatte dat ook het leren respecteren en liefhebben van hun echtgenoten, ongeacht of ze nog heidens waren of al christen. Ik denk dat er zeker over het gedrag van hun mannen gepraat werd. En het doel was om de integriteit van Gods woord te handhaven en een godvruchtig leven binnen de christelijke gemeenschap te bevorderen. Zoiets zou in de gemeentes een plekje moeten hebben. Jonge vrouwen hebben dat nodig. En oudere eigenlijk ook wel

Belangrijk met wie je praat dus. En ook hoe. In bepaalde gevallen ben je het verplicht om naar buiten te treden, hoe moeilijk ook. Iedere kerk heeft vertrouwenspersoonen tegenwoordig toch?

[DDD]

Eens. Denk je dat mannen dat niet nodig hebben, of heb je daar geen mening over?

[Arja]

Eens. Denk je dat mannen dat niet nodig hebben, of heb je daar geen mening over?

Ja, mannen hebben dat zeker nodig. Ahasveros besprak ook een bepaalde kwestie met zijn adviseurs en zij adviseerden hem om Vashti te verstoten als koningin maar dat voelt niet als een goed voorbeeld. Ik denk ook aan Mozes en Jethro, die bepraatte heel wat. David had zijn Nathan. En vertrouwenspersonen in de kerk zijn er voor mannen en vrouwen en ook voor tieners en jongere kinderen.

Het kan overigens ook een vrouw zijn. Of een echtpaar. Priscilla en Aquila begeleidden Apollos, en dit resulteerde in een sterk verbeterde bediening voor Apollos.

Ik ben geen man, neem jij het stokje over hier?

[Terri]

Er zijn (goede!) huwelijken waarin de echtlieden verschillen van intellectueel niveau. Er zijn huwelijken waar één van de echtlieden te maken kan hebben met een stoornis (ADD, Asperger, ASS, etc), er zijn huwelijken waar één van de partners heel erg gesloten is en moeilijk kan praten. Soms lukt het niet goed om (over een onderwerp) met elkaar te praten.

Ik benadruk het nogmaals: goede huwelijken, waar ook geprobeerd wordt in Bijbelse zin met elkaar om te gaan. Maar het kan in zo’n huwelijk (zoals boven omschreven) fijn zijn om met een derde eens van gedachten te wisselen. Dat kan in het pastoraat, dat kan met een goede (boezem)vriend, dat kan met een broer of zus. Al is het maar om ook je zelf eens een spiegel voor te krijgen: doe ik het wel goed? Niet als roddelen op een verjaardag, maar met een vertrouwd persoon onder vier ogen.

Ik begrijp niet zo goed waarom @Anselmus en @Framboos een tegenstelling zien in goed of fout, als je niet of wel met een derde spreekt over je huwelijk?

Ik vind het best tere zaken, probeer mijn bijdrage dan ook te lezen als respectvol en niet aanvallend.

Ik ben het hier mee eens.
Ik denk dat we een beetje te zwart-wit denken.
Juist als je niet goed weet hoe je met wat minder fijn gedrag van je partner om moet gaan, als karakters ( juist ook in het ouder worden) best heel verschillend blijken te zijn, als de één introvert is en de ander juist extravert.
Je kan ook door bepaalde zaken ter sprake te brengen waar je moeite mee hebt de ander bezeren. Het met een ander bespreken kan dan juist liefdevol zijn.
Een huwelijk is soms keihard werken en dan kan een vertrouwelijk gesprek met een goede vriend/vriendin verrijkend zijn, vooral als deze het welzijn van beide op het oog heeft en vanuit christelijke motieven adviseert. Ook door het dienend element naar voren halen. En vooral: wat vraag de Heere Jezus van ons. Hoe vaak gebeurt het, dat je dan bemoedigt verder kan, nadat je samen gebeden hebt.
Ik vind het mooi als ik de beschrijving van Lilian lees over haar huwelijk, maar om me heen ( ja christelijk) ken ik heel weinig van deze huwelijken. Er is veel gebrokenheid.
Een vertrouwelijk gesprek met een 'derde' kan juist een huwelijk redden ben ik van mening. Dat is geen verraad of zo.

[Ambtenaar]

Ik heb vandaag nog tegen iemand gezegd dat mijn vrouw absoluut niet kan koken.

[Geytenbeekje]

Ik heb vandaag nog tegen iemand gezegd dat mijn vrouw absoluut niet kan koken.

Dat is toch de functie van de vrouw? Volgens mij is het dan wel geoorloofd om te scheiden en iemand te zoeken die wel lekker kan koken

[Ambtenaar]

Dat is toch de functie van de vrouw? Volgens mij is het dan wel geoorloofd om te scheiden en iemand te zoeken die wel lekker kan koken

Wij zijn verlicht. Ik kook altijd. En in tegenstelling tot mijn vrouw werk ik niet fulltime.

[Christen]

Veel geluk samen.

[Christen]

Is liefde, ware liefde te omschrijven? Naar je man/vrouw, je ouders? Waarin uit zich liefde? Wat is het verschil met hartstocht, iets wat men tegenwoorden wel liefde durft te noemen.
De scheppingsorde... Daarin is wederzijdse liefde vervat. Ware liefde. De liefde zou zicht in de eerste plaats moeten moeten uitstreken tot God, en daarna tot mijn naaste, mijn man, mijn vrouw, mijn kind, mijn vijand, enz.

Lees 1 Korinthe 13. Als je wilt.

[merel]

Ik heb vandaag nog tegen iemand gezegd dat mijn vrouw absoluut niet kan koken.

[Anselmus]

Er zijn (goede!) huwelijken waarin de echtlieden verschillen van intellectueel niveau. Er zijn huwelijken waar één van de echtlieden te maken kan hebben met een stoornis (ADD, Asperger, ASS, etc), er zijn huwelijken waar één van de partners heel erg gesloten is en moeilijk kan praten. Soms lukt het niet goed om (over een onderwerp) met elkaar te praten.

Ik benadruk het nogmaals: goede huwelijken, waar ook geprobeerd wordt in Bijbelse zin met elkaar om te gaan. Maar het kan in zo’n huwelijk (zoals boven omschreven) fijn zijn om met een derde eens van gedachten te wisselen. Dat kan in het pastoraat, dat kan met een goede (boezem)vriend, dat kan met een broer of zus. Al is het maar om ook je zelf eens een spiegel voor te krijgen: doe ik het wel goed? Niet als roddelen op een verjaardag, maar met een vertrouwd persoon onder vier ogen.

Ik begrijp niet zo goed waarom @Anselmus en @Framboos een tegenstelling zien in goed of fout, als je niet of wel met een derde spreekt over je huwelijk?

Ik vind het best tere zaken, probeer mijn bijdrage dan ook te lezen als respectvol en niet aanvallend.

Hier ben ik het mee eens en ook met Lilian en Framboos. We zijn helemaal niet zo ver van elkaar verwijderd, de verschillen worden alleen erg uitvergroot. Met een derde van gedachten wisselen is soms nodig, zeker bij raadvragen, bij voorkeur met medeweten van je echtgenoot. Een derde is voor mij anders dan en public zoals ik beschreef, bijvoorbeeld op een verjaardag en grapje maken ten koste van de ander.

De opmerking over een bedding creëren voor misbruik en incest vind ik niet passend, dat staat niemand voor en dan móet je wat mij betreft in het belang van het gezin hulp van buitenaf zoeken.

In de discussie beschreef ik theologische principes die aan een goed huwelijk ten grondslag liggen en hoe mijns inziens de verhouding tussen man en vrouw vorm krijgen. Dat de praktijk soms een gebroken werkelijkheid laat zien begrijpt iedereen.

Vorig jaar las ik een boek over echtscheiding vanuit het perspectief van een christelijke advocaat. Hij schreef: je hebt belooft het goede voor elkaar te zoeken. Die belofte staat ook tijdens een echtscheidingsprocedure en God is getuige. Bij uit elkaar gaan vervalt niet de belofte die je elkaar hebt gedaan. Maak de ander niet zwart, spreek niet over zwakheden van anderen met Jan en alleman. Bespreek je gevoelens met één persoon die je kan steunen. En knijp de ander financieel niet uit, maar zoek het goede voor elkaar zoals je beloofde toen je trouwde. Hij onderbouwde dit met Bijbelteksten. Ik vond dat treffend omdat velen elkaar niet meer kunnen luchten of zien en niets liever doen dan de vuile was buiten hangen waarbij niet zelden het etiket narcist langskomt.
Als dit al geldt bij echtscheiding, hoeveel te meer in een gelukkig huwelijk.

[DDD]

Eens.

[-DIA-]

Is liefde, ware liefde te omschrijven? Naar je man/vrouw, je ouders? Waarin uit zich liefde? Wat is het verschil met hartstocht, iets wat men tegenwoorden wel liefde durft te noemen.
De scheppingsorde... Daarin is wederzijdse liefde vervat. Ware liefde. De liefde zou zicht in de eerste plaats moeten moeten uitstreken tot God, en daarna tot mijn naaste, mijn man, mijn vrouw, mijn kind, mijn vijand, enz.

Lees 1 Korinthe 13. Als je wilt.

De eerste drie verzen kunnen we zien als inleiding. Hier spreekt de Bijbel over dat alles wat menselijke liefde zonder meer, te kort is. We kunnen (en moeten) onze naaste, en ook onze vijanden liefhebben. Maar dat is alles wel noodzakelijk maar niet voldoende. Al ware het.. ik ware niets.
1 AL ware het dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal of luidende schel geworden.
2 En al ware het dat ik de gave der profetie had, en wist al de verborgenheden en al de wetenschap, en al ware het dat ik al het geloof had, zodat ik bergen verzette, en de liefde niet had, zo ware ik niets.
3 En al ware het dat ik al mijn goederen tot onderhoud der armen uitdeelde, en al ware het dat ik mijn lichaam overgaf opdat ik verbrand zou worden, en had de liefde niet, zo zou het mij geen nuttigheid geven.

De volgende verzen lezen we over wat de liefde wel is, die is noodzakelijk om te kennen en te beoefenen:
4 De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren; de liefde is niet afgunstig; de liefde handelt niet lichtvaardiglijk, zij is niet opgeblazen;
5 Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad;
6 Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid;
7 Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.
8 De liefde vergaat nimmermeer; maar hetzij profetieën, zij zullen tenietgedaan worden; hetzij talen, zij zullen ophouden; hetzij kennis, zij zal tenietgedaan worden.

Hier lezen we dus wat de liefde is:
Lankmoedig, (dat is, verdraagt door de genade van de Heilige Geest de smaadheden en ongelijken aangedaan, en bedwingt den toorn en de wraakgierigheid).
goedertieren, (dat is, genegen en bereid om een iegelijk, ook den vijanden, goed te doen).
niet afgunstig,
niet lichtvaardig handelend, (of: verkeerdelijk, voorbarig, dartel, namelijk met woorden of met werken).
niet opgeblazen (trots, zich verheffend, hovaardig, eergierig, veel van zichzelf houdende en anderen verachtende),
handelt niet ongeschiktelijk, (of: onbetamelijk).
zoekt niet zichzelf, (niet de dingen die van zichzelf zijn, dat is, de dingen die haar eigen voordeel aangaan, maar het welvaren van den naaste en van velen).
wordt niet verbitterd, (wordt niet boos, tot toorn, hevigheid en wraakgierigheid),
ze denkt geen kwaad. Dat is, overlegt niet in haar gemoed hoe zij den naaste enig kwaad zal doen uit wraakgierigheid.Of: vermoedt niets kwaads in het doen van den naaste, uit argwaan en kwaad vermoeden, of rekent het kwaad niet toe.
De liefde verblijdt zich in niet in zonden, (of: over de ongerechtigheid, namelijk als iemand onrecht doet, of ook als iemand onrecht aangedaan wordt).
verblijdt zich in de waarheid, (Of: met de waarheid, dat is, als iemand doet, of aan iemand gedaan wordt, wat recht en behoorlijk is).
Ze hoopt alle dingen, (of: verdraagt. Want het Griekse woord betekent beide. Doch overmits van de verdraagzaamheid daarna in hetzelfde vers gesproken wordt, zo wordt het woord bedekken hier beter gebruikt, alzo dit ook een eigen werk der liefde is)
de liefde verdraagt alle dingen. (Dat is: lijdt alle ongelijken, haar aangedaan om vredeswil, zonder zichzelf te wreken.)
De liefde bedekt alle dingen, (geen achterklap enz. of verdraagt, het Griekse woord betekent beide. Doch overmits van de verdraagzaamheid daarna in hetzelfde vers gesproken wordt, zo wordt het woord bedekken hier beter gebruikt, alzo dit ook een eigen werk der liefde is).
gelooft alle dingen, (namelijk die enigszins gelofelijk en niet openbaarlijk vals zijn, namelijk aangaande het doen van zijn naaste, hetzelve altijd ten beste duidende, zolang het tegendeel niet blijkt.)
hoopt alle dingen, (namelijk van God, dat Hij hem verlossen en bijstaan zal, Job 13:15, en van de mensen, dat zij het zo kwalijk niet gemeend, gesproken of gedaan zullen hebben, of dat zij als ze gevallen, weer daarvan zullen opstaan)
verdraagt alle dingen (of: met de waarheid, dat is, als iemand doet, of aan iemand gedaan wordt, wat recht en behoorlijk is.

De liefde, zo is dan de het besluit, vergaat nimmermeer. Alles van de aarde gaat teniet.

[Ararat]

Wat mooi als je vervolgens met deze kennis 1 Johannes 4:19 na kunt zeggen! Dat wens ik elke lezer toe.
Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.