Op refdag.nl staat een stukje over het geloofsleven van onze toekomstige koning.
http://www.refdag.nl/achtergrond/konink ... k_1_729169

Het geheel verrastte me niet, maar er staan toch een aantal uitspraken in, die eigenlijk typerend zijn voor het moderne christendom.

Wel gelovig, maar aan kerkgang geen behoefte.
Hoe kan dat nu? Je hoeft natuurlijk niet letterlijk naar de kerk, je kunt je ook onder het Woord begeven d.m.v. een geluidsdrager of het geschrevene, maar dat wordt hier niet bedoeld.
Ook het "mixen" van katholicisme met het protestantisme, vormt geen enkel beletsel.
Omdat het aanstaand koningspaar kinderen heeft, zal dit wellicht nog verder verwateren.
Zij worden helemaal niet met kerkgang opgevoed en naar mijn weten zitten ze ook niet op een christelijke school (?)
Hoe kun je jezelf gelovig weten, de Bijbel een verhalenboek noemen en geen behoefte hebben aan kerkgang, of af en toe een katholieke mis?
Zijn Godsbeeld:Ds. Ter Linden zegt er in ”Willem IV” over: „Ik neem waar dat hij gelooft in een God die een kracht in je leven is en achter je staat. Niet een God die alles bestuurt en bedisselt. Wel een God die een stuwende kracht is in de geschiedenis.”

Wat een armzalig beeld.

Het Oranjehuis is al een aantal generaties de vrijzinnige traditie toegedaan.

Het is ook een armzalig beeld als men (rechtzinnig) kerkelijk is, maar het ware geloof moet missen.
Ik doel dan op het ware geloof zoals verwoord in de Heidelbergse Catechismus, Zondag 7.

SecorDabar schreef:Het Oranjehuis is al een aantal generaties de vrijzinnige traditie toegedaan.

Het is ook een armzalig beeld als men (rechtzinnig) kerkelijk is, maar het ware geloof moet missen.
Ik doel dan op het ware geloof zoals verwoord in de Heidelbergse Catechismus, Zondag 7.

Ik heb familieleden die ooit strikt kerkelijk waren, maar nu nauwelijks nog gaan. Alleen in de kerstnacht of als ze "moeten", vanwege bruiloft of begrafenis.
Ze geloven echter wel!
Maar het blijft allemaal zo vaag.
Ooit allemaal opgevoed door dezelfde opa en oma, elke generatie zakt het iets verder weg.
Je hoort het van veel mensen, men gelooft nog wel dat er "iets" is.
Een mens van nature, meent dat het prima in eigen kracht kan. En indien nodig, roepen we God er bij. Als getuige, als Hulp.

Mara schreef:

SecorDabar schreef:Het Oranjehuis is al een aantal generaties de vrijzinnige traditie toegedaan.

Het is ook een armzalig beeld als men (rechtzinnig) kerkelijk is, maar het ware geloof moet missen.
Ik doel dan op het ware geloof zoals verwoord in de Heidelbergse Catechismus, Zondag 7.

Ik heb familieleden die ooit strikt kerkelijk waren, maar nu nauwelijks nog gaan. Alleen in de kerstnacht of als ze "moeten", vanwege bruiloft of begrafenis.
Ze geloven echter wel!
Maar het blijft allemaal zo vaag.
Ooit allemaal opgevoed door dezelfde opa en oma, elke generatie zakt het iets verder weg.
Je hoort het van veel mensen, men gelooft nog wel dat er "iets" is.
Een mens van nature, meent dat het prima in eigen kracht kan. En indien nodig, roepen we God er bij. Als getuige, als Hulp.

Beste Mara,
Elk mens heeft een ingeschappen Godskennis, zie Romeinen 2:14-16
14 Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen, die der wet zijn, deze, de wet niet hebbende, zijn zichzelven een wet;
15 Als die betonen het werk der wet geschreven in hun harten, hun geweten medegetuigende, en de gedachten onder elkander hen beschuldigende, of ook ontschuldigende).
16 In den dag wanneer God de verborgene dingen der mensen zal oordelen door Jezus Christus, naar mijn Evangelie.

De atheïsten zouden wel wensen dat er geen God is, maar door de ingeschapen Godskennis moeten zij dit betonen dat God er is.

Late tachtiger jaren tot half negentiger jaren kwam ik veel in de Kloosterkerk. Op een gegeven ogenblik - het was belijdeniszondag - liep er in de rij van belijdeniscathechisanten een blonde lange jongeman mee... inderdaad Prins Willem Alexander. Later hoorden we van Ds ter Linden dat hij met vrienden deelnam aan een gespreksgroep die uitliep naar de belijdeniscath. en zeer betrokken was.
En we zouden het toch allemaal zo graag willen weten hoe het met uw, jouw en mijn geloof gesteld is. Maar behoort dat niet tot het persoonlijke? Men kan er zo gemakkelijk mee aan de haal gaan in de trant van `weet je wat X gelooft?`etcetera....
Laat de geloofszaak iets zijn tussen de Heer en U en jou. En.... laat het blijken uit de daden.
Trouwens: we zullen - als het goed is - dat straks wel merken als W.A. onze vorst zal zijn.

Eppo Gremdaat schreef:Late tachtiger jaren tot half negentiger jaren kwam ik veel in de Kloosterkerk. Op een gegeven ogenblik - het was belijdeniszondag - liep er in de rij van belijdeniscathechisanten een blonde lange jongeman mee... inderdaad Prins Willem Alexander. Later hoorden we van Ds ter Linden dat hij met vrienden deelnam aan een gespreksgroep die uitliep naar de belijdeniscath. en zeer betrokken was.
En we zouden het toch allemaal zo graag willen weten hoe het met uw, jouw en mijn geloof gesteld is. Maar behoort dat niet tot het persoonlijke? Men kan er zo gemakkelijk mee aan de haal gaan in de trant van `weet je wat X gelooft?`etcetera....
Laat de geloofszaak iets zijn tussen de Heer en U en jou. En.... laat het blijken uit de daden.
Trouwens: we zullen - als het goed is - dat straks wel merken als W.A. onze vorst zal zijn.

De keuze bij catechese en huwelijk van zo'n voorganger zegt mij al genoeg.
In het artikel zie je ook, de Bijbel is maar een reeks verhalen meer niet.
De Bijbel is Gods Woord, Zijn wil en handelen verwoord in zijn brief voor ons, en dat Woord is waarheid en eist geloof!

Johann Gottfried Walther schreef:

Eppo Gremdaat schreef:Late tachtiger jaren tot half negentiger jaren kwam ik veel in de Kloosterkerk. Op een gegeven ogenblik - het was belijdeniszondag - liep er in de rij van belijdeniscathechisanten een blonde lange jongeman mee... inderdaad Prins Willem Alexander. Later hoorden we van Ds ter Linden dat hij met vrienden deelnam aan een gespreksgroep die uitliep naar de belijdeniscath. en zeer betrokken was.
En we zouden het toch allemaal zo graag willen weten hoe het met uw, jouw en mijn geloof gesteld is. Maar behoort dat niet tot het persoonlijke? Men kan er zo gemakkelijk mee aan de haal gaan in de trant van `weet je wat X gelooft?`etcetera....
Laat de geloofszaak iets zijn tussen de Heer en U en jou. En.... laat het blijken uit de daden.
Trouwens: we zullen - als het goed is - dat straks wel merken als W.A. onze vorst zal zijn.

De keuze bij catechese en huwelijk van zo'n voorganger zegt mij al genoeg.
In het artikel zie je ook, de Bijbel is maar een reeks verhalen meer niet.
De Bijbel is Gods Woord, Zijn wil en handelen verwoord in zijn brief voor ons, en dat Woord is waarheid en eist geloof!

En het is aan God om daarover te oordelen. Wij hebben God te dienen en op aarde de koning hoog te achten. (En nee, niet perse zijn theologie over te nemen).

parsifal schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Eppo Gremdaat schreef:Late tachtiger jaren tot half negentiger jaren kwam ik veel in de Kloosterkerk. Op een gegeven ogenblik - het was belijdeniszondag - liep er in de rij van belijdeniscathechisanten een blonde lange jongeman mee... inderdaad Prins Willem Alexander. Later hoorden we van Ds ter Linden dat hij met vrienden deelnam aan een gespreksgroep die uitliep naar de belijdeniscath. en zeer betrokken was.
En we zouden het toch allemaal zo graag willen weten hoe het met uw, jouw en mijn geloof gesteld is. Maar behoort dat niet tot het persoonlijke? Men kan er zo gemakkelijk mee aan de haal gaan in de trant van `weet je wat X gelooft?`etcetera....
Laat de geloofszaak iets zijn tussen de Heer en U en jou. En.... laat het blijken uit de daden.
Trouwens: we zullen - als het goed is - dat straks wel merken als W.A. onze vorst zal zijn.

De keuze bij catechese en huwelijk van zo'n voorganger zegt mij al genoeg.
In het artikel zie je ook, de Bijbel is maar een reeks verhalen meer niet.
De Bijbel is Gods Woord, Zijn wil en handelen verwoord in zijn brief voor ons, en dat Woord is waarheid en eist geloof!

En het is aan God om daarover te oordelen. Wij hebben God te dienen en op aarde de koning hoog te achten. (En nee, niet perse zijn theologie over te nemen).

Jou laat minachting van Gods Woord koud?
En ik zeg niet dat we de koning niet zouden moeten achten.
Guido de Bres zegt duidelijk dat ook slechte regeringen en koningen van God gegeven zijn.

parsifal schreef:En het is aan God om daarover te oordelen. Wij hebben God te dienen en op aarde de koning hoog te achten. (En nee, niet perse zijn theologie over te nemen).

Nou ga je wel erg kort door de bocht. Je kunt iemand wel oordelen aan de hand van zijn belijdenis, dat is heel Bijbels zelfs.

Afgewezen schreef:

parsifal schreef:En het is aan God om daarover te oordelen. Wij hebben God te dienen en op aarde de koning hoog te achten. (En nee, niet perse zijn theologie over te nemen).

Nou ga je wel erg kort door de bocht. Je kunt iemand wel oordelen aan de hand van zijn belijdenis, dat is heel Bijbels zelfs.

Beoordelen is nog altijd wat anders dan oordelen.
Ik denk juist dat het goed is om zaken te met verstand te beoordelen, ook als
zal je wel eens een zuur gezicht daarvoor over moeten hebben.
En dan is het ook wel nodig dat we een geheiligde kennis, en oordeel ontvangen.
Maar dat neemt onze verantwoordelijkheid niet weg.
Eli had ook geen zuur gezicht over naar zijn zonen, en we weten wat Eli's slappe
houding uiteindelijk uitwerkte.

Afgewezen schreef:

parsifal schreef:En het is aan God om daarover te oordelen. Wij hebben God te dienen en op aarde de koning hoog te achten. (En nee, niet perse zijn theologie over te nemen).

Nou ga je wel erg kort door de bocht. Je kunt iemand wel oordelen aan de hand van zijn belijdenis, dat is heel Bijbels zelfs.

Ja, maar de meesten van ons spreken de kroonprins nooit. Het is allemaal waar wat er staat en we kunnen voor hem bidden, maar ik krijg hier het idee dat het een soort theologische roddel wordt (Het is allemaal wel waar, maar ons gaat het verder eigenlijk niet aan). Wat hebben wij er aan om hier over het geloofsleven van kroonprins te praten?

parsifal schreef:

Afgewezen schreef:

parsifal schreef:En het is aan God om daarover te oordelen. Wij hebben God te dienen en op aarde de koning hoog te achten. (En nee, niet perse zijn theologie over te nemen).

Nou ga je wel erg kort door de bocht. Je kunt iemand wel oordelen aan de hand van zijn belijdenis, dat is heel Bijbels zelfs.

Ja, maar de meesten van ons spreken de kroonprins nooit. Het is allemaal waar wat er staat en we kunnen voor hem bidden, maar ik krijg hier het idee dat het een soort theologische roddel wordt (Het is allemaal wel waar, maar ons gaat het verder eigenlijk niet aan). Wat hebben wij er aan om hier over het geloofsleven van kroonprins te praten?

Het thuislezen is volgens sommigen hier teken van de gave des onderscheids. Laat de prins dan ook maar thuislezen.

In eerste instantie 'las' ik: wel kerkelijk, niet gelovig
maar daar zijn we denk ik al aan gewend.....

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:

parsifal schreef:En het is aan God om daarover te oordelen. Wij hebben God te dienen en op aarde de koning hoog te achten. (En nee, niet perse zijn theologie over te nemen).

Nou ga je wel erg kort door de bocht. Je kunt iemand wel oordelen aan de hand van zijn belijdenis, dat is heel Bijbels zelfs.

Beoordelen is nog altijd wat anders dan oordelen.
Ik denk juist dat het goed is om zaken te met verstand te beoordelen, ook als
zal je wel eens een zuur gezicht daarvoor over moeten hebben.
En dan is het ook wel nodig dat we een geheiligde kennis, en oordeel ontvangen.
Maar dat neemt onze verantwoordelijkheid niet weg.
Eli had ook geen zuur gezicht over naar zijn zonen, en we weten wat Eli's slappe
houding uiteindelijk uitwerkte.

Of je het nou oordelen noemt of beoordelen dan wel veroordelen: het is het gif binnen de rechterflank van de gereformeerde gezindte.
Al die mensen die menen precies te weten wat Gode welbehaaglijk is, welke muziek Hij mooi vindt, welke kleding, welke Bijbelvertaling, welke...
God lief te hebben boven alles en onze naaste als onzelf. Laten we het daar maar bij houden, en het oordeel over anderen overlaten aan Hem die rechtvaardig oordeelt.

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:

parsifal schreef:En het is aan God om daarover te oordelen. Wij hebben God te dienen en op aarde de koning hoog te achten. (En nee, niet perse zijn theologie over te nemen).

Nou ga je wel erg kort door de bocht. Je kunt iemand wel oordelen aan de hand van zijn belijdenis, dat is heel Bijbels zelfs.

Beoordelen is nog altijd wat anders dan oordelen.
Ik denk juist dat het goed is om zaken te met verstand te beoordelen, ook als
zal je wel eens een zuur gezicht daarvoor over moeten hebben.
En dan is het ook wel nodig dat we een geheiligde kennis, en oordeel ontvangen.
Maar dat neemt onze verantwoordelijkheid niet weg.
Eli had ook geen zuur gezicht over naar zijn zonen, en we weten wat Eli's slappe
houding uiteindelijk uitwerkte.

Of je het nou oordelen noemt of beoordelen dan wel veroordelen: het is het gif binnen de rechterflank van de gereformeerde gezindte.
Al die mensen die menen precies te weten wat Gode welbehaaglijk is, welke muziek Hij mooi vindt, welke kleding, welke Bijbelvertaling, welke...
God lief te hebben boven alles en onze naaste als onzelf. Laten we het daar maar bij houden, en het oordeel over anderen overlaten aan Hem die rechtvaardig oordeelt.

Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.