• Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Beste forumleden,
Dit is de vierde aflevering uit de leerredenen van de Haarlemse Christelijk Gereformeerde dominee J. Schotel (1850-1914). We hadden al stilgestaan bij de thema's 1. veronderstelde wedergeboorte, 2. Valse lijdelijkheid, 3. Voorwerpelijke godsdienst. Nu het thema over het zaligmakend geloof. Van de 6 leerredenen was er in de 1e en 5e leerrede het uitvoerigst over geschreven, hoewel het ook in de andere leerredenen aan de orde kwam.

1e Leerrede naar aanleiding van Hebreën 11:6 Eén ding is nodig
Het zaligmakend geloof
Zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen.
Als de apostel dit zegt dan verklaart hij hiermede geen man te zijn naar de geest van onze tijd;
de geest van deze tijd toch legt alle gewicht op een deugdzame wandel, en niet het geringste gewicht op het geloof. Als men maar zich openbaart als een voorstander van moraal of zedelijkheid, dan behaagt men de Heere, elk in zijn religie, waarin men geboren en opgevoed is, en het zal zeer goed aflopen.
Nee, de apostel legt hier juist omgekeerd alle gewicht op het geloof, en heel de moraal, zo zij geen vrucht des geloofs is, heeft bij hem niet de minste waarde voor de hemel. Doch vloeit zij uit het geloof, gelijk zij er ook een onafscheidelijke vrucht van is, dan heeft zij betekenis, doch ook eerst dan!
Derhalve: wat men ook heeft, en hoe men zich op wettisch gebied ook afslooft, zonder het zaligmakend geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Het geloof, die genadegift (Efeze 2:8) verenigt de ziel met Christus, en alleen in Hem kan de ziel Gode behagen. Hij die zonder geloof is, is ook zonder Christus, hij heeft noch leven, noch gemeenschap met Christus en is derhalve nog dood door de misdaden en zonden, hij is nog enkel vlees met een onveranderd hart. Een mens zonder geloof is een mens zonder kennis van God.
Hij kent ook evenmin zichzelf, noch Christus, noch het genadeverbond met de daarin vervatte beloften!

Maar God, bewogen in Zichzelf, is tot de mens gegaan; Hij heeft de mens gezocht en gevonden.
Hij maakt de ellendige in zijn ellende vrij. O, dierbaar Evangelie! Dit is juist de blijmare van het eeuwig Evangelie, dat wij u, in het midden van de dood liggende, hebben te verkondigen, omdat onze verlossing van Gods zijde komt, en niet van onze zijde. Deze blijde boodschap des heils laat horen dat Hij niet verzoenbaar is, maar dat Hij is verzoend, volmaakt verzoend, dat daartoe noch traan, noch gebed, noch enige zucht, noch enig goed werk van des zondaars zijde behoeft toegebracht te worden; dat zelfs de minste neiging daartoe bij Hem tot oneer zou zijn van de Middelaar en Gode niet behagelijk is, maar dat hij zich slechts nu met God moet laten verzoenen, 2 Cor:5:20.

Een vraag is, in dit opzicht, vooral in onze dagen te doen: wat moeten zij, die tot God komen, dan geloven? Er wordt zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven! Nee, er zijn geen vereisten in het geloof, want….hoe zou men dit kunnen geloven, daar de voldoening particulier en niet algemeen is, hoofd voor hoofd?
Die geloven die moet geloven dat Hij is. Het is dus noodzakelijk het Godsbestaan te geloven en te erkennen, zal men tot Hem komen. Dan verstaan wij dat de tot God komende moet geloven, dat God is, die Hij is,- dat Hij is, gelijk Hij is! In het eeuwige Evangelie verklaart zich het eeuwige Wezen wie Hij is, en Wat Hij, op het gebied van het genadeverbond, zijn wil voor arme verloren zondaars! Dat Evangelie verklaart ons het gunstige Vaderhart voor elk boetvaardig gelovige. Om te geloven zijn wij onbekwaam. U vergist u, als u meent dat het niet zo moeilijk is, als om te geloven dat God is, die Hij is. Dit kan alleen geschieden door God, Die in ons werkt met kracht, naar de werking der sterkte Zijner macht in ons die geloven. Het loon-eisen is hem zo aangeboren, dat alleen genade hem dat kan afleren.

5e Leerrede naar aanleiding van Kollossenzen 3:4 De Levensbron:
Ik ontmoet er soms van dat soort, dat een genoegzaamheid schijnt te bezitten, waaruit het leeft.
Voor hen is Christus in de dadelijkheid het leven niet; maar hun bevinding van vroeger en de bespiegeling van het tegenwoordige, daar leven zij bij; geenzins uit Christus. Vandaar dat hoge, hoge praten, bidden en bestuur geven en dat dorre in hun verkeer. Die koningskinderen zijn voor het grootste gedeelte in onze dagen zo mager. En geen wonder, want alleen als Christus ons leven in de dadelijkheid is, dan komt de gelovige met Hem in aanraking, en dan kan het niet anders of heel het zelfgenoegzame van de gelovige smelt tot niet weg bij de zielsbeschouwing van de Schoonste, Die Ené uit duizenden. Doch Christus is en blijft toch hun leven, want zo Hij in dat volk in de dadelijkheid niet is, dan zijn zij niet in hun element; want gelijk een vogel buiten de lucht en een vis buiten het water niet kan leven, zo ook kan onmogelijk een gelovige buiten de gemeenschap met Christus leven; Hij is hun leven. En verkeert Hij daar niet, dan is het hem geen leven, maar een nare toestand.

Dat is het! En dat is het juist wat we thans nog met een lantaarntje moeten zoeken.
Maar het is er nog! In meerdere kerkverbanden.
En als je dit leest dan vallen alle kerkmuren om, en hier vloeien degenen die het leven
kennen ineen. Als ons dat gaat ontvallen zou het in ons land niet meer te houden zijn.

Let wel, ik doel nu niet op de verouderde taal, maar op de inhoud, die zo zuiver
gereformeerd en bevindelijk is.
Het deed me goed om dit te lezen, dat geeft weer herkenning over alle door mensen
opgetrokken kerkmuren heen.

SecorDabar schreef:Een vraag is, in dit opzicht, vooral in onze dagen te doen: wat moeten zij, die tot God komen, dan geloven? Er wordt zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven! Nee, er zijn geen vereisten in het geloof, want….hoe zou men dit kunnen geloven, daar de voldoening particulier en niet algemeen is, hoofd voor hoofd?
Die geloven die moet geloven dat Hij is. Het is dus noodzakelijk het Godsbestaan te geloven en te erkennen, zal men tot Hem komen. Dan verstaan wij dat de tot God komende moet geloven, dat God is, die Hij is,- dat Hij is, gelijk Hij is! In het eeuwige Evangelie verklaart zich het eeuwige Wezen wie Hij is, en Wat Hij, op het gebied van het genadeverbond, zijn wil voor arme verloren zondaars! Dat Evangelie verklaart ons het gunstige Vaderhart voor elk boetvaardig gelovige. Om te geloven zijn wij onbekwaam. U vergist u, als u meent dat het niet zo moeilijk is, als om te geloven dat God is, die Hij is. Dit kan alleen geschieden door God, Die in ons werkt met kracht, naar de werking der sterkte Zijner macht in ons die geloven. Het loon-eisen is hem zo aangeboren, dat alleen genade hem dat kan afleren.

Dit snap ik niet helemaal:

- Aan de ene kant zegt hij: Er zijn geen vereisten in het geloof
- Aan de andere kant zegt hij: Die geloven die moet geloven dat Hij is. Het is dus noodzakelijk het Godsbestaan te geloven...

Geloven is toch ook een opdracht, een moeten, een gebod (1joh3: En dit is Zijn gebod: dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon en hand16: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden)?

Dan is het toch juist goed dat er "zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven"?

jakobmarin schreef:
SecorDabar schreef:Een vraag is, in dit opzicht, vooral in onze dagen te doen: wat moeten zij, die tot God komen, dan geloven? Er wordt zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven! Nee, er zijn geen vereisten in het geloof, want….hoe zou men dit kunnen geloven, daar de voldoening particulier en niet algemeen is, hoofd voor hoofd?
Die geloven die moet geloven dat Hij is. Het is dus noodzakelijk het Godsbestaan te geloven en te erkennen, zal men tot Hem komen. Dan verstaan wij dat de tot God komende moet geloven, dat God is, die Hij is,- dat Hij is, gelijk Hij is! In het eeuwige Evangelie verklaart zich het eeuwige Wezen wie Hij is, en Wat Hij, op het gebied van het genadeverbond, zijn wil voor arme verloren zondaars! Dat Evangelie verklaart ons het gunstige Vaderhart voor elk boetvaardig gelovige. Om te geloven zijn wij onbekwaam. U vergist u, als u meent dat het niet zo moeilijk is, als om te geloven dat God is, die Hij is. Dit kan alleen geschieden door God, Die in ons werkt met kracht, naar de werking der sterkte Zijner macht in ons die geloven. Het loon-eisen is hem zo aangeboren, dat alleen genade hem dat kan afleren.
Dit snap ik niet helemaal:

- Aan de ene kant zegt hij: Er zijn geen vereisten in het geloof
- Aan de andere kant zegt hij: Die geloven die moet geloven dat Hij is. Het is dus noodzakelijk het Godsbestaan te geloven...

Geloven is toch ook een opdracht, een moeten, een gebod (1joh3: En dit is Zijn gebod: dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon en hand16: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden)?

Dan is het toch juist goed dat er "zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven"?

Als je goed leest zie je dat hij niet zegt dat er niet gesproken moet worden over geloof en geloven, enz., maar gaat het hem er om dat er GOED over gesproken wordt, d.i. op een juiste - lees: Bijbelse - wijze.

Erasmiaan schreef:
jakobmarin schreef:Dit snap ik niet helemaal:

- Aan de ene kant zegt hij: Er zijn geen vereisten in het geloof
- Aan de andere kant zegt hij: Die geloven die moet geloven dat Hij is. Het is dus noodzakelijk het Godsbestaan te geloven...

Geloven is toch ook een opdracht, een moeten, een gebod (1joh3: En dit is Zijn gebod: dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon en hand16: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden)?

Dan is het toch juist goed dat er "zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven"?
Als je goed leest zie je dat hij niet zegt dat er niet gesproken moet worden over geloof en geloven, enz., maar gaat het hem er om dat er GOED over gesproken wordt, d.i. op een juiste - lees: Bijbelse - wijze.

Dat zal zo zijn, maar ik zie daarin geen tegenstelling met de zinsnede "Er wordt zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven!". Er is toch niks met aandringen tot geloof, dat is toch bijbels speken over geloof?

jakobmarin schreef:
Erasmiaan schreef:
jakobmarin schreef:Dit snap ik niet helemaal:

- Aan de ene kant zegt hij: Er zijn geen vereisten in het geloof
- Aan de andere kant zegt hij: Die geloven die moet geloven dat Hij is. Het is dus noodzakelijk het Godsbestaan te geloven...

Geloven is toch ook een opdracht, een moeten, een gebod (1joh3: En dit is Zijn gebod: dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon en hand16: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden)?

Dan is het toch juist goed dat er "zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven"?
Als je goed leest zie je dat hij niet zegt dat er niet gesproken moet worden over geloof en geloven, enz., maar gaat het hem er om dat er GOED over gesproken wordt, d.i. op een juiste - lees: Bijbelse - wijze.
Dat zal zo zijn, maar ik zie daarin geen tegenstelling met de zinsnede "Er wordt zoveel gepredikt en gesproken van geloof en geloven; er wordt zo aangedrongen in kerken op het geloof en om te moeten geloven!". Er is toch niks met aandringen tot geloof, dat is toch bijbels speken over geloof?

Nou, soms kan dat zo gedaan worden dat men erover spreekt alsof er vermogens in de mens zijn om te geloven en aan te nemen. De doodstaat wordt dan verzwegen. Die kritiek is jou volgens mij niet nieuw.

Erasmiaan schreef:Nou, soms kan dat zo gedaan worden dat men erover spreekt alsof er vermogens in de mens zijn om te geloven en aan te nemen. De doodstaat wordt dan verzwegen. Die kritiek is jou volgens mij niet nieuw.

En, soms kan er zo gepreekt worden alsof de mens geen enkele verantwoording meer heeft, als het gaat om je opdracht om te geloven, terwijl de bijbel daar heel duidelijk is. Als je de bijbelse opdracht om te geloven al verdacht maakt, vind ik dát verdacht eerlijk gezegd.

Jezus begon zelfs Zijn prediking met: bekeer u en geloof het evangelie (Mark1:15), en zwijgt daar overigens over de doodstaat van de mens

jakobmarin schreef:
Erasmiaan schreef:Nou, soms kan dat zo gedaan worden dat men erover spreekt alsof er vermogens in de mens zijn om te geloven en aan te nemen. De doodstaat wordt dan verzwegen. Die kritiek is jou volgens mij niet nieuw.
En, soms kan er zo gepreekt worden alsof de mens geen enkele verantwoording meer heeft, als het gaat om je opdracht om te geloven, terwijl de bijbel daar heel duidelijk is.

Maar waarom haal je dit erbij? Ds. Schotel vraagt hier toch geen aandacht voor in zijn hier geciteerde preek?

Als je de bijbelse opdracht om te geloven al verdacht maakt, vind ik dát verdacht eerlijk gezegd.

De eenzijdige beklemtoning daarvan is wel verdacht, ja.

Jezus begon zelfs Zijn prediking met: bekeer u en geloof het evangelie (Mark1:15), en zwijgt daar overigens over de doodstaat van de mens

Je wilt toch niet beweren dat Jezus zwijgt over de doodstaat van de mens en dat Jezus niet wijst op het eenzijdige Godswerk?

jakobmarin schreef:
Erasmiaan schreef:Nou, soms kan dat zo gedaan worden dat men erover spreekt alsof er vermogens in de mens zijn om te geloven en aan te nemen. De doodstaat wordt dan verzwegen. Die kritiek is jou volgens mij niet nieuw.
En, soms kan er zo gepreekt worden alsof de mens geen enkele verantwoording meer heeft, als het gaat om je opdracht om te geloven, terwijl de bijbel daar heel duidelijk is. Als je de bijbelse opdracht om te geloven al verdacht maakt, vind ik dát verdacht eerlijk gezegd.

Jezus begon zelfs Zijn prediking met: bekeer u en geloof het evangelie (Mark1:15), en zwijgt daar overigens over de doodstaat van de mens

-het volk dat in duisternis zat, heeft een groot licht gezien; en voor hen die zaten in het land en de schaduw van de dood, is een licht opgegaan.

-om te verschijnen aan hen die gezeten zijn in duisternis en schaduw van de dood, en om onze voeten te richten op de weg van de vrede.

-Want deze, mijn zoon, was dood en is weer levend geworden. En hij was verloren en is gevonden.

-Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie Mijn woord hoort en Hem gelooft Die Mij gezonden heeft, die heeft eeuwig leven en komt niet in de verdoemenis, maar is uit de dood overgegaan in het leven.

Zonder doodstaat is Evangelie zinloos en bekering onnodig.

SecorDabar schreef: Die geloven die moet geloven dat Hij is. Het is dus noodzakelijk het Godsbestaan te geloven en te erkennen, zal men tot Hem komen. Dan verstaan wij dat de tot God komende moet geloven, dat God is, die Hij is,- dat Hij is, gelijk Hij is! In het eeuwige Evangelie verklaart zich het eeuwige Wezen wie Hij is, en Wat Hij, op het gebied van het genadeverbond, zijn wil voor arme verloren zondaars! Dat Evangelie verklaart ons het gunstige Vaderhart voor elk boetvaardig gelovige. Om te geloven zijn wij onbekwaam. U vergist u, als u meent dat het niet zo moeilijk is, als om te geloven dat God is, die Hij is. Dit kan alleen geschieden door God, Die in ons werkt met kracht, naar de werking der sterkte Zijner macht in ons die geloven. Het loon-eisen is hem zo aangeboren, dat alleen genade hem dat kan afleren.

Hier wordt denk ik verwezen naar Hebreeën 11 vers 6

Maar zonder geloof is het onmogelijk (18) Gode te behagen. Want die tot God komt, (19) moet geloven, dat Hij is, (20) en een Beloner is dergenen,(21) die Hem zoeken.(22)

20) dat Hij is,
Namelijk niet alleen een wezenlijke zaak, maar ook zodanig als Hij zich in Zijn Woord heeft geopenbaard, niet alleen volgens de wet, maar ook volgens het Evangelie, waar het geloof, waarvan Paulus hier spreekt, eigenlijk op ziet; Rom. 1:16,17.

21) een Beloner is dergenen,
Of, loongever, vergelder; dat is, volbrenger van zijn beloften in het belonen dergenen, die Hem zoeken. Want dit looon kan niet gehoopt worden dan uit vorige beloften, waar het geloof op ziet. Welke hier noodzakelijk moet zijn, niet een belofte der wet, maar van het Evangelie, daar niemand de belofte der eeuwige erve uit de wet kan deelachtig worden. Zie Gal. 3:18.

Erasmiaan schreef:
Jezus begon zelfs Zijn prediking met: bekeer u en geloof het evangelie (Mark1:15), en zwijgt daar overigens over de doodstaat van de mens
Je wilt toch niet beweren dat Jezus zwijgt over de doodstaat van de mens en dat Jezus niet wijst op het eenzijdige Godswerk?

Op die plaats zweeg Hij erover ja.
Hij zei níet: "Bekeer je en geloof het evangelie, maar dat kun je alleen niet, want het is een eenzijdig Godswerk."

Dat zou ook de helemaal de verantwoording van de mens te niet doen.

jakobmarin schreef:
Erasmiaan schreef:
Jezus begon zelfs Zijn prediking met: bekeer u en geloof het evangelie (Mark1:15), en zwijgt daar overigens over de doodstaat van de mens
Je wilt toch niet beweren dat Jezus zwijgt over de doodstaat van de mens en dat Jezus niet wijst op het eenzijdige Godswerk?
Op die plaats zweeg Hij erover ja.
Hij zei níet: "Bekeer je en geloof het evangelie, maar dat kun je alleen niet, want het is een eenzijdig Godswerk."

Dat zou ook de helemaal de verantwoording van de mens te niet doen.

De verantwoording tot bekering ligt niet bij de mens maar bij Christus. Het enige waar de mens voor verantwoordelijk is, is zijn doodstaat.

jakobmarin schreef:
Erasmiaan schreef:
Jezus begon zelfs Zijn prediking met: bekeer u en geloof het evangelie (Mark1:15), en zwijgt daar overigens over de doodstaat van de mens
Je wilt toch niet beweren dat Jezus zwijgt over de doodstaat van de mens en dat Jezus niet wijst op het eenzijdige Godswerk?
Op die plaats zweeg Hij erover ja.
Hij zei níet: "Bekeer je en geloof het evangelie, maar dat kun je alleen niet, want het is een eenzijdig Godswerk."

Dat zou ook de helemaal de verantwoording van de mens te niet doen.

Ik ben het van harte met Jvslooten eens. Bovendien wordt de prediking hier samengevat in de kernwoorden. Te zeggen dat het een eenzijdig Godswerk is doet overigens niet de verantwoordelijkheid van de mens teniet, dat is een ernstige misvatting. Het snijdt alleen de arminiaan de pas af. En die arminiaan zit in ieder mens, dan heb ik maar bij mezelf te beginnen.

Jvslooten schreef:
jakobmarin schreef:
Erasmiaan schreef:
Jezus begon zelfs Zijn prediking met: bekeer u en geloof het evangelie (Mark1:15), en zwijgt daar overigens over de doodstaat van de mens
Je wilt toch niet beweren dat Jezus zwijgt over de doodstaat van de mens en dat Jezus niet wijst op het eenzijdige Godswerk?
Op die plaats zweeg Hij erover ja.
Hij zei níet: "Bekeer je en geloof het evangelie, maar dat kun je alleen niet, want het is een eenzijdig Godswerk."

Dat zou ook de helemaal de verantwoording van de mens te niet doen.
De verantwoording tot bekering ligt niet bij de mens maar bij Christus. Het enige waar de mens voor verantwoordelijk is, is zijn doodstaat.

Dit is op z'n minst ongelukkig geformuleerd. In de Dordtse Leerregels lees ik het onder andere zo:

Doch dat velen, door het Evangelie geroepen zijnde, zich niet bekeren, noch in Christus geloven, maar in ongeloof vergaan, zulks geschiedt niet door gebrek of ongenoegzaamheid van de offerande van Christus, aan het kruis geofferd, maar door hun eigen schuld.

Jvslooten schreef:De verantwoording tot bekering ligt niet bij de mens maar bij Christus. Het enige waar de mens voor verantwoordelijk is, is zijn doodstaat.

Niet alleen ongelukkig geformuleerd, maar ook onjuist.
Als God de mens de opdracht geeft zich te bekeren, dan ligt die verantwoordelijkheid ten volle bij de mens.
Wij hebben toch ook de verantwoordelijkheid om de Wet te houden, om volmaakt te leven, om God en onze naaste lief te hebben?
Dat we dit niet willen en kunnen, doet niets aan die verantwoordelijkheid af.

De verantwoording voor de wedergeboorte ligt inderdaad bij God, maar van de bekering ligt bij de mens.

Als de verantwoording niet bij de mens zou liggen, hoe kan God het ons dan kwalijk nemen als we ons niet bekeren? => hyper-calvinistische gedachte!

Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof

Re: Ds. J.Schotel (CGK) en het zaligmakend geloof