Adventstijd: Verbeidend verwachten ?

[SecorDabar]

Beste forumleden,
We leven weer in de adventstijd.
Wachten en verwachten zijn dan veel gehoorde uitdrukkingen.
De uitdrukking “verbeidend verwachten” horen we volgens mij minder in onze dagen,
of ik moet het mis hebben, dat kan natuurlijk. Hebben jullie weleens van deze uitdrukking gehoord ?
Wat wordt bedoeld met “verbeidend” verwachten ?

Ik las het volgende in een oefening van Hendrik van Lis over
Psalm 62:6 “Doch Gij, o mijne ziel! Zwijg Gode, want van Hem is mijne verwachting”

Wachten of verwachten geeft te kennen:
Dat er iets is wat men mist, hetgeen men verwacht.

Het wachten of verwachten geeft ook te kennen, dat men enige zekerheid heeft dat het komen zal.
Zo deed Micha: Ik zal uitzien naar den Heere, ik zal wachten op den God mijns heils;
mijn God zal mij horen. (Micha 7:7).
Hij Die te komen staat, zal komen en niet vertoeven.

Dit verwachten sluit ook in een lijdzaam afwachten, zonder verhaasting of ongeduld,
of een weglopen van, en uit zijn post en weg.
Men zoekt dan in stilzitten en vertrouwen op God zijn sterkte te vinden, Jesaja 30:15,
als wetende, dat wie gelooft, die zal niet haasten, Jesaja 28:16.
Het verwachten, als het lang duurt, valt zeker zeer smartelijk,
en doet vele malen roepen: O Heere! Wanneer zult Gij komen?,
hoe lang, Heere! Hoe lang, waarom staat Gij van verre?
Waarom verbergt Gij U in tijden van benauwdheid ? (Psalm 10:1)
En vooral is het dan gevoelig, smartelijk, als de ongelegenheden zwaar zijn,
en de Heere het al donkerder en donkerder maakt, terwijl men naar de hulp van God is uitziende en wachtende;
daarom is het al zeer opmerkelijk, wat taalkundigen zeggen,
dat het woord verbeiden of verwachten, zegt baren, in barendsnood zijn,
smart als een barende vrouw hebben.
Of dat het gebruikt wordt van weedom, smart hebben,
pijnlijk zijn, of van zware rampen die bij-blijvende pijnigingen, zie Job 15:20 en Jeremia 23:19.

En daarom is dan dit lijdzaam wachten des te nodiger,
omdat het onder zulk een zielspijn en smart moet beoefend worden,
het is dan een pijnlijk verwachten, of een verbeiden (=baren) onder smart.

David zegt in Psalm 62:6 “Doch Gij, o mijne ziel! Zwijg Gode, want van Hem is mijne verwachting”
Dat is een zwijgen in gelovige onderwerping onder God,
en gepaard met een grond van verwachting op Goddelijk heil en uitredding,
dat werkt een stil lijdzaam wachten op de Heere, onder de bede:
Gedenkt des Woords, tot Uwen knecht gesproken, op hetwelk Gij mij hebt doen hopen, Psalm 119:49.
Ja, dit is mijn troost in mijn ellende, want Uwe toezegging heeft mij levend gemaakt,vers 50;
Ik verwacht den Heere, mijne ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord, Psalm 130:5

[Mara]

Is het niet dubbelop, omdat verbeiden ook afwachten betekent?

[refo]

Aan Advent is niets smartelijks omdat we niet meer in de OT-ische tijd leven.

[-DIA-]

Aan Advent is niets smartelijks omdat we niet meer in de OT-ische tijd leven.

Oh nee?

Als er in de Adventstijd wordt gepreekt over de komst van Christus,
dan denk je toch ook aan de reden, dat wij de oorzaak zijn dat wij
als het ware Christus uit de hemel hebben gehaald.

Wie de Heere Jezus lief gekregen heeft zal toch ook diepe smart
voelen van zijn schuld.
Ja, ik kostte Hem die slagen, de smarten en die rouw.
Ik deed door mijn zonden Hem al die jammeren aan.

En we lezen ook: Zo hij vertoeft, verbeidt Hem...
Hij zal gewisselijk komen...

Advent is, als het goed ligt, een verbeiden.
Gelijk wachters op de morgen, de morgen, ach, wanneer?

Er kan een verlangen gewerkt zijn, om Hem te kennen
maar Hem niet te zien.
Te weten, ik ben zonder Christus in de wereld.
En dat is naar Recht mijn dood.
Ach, laat het maar, ik zou zeggen breidt het maar eens
uit, en bemediteer het maar eens.
We hopen dat ook te doen, maar dat is wel iets wat
onze natuur niet doet, en ook niet doen kan.

[Gian]

Er kan een verlangen gewerkt zijn, om Hem te kennen
maar Hem niet te zien.
Te weten, ik ben zonder Christus in de wereld.
En dat is naar Recht mijn dood.
Ach, laat het maar, ik zou zeggen breidt het maar eens
uit, en bemediteer het maar eens.
We hopen dat ook te doen, maar dat is wel iets wat
onze natuur niet doet, en ook niet doen kan.

Als je zonder Christus ben moet je niet mediteren, dan moet je direct tot Hem gaan, en geloven dat Hij een beloner is diegene die Hem zoeken.
Je kan je hele leven met vrome praatjes lopen, een verlangen hebben, onder het recht doorgegaan zijn ect, je gaat ermee verloren als je Hem niet gelooft op Zijn Woord.
En Christus WIL dat iedereen behouden wordt en tot de kennis van de waarheid komt. 1Tim.2vs4.
Geen enkel excuus dat je niet kon, je hebt niet gewild omdat je de bevindelijke praat geloofde ipv ZIJN WOORD!

[-DIA-]

Er kan een verlangen gewerkt zijn, om Hem te kennen
maar Hem niet te zien.
Te weten, ik ben zonder Christus in de wereld.
En dat is naar Recht mijn dood.
Ach, laat het maar, ik zou zeggen breidt het maar eens
uit, en bemediteer het maar eens.
We hopen dat ook te doen, maar dat is wel iets wat
onze natuur niet doet, en ook niet doen kan.

Als je zonder Christus ben moet je niet mediteren, dan moet je direct tot Hem gaan, en geloven dat Hij een beloner is diegene die Hem zoeken.
Je kan je hele leven met vrome praatjes lopen, een verlangen hebben, onder het recht doorgegaan zijn ect, je gaat ermee verloren als je Hem niet gelooft op Zijn Woord.
En Christus WIL dat iedereen behouden wordt en tot de kennis van de waarheid komt. 1Tim.2vs4.
Geen enkel excuus dat je niet kon, je hebt niet gewild omdat je de bevindelijke praat geloofde ipv ZIJN WOORD!

Nee, nu kom je in de wateren van ds. Kort...
Nooit gehoord, ALLES in HEM te hebben gezien, en HEM te missen?
Wat maakt HEM begeerlijk?
U dan, die gelooft is Hij dierbaar.

Maar dan zouden we weer in de discussie over de leer van ds. Kort verzanden.
En dat wil ik niet.

[huisman]

Er kan een verlangen gewerkt zijn, om Hem te kennen
maar Hem niet te zien.
Te weten, ik ben zonder Christus in de wereld.
En dat is naar Recht mijn dood.
Ach, laat het maar, ik zou zeggen breidt het maar eens
uit, en bemediteer het maar eens.
We hopen dat ook te doen, maar dat is wel iets wat
onze natuur niet doet, en ook niet doen kan.

Als je zonder Christus ben moet je niet mediteren, dan moet je direct tot Hem gaan, en geloven dat Hij een beloner is diegene die Hem zoeken.
Je kan je hele leven met vrome praatjes lopen, een verlangen hebben, onder het recht doorgegaan zijn ect, je gaat ermee verloren als je Hem niet gelooft op Zijn Woord.
En Christus WIL dat iedereen behouden wordt en tot de kennis van de waarheid komt. 1Tim.2vs4.
Geen enkel excuus dat je niet kon, je hebt niet gewild omdat je de bevindelijke praat geloofde ipv ZIJN WOORD!

Nee, nu kom je in de wateren van ds. Kort...
Nooit gehoord, ALLES in HEM te hebben gezien, en HEM te missen?
Wat maakt HEM begeerlijk?
U dan, die gelooft is Hij dierbaar.

Maar dan zouden we weer in de discussie over de leer van ds. Kort verzanden.
En dat wil ik niet.

@DIA niet ds Kort, dr Comrie of ds Moerkerken. Lees Gods Woord in deze adventstijd. B.v.

15 Toen zij dan het middagmaal gehouden hadden , zeide Jezus tot Simon Petrus: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij liever dan dezen? Hij zeide tot Hem : Ja, Heere! Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Weid Mijn lammeren.
16 Hij zeide wederom tot hem ten tweeden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Hij zeide tot Hem: Ja, Heere, gij weet, dat ik U liefheb . Hij zeide tot hem: Hoed Mijn schapen.
17 Hij zeide tot hem ten derden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Petrus werd bedroefd, omdat Hij ten derden maal tot hem zeide: Hebt gij Mij lief, en zeide tot Hem : Heere! Gij weet alle dingen, Gij weet, dat ik U liefheb. Jezus zeide tot hem: Weid Mijn schapen.

Wat is ons antwoord op de vraag van de Heere Jezus hebt gij Mij lief ?

of

1 Wie heeft onze prediking geloofd, en aan wien is de arm des HEEREN geopenbaard ?
2 Want Hij is als een rijsje voor Zijn aangezicht opgeschoten, en als een wortel uit een dorre aarde; Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben .
3 Hij was veracht, en de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten, en verzocht in krankheid; en een iegelijk was als verbergende het aangezicht voor Hem; Hij was veracht , en wij hebben Hem niet geacht.
4 ¶ Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen ; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd , van God geslagen en verdrukt was.
5 Maar Hij is om onze overtredingen verwond , om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden.
6 Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een iegelijk naar zijn weg; doch de HEERE heeft onzer aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen.
7 Als dezelve geeist werd, toen werd Hij verdrukt; doch Hij deed Zijn mond niet open ; als een lam werd Hij ter slachting geleid , en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.

@ DIA van nature zien wij geen gedaante noch heerlijkheid in Hem. Als dat waarachtig anders is geworden zoals jij immers zegt "ALLES in HEM te hebben gezien" Wanhoop dan maar niet. Het liefste werk van de Heilige Geest is als Vriend van de Bruidegom Hem te openbaren aan een schuldverslagen ziel.

[-DIA-]

Er kan een verlangen gewerkt zijn, om Hem te kennen
maar Hem niet te zien.
Te weten, ik ben zonder Christus in de wereld.
En dat is naar Recht mijn dood.
Ach, laat het maar, ik zou zeggen breidt het maar eens
uit, en bemediteer het maar eens.
We hopen dat ook te doen, maar dat is wel iets wat
onze natuur niet doet, en ook niet doen kan.

Als je zonder Christus ben moet je niet mediteren, dan moet je direct tot Hem gaan, en geloven dat Hij een beloner is diegene die Hem zoeken.
Je kan je hele leven met vrome praatjes lopen, een verlangen hebben, onder het recht doorgegaan zijn ect, je gaat ermee verloren als je Hem niet gelooft op Zijn Woord.
En Christus WIL dat iedereen behouden wordt en tot de kennis van de waarheid komt. 1Tim.2vs4.
Geen enkel excuus dat je niet kon, je hebt niet gewild omdat je de bevindelijke praat geloofde ipv ZIJN WOORD!

Nee, nu kom je in de wateren van ds. Kort...
Nooit gehoord, ALLES in HEM te hebben gezien, en HEM te missen?
Wat maakt HEM begeerlijk?
U dan, die gelooft is Hij dierbaar.

Maar dan zouden we weer in de discussie over de leer van ds. Kort verzanden.
En dat wil ik niet.

@DIA niet ds Kort, dr Comrie of ds Moerkerken. Lees Gods Woord in deze adventstijd. B.v.

15 Toen zij dan het middagmaal gehouden hadden , zeide Jezus tot Simon Petrus: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij liever dan dezen? Hij zeide tot Hem : Ja, Heere! Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Weid Mijn lammeren.
16 Hij zeide wederom tot hem ten tweeden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Hij zeide tot Hem: Ja, Heere, gij weet, dat ik U liefheb . Hij zeide tot hem: Hoed Mijn schapen.
17 Hij zeide tot hem ten derden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Petrus werd bedroefd, omdat Hij ten derden maal tot hem zeide: Hebt gij Mij lief, en zeide tot Hem : Heere! Gij weet alle dingen, Gij weet, dat ik U liefheb. Jezus zeide tot hem: Weid Mijn schapen.

Wat is ons antwoord op de vraag van de Heere Jezus hebt gij Mij lief ?

of

1 Wie heeft onze prediking geloofd, en aan wien is de arm des HEEREN geopenbaard ?
2 Want Hij is als een rijsje voor Zijn aangezicht opgeschoten, en als een wortel uit een dorre aarde; Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben .
3 Hij was veracht, en de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten, en verzocht in krankheid; en een iegelijk was als verbergende het aangezicht voor Hem; Hij was veracht , en wij hebben Hem niet geacht.
4 ¶ Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen ; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd , van God geslagen en verdrukt was.
5 Maar Hij is om onze overtredingen verwond , om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden.
6 Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een iegelijk naar zijn weg; doch de HEERE heeft onzer aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen.
7 Als dezelve geeist werd, toen werd Hij verdrukt; doch Hij deed Zijn mond niet open ; als een lam werd Hij ter slachting geleid , en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.

@ DIA van nature zien wij geen gedaante noch heerlijkheid in Hem. Als dat waarachtig anders is geworden zoals jij immers zegt "ALLES in HEM te hebben gezien" Wanhoop dan maar niet. Het liefste werk van de Heilige Geest is als Vriend van de Bruidegom Hem te openbaren aan een schuldverslagen ziel.

Deze zaken zijn mij echt niet onbekend.
Maar jij leest ze door een andere bril.
En verder wil ik daar niet op ingaan, gezien de reacties op ds. Kort.
Iedereen kan mijn standpunt weten.
Ik heb heb nog altijd veel meer respect voor onze oude
predikers dan voor allerlei nieuwe inzichten, al zijn ze bij wijze van
spreken ook duizend maal gepromoveerd als doctor in de theologie.
En nee, denk niet dat dat het is om oudewets te zijn, of
om zomaar bij het oude te blijven. Hier wordt de leer aangetast,
en dat vind ik veel ernstiger.
Ik ben overigens wel benieuwd wat de synode gaat doen. Ik denk
eigenlijk niet dat de OGGiN dit zomaar over zich heen laat gaan.
Er kon nog wel eens meer achter zitten dan we nu bevroeden!

[jan34willem]

[...] daarom is het al zeer opmerkelijk, wat taalkundigen zeggen,
dat het woord verbeiden of verwachten, zegt baren, in barendsnood zijn,
smart als een barende vrouw hebben. [...]

En daarom is dan dit lijdzaam wachten des te nodiger,
omdat het onder zulk een zielspijn en smart moet beoefend worden,
het is dan een pijnlijk verwachten, of een verbeiden (=baren) onder smart. [...]

Het idee dat "verbeiden" hetzelfde zou zijn als "baren" is klinkklare onzin. Deze twee woorden hebben taalkundig niets met elkaar te maken. Het enige echte Adventsverhaal staat in de Bijbel -- schrijf daar zelf eens een originele meditatie over in plaats van aan te komen met dit soort belegen warrigheden.

[eilander]

(...)schrijf daar zelf eens een originele meditatie over in plaats van aan te komen met dit soort belegen warrigheden.

Enig respect voor een medeforumlid, maar ook voor wat oudvaders ons hebben nagelaten, zou je sieren.

[Curatorium]

Toch heeft Jan willem hier wel een punt, zelfs meditaties in onze bekende kerkbladen worden nog in nieuwer-Nederlands geschreven dan dit. Hier is geen touw aan vast te knopen.

[dennis]

Verwachten is iets dat een christen altijd zou moeten doen.

Ook als hij al - iets - ontvangen heeft.

Ja: juist dan. Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.

En het is schuld, grote schuld, dat we vaak zo weinig verwachtend zijn en zo gerust kunnen doorleven zonder heilbegerig te jagen naar alles wat de Heere wil wegschenken aan arme zondaren die met lege handen tot Hem vluchten.

[Wilhelm]

Dit vind ik wel een leerzame inleiding op een Adventspreek:

Gemeente, het is weer adventstijd. De zondagen in deze periode noemen we adventszondagen. Waar komt dit gebruik eigenlijk vandaan? Het is geen bijbels bevel. Toch is het al eeuwenlang de gewoonte. Eerst in de vierde eeuw na Christus is men aandacht gaan besteden aan de geboorte van Christus, de Kerst. Daarna is er aandacht besteed aan advent, de weken die voorafgaan aan het Kerstfeest. In de vijfde eeuw ontstonden er boete- en vastenweken, beginnend op 11 november, Sint Maarten. Vanaf de elfde eeuw werden er vier adventsweken aangehouden.
En toen kwam de Reformatie. De Reformatie zei: het staat niet in de Schrift dat we dit soort dagen moeten houden, dus geen Kerst. Dat heeft een poos geduurd. Wat ons land betreft heeft de Synode van Dordrecht in 1574 aangegeven: geen advent en geen Kerst. In 1578, vier jaar later, vergaderde de synode weer. Kennelijk was er wat beroering gekomen: wel Kerst, maar geen advent. Toch is er in de volgende eeuwen weer volop aandacht voor advent en Kerst gekomen.
In Schotland, in de kerk waarmee wij ons verwant voelen, kent men deze dagen absoluut niet. Ooit was ik in september in Inverness, in Schotland. De predikant sprak die zondag tweemaal uit Handelingen 2, over het Pinksterfeest. Dat was dus in september.
Wat zegt Gods Woord eigenlijk? Daar gaat het ten diepste om. We lezen in Handelingen 2 van het Pinksterfeest, het oogstfeest dat de Heere ingesteld heeft. Een grote oogst van zegeningen mocht er zijn op die bewuste Pinksterdag in Handelingen 2 en daarna. Als Petrus dan gaat preken op dat Pinksterfeest, dan spreekt hij niet zozeer over de uitstorting van de Heilige Geest, maar dan spreekt hij over de opstanding van Christus.
U voelt wel, de opeenvolgende feestdagen die wij aanhouden zijn geen direct bevel, alsof dat in de Heilige Schrift zou zijn neergelegd. Bovendien kan de consequentie daarvan zijn, als wij werkelijk deze dagen als een bijbels gegeven aanhouden, dat het geestelijk leven op dezelfde wijze zou verlopen. In advent, Kerst, enzovoorts. Ook daar vindt u geen grond voor in de Heilige Schrift.
Als Petrus tot het zondige, schuldige, afkerige volk, dat Christus verworpen heeft, gaat spreken op de Pinksterdag, de gedenkdag van de uitstorting van de Heilige Geest, spreekt hij over de opstanding van Christus uit de doden. Daardoor is het mogelijk dat door de Geest van Pinksteren dode zondaars opgewekt worden uit hun afschuwelijke doodstaat en tot geestelijk leven gebracht mogen worden.
Dit even ter inleiding. Het is natuurlijk niet mijn bedoeling om u in verwarring te brengen. Maar het is misschien wel goed om deze zaken toch wat onder ogen te zien.

http://www.prekenweb.nl/index.php?optio ... serid=5600

[Curatorium]

Interessant!

[ejvl]

Kerst is voornamelijk een traditie.
Hoe graag willen de mensen een kerststal met beesten uitbeelden en dergelijke.
Een stal, wie zegt dat het een stal was?
Dieren, wie zegt dat er dieren bij waren?
Wie zegt dat ze bijvoorbeeld arm waren?
Wie zegt dat het moment van baren er was net op het moment dat ze Betlehem binnenkwamen?
Enzovoorts.
We moeten het doen met de bijbelse gegevens, en die zijn zeer summier, laten we er dan ook geen eigen conclusies aan verbinden.

Dat wij gewend zijn om op een bepaalde datum de geboorte van Jezus Christus te gedenken en wat een groot wonder dat is, is een goede gewoonte, maar de tijd waarop dit herdacht word maakt niet uit, ook al is het midden in de zomer en laten we er ook geen romantisch verhaal van maken.