Deuteronomium 32
Geplaatst: 23 jul 2012, 13:11
Na aanleiding van de preek van gisterenochtend, las ik het volgende stuk: de aantekeningen van C.H. Mackintosh bij dit boek en in het bijzonder bij hoofdstuk 32.
Omdat ik dit een bijzonder mooi en verhelderend stuk vond, wil ik dit met jullie, in gedeeltes, delen.
Hierbij de eerste paragraaf.
“Toen sprak Mozes, voor de oren van de ganse gemeente van Israël, de woorden van dit leid, totdat zij voltooid waren.” Het uiterst belangrijke gedeelte van ons boek, dat nu voor ons ligt, vermeldt de hele geschiedenis van Gods handelingen met Israël, en vertelt op een indrukwekkende wijze van hun treurige zonde en van Gods toorn en oordeel. Evenwel, dank zij God, het begint en het eindigt met Hem; en dat is vol troost voor de gelovige. Was het anders, en lazen wij hier alleen het droeve verhaal van de wegen van de mens, dan zou dit ons geheel terneerdrukken. Maar dat God hier, zoals overal, de Eerste en de Laatste is, geeft kalmte aan de ontroerde geest, en stelt ons in staat deze geschiedenis van de mens tot het einde toe te lezen. In zijn handen zien we alles breken, terwijl we bemerken dat de vijand Gods raadsbesluiten en bedoelingen altijd tegenstaat. Wij kunnen dit lezen, omdat we weten en er zeker van zijn, dat God God zal zijn, ondanks alles. Aan het eind heeft Hij de overhand; en dan moet alles in orde komen. God zal zijn alles in allen; en er zal geen vijand of zonde meer zijn in het ganse heelal van zegeningen, waarvan onze aanbiddelijke Heere Christus tot in eeuwigheid het licht en het Middelpunt zal zijn. Maar wij moeten tot het lied zelf overgaan.
.
Omdat ik dit een bijzonder mooi en verhelderend stuk vond, wil ik dit met jullie, in gedeeltes, delen.
Hierbij de eerste paragraaf.
“Toen sprak Mozes, voor de oren van de ganse gemeente van Israël, de woorden van dit leid, totdat zij voltooid waren.” Het uiterst belangrijke gedeelte van ons boek, dat nu voor ons ligt, vermeldt de hele geschiedenis van Gods handelingen met Israël, en vertelt op een indrukwekkende wijze van hun treurige zonde en van Gods toorn en oordeel. Evenwel, dank zij God, het begint en het eindigt met Hem; en dat is vol troost voor de gelovige. Was het anders, en lazen wij hier alleen het droeve verhaal van de wegen van de mens, dan zou dit ons geheel terneerdrukken. Maar dat God hier, zoals overal, de Eerste en de Laatste is, geeft kalmte aan de ontroerde geest, en stelt ons in staat deze geschiedenis van de mens tot het einde toe te lezen. In zijn handen zien we alles breken, terwijl we bemerken dat de vijand Gods raadsbesluiten en bedoelingen altijd tegenstaat. Wij kunnen dit lezen, omdat we weten en er zeker van zijn, dat God God zal zijn, ondanks alles. Aan het eind heeft Hij de overhand; en dan moet alles in orde komen. God zal zijn alles in allen; en er zal geen vijand of zonde meer zijn in het ganse heelal van zegeningen, waarvan onze aanbiddelijke Heere Christus tot in eeuwigheid het licht en het Middelpunt zal zijn. Maar wij moeten tot het lied zelf overgaan.
.