Beste forumleden,
Ik neem aan dat iedereen weleens zondigt tegen zijn geweten in.
Wat kan dat een rusteloos geweten geven.

Het volgende stukje las ik eens in het weekblad "De vriend van Oud en Jong":

Wat Gods kinderen doen,
dat legt de Heere in gouden weegschalen.
Terwijl de Heere dat niet doet met wat de vijanden des Heeren doen.
Hun daden zijn alreeds veroordeeld !
Koning Hiskia zondigde zwaar met het tonen,
van alle schatten aan die gezanten uit Babel.

Het is hiermee net als met het wandelen in een bos.
Wie daar op een omgevallen boomstam gaat zitten, die kan vuil worden.
Tenminste...., het hangt er wel vanaf wat voor kleren je draagt.
Als je witte klederen draagt, een lange witte mantel,
dan wordt je vuiler dan wanneer je donkere kleding draagt.
Je toont vuiler ! Dat is het verschil.

Als we genade ontvangen, de lange witte klederen des heils ontvangen,
dat vereist een nauw leven met de Heere.
Daar kan niet alles mee door.
De verborgen omgang met de Heere kan geen geringe afwijkingen dulden.

Vraag aan de forumleden:
Wat voor raad zouden jullie geven tegen
zondigen tegen beter weten in?

Een haten van en een vluchten voor alle verleidingen. Boven dit alles een leven dicht bij de Heere. Dat bewaart voor veel bewuste en onbewuste zonden.
Als David in zijn binnenkamer was geweest, in plaats van op het dak van zijn paleis ...

Verre blijven van de verleidingen die er kunnen zijn. Maar je tegelijkertijd ook realiseren dat je dat niet alleen kan. Als mens zijnde, al ben je wel een kind van God, is het zo ongelooflijk moeilijk om God in al Zijn geboden te gehoorzamen. De hulp van God is daar absoluut bij nodig. Vecht dus biddend tegen de zonde...

Zondag gehoord in een preek: dreig je te vallen voor een bepaalde zonde, mediteer dan over het kruis van Christus! De aanlokkelijkheid van de zonde zal dan verdwijnen. (Dit had met name betrekking op het vallen voor seksuele verleiding, maar zal op alle zonden die bewust gedaan worden van toepassing zijn.)

Wie staat, zie toe dat hij niet valle. Ik vind het toch wel herkenbaar, helaas. Je weet dat iets niet geoorloofd is, je geweten knaagt en toch doe je het.
En als je dan s'avonds voor je bed knielt, durf je nauwelijks te bidden.
Vooral als je ook nog een stem hoort, dat het zo erg niet was.

Mara schreef:Wie staat, zie toe dat hij niet valle. Ik vind het toch wel herkenbaar, helaas. Je weet dat iets niet geoorloofd is, je geweten knaagt en toch doe je het.
En als je dan s'avonds voor je bed knielt, durf je nauwelijks te bidden.
Vooral als je ook nog een stem hoort, dat het zo erg niet was.

Inderdaad zo herkenbaar! Wat kan je je dan diep schamen, helemaal door dat stemmetje ja. Waarschijnlijk zal dit altijd de strijd blijven van God's kinderen. Wat een vooruitzicht dan dat dit voor altijd verdwenen zal zijn als we bij God thuiskomen!

Helaas Herkenbaar.
Dank en prijs God als je niet aan een verleiding toegeeft.

Als je toch toegeeft, belijd direct erna je zonde aan God en laat je niets wijsmaken door Satan dat je dan niet zou durven te bidden. Wacht niet tot 's avonds, maar belijd direct je zonden.

Probeer op gezette tijden (sowieso 's ochtendsvroeg, liefst ook ergens 's middags en sowieso 's avonds) een korte of langere tijd stil te zijn met God(s Woord en gebed). Dat houd je ook af van de zonde. En doe niet iets tegen je geweten in.

En dan nog.... blijft het moeilijk en een strijd (maar wel een goede).

Wie staat, zie toe dat hij niet valle....

Dit staat toch nergens in de Schrift? o.a. dhr. Slob gebruikte m.i. dit citaat letterlijk om zich te verontschuldigen dat hij eerder een tekst citeerde en daarbij het verkeerde bijbelboek gebruikte.

WimA schreef:Wie staat, zie toe dat hij niet valle....

Dit staat toch nergens in de Schrift? o.a. dhr. Slob gebruikte m.i. dit citaat letterlijk om zich te verontschuldigen dat hij eerder een tekst citeerde en daarbij het verkeerde bijbelboek gebruikte.

Zo dan, die meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.

1 Korinthe 10:12

FlyingEagle schreef:

WimA schreef:Wie staat, zie toe dat hij niet valle....
Dit staat toch nergens in de Schrift? o.a. dhr. Slob gebruikte m.i. dit citaat letterlijk om zich te verontschuldigen dat hij eerder een tekst citeerde en daarbij het verkeerde bijbelboek gebruikte.

Zo dan, die meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.

1 Korinthe 10:12

Dat is toch heel wat anders he?

Nee, men meent alleen maar te staan.
Het voordeel is dan dat men niet kan vallen.

refo schreef:Nee, men meent alleen maar te staan.
Het voordeel is dan dat men niet kan vallen.

SecorDabar schreef:
Wat Gods kinderen doen,
dat legt de Heere in gouden weegschalen.
Terwijl de Heere dat niet doet met wat de vijanden des Heeren doen.
Hun daden zijn alreeds veroordeeld !
Koning Hiskia zondigde zwaar met het tonen,
van alle schatten aan die gezanten uit Babel.

Het is hiermee net als met het wandelen in een bos.
Wie daar op een omgevallen boomstam gaat zitten, die kan vuil worden.
Tenminste...., het hangt er wel vanaf wat voor kleren je draagt.
Als je witte klederen draagt, een lange witte mantel,
dan wordt je vuiler dan wanneer je donkere kleding draagt.
Je toont vuiler ! Dat is het verschil.

Als we genade ontvangen, de lange witte klederen des heils ontvangen,
dat vereist een nauw leven met de Heere.
Daar kan niet alles mee door.
De verborgen omgang met de Heere kan geen geringe afwijkingen dulden.

Vraag aan de forumleden:
Wat voor raad zouden jullie geven tegen
zondigen tegen beter weten in?

De Heere ziet alleen het nieuwe leven van Christus in ons. Het oude is voor Hem dood, en voor zover wij in het vlees leven, dienen wij onze ledematen als werktuigen der gerechtigheid te gebruiken (Rom6).
De Heere rekent dus niet meer met de oude natuur, en daarom is het bovenstaande verhaal niet de nieuwtestamentische boodschap van het Evangelie.

De geschiedenis met koning Hiskia kan niet met het NT-leven van God kind vergeleken worden, omdat de OT-gelovige dat nieuwe opstandingsleven nog niet in zich had. De OT-gelovige leefde in hope, door de kracht van de Geest die op/bij hen was.

Wij worden niet in hope zalig, wij weten zeker dat we zalig worden omdat Gods Woord dat zegt, en de vervulling van de belofte vervuld is in Christus.

Bovenstaand verhaal is gefundeerd op een subjectieve wettische OT-geloofsbeleving waarin alle zekerheid van de vervulde beloften en vreugde van het geloof gemist wordt.

Gian schreef:

SecorDabar schreef:
Wat Gods kinderen doen,
dat legt de Heere in gouden weegschalen.
Terwijl de Heere dat niet doet met wat de vijanden des Heeren doen.
Hun daden zijn alreeds veroordeeld !
Koning Hiskia zondigde zwaar met het tonen,
van alle schatten aan die gezanten uit Babel.

Het is hiermee net als met het wandelen in een bos.
Wie daar op een omgevallen boomstam gaat zitten, die kan vuil worden.
Tenminste...., het hangt er wel vanaf wat voor kleren je draagt.
Als je witte klederen draagt, een lange witte mantel,
dan wordt je vuiler dan wanneer je donkere kleding draagt.
Je toont vuiler ! Dat is het verschil.

Als we genade ontvangen, de lange witte klederen des heils ontvangen,
dat vereist een nauw leven met de Heere.
Daar kan niet alles mee door.
De verborgen omgang met de Heere kan geen geringe afwijkingen dulden.

Vraag aan de forumleden:
Wat voor raad zouden jullie geven tegen
zondigen tegen beter weten in?

De Heere ziet alleen het nieuwe leven van Christus in ons. Het oude is voor Hem dood, en voor zover wij in het vlees leven, dienen wij onze ledematen als werktuigen der gerechtigheid te gebruiken (Rom6).
De Heere rekent dus niet meer met de oude natuur, en daarom is het bovenstaande verhaal niet de nieuwtestamentische boodschap van het Evangelie.

De geschiedenis met koning Hiskia kan niet met het NT-leven van God kind vergeleken worden, omdat de OT-gelovige dat nieuwe opstandingsleven nog niet in zich had. De OT-gelovige leefde in hope, door de kracht van de Geest die op/bij hen was.

Wij worden niet in hope zalig, wij weten zeker dat we zalig worden omdat Gods Woord dat zegt, en de vervulling van de belofte vervuld is in Christus.

Bovenstaand verhaal is gefundeerd op een subjectieve wettische OT-geloofsbeleving waarin alle zekerheid van de vervulde beloften en vreugde van het geloof gemist wordt.

Geheel eens met Gian.
Opmerkelijk dat er ook hier weer een zelfgefabriceerd gelijkenisje tevoorschijn wordt getoverd.
de mate van vuil is niet te beschrijven, maar al was het karmozijn-rood, Hij wast het alles wit.
Liefde dwingt of eist trouwens niet.
Wat God's kinderen doen wordt niet in weegschalen gelegd, doch hen niet toegerekend, de zonde heerst niet meer over hen. Wat zij nog aan zonde doen is nooit opzettelijk en wordt beleden in het gebed.
De strijdt tegen de zonde duurt echter voort totdat de gelovige verlost is van zijn lichamelijk bestaan.

Wie naar de wet leeft, valt af van de genade, en is dus heel gevaarlijk.
"want de wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid zijn door Jezus Christus gekomen."
(Joh 1;17)

Wij worden niet in hope zalig, wij weten zeker dat we zalig worden omdat Gods Woord dat zegt, en de vervulling van de belofte vervuld is in Christus.

ps.
Onze hoop is de vaste verwachting van de zaligheid, of die hoop is de zaligheid.
Niet; we hopen zalig te worden, of we hopen het eeuwig leven te krijgen. Dat hopen we nl niet, dat weten we zeker. Althans, dat horen we zeker te weten.