Onze dochter loopt stage in de zorg op de leerafdeling. Daar is het gebruikelijk dat de stagiaires gezamelijk een activiteit organiseren, waarbij ze bewoners een gezellige avond moeten bezorgen (verplicht). Nu is als onderwerp het E.K. voetbal uitgekozen. Alle stagiaires worden daar verwacht in de juiste stemming en kleding...

Onze dochter voelt haar daar niet thuis.
Nu is haar meegedeeld om privé en werk gescheiden te houden.
Na Pinksteren heeft ze opnieuw een gesprek met de leiding om dit te bespreken.

Wat voor argumenten zouden jullie meer aan kunnen geven, naast sportverdwazing, Zondagsontheiliging etc?

Lastige situatie.
Sowieso mag een werkgever niet zeggen om werk en prive te scheiden wanneer dit tegen het geweten ingaat. Gelukkig niet, anders zou ik elke week een infuus moeten inbrengen voor een euthanasie. Misschien kan ze aanbieden een activiteit te verzorgen voor mensen die niets hebben met het EK?
En even bot gezegd: een stageis geen werkplek, dus kun je makkelijker opstappen. Het enige is dan een onvoldoende, maar een principe mag wat kisten toch?
Belangrijk om vooraf te kijken waar je stage gaat lopen.
Wel dapper dat ze het gesprek aangaat met haar leidinggevende. Ik zou niet meer argumenten weten.

Ik zou sportverdwazing maar niet aanvoeren als argument. Voor de meeste mensen is het een feest. Dus om ze voor dwaas uit te maken zullen ze bepaald onaardig vinden. En onbegrijpelijk.

oei moeilijk hoor.
ik zou eerder afgoderij erbij betrekken dan sportverdwazing geloof ik.

wens haar maar sterkte!
En laten we bidden om wijsheid.

Afgoderij is ook veel te sterk.

De komende weken zit ik er weer helemaal tussen. Van afgoderij heb ik nooit zoveel gemerkt. Er is geen mens die zijn vertrouwen op die jongens stelt. Ik zou het meer een beetje veel chauvinisme noemen. En als NL er uit ligt (wat meestal wel gebeurt) gaat ieder weer over tot de orde van de dag.

Ik zou zeggen, ik ben hier niet om toneel te spelen.
Een bejaarde met sport-simpelheid proberen te vermaken , daar heb ik een te geestelijke persoonlijkheid voor.
Voet bij stuk houden, dan maar geen stageplaats, vanwege een sterke persoonlijkheid en principes KRIJG je de volgende keer wellicht een baan!

refo schreef:Afgoderij is ook veel te sterk.

De komende weken zit ik er weer helemaal tussen. Van afgoderij heb ik nooit zoveel gemerkt. Er is geen mens die zijn vertrouwen op die jongens stelt. Ik zou het meer een beetje veel chauvinisme noemen. En als NL er uit ligt (wat meestal wel gebeurt) gaat ieder weer over tot de orde van de dag.

Wanneer gaat die ellende eigenlijk weer beginnen?

PvS schreef:Onze dochter loopt stage in de zorg op de leerafdeling. Daar is het gebruikelijk dat de stagiaires gezamelijk een activiteit organiseren, waarbij ze bewoners een gezellige avond moeten bezorgen (verplicht). Nu is als onderwerp het E.K. voetbal uitgekozen. Alle stagiaires worden daar verwacht in de juiste stemming en kleding...

Onze dochter voelt haar daar niet thuis.
Nu is haar meegedeeld om privé en werk gescheiden te houden.
Na Pinksteren heeft ze opnieuw een gesprek met de leiding om dit te bespreken.

Wat voor argumenten zouden jullie meer aan kunnen geven, naast sportverdwazing, Zondagsontheiliging etc?

Laten we hierom onze eigen verzorgingstehuizen en onze zuil maar waarderen!

Erasmiaan schreef: Laten we hierom onze eigen verzorgingstehuizen en onze zuil maar waarderen!

Ad fundum geloof en vrees ik dat ook deze zuilen (zullen) verwateren.
Ik heb inmiddels begrepen dat diverse forumleden in de zorgsector werkzaam zijn.
Eerlijk gezegd ben ik wel geïnteresseerd in hun ervaringen.

Erasmiaan schreef:

PvS schreef:Onze dochter loopt stage in de zorg op de leerafdeling. Daar is het gebruikelijk dat de stagiaires gezamelijk een activiteit organiseren, waarbij ze bewoners een gezellige avond moeten bezorgen (verplicht). Nu is als onderwerp het E.K. voetbal uitgekozen. Alle stagiaires worden daar verwacht in de juiste stemming en kleding...

Onze dochter voelt haar daar niet thuis.
Nu is haar meegedeeld om privé en werk gescheiden te houden.
Na Pinksteren heeft ze opnieuw een gesprek met de leiding om dit te bespreken.

Wat voor argumenten zouden jullie meer aan kunnen geven, naast sportverdwazing, Zondagsontheiliging etc?

Laten we hierom onze eigen verzorgingstehuizen en onze zuil maar waarderen!

ja, lekker wegkruipen onder de veilige refo-deken.
Je kunt natuurlijk ook die bejaarden eens aanspreken en ze vertellen hoe het met de geestelijke wedloop staat, als ze daar wellicht nog oor voor hebben

Erasmiaan schreef:Laten we hierom onze eigen verzorgingstehuizen en onze zuil maar waarderen!

Ja.

Maar wat is nu, níet size 200, het antwoord op de vraag als het niet meer lukt in de eigen zuil? Zoals in een heel groot deel van de wereld voor veel christenen het geval is, en zoals dat was in de vroege kerk? En zoals dat waarschijnlijk in Nederland ook weer zal worden?

refo schreef:Afgoderij is ook veel te sterk.

De komende weken zit ik er weer helemaal tussen. Van afgoderij heb ik nooit zoveel gemerkt. Er is geen mens die zijn vertrouwen op die jongens stelt. Ik zou het meer een beetje veel chauvinisme noemen. En als NL er uit ligt (wat meestal wel gebeurt) gaat ieder weer over tot de orde van de dag.

afgoderij is niet alleen je vertrouwen stellen op. Ook dat iets in je leven een te grote plaats inneemt.

Gewoon voet bij stuk houden, dat je dit niks vind. Wat mij betreft hoef je daar geen redenen voor aan te dragen. Gewoon zeggen dat het voor je een principiële kwestie is, moet voldoende zijn. De rest van je redeneringen is en zijn privé (en daar zouden ze volgens hun eigen principe werk - prive scheiden zonder meer begrip voor moeten hebben)

En twee, praktisch insteken. Willen jullie een leuke avond? Prima, maar laat mij dan de vaat doen in de keuken.

PvS schreef:Onze dochter loopt stage in de zorg op de leerafdeling. Daar is het gebruikelijk dat de stagiaires gezamelijk een activiteit organiseren, waarbij ze bewoners een gezellige avond moeten bezorgen (verplicht). Nu is als onderwerp het E.K. voetbal uitgekozen. Alle stagiaires worden daar verwacht in de juiste stemming en kleding...

Onze dochter voelt haar daar niet thuis.
Nu is haar meegedeeld om privé en werk gescheiden te houden.
Na Pinksteren heeft ze opnieuw een gesprek met de leiding om dit te bespreken.

Wat voor argumenten zouden jullie meer aan kunnen geven, naast sportverdwazing, Zondagsontheiliging etc?

Ik denk niet dat je dochter veel gebaat is bij onze argumenten.
Wat zijn haar eigen argumenten er tegen?
Het argument dat ze zich niet thuis voelt, zal geen hout snijden, want het is een verplichte activiteit, begrijp ik.

Jongere schreef:

Erasmiaan schreef:Laten we hierom onze eigen verzorgingstehuizen en onze zuil maar waarderen!

Ja.

Maar wat is nu, níet size 200, het antwoord op de vraag als het niet meer lukt in de eigen zuil? Zoals in een heel groot deel van de wereld voor veel christenen het geval is, en zoals dat was in de vroege kerk? En zoals dat waarschijnlijk in Nederland ook weer zal worden?

Naar bevind van zaken handelen en je principes niet verloochenen. Ik breng de grootste deel van de tijd door buiten de zuil dus heb denk ik enig recht van spreken.