Hallo,
Kan iemand mij vertellen waar ik in de Bijbel iets kan vinden over het Katholieke gebruik: kaarsje branden.
Wij van de Ger. Gez. zijn daar tegen, maar ik kreeg te maken met iemand die daar geen kwaad in zag, en ik weet niet hoe ik daar een Bijbels verantwoord, antwoord op moet geven.

Vr. gr. fremawe.

fremawe schreef:Hallo,
Kan iemand mij vertellen waar ik in de Bijbel iets kan vinden over het Katholieke gebruik: kaarsje branden.
Wij van de Ger. Gez. zijn daar tegen, maar ik kreeg te maken met iemand die daar geen kwaad in zag, en ik weet niet hoe ik daar een Bijbels verantwoord, antwoord op moet geven.

Vr. gr. fremawe.

Het hangt ervan af welk kaarsje je bedoelt. Als het geplaatst wordt in een rouwwand ter herinnering aan een overledene, dan lijkt het op een oud heidens gebruik; wordt het kaarsje voor een Maria of Jezusbeeld geplaatst, dan is het een verkeerde wijze van eren. De Heere wijst de weg van het Woord en het gebed om Hem te dienen.

Als het gaat om een kaarsje voor de sfeer, dan is er niet veel op tegen, maar ook weinig voor. Al snel zouden dit soort bijzaken dan bepalend zijn voor het gevoel en de emotie waarmee je in de kerk zit. Om dát te onderscheiden van geestelijk leven wordt dan nog moeilijker.

We zien het in de samenleving dat men steeds meer kaarsjes laat branden
bij de plaats van een moorddadig incident of bij verkeersongelukken, etc, etc.
Komt hier niet een enorme leegte openbaar ?
Er is geen kennis meer van Gods Woord, daardoor wordt er door kaarsjes het lege leven opgevuld.

Alleen Gods Woord kan ons door de Heilige Geest troosten in alle smart.

Luther schreef: Het hangt ervan af welk kaarsje je bedoelt. Als het geplaatst wordt in een rouwwand ter herinnering aan een overledene, dan lijkt het op een oud heidens gebruik.

Zit het heidens gebruik in het kaarsje of in het feit dat we door een symbool iemand willen herinneren?

Geen idee. Ik weet zo niet dat er in de Bijbel iets staat wat er tegen zou kunnen zijn.

Als je iets liefs wil doen vanwege een overleden persoon, dmv bloemen, kaarsje branden of iets anders.. is dat fout? Ik kan me best voorstellen dat het een manier is om je verdriet te verwerken. Bij ons is het not done, maar ik weet niet of dat altijd zo goed is. Je blijft een mens met gevoelens.

Vul het de leegte, dan zou ik zeggen, niet doen. Die leegte moet gevuld worden met een nieuw hart. Dat heb je niet gelijk na een begrafenis, het kan natuurlijk wel, maar doorgaans niet. Maar je sterkte zoeken door tegen de Heere gewoon alles te zeggen, geeft denk ik meer rust dan het opvullen op welke manier dan ook.

Maar dan blijft staan dat in het Oude Testament klaagvrouwen gehuurd werden om een dode te beklagen. Daar moeten wij niet aan denken... Zo heeft iedereen zijn eigen cultuur en manier met omgaan van verdriet.

Ik zou er geen groot probleem van maken.

Zou er geen probleem van maken. Mensen willen verdriet of medeleven ook uiten.
Toen mijn vader was overleden kregen we van de buren een bosje bloemen. Dat kun je toch niet weigeren?
Het was gewoon erg aardig.

Ik ben er van overtuigd, dat een kaarsje branden, zoals dat in de Katholieke kerk te doen gebruikelijk is, voor welk beeld, grafsteen, of gedenkteken dan ook, niet juist is, en zoals al werdt aangegeven, als heidens kan worden betiteld.

Maar dat is ons zo geleerd.
En nu is mijn vraag,...waar vindt ik daar wat van in de Bijbel?
Teksten die daar een verwijzing op kunnen zijn?

Ik ben in discussie met iemand die Katholiek is opgegroeid, en voor wie dit dus normaal was.
Deze persoon heeft nu belijdenis gedaan in de Ger. Kerk, en is erg benieuwd waarom dat wij dit niet doen.

Ook doden herdenken (pa of ma) met een berg bloemen is bij ons niet zo vanzelfsprekend, en bij die mensen normaal.

Ik ben benieuwd naar reactie's.

Waarom geef je bloemen/brand je een kaarsje? Voor degene die gestorven is?
Het lijkt alsof je dan niet heel realistisch naar de dood kijkt. We geven de gestorvene bloemen (of iets anders) mee; branden nog een kaarsje voor hem/haar en spreken soms ook nog tegen hem/haar.


Het lijkt alsof de dood op zich geen realiteit meer is. De dood wordt 'verbloemd'. De scherpte wordt eraf gehaald.

Maar ik zal er geen oordeel over geven als anderen op deze manier hun verdriet/betrokkenheid willen uiten. Ik snap het ook wel. Zeker als je niet opgegroeid bent met het gegeven dat deze dingen niet 'horen'.

Ik ben nooit zo van het occultisme en "heidens gebruik". Dat een paar heidenen iets duizenden jaren geleden deden betekent niet dat het nu nog per definitie fout is. Behalve als je het met dezelfde instelling als zij doet (i.e. een occulte instelling), maar dat zal waarschijnlijk zelden het geval zijn.

Als je je verdriet wil verwerken door middel van een kaarsje, dan is dat toch prima? Ik ben het zelf niet gewend en ik zou het nooit doen, maar een kaarsje kan een mooi symbool zijn. Het symbool dat je aan iemand denkt die ziek is, of het symbool dat je de nabestaanden van een dode gedenkt. Of, als je zelf een nabestaande bent, terugdenken aan de fijne herinneringen met die persoon. Het branden van het kaarsje kun je combineren met een oprecht gebed naar de Here Jezus voor troost, bijvoorbeeld. Want het is niet het kaarjse dat je troost geeft, maar de Here !

Ik ben er van overtuigd, dat een kaarsje branden, zoals dat in de Katholieke kerk te doen gebruikelijk is, voor welk beeld, grafsteen, of gedenkteken dan ook, niet juist is, en zoals al werdt aangegeven, als heidens kan worden betiteld.

Maar dat is ons zo geleerd.
En nu is mijn vraag,...waar vindt ik daar wat van in de Bijbel?
Teksten die daar een verwijzing op kunnen zijn?

Wel grappig dat je eerst overtuigd bent, en daarna gaat nadenken of die overtuiging Bijbels gegrond is... Maar goed, beter laat dan nooit
Ik kan zelf geen enkele Bijbelse grond vinden waarop je dit zou kunnen veroordelen. Tenzij je het kaarsje als een offer ziet, maar dan geldt weer mijn eerste argument: als je het niet als occult brandoffer bedoelt, dan is het geen occult brandoffer. Ook al deed één of andere heiden dat duizend jaar geleden.

In de joodse traditie gebruikte men juist ook een equivalent van kaarsen (dan wel brandende olie want kaarsen bestonden nog niet), namelijk de menorah of kandelaar.

Je verdriet willen uiten, werd hierboven gezegd...
Ik zat even te denken...
Je verdriet uiten...

In de Bijbel lezen we van klaagvrouwen.
De tranen werden opgevangen in een fles.

Een psalm grijpt daarop terug:
Leg mijn tranen in Uw fles.
Zijn ze niet in Uw register?

Daar wordt niet afkeurend over gesproken.
Hoewel Jezus de klaagvrouwn ook eens uitdreef,
maar daar werd het verdriet verander in blijdschap.

Oke, dit is wat anders als kaarsjes, maar laat het
even terzijde opgemerkt mogen worden.

-DIA- schreef:Je verdriet willen uiten, werd hierboven gezegd...
Ik zat even te denken...
Je verdriet uiten...

In de Bijbel lezen we van klaagvrouwen.
De tranen werden opgevangen in een fles.

Een psalm grijpt daarop terug:
Leg mijn tranen in Uw fles.
Zijn ze niet in Uw register?

Daar wordt niet afkeurend over gesproken.
Hoewel Jezus de klaagvrouwn ook eens uitdreef,
maar daar werd het verdriet verander in blijdschap.

Oke, dit is wat anders als kaarsjes, maar laat het
even terzijde opgemerkt mogen worden.

Ja, dat is weer heel wat anders dan Paulus, die uitkeek naar de dood, de verlossing uit zijn ellendig (aardse) lichaam.

Dat is met meer gebruiken zo, we zien er niet zo veel kwaad meer in. Terwijl dat eerst als afgoderij werd gezien. Of als rooms gebruik.
Mijn buurvrouw werd weduwe en steekt nu elke dag een waxinelichtje naast de foto van haar man, aan. En zet een bloemetje aan de andere kant. Zij is gereformeerd, maar in haar kerk wordt geflirt met de roomse kerk en er worden gezamenlijke diensten belegd.
Zij ervaren dat als een Zegen. Maar ik zou het meer zien als: Rome neemt op sluipende wijze de ger. kerk over.
Misschien is het goed als we de kerkgeschiedenis nog eens zouden lezen!

Mara schreef:
Misschien is het goed als we de kerkgeschiedenis nog eens zouden lezen!

Helemaal mee eens.
Twee weken geleden maakte in een rouwsamenkomst mee in Volendam. Bleek dat ze daar feitelijk geen rouwsamenkomst hebben maar gewoon een eucharistieviering met mis.
En dat de RK niets verandert is bleek ook dat je vlak voor de mis bijv een collecte hebt die werkelijk opgedragen wordt.
Ik normaal geen moeite met een collecte maar in deze zin heb ik dus niets gegeven.
Wat een armoede.

Lourens schreef:

Mara schreef:
Misschien is het goed als we de kerkgeschiedenis nog eens zouden lezen!

Helemaal mee eens.
Twee weken geleden maakte in een rouwsamenkomst mee in Volendam. Bleek dat ze daar feitelijk geen rouwsamenkomst hebben maar gewoon een eucharistieviering met mis.
En dat de RK niets verandert is bleek ook dat je vlak voor de mis bijv een collecte hebt die werkelijk opgedragen wordt.
Ik normaal geen moeite met een collecte maar in deze zin heb ik dus niets gegeven.
Wat een armoede.

Ik heb in de afgelopen maanden wat begrafenissen bijgewoond van bekenden, in een andere kerk.
Het werd geen rouwdienst genoemd, maar een dankdienst!
Waar komt dit nu vandaan? Ik hoop niet dat dit als off topic wordt gezien.
Wat valt er te danken, als een jonge vrouw plotseling overlijdt? Of een moeder van een gezin. Het is een aanklacht, een waarschuwing. Toch niet iets om voor te danken?

Mara schreef:

Lourens schreef:

Mara schreef:
Misschien is het goed als we de kerkgeschiedenis nog eens zouden lezen!

Helemaal mee eens.
Twee weken geleden maakte in een rouwsamenkomst mee in Volendam. Bleek dat ze daar feitelijk geen rouwsamenkomst hebben maar gewoon een eucharistieviering met mis.
En dat de RK niets verandert is bleek ook dat je vlak voor de mis bijv een collecte hebt die werkelijk opgedragen wordt.
Ik normaal geen moeite met een collecte maar in deze zin heb ik dus niets gegeven.
Wat een armoede.

Ik heb in de afgelopen maanden wat begrafenissen bijgewoond van bekenden, in een andere kerk.
Het werd geen rouwdienst genoemd, maar een dankdienst!
Waar komt dit nu vandaan? Ik hoop niet dat dit als off topic wordt gezien.
Wat valt er te danken, als een jonge vrouw plotseling overlijdt? Of een moeder van een gezin. Het is een aanklacht, een waarschuwing. Toch niet iets om voor te danken?

Dankdienst voor het leven. Ik vind dit soort uitdrukkingen in dezelfde categorie vallen als 'andersbegaafd', etc.