Hoe is je stemming op dit moment? [2]

[Mistig]

Kleptomanie; het is iets wat onder kinderen van deze leeftijd meer voorkomt en (gek genoeg) ook niet iets schokkends voor het kind zelf; het is een soort verslaving. Meestal gaat het rond de puberteit weer over en is het een tijdelijk probleem. Wel zal je het gesprek moeten blijven aangaan en inderdaad ook steeds (bij betrappen) zijn excuses moeten laten aanbieden. Laat vooral merken dat het je verdriet doet, in plaats van dat je er boos om wordt. Laat ook merken dat hij hier de Heere ook in nodig heeft. Straffen heeft niet zoveel zin, al kun je het naar je gevoel waarschijnlijk niet straffeloos laten.

Het sluit de andere positieve karaktereigenschappen inderdaad niet uit. Dus dat hij niet tegen onrecht kan is goed te combineren met dit (tijdelijke) probleem.

Sterkte ermee! Het is erg vervelend.

[merel]

Een DSM- classificatie lijkt mij niet nodig. Jij bent geen psychiater en jij kan daarom deze diagnose niet stellen.

[DDD]

Moeilijk Bourdon. Dat doet pijn hè...
Samen praten, samen bidden en het aan de Heere belijden.
En inderdaad, terug laten geven met excuses.

Goed in de gaten houden...stelen kan een verslaving worden. Ik heb er zelf als kind/tiener heel lang mee geworsteld. Het werd gewoon een drang om waar het kon iets weg te nemen. Ook al was het iets waar ik niets aan had.

Dat was ook mijn idee. Samen bidden lijkt mij het beste. En daarbij altijd maar denken aan alle zonden die je zelf niet laten kunt, al zal dat dan niet om voetbalplaatjes gaan neem ik aan.

[Ad Anker]

Bourdon, heel lastig maar vaker voorkomend bij kinderen van die leeftijd. Het gaat vaak ook weer over. Blijf in gesprek, benoem het verkeerde, vergeef en heb hem onvoorwaardelijk lief.

[Tiberius]

Een DSM- classificatie lijkt mij niet nodig. Jij bent geen psychiater en jij kan daarom deze diagnose niet stellen.

Hoe weet je dat hij geen psychiater is?

[HersteldHervormd]

Een DSM- classificatie lijkt mij niet nodig. Jij bent geen psychiater en jij kan daarom deze diagnose niet stellen.

Hoe weet je dat hij geen psychiater is?

Hoe weet je dat hij geen zij is?
Mijn eerste reactie was ook, wat een tips (bemoeizuchtigheid) allemaal, maar Bourdon vraagt hier om advies, dus het kan zijn dat je dan inderdaad wat mee probeert te geven.

[Mistig]

(...) Jij bent geen psychiater (...).

Dat klopt.

Toch heb ik hier veel mee te maken en ik denk aardig wat van dit probleem af te weten.
Maar om met de kleine man naar de psychiater te gaan voor deze zaken lijkt mij wat teveel van het goede.

Het waren maar goedbedoelde adviezen.

[Tiberius]

Dat weet ik niet, ik noem iedereen hier op het forum hij, tenzij uit de berichten expliciet het tegendeel blijkt.

[Mistig]

Dat weet ik niet, ik noem iedereen hier op het forum hij, tenzij uit de berichten expliciet het tegendeel blijkt.

In dit geval terecht.

[Bourdon16]

(...) Jij bent geen psychiater (...).

Dat klopt.

Toch heb ik hier veel mee te maken en ik denk aardig wat van dit probleem af te weten.
Maar om met de kleine man naar de psychiater te gaan voor deze zaken lijkt mij wat teveel van het goede.

Het waren maar goedbedoelde adviezen.

Zo heb ik het ook opgevat hoor. Het was meer een verzuchting van mij en inderdaad ik vroeg om advies.
Het is ook geen groot drama maar wel erg vervelend.
Iedereen bedankt voor het meedenken.

[Herman]

Rond de leeftijd van 6, 7 doen onze kinderen het ook.

Maar niet op die schaal. Het gaat vooral om zaken binnenshuis.

Het is een fase die we niet al te zeer problematiseren. Maar je geeft vanzelf wel meer aandacht aan het mijn en dijn.

[Job]

Blijf in gesprek, benoem het verkeerde, vergeef en heb hem onvoorwaardelijk lief.

Mooi!

[Tiberius]

Rond de leeftijd van 6, 7 doen onze kinderen het ook.

Maar niet op die schaal. Het gaat vooral om zaken binnenshuis.

Het is een fase die we niet al te zeer problematiseren. Maar je geeft vanzelf wel meer aandacht aan het mijn en dijn.

Snoep, koek en chips, bedoel je?
Dat blijft tot ze uit huis gaan toe, maar lijkt me van een heel andere orde.

[Herman]

Rond de leeftijd van 6, 7 doen onze kinderen het ook.

Maar niet op die schaal. Het gaat vooral om zaken binnenshuis.

Het is een fase die we niet al te zeer problematiseren. Maar je geeft vanzelf wel meer aandacht aan het mijn en dijn.

Snoep, koek en chips, bedoel je?
Dat blijft tot ze uit huis gaan toe, maar lijkt me van een heel andere orde.

Ja, maar ook geld, verjaardagscadeaus van een broertje of zusje en volgens mij is er ook wel eens een jas van school meegenomen. En dat konden we niet als een vergissing interpreteren.

[pierre27]

Dat weet ik niet, ik noem iedereen hier op het forum hij, tenzij uit de berichten expliciet het tegendeel blijkt.

Mooie Bijbelse lijn.