Wonderen doen op wonderen horen....

Gebruikersavatar
Bert Mulder
Berichten: 9087
Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
Contacteer:

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Bert Mulder »

parel schreef: geworden was. Het is geen wonder die tegen Zijn woord inging. Bovendien maakt God keert God het kwade nog altijd ten goede.
plaatjes maken van een mens, en dan zeggen dat het God voorstelt, is tegen het tweede gebod. God kan en zal nooit tegen Zijn eigen wet ingaan. En daarom is het van de duivel, niet van God.

Net zoals al de roomse sprookjes van het zelfde soort.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Gebruikersavatar
parel
Berichten: 364
Lid geworden op: 24 feb 2012, 11:17

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door parel »

Bert Mulder schreef:
parel schreef: geworden was. Het is geen wonder die tegen Zijn woord inging. Bovendien maakt God keert God het kwade nog altijd ten goede.
plaatjes maken van een mens, en dan zeggen dat het God voorstelt, is tegen het tweede gebod. God kan en zal nooit tegen Zijn eigen wet ingaan. En daarom is het van de duivel, niet van God.

Net zoals al de roomse sprookjes van het zelfde soort.
Ik zei dus dat het wonder van God was dat Hij het kind beschermde toen de vader haar moeder en zichzelf doodschoot. Dat de juf later een plaatje liet zien is wat anders. Dat gebeurde NA het wonder, maar hoorde niet bij het wonder zelf.
Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben. (Joh 8:12b)
-DIA-
Berichten: 32754
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door -DIA- »

refo schreef:De honingdroppels lezen wij 's morgens. Niets mis mee.
De achterkant van de blaadjes is niet zo veel. Gedichtjes en zo.
Niet meer die verhalen zoals aangehaald.

Schrijvers:
Ds. M. Baan te Nijkerk;
ds. G.S.A. de Knegt te Barneveld;
ds. J. Oosterbroek te Havelterberg;
ds. J. Van Amstel te Ede;
ds. N. van der Want te Schiedam.

De korte verhalen zijn afkomstig uit de editie 2003.
Er staan nu doorgaans wat langere verhalen, en die lenen zich minder om hier te plaatsen.
Soms zijn het zelfs complete boeken of brochures die worden opgenomen.
Ik zocht dus juist naar korte, makkelijke, niet te moeilijke stukjes.
Ik had er zo een paar geselecteerd uit de jaargangen 1994-2010
Verder heb ik daarnaast nog ongeveer dezelfde boekjes van DE BANIER
Ook uit deze boekjes had ik wat stukjes geselecteerd, en die gaan terug tot 1984

Overigens vond ik het stukje dat (ik meen) door Parel is geplaast ook heel geschikt!
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Geduld
Berichten: 335
Lid geworden op: 15 jul 2011, 16:02

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Geduld »

Als je niet zeker weet of het wel waar gebeurd is, kun je het m.i. toch beter achterwege laten.. Hoewel ik zeker geloof dat Jezus mensen kan beschermen, ja ook dat Jezus nog verschijnt in dromen of visioenen, schijnt het mij opbouwender om te vertellen over gebeurtenissen waarvan je zeker weet dat het gebeurd is.
let sin never hold true, that Love never broke through.
Germanicus
Berichten: 726
Lid geworden op: 10 jul 2010, 11:10

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Germanicus »

Vandaag las ik in het periodiek van Stichting de Ondergrondse Kerk hoe een jonge moslim (die voorbestemd was om docent te worden op een koranschool en dus veel in de koran moest studeren) niet loskwam van de 24e profeet, Isa, en meer van Hem wilde weten. En hoe hij vervolgens door middel van verschillende dromen meer van Jezus leerde kennen en zelfs tot bekering kwam. Op dit moment is, ondanks alle gevaren en uitstoting door zijn familie, evangelist en is het zijn grote passie om moslims te laten weten dat die 24e profeet de Zoon van God, de Zaligmaker is.

Wonderen doen op wonderen horen...
Hier beneden is het niet.
-DIA-
Berichten: 32754
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door -DIA- »

Geduld schreef:Als je niet zeker weet of het wel waar gebeurd is, kun je het m.i. toch beter achterwege laten.. Hoewel ik zeker geloof dat Jezus mensen kan beschermen, ja ook dat Jezus nog verschijnt in dromen of visioenen, schijnt het mij opbouwender om te vertellen over gebeurtenissen waarvan je zeker weet dat het gebeurd is.
Je kan soms wat bedenkingen hebben, en dat had ik ook bij betreffend verhaal vooraf gezet.
Maar in de boekjes worden de verhalen wel voor waar gepubliceerd.

Als we daaraan twijfelen zouden we misschien contact op moeten nemen met de uitgever,
GROEN in HEERENVEEN, ik meen nu onderdeel van KOK?
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4791
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Dominee Bernardus Smijtegelt was gereformeerd predikant in Middelburg van 1695 tot 1739. Hij was ongebuwd en bewoonde met een dienstbode een pand aan de Singel. Op een stormachtige herfstavond werd bij uit zijn bed geklopt. Hem werd gevraagd of bij direct bij een stervend gemeentelid wilde komen. Haastig kleedde bij zich aan om zich door de donkere straten van de stad te begeven. Bij de Sint-Jorisbrug passeerde bij twee mannen, die bij aanzag voor varensgasten op weg naar bun schip. Aangekomen bij het opgegeven adres, moest bij langdurig kloppen voor de deur openging. Er bleek helemaal geen zieke bewoner om pastorale hulp te hebben gevraagd. Onverrichterzake keerde Smijtegelt terug naar zijn huis.

Twee jaar later werd bij opnieuw in het holst van de nacht gewekt. Ditmaal bleef de bode wachten om met de predikant mee te gaan naar een herenbuis, waar een raadsbeer op zijn uiterste lag. Hij durfde echter niet te sterven alvorens aan Smijtegelt te hebben opgebiecht dat bij hem destijds met de hulp van een vriend bad willen vermoorden. Na hem met de valse boodschap naar buiten te hebben gelokt, hadden zij hem over de brugleuning in de gracht willen gooien. Op dat moment werden zij echter door een grote schrik weerhouden. Naast Smijtegelt zagen zij namelijk een wacht van engelen met vlammende zwaarden, die hem op zijn weg begeleidden. Zonder dat de pastor het zelf had geweten, had deze gebeurtenis tot de bekering van de twee mannen geleid.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
albion
Berichten: 7514
Lid geworden op: 27 dec 2007, 18:23
Locatie: ergens in nederland

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door albion »

De verhalen over de Convenanters en wat er tijdens de Tachtigjarige oorlog voorviel en hoe mensen soms op wonderlijke wijze werden gered,
lijken me echt geen fabeltjes.
"Rutherford" schreef: Hij valt als kleine jongen daarin en zou zeker verdrinken, als niet
'een lieve witte man', zoals hij zelf zegt, hem daaruit redt. Wie deze man is, een
mens of een engel, weten we niet, maar zeker is dat de Heere deze peuter van de
verdrinkingsdood redt en hem zo doet opgroeien om predikant te worden.
Alexander Peden schreef: Een tijdgenoot van Peden die ook met profetisch licht bedeeld was, woonde niet ver
bij hem vandaan. Het was William Guthrie uit Fenwick, die eens met zijn neef James
Guthrie door een afgelegen gebied reisde. James onderbrak opeens de stilte door te
zeggen: ‘Een penny voor je gedachten William’. Toen zei zijn neef: ‘Er staat een arme
man bij de deur, geef hem de penny en ik zal je vertellen wat ik niet alleen denk, maar
waarvan ik zeker ben dat dit zal gebeuren.’ Hij voorspelde dat James zijn dood op het
schavot zou vinden, wat ook was uitgekomen.
Een andere ‘profeet’ was Robert MacWard, die de dood van een tijdgenoot van Peden,
Richard Cameron, voorspelde.
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Gebruikersavatar
Tiberius
Administrator
Berichten: 33316
Lid geworden op: 12 jan 2006, 09:49
Locatie: Breda

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Tiberius »

Die engelenwacht bij ds. Smijtegelt is al eens ontmaskerd als een onware legende; door dr Van Lieburg en dr. Exalto, die daar onderzoek naar hebben gedaan. Het bleek, dat dat verhaal al veel eerder opdook.

Het gevaar van deze legenden over (wat zij noemen) reformatorische heiligen, is dat mensen het van het uitzonderlijke, het buitengewone gaan verwachten. De eenvoudige werking van Gods Woord wordt dan wat veracht.

Dat soort verhalen doen me denken aan een ander verhaal van honderden jaren geleden. Twee predikanten moesten een verre reis te paard ondernemen om naar een kerkelijke vergadering te gaan.
Bij aankomst zegt de een: De Heere heeft mij wonderlijk bewaard: ik ben door struikrovers aangevallen, maar kon door snel handelen nog net ontsnappen. Even later kwam ik in een moeras terecht; mijn paard verdronk bijna, maar net op het laatste moment kregen we vaste grond onder de voeten. En zo nog wat belevenissen.
Zegt zijn ambtsbroeder: De Heere heeft mij nog veel wonderlijker bewaard. O ja, wat heb jij dan meegemaakt? Ik heb niets van dit soort wederwaardigheden meegemaakt en mocht rustig mijn weg reizen.
(vrij naverteld).

Waarmee ik maar wil zeggen: verwacht het niet van bijzondere zaken, maar van de werking van Gods Woord en Geest.
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Luther »

Tiberius schreef:Die engelenwacht bij ds. Smijtegelt is al eens ontmaskerd als een onware legende; door dr Van Lieburg en dr. Exalto, die daar onderzoek naar hebben gedaan. Het bleek, dat dat verhaal al veel eerder opdook.

Het gevaar van deze legenden over (wat zij noemen) reformatorische heiligen, is dat mensen het van het uitzonderlijke, het buitengewone gaan verwachten. De eenvoudige werking van Gods Woord wordt dan wat veracht.

Dat soort verhalen doen me denken aan een ander verhaal van honderden jaren geleden. Twee predikanten moesten een verre reis te paard ondernemen om naar een kerkelijke vergadering te gaan.
Bij aankomst zegt de een: De Heere heeft mij wonderlijk bewaard: ik ben door struikrovers aangevallen, maar kon door snel handelen nog net ontsnappen. Even later kwam ik in een moeras terecht; mijn paard verdronk bijna, maar net op het laatste moment kregen we vaste grond onder de voeten. En zo nog wat belevenissen.
Zegt zijn ambtsbroeder: De Heere heeft mij nog veel wonderlijker bewaard. O ja, wat heb jij dan meegemaakt? Ik heb niets van dit soort wederwaardigheden meegemaakt en mocht rustig mijn weg reizen.
(vrij naverteld).

Waarmee ik maar wil zeggen: verwacht het niet van bijzondere zaken, maar van de werking van Gods Woord en Geest.
Van harte mee eens!
Maar gezien andere discussies met DWW zou ik dit ook willen betrekken op Gods werk in de bekering. De bekeringen van Levi, Lydia en Timotheüs zijn immers maar verdacht gewoon....
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Gebruikersavatar
parel
Berichten: 364
Lid geworden op: 24 feb 2012, 11:17

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door parel »

Tiberius schreef:Die engelenwacht bij ds. Smijtegelt is al eens ontmaskerd als een onware legende; door dr Van Lieburg en dr. Exalto, die daar onderzoek naar hebben gedaan. Het bleek, dat dat verhaal al veel eerder opdook.

Het gevaar van deze legenden over (wat zij noemen) reformatorische heiligen, is dat mensen het van het uitzonderlijke, het buitengewone gaan verwachten. De eenvoudige werking van Gods Woord wordt dan wat veracht.

Dat soort verhalen doen me denken aan een ander verhaal van honderden jaren geleden. Twee predikanten moesten een verre reis te paard ondernemen om naar een kerkelijke vergadering te gaan.
Bij aankomst zegt de een: De Heere heeft mij wonderlijk bewaard: ik ben door struikrovers aangevallen, maar kon door snel handelen nog net ontsnappen. Even later kwam ik in een moeras terecht; mijn paard verdronk bijna, maar net op het laatste moment kregen we vaste grond onder de voeten. En zo nog wat belevenissen.
Zegt zijn ambtsbroeder: De Heere heeft mij nog veel wonderlijker bewaard. O ja, wat heb jij dan meegemaakt? Ik heb niets van dit soort wederwaardigheden meegemaakt en mocht rustig mijn weg reizen.
(vrij naverteld).

Waarmee ik maar wil zeggen: verwacht het niet van bijzondere zaken, maar van de werking van Gods Woord en Geest.
:haha :super
Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben. (Joh 8:12b)
-DIA-
Berichten: 32754
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door -DIA- »

Tiberius schreef:Die engelenwacht bij ds. Smijtegelt is al eens ontmaskerd als een onware legende; door dr Van Lieburg en dr. Exalto, die daar onderzoek naar hebben gedaan. Het bleek, dat dat verhaal al veel eerder opdook.

Het gevaar van deze legenden over (wat zij noemen) reformatorische heiligen, is dat mensen het van het uitzonderlijke, het buitengewone gaan verwachten. De eenvoudige werking van Gods Woord wordt dan wat veracht.

Dat soort verhalen doen me denken aan een ander verhaal van honderden jaren geleden. Twee predikanten moesten een verre reis te paard ondernemen om naar een kerkelijke vergadering te gaan.
Bij aankomst zegt de een: De Heere heeft mij wonderlijk bewaard: ik ben door struikrovers aangevallen, maar kon door snel handelen nog net ontsnappen. Even later kwam ik in een moeras terecht; mijn paard verdronk bijna, maar net op het laatste moment kregen we vaste grond onder de voeten. En zo nog wat belevenissen.
Zegt zijn ambtsbroeder: De Heere heeft mij nog veel wonderlijker bewaard. O ja, wat heb jij dan meegemaakt? Ik heb niets van dit soort wederwaardigheden meegemaakt en mocht rustig mijn weg reizen.
(vrij naverteld).

Waarmee ik maar wil zeggen: verwacht het niet van bijzondere zaken, maar van de werking van Gods Woord en Geest.
Dit is helder, klare taal, en heel nuchter...
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18728
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door helma »

Pinksterzondagavond 1978. Een vader loopt alleen de weg van de kerk naar huis. Een zorgelijke trek ligt op Zijn gezicht. Drie kinderen hebben die dag niet naar de kerk gekund, maar liggen op bed met pijnlijke nek en ledematen. Enkele dagen tevoren had er in de krant gestaan: “Polio in Uddel”.
Wat een zorg. Tegenstrijdige gevoelens in Zijn hart:….het blinde noodlot….had ik dan toch maar….en de trouwtekst dan: “De HEERE zal de zegen over ulieden vermeerderen, over ulieden en over uw kinderen”?
Er is een vragen in het hart. Dan dalen rustgevend de woorden in het hart:….niet bij geval maar van Zijn Vaderlijke hand…De woorden komen niet alléén; ze brengen iets mee: rust, verwondering, liefde, verbreking, overgave.
Gelijk een Vader Zich ontfermt…
Er blijft een bede: Heer’ wijs Gij mij toch uw wegen Die Gij wilt dat ik zal gaan. Voordat de dokter de volgende dag de verwachte diagnose stelt, mag de vader de zes kinderen in de goede handen weren en worden in alle rust “onder biddend opzien” de middelen tot herstel van de zieken aangewend.
(uit: "Over jouw vragen gesproken"JBGG)

De drie dochters genezen. Een van hen krijgt een aantal jaar later Non Hodgkin, maar mag ook daarvan genezen. Ze trouwen alle drie en krijgen kinderen.
Bij een van de dochters komen de kinderen vrij vlot op elkaar. De omgeving reageert niet altijd even positief en fluisterende woorden worden door de vrouw opgevangen als ze in verwachting is van haar 5e kindje in 1994.
Het raakt haar erg maar ze vermant zich en zegt tegen zichzelf: “Ik zal iedereen eens laten zien dat ik dit best aankan”. En dat doet ze. Alles moet op rolletjes lopen. De kinderen en het huis moeten piekfijn zijn. De kleren moet ze zelf naaien.
En ’s avonds onder het strijken luistert ze preken. Op een avond luistert ze een preek over de bruid die vergeleken wordt met de wagens en paarden van farao (Hooglied 1:9)Een paard bekend om zijn snelheid en kracht. Maar dan ergens in de preek zegt de dominee dat het volk van Israël geen paarden mocht gebruiken in de strijd. “Deze vermelden van paarden, die van wagens, maar wij vermelden van de Naam des Heeren onzes Gods”. En die tekst raakt ze niet meer kwijt. Elke keer komt het weer in haar gedachten. Maar waarom? Ze begrijpt het niet.
Een periode volgt van een reeks keelontstekingen/slikproblemen. Haar amandelen worden geknipt maar echt helpen doet het niet.
Tijdens een doordeweekse kerkdienst wil ze de collectezak doorgeven; maar ineens valt de kracht weg uit haar arm. Met haar andere arm moet ze ondersteunen om de zak niet te laten vallen. Vast een tennisarm ofzo…Maar de kracht komt niet terug en de arm blijft pijnlijk. De pijn trekt door en met een paar weken is de hele rechterkant van haar lichaam ‘aangetast’. Onderzoeken volgen en uiteindelijk stelt de internist de diagnose: postpoliosyndroom. De toen (1978) aangetaste zenuwverbindingen verliezen (door chronische overbelasting) langzamerhand hun functie…..
De ziekte zet door; ook de linkerkant van het lichaam krijgt te kampen met spierzwakte en vooral bij koud weer zijn de spieren erg pijnlijk. Het werk in huis lukt nauwelijks meer; zelfs de aardappelen kan ze zelf niet meer schillen omdat haar vingers geen kracht genoeg hebben. Lopen kan alleen nog maar met een kruk. 5 dagen in de week is er hulp van RST in huis.
Als er tijdens een schoolafsluiting een juf het verhaal vertelt van Gideon; hoe hij met 300 man de Midianieten verslaat; vertelt de juf waarom het volk van Israël geen paarden mocht hebben. Het volk mocht nooit kunnen zeggen: wij hebben de overwinning behaald; maar ze moesten God de eer geven. En ineens komt de tekst met kracht terug: “Deze vermelden van paarden, die van wagens, maar wij vermelden van de Naam des Heeren onzes Gods”. En ineens valt de tekst op zijn plek. Ze hoort het zichzelf nog zeggen: Ik zal laten zien dat ik dit best aankan. Nu laat de Heere zien: zonder Mij kunt gij niets doen.
Ze kan niet anders dan beschaam haar hoofd buigen. Ineens beseft ze waarom ze deze ziekte nodig heeft. Wat moet ze in deze weg afhankelijkheid leren. Maar wat handelt de Heere dan nog zacht met haar.
Ze durft ook niet te bidden om genezing.
Inmiddels worden er nog 2 kinderen geboren. Het is inmiddels Herfst 1998. Vier jaar is ze al ziek. En nu het weer kouder wordt; wordt de pijn erger. Haar vader en moeder treffen haar dan op een dag huilend aan. Het gezin gaat een week op vakantie en alle voorbereidingen kosten teveel energie. Vader gaat stil naar huis. Hij denkt terug aan die Pinksteravond 1978. Er is weer een worsteling in zijn hart. Hoe kon de polio terugkomen? Doet de Heere dan half werk?
Maar dan geeft de Heere opnieuw rust en vrede in zijn hart en mag hij geloven dat de Heere ook nú genezen zal; en volkomen.
De tweede dag in het vakantiehuis wordt de vrouw wakker. Ze staat op en merkt tot haar grote verbazing dat de pijn weg is. Echt weg. Ook de spieren lijken hun kracht weer terug te hebben. Ze voelt zich sterk en gezond. Zou vakantie zo’n goede invloed hebben? Tegelijk weet ze dat dat het niet kan zijn; ze moet nu eigenlijk veel meer dan dan thuis omdat er geen hulp bij is. Maar de pijn blijft ook de rest van de week weg.
Zodra ze thuis zijn krijgt ze een telefoontje van haar ouders; hoe het gaat. Ze vertelt dat ze al een paar dagen helemaal geen pijn meer heeft. Dan hoort ze het verhaal van haar vader en dat hij ook vast gelooft dat de pijn niet meer terug zal komen.
Verward legt de vrouw de telefoon neer. Genezen? Zij? Maar ze had deze ziekte toch nodig om klein te blijven? Om afhankelijk te zijn? Zal ze nooit meer die pijn hebben? Echt nooit? Ze durft het niet te geloven. De pijn is zo’n onderdeel geworden van haar leven. Ze kán het niet geloven.
Als ze de volgende dag voor het eerst na jaren weer ‘gewoon’ op de fiets stapt voelt dat onwennig aan. Ze kijkt omhoog. Boven haar ziet ze een donkere lucht. En in die lucht een dubbel regenboog. Dan breekt het ongeloof. Wat schittert Gods trouw tegen die donkerheid van haar kleingeloof! Die zwartheid van haar ongeloof, maar die dubbele regenboog van Gods verbond. Onderweg kan ze niet anders dan zingen: Uw macht is groot; Uw trouw zal nooit vergaan. ál wat gij ooit beloofd hebt zal bestaan! ’s Avonds vertelt ze haar kinderen dat God haar genezen heeft. Dat de pijn weg is. Haar dochtertje van 8 zegt: Mam, hier heb ik elke dag voor gebeden. Dat ontroert.
De volgende dag is het dankdag. Met blijdschap en verwondering mag ze opgaan naar Gods huis. De dominee preekt over de trouw van Gods verbond. De regenboog bij Noach. Een van de psalmen die ze zingen is Psalm 93 :4 “Uw macht is groot, Uw trouw zal nooit vergaan; al wat gij ooit beloofd hebt zal bestaan. ’s Avonds gaat ze met haar vriendin naar een kerkdienst elders. De eerste Psalm die op het Psalmbord staat is ook psalm 93:4. Wat een dubbele bevestiging geeft de Heere aan Zijn belofte. Wat komt Hij haar tegemoet in de zwakheid van haar geloof. Ze kan van ontroering niet meezingen. Maar haar hart zingt de woorden mee. Uw trouw is groot...


Wonderen doen op wonderen horen……We hebben een God van wonderen. Oók in deze tijd.
En laten we het niet verzwijgen!
Deze vermelden van wagens, die van paarden, maar wij vermelden van de naam des HEEREN onzes Gods.
EdgarB
Berichten: 55
Lid geworden op: 11 okt 2011, 23:59

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door EdgarB »

Ik vind het idd allemaal occult worden als we allemaal zgn wonderen gaan vertellen.
De RK kerk is er ook al 'dol' op. Sterker, bij religies als de Islam etc komt het ook voor.
-DIA-
Berichten: 32754
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door -DIA- »

EdgarB schreef:Ik vind het idd allemaal occult worden als we allemaal zgn wonderen gaan vertellen.
De RK kerk is er ook al 'dol' op. Sterker, bij religies als de Islam etc komt het ook voor.

Vage verhalen kunnen inderdaad meer schade aanrichten dan dat het goed is.
Als het waar is, en er geen twijfel over is, mag het wel eens gezegd worden.
Doet Zijne glorierijke daden, alom den volken verstaan.
En spreekt met eerbied en ontzag van Zijn wonderen...
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Plaats reactie