Wonderen doen op wonderen horen....

Simon
Berichten: 2035
Lid geworden op: 19 sep 2011, 23:34

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Simon »

-DIA- schreef:
SecorDabar schreef:Beste Dia,

U schreef: Ds. Blok mag een nauw leven met God kennen.
Ik denk dat dit voor sommige forumleven enige uitleg nodig heeft.
1.Wat is een nauw leven met God kennen ?
2. Weet u het verschil tussen een nauw leven en een benauwd leven ?
3. Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?
We proberen het dan maar wat te verduidelijken.
Helder verwoorden zal misschien niet zo makkelijk voor me zijn, maar
toch hoop ik dat het niet onverstaanbaar is.

Ik denk dat er ook wel zijn die het ergens wel aanvoelen.
We hebben toch allen wel de eens de belijdenisgeschriftyen gelezen
en we lezen natuurlijk de Schrift waarop deze zijn gegrond.

Er was eens een mens, die met God wandelde.
Henoch heette hij.
Leefde hij een benauwd leven?
We lezen in de Schrift niet veel over zijn leven.
Hij zal het wel eens beauwd hebben gehad, door vele
benauwers. Maar dat is toch wat anders dan een benauwd leven.

Denk ook aan David.
Hij leefde dicht bij God
Toch, (dat weet iedereen) kan ook een nauw leven wel zijn
diepten kennen:Denk aan Bathseba, de volkstelling en meer.
Denk daarnaast aan zijn huppelen voor de ark
Michal ergerde zich daar aan.
Was david benauwd? Nee, maar hij was nauw (dichtbij) zijn God.
Huppelen van zielenvreugde...
Wie ooit iets zegt, en dat heb ik wel vaker gehoord, om
dansen te vergoelijken door op David etc te wijzen zal niet begrijpen
hoe zijn zieksgesteldheid hier was.
Verheugd in God, naar waarde nooit te danken
Komt, maakt God met mij groot.
Dat is een nabij leven (Je zou de hele wereld willen opwekken,
Maakt de Heere met mij groot!)
Alles wat adem heeft love den Heere.
Is het duidelijk dat David een nauw (nabij) leven mocht beoefenen?

Wat is een benauwd leven dan?
Benauwd zijn we geworden na de zondeval
De mens vluchtte weg van zijn Schepper.

Benauwd?
Er zijn ook mensen die ontdekt zijn aan hun schuld
tegenover God.
Dan kan heel erg benauwen,
Maar als het goed licht, dan ligt in deze benauwdheid een missen
van God.
Een niet te verklaren liefdesuitgang naar een God die men kwijt is.
Een God die men recht en gerechtigheid gaat toeschrijven.
Zalig worden met krenking van Gods deugden zal niet knnen.
Maar dat zal iemand die door God is overtuigd ook nooit willen.
Zou hij (wat niet mogelijk is) bij wijze van spreken een aanbod krijgen:
Je wordt zalig, maar dan zal 1 van Gods deugden gekrenkt worden.
Dan kan zo'n mens niet kiezen om dan maar met die krenking van een
van Gods deugden de hemel in te gaan.
Want dan is de hemel voor hem geen hemel meer, en dan is God
geen God meer...
Hij weet iets van zijn zonden, maar ook van een trekkende liefde
Die is vaak aanvankelijk verborgen, vanwaar die kont.
De zonden drukken, en.,.. een liefdestrekking wordt gevoelt
Men mist God
Dat maakt dat de benauwdheid wordt gemengd met droefheid.
Denk aan Psalm 116: Ik vond benauwheid en droefenis.
Droefheid heeft niets aantrekkekijks, met droefheid zal een mens
niet gelukkig kunnen zijn,
Maar de droefheid naar God is toch anders. Is die mens dan gelukkig?
Nee, verre daarvan.

Maar een andere vraag: Zou je die droefheid willen missen dan?
Nee dat ook niet...
Zie je het grote verschil? Ik ben geen uitlegger, geeen debater,
kan verward overkomen, maar voel duidelijk waar het ligt.
Wat gemist wordt, wat ik mis, wat ieder van nature mist.
En wordt je ontdentk aan het dodelijk gevaar waarin we van nature
verkeren (dat zien we niet) dan ga je toch dat gevaar ook voor anderen
inzien.
Je kijkt zo om je heen. En je ziet ongeluk. Je ziet het ongeluk van een
lachend en spelend kind. Je wordt er bij bepaakt dat zo'n klein kind
ook eenmaal moet sterven, en dat het dat nu niet beseft.
Ik kan wel doorgaan, ik weet gewoon niet te stoppen, laat dan maar,
ik hoop dat er iets duidelijk is dat een benauwd leven iets heel anders
is dan nauw (nabij) leven.

De zonden maken het benauwd, of we dat ten volle bevatten is
wat anders maar een nauw leven doet de zonde vlieden.
We kunnen ook benauwd zijn, door een conscientieovertuiging.
Daar zou ik nog veel meer van kunnen zeggen, maar dan val ik van het
een in het ander. Maar kort: In een conscientie-overtuiging wordt de liefde
gemist.
Er is geen buigen, men is benauwd voor de gevolgen van de zonden.
Dan kan het wel eens tot wanhoop worden, maar de benauwdheid die wordt
gemengd met de droefenis (daar is liefde in) zal toch niet in de wanhoop
eindigen.

Ik heb als het waren een klein stukje van de bevinding geschreven, een kleins
stukje zoals het op de catechesatie voor de kleintjes gezegd zou kunnen zijn.
We zullen hopen dat er iets van aangevoeld wordt.
Toch voldoende om het onderscheid tussen een benauwd leven en een nauw
leven te onderscheiden?

Ik zie dat er nog een derde vraag is:
Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?

Ik zou denken van wel, als het om een conscientie-overtuiging gaat.
Maar dat is meer benauwend dan een nauw (nabij) leven.
In feite is dat eigenlijk dus geen nauw leven in de zin dei ik bedoelde.

Maar als een nieuwe schepping in de mens is gewerkt, een nieuw hart, een
leven uit God. dan zal men niet zo makkelijk grote sprongen meer maken.
Wel kan je dan in de zonden vallen. Denk aan Simson, ik hoorde daar
juist vanavond nog een preek over.
We kunnen toch niet zeggen dat er geen beginsel van het leven in hem
was toen hij in Delila's schoot lag? Ik weet dat dit voor sommigen misschien een
raadsel kan zijn. Maar ook David, viel na ontvangen genade in de zonde.
En wie niet?
Maar als een mens van dood levend wordt gemaakt dan komt er toch
een betrekking op God. Hoewel men die God niet meteen kent.
Wat anders is, dat moet ik nog wel even noenen, een streng wettich
leven. Maar dat kan voortvloeien uit een conschientie-overtuiging,
en dat is niet te vergelijken met een zaligmakende overtuiging, want die
mist de liefde.

Ik zal maar stoppen, in de hoop dat er enige duidelijkheid is nu?
In feite zou deze uitleg op een forum waar iederteen de Drie formulieren van
Enigheid heeft ondertekent toch met het verstand wel bekend moeten
ziin, en dat is ook wel een beetje de reden dat ik hier van de ene verbazing
in de andere viel. Hier heb ik pas de echtheid leren kennen hoe weinig
kennis er van deze zaken is. Hier is in feite in zekere zin de wereld voor mij
opengegaan, zeker komen omdat ik niet veel met mensen omga, en vaak alleen
mijn weg ga...
Maar die wereld ken ik toch wel, want ik ben geen bijzonder mens, hooguit
wat wonderlijk in uitdrukkingen.
Ik heb mijzelf ook leren zien als een mens die onbekwaam is tot enig geestelijk
goed, en geneigd tot alle kwaad. Ik hoor onze oude predikant nog zeggen:
Het is de algemene genade van God, dat wij in dit kerkgebouw nog in vrede samen
kunnen zijn. Zou God één ogenblik de algemene genade inhouden, dan zouden we
elkaar hier vermoorden.
Wie het vatten kan vatte het.
Ik vat er niets van.
Wederom geen Jezus Christus, slecht oudtestamentische, bij elkaar geraapte verwijzingen.
Is dat wat Freek bedoelde met een ''joodse preek'' ?
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
dennis
Berichten: 1667
Lid geworden op: 01 mar 2011, 14:09

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door dennis »

Simon schreef:
-DIA- schreef:
SecorDabar schreef:Beste Dia,

U schreef: Ds. Blok mag een nauw leven met God kennen.
Ik denk dat dit voor sommige forumleven enige uitleg nodig heeft.
1.Wat is een nauw leven met God kennen ?
2. Weet u het verschil tussen een nauw leven en een benauwd leven ?
3. Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?
We proberen het dan maar wat te verduidelijken.
Helder verwoorden zal misschien niet zo makkelijk voor me zijn, maar
toch hoop ik dat het niet onverstaanbaar is.

Ik denk dat er ook wel zijn die het ergens wel aanvoelen.
We hebben toch allen wel de eens de belijdenisgeschriftyen gelezen
en we lezen natuurlijk de Schrift waarop deze zijn gegrond.

Er was eens een mens, die met God wandelde.
Henoch heette hij.
Leefde hij een benauwd leven?
We lezen in de Schrift niet veel over zijn leven.
Hij zal het wel eens beauwd hebben gehad, door vele
benauwers. Maar dat is toch wat anders dan een benauwd leven.

Denk ook aan David.
Hij leefde dicht bij God
Toch, (dat weet iedereen) kan ook een nauw leven wel zijn
diepten kennen:Denk aan Bathseba, de volkstelling en meer.
Denk daarnaast aan zijn huppelen voor de ark
Michal ergerde zich daar aan.
Was david benauwd? Nee, maar hij was nauw (dichtbij) zijn God.
Huppelen van zielenvreugde...
Wie ooit iets zegt, en dat heb ik wel vaker gehoord, om
dansen te vergoelijken door op David etc te wijzen zal niet begrijpen
hoe zijn zieksgesteldheid hier was.
Verheugd in God, naar waarde nooit te danken
Komt, maakt God met mij groot.
Dat is een nabij leven (Je zou de hele wereld willen opwekken,
Maakt de Heere met mij groot!)
Alles wat adem heeft love den Heere.
Is het duidelijk dat David een nauw (nabij) leven mocht beoefenen?

Wat is een benauwd leven dan?
Benauwd zijn we geworden na de zondeval
De mens vluchtte weg van zijn Schepper.

Benauwd?
Er zijn ook mensen die ontdekt zijn aan hun schuld
tegenover God.
Dan kan heel erg benauwen,
Maar als het goed licht, dan ligt in deze benauwdheid een missen
van God.
Een niet te verklaren liefdesuitgang naar een God die men kwijt is.
Een God die men recht en gerechtigheid gaat toeschrijven.
Zalig worden met krenking van Gods deugden zal niet knnen.
Maar dat zal iemand die door God is overtuigd ook nooit willen.
Zou hij (wat niet mogelijk is) bij wijze van spreken een aanbod krijgen:
Je wordt zalig, maar dan zal 1 van Gods deugden gekrenkt worden.
Dan kan zo'n mens niet kiezen om dan maar met die krenking van een
van Gods deugden de hemel in te gaan.
Want dan is de hemel voor hem geen hemel meer, en dan is God
geen God meer...
Hij weet iets van zijn zonden, maar ook van een trekkende liefde
Die is vaak aanvankelijk verborgen, vanwaar die kont.
De zonden drukken, en.,.. een liefdestrekking wordt gevoelt
Men mist God
Dat maakt dat de benauwdheid wordt gemengd met droefheid.
Denk aan Psalm 116: Ik vond benauwheid en droefenis.
Droefheid heeft niets aantrekkekijks, met droefheid zal een mens
niet gelukkig kunnen zijn,
Maar de droefheid naar God is toch anders. Is die mens dan gelukkig?
Nee, verre daarvan.

Maar een andere vraag: Zou je die droefheid willen missen dan?
Nee dat ook niet...
Zie je het grote verschil? Ik ben geen uitlegger, geeen debater,
kan verward overkomen, maar voel duidelijk waar het ligt.
Wat gemist wordt, wat ik mis, wat ieder van nature mist.
En wordt je ontdentk aan het dodelijk gevaar waarin we van nature
verkeren (dat zien we niet) dan ga je toch dat gevaar ook voor anderen
inzien.
Je kijkt zo om je heen. En je ziet ongeluk. Je ziet het ongeluk van een
lachend en spelend kind. Je wordt er bij bepaakt dat zo'n klein kind
ook eenmaal moet sterven, en dat het dat nu niet beseft.
Ik kan wel doorgaan, ik weet gewoon niet te stoppen, laat dan maar,
ik hoop dat er iets duidelijk is dat een benauwd leven iets heel anders
is dan nauw (nabij) leven.

De zonden maken het benauwd, of we dat ten volle bevatten is
wat anders maar een nauw leven doet de zonde vlieden.
We kunnen ook benauwd zijn, door een conscientieovertuiging.
Daar zou ik nog veel meer van kunnen zeggen, maar dan val ik van het
een in het ander. Maar kort: In een conscientie-overtuiging wordt de liefde
gemist.
Er is geen buigen, men is benauwd voor de gevolgen van de zonden.
Dan kan het wel eens tot wanhoop worden, maar de benauwdheid die wordt
gemengd met de droefenis (daar is liefde in) zal toch niet in de wanhoop
eindigen.

Ik heb als het waren een klein stukje van de bevinding geschreven, een kleins
stukje zoals het op de catechesatie voor de kleintjes gezegd zou kunnen zijn.
We zullen hopen dat er iets van aangevoeld wordt.
Toch voldoende om het onderscheid tussen een benauwd leven en een nauw
leven te onderscheiden?

Ik zie dat er nog een derde vraag is:
Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?

Ik zou denken van wel, als het om een conscientie-overtuiging gaat.
Maar dat is meer benauwend dan een nauw (nabij) leven.
In feite is dat eigenlijk dus geen nauw leven in de zin dei ik bedoelde.

Maar als een nieuwe schepping in de mens is gewerkt, een nieuw hart, een
leven uit God. dan zal men niet zo makkelijk grote sprongen meer maken.
Wel kan je dan in de zonden vallen. Denk aan Simson, ik hoorde daar
juist vanavond nog een preek over.
We kunnen toch niet zeggen dat er geen beginsel van het leven in hem
was toen hij in Delila's schoot lag? Ik weet dat dit voor sommigen misschien een
raadsel kan zijn. Maar ook David, viel na ontvangen genade in de zonde.
En wie niet?
Maar als een mens van dood levend wordt gemaakt dan komt er toch
een betrekking op God. Hoewel men die God niet meteen kent.
Wat anders is, dat moet ik nog wel even noenen, een streng wettich
leven. Maar dat kan voortvloeien uit een conschientie-overtuiging,
en dat is niet te vergelijken met een zaligmakende overtuiging, want die
mist de liefde.

Ik zal maar stoppen, in de hoop dat er enige duidelijkheid is nu?
In feite zou deze uitleg op een forum waar iederteen de Drie formulieren van
Enigheid heeft ondertekent toch met het verstand wel bekend moeten
ziin, en dat is ook wel een beetje de reden dat ik hier van de ene verbazing
in de andere viel. Hier heb ik pas de echtheid leren kennen hoe weinig
kennis er van deze zaken is. Hier is in feite in zekere zin de wereld voor mij
opengegaan, zeker komen omdat ik niet veel met mensen omga, en vaak alleen
mijn weg ga...
Maar die wereld ken ik toch wel, want ik ben geen bijzonder mens, hooguit
wat wonderlijk in uitdrukkingen.
Ik heb mijzelf ook leren zien als een mens die onbekwaam is tot enig geestelijk
goed, en geneigd tot alle kwaad. Ik hoor onze oude predikant nog zeggen:
Het is de algemene genade van God, dat wij in dit kerkgebouw nog in vrede samen
kunnen zijn. Zou God één ogenblik de algemene genade inhouden, dan zouden we
elkaar hier vermoorden.
Wie het vatten kan vatte het.
Ik vat er niets van.
Wederom geen Jezus Christus, slecht oudtestamentische, bij elkaar geraapte verwijzingen.
Is dat wat Freek bedoelde met een ''joodse preek'' ?

Een nauw leven, dat is een leven heel dicht bij de Heere. Terecht gaf Dia het voorbeeld van Henoch. Hij mocht wandelen met God. Ten diepste moet dat onze begeerte zijn: dat we alles - heel ons leven - met God mogen doen.
Dan zijn we gericht op het gebed, gericht op Gods Woord. Dan hebben we Hem voortdurend nodig, ook in de dingen van alle dag. Dat bewaart voor veel zonden. Zaken waar anderen geen moeite mee hebben ga je zien als tijdverspilling. Het moet alles gaan om de Heere. Dat brengt ons steeds op nieuw aan de voeten van die gans enige Zaligmaker Jezus Christus.
Zo'n nauw leven is voor een natuurlijk mens een gruwel, maar voor hen die door de Heere zijn geleerd is het HET Leven.
dennis
Berichten: 1667
Lid geworden op: 01 mar 2011, 14:09

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door dennis »

refo schreef:
Wilsophie schreef:
Een voorbeeld is Ds H Binnendijk.
Henk Binnendijk uit Rijnsburg is geen dominee, hij had een transportbedrijf en reed op de transportwagens tot hij besloot fulltime te gaan evangeliseren.
Hij werd bij de toenmalige jonge EO geintroduceerd en gaf Bijbellessen.
Dat ging goed en gaandeweg kon hij daar zijn brood verdienen, dat zo iemand nauw bij God leeft zoals het gezegd is, is natuurlijk minder moeilijk dan iemand die zijn dag doorbrengt onder vrachtwagenchauffeurs, midden in het leven, met alle respect voor chauffeurs.
Je kunt dan van je hobby ook met alle respect je vak gaan maken en wordt nog betaald ook.
Dus om hem als een voorbeeld te stellen gaat me net een slag te ver.

Hetzelfde gebeurde met Gert en Hermien en met hen liep het minder goed af, althans met Hermien.
Je kunt nooit van veraf beoordelen of de één dichter bij God leeft dan de ander.
Integendeel, dit soort mensen zijn veel kwetsbaarder en worden zo geadoreerd dat de valkuilen om de hoek liggen.

Verder geloof ik wel in de wonderverhalen in de Bijbel want die waren destijds tot nut en onderwijzing, ze hadden een betekenis.
God doet dat nu niet meer, wij hebben het profetische Woord wat zeker en vast is.
En daar hebben we onze handen vol aan.
Bovendien leven wij in de tijd van genade waar genade heerst voor een gelovige.
En God heeft Zijn Heilige Geest gegeven om te overtuigen van zonde, ongerechtigheid en oordeel, en ik stel mij dan de vraag of we hier te maken hebben met de macht van God of met andere krachten.
Je moet de hele quote citeren, incl de laatste zin.

Je schrijft: God doet dat nu niet meer, wij hebben het profetische Woord wat zeker en vast is.
Inderdaad dat hebben we. Maar ik vind het eigenlijk erg aanmatigend om daarmee te zeggen - wat je zomaar doet - zulke wonderen komen nu niet meer voor.
A. Wie zijn wij, kleine mensjes, om de Heere van hemel en aarde de wet voor te schrijven?
B. Er zijn zoveel verslagen van dergelijke wonderen. Kun je die zomaar negeren?
vragensteller
Berichten: 715
Lid geworden op: 06 dec 2011, 17:52

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door vragensteller »

Wilsophie schreef:Oordelen is iets anders dan beoordelen.
Van Dale:
oor·de·len -deelde, h geoordeeld, 3 van mening zijn; achten
oor·deel het; o -delen 1 goed- of afkeurende uitspraak; mening
be·oor·de·len -oordeelde, h -oordeeld goed- of afkeuring te kennen geven over
Gebruikersavatar
BJD
Berichten: 2464
Lid geworden op: 29 jun 2006, 21:37

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door BJD »

-DIA- schreef:
SecorDabar schreef:Beste Dia,

U schreef: Ds. Blok mag een nauw leven met God kennen.
Ik denk dat dit voor sommige forumleven enige uitleg nodig heeft.
1.Wat is een nauw leven met God kennen ?
2. Weet u het verschil tussen een nauw leven en een benauwd leven ?
3. Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?
We proberen het dan maar wat te verduidelijken.
Helder verwoorden zal misschien niet zo makkelijk voor me zijn, maar
toch hoop ik dat het niet onverstaanbaar is.

Ik denk dat er ook wel zijn die het ergens wel aanvoelen.
We hebben toch allen wel de eens de belijdenisgeschriftyen gelezen
en we lezen natuurlijk de Schrift waarop deze zijn gegrond.

Er was eens een mens, die met God wandelde.
Henoch heette hij.
Leefde hij een benauwd leven?
We lezen in de Schrift niet veel over zijn leven.
Hij zal het wel eens beauwd hebben gehad, door vele
benauwers. Maar dat is toch wat anders dan een benauwd leven.

Denk ook aan David.
Hij leefde dicht bij God
Toch, (dat weet iedereen) kan ook een nauw leven wel zijn
diepten kennen:Denk aan Bathseba, de volkstelling en meer.
Denk daarnaast aan zijn huppelen voor de ark
Michal ergerde zich daar aan.
Was david benauwd? Nee, maar hij was nauw (dichtbij) zijn God.
Huppelen van zielenvreugde...
Wie ooit iets zegt, en dat heb ik wel vaker gehoord, om
dansen te vergoelijken door op David etc te wijzen zal niet begrijpen
hoe zijn zieksgesteldheid hier was.
Verheugd in God, naar waarde nooit te danken
Komt, maakt God met mij groot.
Dat is een nabij leven (Je zou de hele wereld willen opwekken,
Maakt de Heere met mij groot!)
Alles wat adem heeft love den Heere.
Is het duidelijk dat David een nauw (nabij) leven mocht beoefenen?

Wat is een benauwd leven dan?
Benauwd zijn we geworden na de zondeval
De mens vluchtte weg van zijn Schepper.

Benauwd?
Er zijn ook mensen die ontdekt zijn aan hun schuld
tegenover God.
Dan kan heel erg benauwen,
Maar als het goed licht, dan ligt in deze benauwdheid een missen
van God.
Een niet te verklaren liefdesuitgang naar een God die men kwijt is.
Een God die men recht en gerechtigheid gaat toeschrijven.
Zalig worden met krenking van Gods deugden zal niet knnen.
Maar dat zal iemand die door God is overtuigd ook nooit willen.
Zou hij (wat niet mogelijk is) bij wijze van spreken een aanbod krijgen:
Je wordt zalig, maar dan zal 1 van Gods deugden gekrenkt worden.
Dan kan zo'n mens niet kiezen om dan maar met die krenking van een
van Gods deugden de hemel in te gaan.
Want dan is de hemel voor hem geen hemel meer, en dan is God
geen God meer...
Hij weet iets van zijn zonden, maar ook van een trekkende liefde
Die is vaak aanvankelijk verborgen, vanwaar die kont.
De zonden drukken, en.,.. een liefdestrekking wordt gevoelt
Men mist God
Dat maakt dat de benauwdheid wordt gemengd met droefheid.
Denk aan Psalm 116: Ik vond benauwheid en droefenis.
Droefheid heeft niets aantrekkekijks, met droefheid zal een mens
niet gelukkig kunnen zijn,
Maar de droefheid naar God is toch anders. Is die mens dan gelukkig?
Nee, verre daarvan.

Maar een andere vraag: Zou je die droefheid willen missen dan?
Nee dat ook niet...
Zie je het grote verschil? Ik ben geen uitlegger, geeen debater,
kan verward overkomen, maar voel duidelijk waar het ligt.
Wat gemist wordt, wat ik mis, wat ieder van nature mist.
En wordt je ontdentk aan het dodelijk gevaar waarin we van nature
verkeren (dat zien we niet) dan ga je toch dat gevaar ook voor anderen
inzien.
Je kijkt zo om je heen. En je ziet ongeluk. Je ziet het ongeluk van een
lachend en spelend kind. Je wordt er bij bepaakt dat zo'n klein kind
ook eenmaal moet sterven, en dat het dat nu niet beseft.
Ik kan wel doorgaan, ik weet gewoon niet te stoppen, laat dan maar,
ik hoop dat er iets duidelijk is dat een benauwd leven iets heel anders
is dan nauw (nabij) leven.

De zonden maken het benauwd, of we dat ten volle bevatten is
wat anders maar een nauw leven doet de zonde vlieden.
We kunnen ook benauwd zijn, door een conscientieovertuiging.
Daar zou ik nog veel meer van kunnen zeggen, maar dan val ik van het
een in het ander. Maar kort: In een conscientie-overtuiging wordt de liefde
gemist.
Er is geen buigen, men is benauwd voor de gevolgen van de zonden.
Dan kan het wel eens tot wanhoop worden, maar de benauwdheid die wordt
gemengd met de droefenis (daar is liefde in) zal toch niet in de wanhoop
eindigen.

Ik heb als het waren een klein stukje van de bevinding geschreven, een kleins
stukje zoals het op de catechesatie voor de kleintjes gezegd zou kunnen zijn.
We zullen hopen dat er iets van aangevoeld wordt.
Toch voldoende om het onderscheid tussen een benauwd leven en een nauw
leven te onderscheiden?

Ik zie dat er nog een derde vraag is:
Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?

Ik zou denken van wel, als het om een conscientie-overtuiging gaat.
Maar dat is meer benauwend dan een nauw (nabij) leven.
In feite is dat eigenlijk dus geen nauw leven in de zin dei ik bedoelde.

Maar als een nieuwe schepping in de mens is gewerkt, een nieuw hart, een
leven uit God. dan zal men niet zo makkelijk grote sprongen meer maken.
Wel kan je dan in de zonden vallen. Denk aan Simson, ik hoorde daar
juist vanavond nog een preek over.
We kunnen toch niet zeggen dat er geen beginsel van het leven in hem
was toen hij in Delila's schoot lag? Ik weet dat dit voor sommigen misschien een
raadsel kan zijn. Maar ook David, viel na ontvangen genade in de zonde.
En wie niet?
Maar als een mens van dood levend wordt gemaakt dan komt er toch
een betrekking op God. Hoewel men die God niet meteen kent.
Wat anders is, dat moet ik nog wel even noenen, een streng wettich
leven. Maar dat kan voortvloeien uit een conschientie-overtuiging,
en dat is niet te vergelijken met een zaligmakende overtuiging, want die
mist de liefde.

Ik zal maar stoppen, in de hoop dat er enige duidelijkheid is nu?
In feite zou deze uitleg op een forum waar iederteen de Drie formulieren van
Enigheid heeft ondertekent toch met het verstand wel bekend moeten
ziin, en dat is ook wel een beetje de reden dat ik hier van de ene verbazing
in de andere viel. Hier heb ik pas de echtheid leren kennen hoe weinig
kennis er van deze zaken is. Hier is in feite in zekere zin de wereld voor mij
opengegaan, zeker komen omdat ik niet veel met mensen omga, en vaak alleen
mijn weg ga...
Maar die wereld ken ik toch wel, want ik ben geen bijzonder mens, hooguit
wat wonderlijk in uitdrukkingen.
Ik heb mijzelf ook leren zien als een mens die onbekwaam is tot enig geestelijk
goed, en geneigd tot alle kwaad. Ik hoor onze oude predikant nog zeggen:
Het is de algemene genade van God, dat wij in dit kerkgebouw nog in vrede samen
kunnen zijn. Zou God één ogenblik de algemene genade inhouden, dan zouden we
elkaar hier vermoorden.
Wie het vatten kan vatte het.
Hij vroeg 'enige' uitleg.. dus een kleins stukje :hum
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door -DIA- »

BJD schreef:
-DIA- schreef:
SecorDabar schreef:Beste Dia,

U schreef: Ds. Blok mag een nauw leven met God kennen.
Ik denk dat dit voor sommige forumleven enige uitleg nodig heeft.
1.Wat is een nauw leven met God kennen ?
2. Weet u het verschil tussen een nauw leven en een benauwd leven ?
3. Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?
We proberen het dan maar wat te verduidelijken.
Helder verwoorden zal misschien niet zo makkelijk voor me zijn, maar
toch hoop ik dat het niet onverstaanbaar is.

Ik denk dat er ook wel zijn die het ergens wel aanvoelen.
We hebben toch allen wel de eens de belijdenisgeschriftyen gelezen
en we lezen natuurlijk de Schrift waarop deze zijn gegrond.

Er was eens een mens, die met God wandelde.
Henoch heette hij.
Leefde hij een benauwd leven?
We lezen in de Schrift niet veel over zijn leven.
Hij zal het wel eens beauwd hebben gehad, door vele
benauwers. Maar dat is toch wat anders dan een benauwd leven.

Denk ook aan David.
Hij leefde dicht bij God
Toch, (dat weet iedereen) kan ook een nauw leven wel zijn
diepten kennen:Denk aan Bathseba, de volkstelling en meer.
Denk daarnaast aan zijn huppelen voor de ark
Michal ergerde zich daar aan.
Was david benauwd? Nee, maar hij was nauw (dichtbij) zijn God.
Huppelen van zielenvreugde...
Wie ooit iets zegt, en dat heb ik wel vaker gehoord, om
dansen te vergoelijken door op David etc te wijzen zal niet begrijpen
hoe zijn zieksgesteldheid hier was.
Verheugd in God, naar waarde nooit te danken
Komt, maakt God met mij groot.
Dat is een nabij leven (Je zou de hele wereld willen opwekken,
Maakt de Heere met mij groot!)
Alles wat adem heeft love den Heere.
Is het duidelijk dat David een nauw (nabij) leven mocht beoefenen?

Wat is een benauwd leven dan?
Benauwd zijn we geworden na de zondeval
De mens vluchtte weg van zijn Schepper.

Benauwd?
Er zijn ook mensen die ontdekt zijn aan hun schuld
tegenover God.
Dan kan heel erg benauwen,
Maar als het goed licht, dan ligt in deze benauwdheid een missen
van God.
Een niet te verklaren liefdesuitgang naar een God die men kwijt is.
Een God die men recht en gerechtigheid gaat toeschrijven.
Zalig worden met krenking van Gods deugden zal niet knnen.
Maar dat zal iemand die door God is overtuigd ook nooit willen.
Zou hij (wat niet mogelijk is) bij wijze van spreken een aanbod krijgen:
Je wordt zalig, maar dan zal 1 van Gods deugden gekrenkt worden.
Dan kan zo'n mens niet kiezen om dan maar met die krenking van een
van Gods deugden de hemel in te gaan.
Want dan is de hemel voor hem geen hemel meer, en dan is God
geen God meer...
Hij weet iets van zijn zonden, maar ook van een trekkende liefde
Die is vaak aanvankelijk verborgen, vanwaar die kont.
De zonden drukken, en.,.. een liefdestrekking wordt gevoelt
Men mist God
Dat maakt dat de benauwdheid wordt gemengd met droefheid.
Denk aan Psalm 116: Ik vond benauwheid en droefenis.
Droefheid heeft niets aantrekkekijks, met droefheid zal een mens
niet gelukkig kunnen zijn,
Maar de droefheid naar God is toch anders. Is die mens dan gelukkig?
Nee, verre daarvan.

Maar een andere vraag: Zou je die droefheid willen missen dan?
Nee dat ook niet...
Zie je het grote verschil? Ik ben geen uitlegger, geeen debater,
kan verward overkomen, maar voel duidelijk waar het ligt.
Wat gemist wordt, wat ik mis, wat ieder van nature mist.
En wordt je ontdentk aan het dodelijk gevaar waarin we van nature
verkeren (dat zien we niet) dan ga je toch dat gevaar ook voor anderen
inzien.
Je kijkt zo om je heen. En je ziet ongeluk. Je ziet het ongeluk van een
lachend en spelend kind. Je wordt er bij bepaakt dat zo'n klein kind
ook eenmaal moet sterven, en dat het dat nu niet beseft.
Ik kan wel doorgaan, ik weet gewoon niet te stoppen, laat dan maar,
ik hoop dat er iets duidelijk is dat een benauwd leven iets heel anders
is dan nauw (nabij) leven.

De zonden maken het benauwd, of we dat ten volle bevatten is
wat anders maar een nauw leven doet de zonde vlieden.
We kunnen ook benauwd zijn, door een conscientieovertuiging.
Daar zou ik nog veel meer van kunnen zeggen, maar dan val ik van het
een in het ander. Maar kort: In een conscientie-overtuiging wordt de liefde
gemist.
Er is geen buigen, men is benauwd voor de gevolgen van de zonden.
Dan kan het wel eens tot wanhoop worden, maar de benauwdheid die wordt
gemengd met de droefenis (daar is liefde in) zal toch niet in de wanhoop
eindigen.

Ik heb als het waren een klein stukje van de bevinding geschreven, een kleins
stukje zoals het op de catechesatie voor de kleintjes gezegd zou kunnen zijn.
We zullen hopen dat er iets van aangevoeld wordt.
Toch voldoende om het onderscheid tussen een benauwd leven en een nauw
leven te onderscheiden?

Ik zie dat er nog een derde vraag is:
Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?

Ik zou denken van wel, als het om een conscientie-overtuiging gaat.
Maar dat is meer benauwend dan een nauw (nabij) leven.
In feite is dat eigenlijk dus geen nauw leven in de zin dei ik bedoelde.

Maar als een nieuwe schepping in de mens is gewerkt, een nieuw hart, een
leven uit God. dan zal men niet zo makkelijk grote sprongen meer maken.
Wel kan je dan in de zonden vallen. Denk aan Simson, ik hoorde daar
juist vanavond nog een preek over.
We kunnen toch niet zeggen dat er geen beginsel van het leven in hem
was toen hij in Delila's schoot lag? Ik weet dat dit voor sommigen misschien een
raadsel kan zijn. Maar ook David, viel na ontvangen genade in de zonde.
En wie niet?
Maar als een mens van dood levend wordt gemaakt dan komt er toch
een betrekking op God. Hoewel men die God niet meteen kent.
Wat anders is, dat moet ik nog wel even noenen, een streng wettich
leven. Maar dat kan voortvloeien uit een conschientie-overtuiging,
en dat is niet te vergelijken met een zaligmakende overtuiging, want die
mist de liefde.

Ik zal maar stoppen, in de hoop dat er enige duidelijkheid is nu?
In feite zou deze uitleg op een forum waar iederteen de Drie formulieren van
Enigheid heeft ondertekent toch met het verstand wel bekend moeten
ziin, en dat is ook wel een beetje de reden dat ik hier van de ene verbazing
in de andere viel. Hier heb ik pas de echtheid leren kennen hoe weinig
kennis er van deze zaken is. Hier is in feite in zekere zin de wereld voor mij
opengegaan, zeker komen omdat ik niet veel met mensen omga, en vaak alleen
mijn weg ga...
Maar die wereld ken ik toch wel, want ik ben geen bijzonder mens, hooguit
wat wonderlijk in uitdrukkingen.
Ik heb mijzelf ook leren zien als een mens die onbekwaam is tot enig geestelijk
goed, en geneigd tot alle kwaad. Ik hoor onze oude predikant nog zeggen:
Het is de algemene genade van God, dat wij in dit kerkgebouw nog in vrede samen
kunnen zijn. Zou God één ogenblik de algemene genade inhouden, dan zouden we
elkaar hier vermoorden.
Wie het vatten kan vatte het.
Hij vroeg 'enige' uitleg.. dus een kleins stukje :hum
Ik he b het geprobeerd, maar is het dan duidelijk? Zou jij het in een paar woorden kunnen zeggen?
Sorry, maar sommige dingen worden zo complex gemaakt dat je dat niet in een paar woorden kan zeggen, want anders
resulteert dat weer in ellenlange discussies, en dat is het laatste wat ik wil. Begrijp je?
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
SecorDabar
Berichten: 1541
Lid geworden op: 14 okt 2011, 16:18

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door SecorDabar »

-DIA- schreef:
BJD schreef:
-DIA- schreef:
SecorDabar schreef:Beste Dia,

U schreef: Ds. Blok mag een nauw leven met God kennen.
Ik denk dat dit voor sommige forumleven enige uitleg nodig heeft.
1.Wat is een nauw leven met God kennen ?
2. Weet u het verschil tussen een nauw leven en een benauwd leven ?
3. Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?
We proberen het dan maar wat te verduidelijken.
Helder verwoorden zal misschien niet zo makkelijk voor me zijn, maar
toch hoop ik dat het niet onverstaanbaar is.

Ik denk dat er ook wel zijn die het ergens wel aanvoelen.
We hebben toch allen wel de eens de belijdenisgeschriftyen gelezen
en we lezen natuurlijk de Schrift waarop deze zijn gegrond.

Er was eens een mens, die met God wandelde.
Henoch heette hij.
Leefde hij een benauwd leven?
We lezen in de Schrift niet veel over zijn leven.
Hij zal het wel eens beauwd hebben gehad, door vele
benauwers. Maar dat is toch wat anders dan een benauwd leven.

Denk ook aan David.
Hij leefde dicht bij God
Toch, (dat weet iedereen) kan ook een nauw leven wel zijn
diepten kennen:Denk aan Bathseba, de volkstelling en meer.
Denk daarnaast aan zijn huppelen voor de ark
Michal ergerde zich daar aan.
Was david benauwd? Nee, maar hij was nauw (dichtbij) zijn God.
Huppelen van zielenvreugde...
Wie ooit iets zegt, en dat heb ik wel vaker gehoord, om
dansen te vergoelijken door op David etc te wijzen zal niet begrijpen
hoe zijn zieksgesteldheid hier was.
Verheugd in God, naar waarde nooit te danken
Komt, maakt God met mij groot.
Dat is een nabij leven (Je zou de hele wereld willen opwekken,
Maakt de Heere met mij groot!)
Alles wat adem heeft love den Heere.
Is het duidelijk dat David een nauw (nabij) leven mocht beoefenen?

Wat is een benauwd leven dan?
Benauwd zijn we geworden na de zondeval
De mens vluchtte weg van zijn Schepper.

Benauwd?
Er zijn ook mensen die ontdekt zijn aan hun schuld
tegenover God.
Dan kan heel erg benauwen,
Maar als het goed licht, dan ligt in deze benauwdheid een missen
van God.
Een niet te verklaren liefdesuitgang naar een God die men kwijt is.
Een God die men recht en gerechtigheid gaat toeschrijven.
Zalig worden met krenking van Gods deugden zal niet knnen.
Maar dat zal iemand die door God is overtuigd ook nooit willen.
Zou hij (wat niet mogelijk is) bij wijze van spreken een aanbod krijgen:
Je wordt zalig, maar dan zal 1 van Gods deugden gekrenkt worden.
Dan kan zo'n mens niet kiezen om dan maar met die krenking van een
van Gods deugden de hemel in te gaan.
Want dan is de hemel voor hem geen hemel meer, en dan is God
geen God meer...
Hij weet iets van zijn zonden, maar ook van een trekkende liefde
Die is vaak aanvankelijk verborgen, vanwaar die kont.
De zonden drukken, en.,.. een liefdestrekking wordt gevoelt
Men mist God
Dat maakt dat de benauwdheid wordt gemengd met droefheid.
Denk aan Psalm 116: Ik vond benauwheid en droefenis.
Droefheid heeft niets aantrekkekijks, met droefheid zal een mens
niet gelukkig kunnen zijn,
Maar de droefheid naar God is toch anders. Is die mens dan gelukkig?
Nee, verre daarvan.

Maar een andere vraag: Zou je die droefheid willen missen dan?
Nee dat ook niet...
Zie je het grote verschil? Ik ben geen uitlegger, geeen debater,
kan verward overkomen, maar voel duidelijk waar het ligt.
Wat gemist wordt, wat ik mis, wat ieder van nature mist.
En wordt je ontdentk aan het dodelijk gevaar waarin we van nature
verkeren (dat zien we niet) dan ga je toch dat gevaar ook voor anderen
inzien.
Je kijkt zo om je heen. En je ziet ongeluk. Je ziet het ongeluk van een
lachend en spelend kind. Je wordt er bij bepaakt dat zo'n klein kind
ook eenmaal moet sterven, en dat het dat nu niet beseft.
Ik kan wel doorgaan, ik weet gewoon niet te stoppen, laat dan maar,
ik hoop dat er iets duidelijk is dat een benauwd leven iets heel anders
is dan nauw (nabij) leven.

De zonden maken het benauwd, of we dat ten volle bevatten is
wat anders maar een nauw leven doet de zonde vlieden.
We kunnen ook benauwd zijn, door een conscientieovertuiging.
Daar zou ik nog veel meer van kunnen zeggen, maar dan val ik van het
een in het ander. Maar kort: In een conscientie-overtuiging wordt de liefde
gemist.
Er is geen buigen, men is benauwd voor de gevolgen van de zonden.
Dan kan het wel eens tot wanhoop worden, maar de benauwdheid die wordt
gemengd met de droefenis (daar is liefde in) zal toch niet in de wanhoop
eindigen.

Ik heb als het waren een klein stukje van de bevinding geschreven, een kleins
stukje zoals het op de catechesatie voor de kleintjes gezegd zou kunnen zijn.
We zullen hopen dat er iets van aangevoeld wordt.
Toch voldoende om het onderscheid tussen een benauwd leven en een nauw
leven te onderscheiden?

Ik zie dat er nog een derde vraag is:
Kan er ook sprake zijn van een nauw leven, vóór de levendmaking?

Ik zou denken van wel, als het om een conscientie-overtuiging gaat.
Maar dat is meer benauwend dan een nauw (nabij) leven.
In feite is dat eigenlijk dus geen nauw leven in de zin dei ik bedoelde.

Maar als een nieuwe schepping in de mens is gewerkt, een nieuw hart, een
leven uit God. dan zal men niet zo makkelijk grote sprongen meer maken.
Wel kan je dan in de zonden vallen. Denk aan Simson, ik hoorde daar
juist vanavond nog een preek over.
We kunnen toch niet zeggen dat er geen beginsel van het leven in hem
was toen hij in Delila's schoot lag? Ik weet dat dit voor sommigen misschien een
raadsel kan zijn. Maar ook David, viel na ontvangen genade in de zonde.
En wie niet?
Maar als een mens van dood levend wordt gemaakt dan komt er toch
een betrekking op God. Hoewel men die God niet meteen kent.
Wat anders is, dat moet ik nog wel even noenen, een streng wettich
leven. Maar dat kan voortvloeien uit een conschientie-overtuiging,
en dat is niet te vergelijken met een zaligmakende overtuiging, want die
mist de liefde.

Ik zal maar stoppen, in de hoop dat er enige duidelijkheid is nu?
In feite zou deze uitleg op een forum waar iederteen de Drie formulieren van
Enigheid heeft ondertekent toch met het verstand wel bekend moeten
ziin, en dat is ook wel een beetje de reden dat ik hier van de ene verbazing
in de andere viel. Hier heb ik pas de echtheid leren kennen hoe weinig
kennis er van deze zaken is. Hier is in feite in zekere zin de wereld voor mij
opengegaan, zeker komen omdat ik niet veel met mensen omga, en vaak alleen
mijn weg ga...
Maar die wereld ken ik toch wel, want ik ben geen bijzonder mens, hooguit
wat wonderlijk in uitdrukkingen.
Ik heb mijzelf ook leren zien als een mens die onbekwaam is tot enig geestelijk
goed, en geneigd tot alle kwaad. Ik hoor onze oude predikant nog zeggen:
Het is de algemene genade van God, dat wij in dit kerkgebouw nog in vrede samen
kunnen zijn. Zou God één ogenblik de algemene genade inhouden, dan zouden we
elkaar hier vermoorden.
Wie het vatten kan vatte het.
Hij vroeg 'enige' uitleg.. dus een kleins stukje :hum
Ik he b het geprobeerd, maar is het dan duidelijk? Zou jij het in een paar woorden kunnen zeggen?
Sorry, maar sommige dingen worden zo complex gemaakt dat je dat niet in een paar woorden kan zeggen, want anders
resulteert dat weer in ellenlange discussies, en dat is het laatste wat ik wil. Begrijp je?
Beste Dia,
Dank voor uw antwoorden op mijn gestelde vragen.
Het zijn in ieder geval lezenswaardige antwoorden,
waarin u zaken onder woorden tracht te brengen,
over het kennen van een nauw leven, een benauwd leven,
en een nauw leven, vóór de levendmaking.
De vragen stelde ik niet uit onwetendheid,
maar nu is het nog méér verduidelijkt wat
onder een nauw leven inhoudelijk door u verstaan wordt.
Dat velen dit nauwe leven, afhankelijke leven maar mogen beoefenen.
Hiervan lees ik graag wat Ds. Jakobus Koelman heeft geschreven,
over de praktijk der godzaligheid.
Lijkt me nuttig voor een ieder van ons tot een dagelijks onderzoek.
Wat Ds. Jakobus Koelman hierover heeft geschreven, is te vinden is op:

http://www.theologienet.nl/documenten/K ... erzoek.pdf

DAGELIJKS ZELFONDERZOEK
of
TAFEREEL VAN ETTELIJKE VRAGEN
waarmee een gelovige zich iedere avond zou moeten onderzoeken
en
VIJFTIG PLICHTEN
die ieder oprecht gelovige moet betrachten
door
JACOBUS KOELMAN
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)


Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Gabrielle
Berichten: 1055
Lid geworden op: 04 nov 2004, 23:12

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Gabrielle »

over een "nauw" leven , dichtbij God iets lezen ?
lees dan het boekje : "Dichtbij God" jawel , geschreven door Henk Binnendijk

Wilsophie, ik zou je willen vragen dit boekje te lezen, en dan nog eens je oordeel te geven over Henk Binnendijk , als zou hij geen nauw leven met God hebben.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door -DIA- »

SecorDabar schreef: Beste Dia,
Dank voor uw antwoorden op mijn gestelde vragen.
Het zijn in ieder geval lezenswaardige antwoorden,
waarin u zaken onder woorden tracht te brengen,
over het kennen van een nauw leven, een benauwd leven,
en een nauw leven, vóór de levendmaking.
De vragen stelde ik niet uit onwetendheid,
maar nu is het nog méér verduidelijkt wat
onder een nauw leven inhoudelijk door u verstaan wordt.
Dat velen dit nauwe leven, afhankelijke leven maar mogen beoefenen.
Hiervan lees ik graag wat Ds. Jakobus Koelman heeft geschreven,
over de praktijk der godzaligheid.
Lijkt me nuttig voor een ieder van ons tot een dagelijks onderzoek.
Wat Ds. Jakobus Koelman hierover heeft geschreven, is te vinden is op:

http://www.theologienet.nl/documenten/K ... erzoek.pdf

DAGELIJKS ZELFONDERZOEK
of
TAFEREEL VAN ETTELIJKE VRAGEN
waarmee een gelovige zich iedere avond zou moeten onderzoeken
en
VIJFTIG PLICHTEN
die ieder oprecht gelovige moet betrachten
door
JACOBUS KOELMAN
Dat sla ik even op, zeker de moeite waard!
bedankt!
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door refo »

Die Koelman. Nooit geweten dat hij nog zoveel werkheiligheid promootte.
Wilsophie
Berichten: 117
Lid geworden op: 05 sep 2011, 13:51

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Wilsophie »

Gabrielle schreef:over een "nauw" leven , dichtbij God iets lezen ?
lees dan het boekje : "Dichtbij God" jawel , geschreven door Henk Binnendijk

Wilsophie, ik zou je willen vragen dit boekje te lezen, en dan nog eens je oordeel te geven over Henk Binnendijk , als zou hij geen nauw leven met God hebben.
Dat heeft hij absoluut, ik heb met hem samengewerkt toen ik in Leiden woonde, en is familie in een verre Gereformeerd tak van mijn oom en tante...en wat ik zei is geen oordeel, ik ging erop in dat hij geen dominee is, maar dat doet niet terzake, het is een onbeschermde titel, dus iedereen kan zich zo noemen en anders koop je een titel in Amerika.
Het ging mij erom om mensen als voorbeeld te stellen er is maar Eén voorbeeld en dat is Christus.
Gebruikersavatar
SecorDabar
Berichten: 1541
Lid geworden op: 14 okt 2011, 16:18

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door SecorDabar »

refo schreef:Die Koelman. Nooit geweten dat hij nog zoveel werkheiligheid promootte.
Beste Refo,
Hier heb je een goed punt.
Waarom?
Als men de heiligmaking gaat isoleren van de rechtvaardigmaking.
Dan krijgt men inderdaad werkheiligheid.

Dat zal van Ds. Koelman zeker niet de bedoeling zijn geweest bij het opstellen van dit zelfonderzoek.
Rechtvaardigmaking én heiligmaking kunnen niet van elkaar gescheiden worden.
In de nauwe vertrouwde omgang met de Heere.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)


Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door refo »

SecorDabar schreef:
refo schreef:Die Koelman. Nooit geweten dat hij nog zoveel werkheiligheid promootte.
Beste Refo,
Hier heb je een goed punt.
Waarom?
Als men de heiligmaking gaat isoleren van de rechtvaardigmaking.
Dan krijgt men inderdaad werkheiligheid.

Dat zal van Ds. Koelman zeker niet de bedoeling zijn geweest bij het opstellen van dit zelfonderzoek.
Rechtvaardigmaking én heiligmaking kunnen niet van elkaar gescheiden worden.
In de nauwe vertrouwde omgang met de Heere.
Wij lezen het boekje van Watchman Nee 'Het normale christelijke leven'.
Hij komt net als ik tot de conclusie dat zelfonderzoek helemaal niet kán werken.
Waar het om gaat is dat God ons onderzoekt.
Wilsophie
Berichten: 117
Lid geworden op: 05 sep 2011, 13:51

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door Wilsophie »

Wij lezen het boekje van Watchman Nee 'Het normale christelijke leven'.
Prima ,maar spreek voor jezelf en niet over "wij".
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Wonderen doen op wonderen horen....

Bericht door eilander »

Wilsophie schreef:
Wij lezen het boekje van Watchman Nee 'Het normale christelijke leven'.
Prima ,maar spreek voor jezelf en niet over "wij".
Ik neem aan dat refo gewoon zijn huisgenoten bedoelt.
Plaats reactie