Beide dingen raakte ook het hart van de evangelieverkondiging. Want wie zei dat de heidenen (!) besneden moesten worden en zich (gedeeltelijk) aan de Joodse spijswetten moesten houden, zeiden daarmee ten diepste: Geloof in Jezus Christus alleen is niet genoeg, daar moet het houden van de wet aan toegevoegd worden. Juist door deze Judaistische opvattingen te bestrijden laat Paulus het evangelie schitteren: Zaligheid door geloof in Christus Jezus alleen.Jongere schreef:Ik geloof dat die twee dingen juist "fronten" waren in zijn tijd. Besnijdenis was dé vraag binnen de eerste gemeenten. En het misverstaan van de christelijke vrijheid had grote consequenties binnen die gemeenten.Tiberius schreef:In feite doet Paulus dat ook: enerzijds lag het toenmalige "front" op de evangelieverkondiging, maar hij nam ook rustig de tijd om over besnijdenissen en eten-van-vlees te spreken.
Verder is christelijke vrijheid 1 van de hoofdthema's bij Paulus. Het gaat hem daarbij om de vraag: Dienen wij de wet, menselijke tradities, of Christus. Want alleen aan wie wij dienen, zijn wij verantwoording schuldig. Daar zitten nog wel wat lessen in verscholen voor onze gezindte denk ik.