Ik heb de historische roman "De lijfwacht van Janeway" gelezen. Op zich een mooi en interessant boek.
Zoals in meer boeken komen er historische personen in voor die echt hebben geleefd. In dit geval de mij niet zo bekende James Janeway en de wel bekende John Owen. (en misschien nog anderen)
Mogen dit soort mensen eigenlijk wel als romanpersonages worden opgevoerd?

Persoonlijk heb ik er in dit geval geen moeite mee, omdat ik het idee heb dat de auteur zich aan de historische feiten houdt. Wel heel lastig vind ik het als het om Bijbelse personen gaat. Er bestaat o.a. een boek over Jeremia, dat mij werd aangeraden, maar daar had - en heb - ik toch grote vraagtekens bij. Waar ligt de grens?
Hoe denken anderen hierover?

dennis schreef:Ik heb de historische roman "De lijfwacht van Janeway" gelezen. Op zich een mooi en interessant boek.
Zoals in meer boeken komen er historische personen in voor die echt hebben geleefd. In dit geval de mij niet zo bekende James Janeway en de wel bekende John Owen. (en misschien nog anderen)
Mogen dit soort mensen eigenlijk wel als romanpersonages worden opgevoerd?

Persoonlijk heb ik er in dit geval geen moeite mee, omdat ik het idee heb dat de auteur zich aan de historische feiten houdt. Wel heel lastig vind ik het als het om Bijbelse personen gaat. Er bestaat o.a. een boek over Jeremia, dat mij werd aangeraden, maar daar had - en heb - ik toch grote vraagtekens bij. Waar ligt de grens?
Hoe denken anderen hierover?

Ik heb persoonlijk moeite met Bijbelse romans. Ik vind het na het lezen van een Bijbelse roman best lastig om bij het Bijbellezen de roman-onzin te vergeten. Ook heb ik nog nooit een goede Bijbelse roman gelezen. Vrijwel altijd worden er 20e-eeuwse idealen in gelegd, zoals romantische huwelijken, feministische gedachten enzovoorts. Ik word daar niet zo blij van.
Met historische romans rond een persoon die werkelijk bestaan heeft, heb ik geen principiele moeite.

dennis schreef:Ik heb de historische roman "De lijfwacht van Janeway" gelezen. Op zich een mooi en interessant boek.
Zoals in meer boeken komen er historische personen in voor die echt hebben geleefd. In dit geval de mij niet zo bekende James Janeway en de wel bekende John Owen. (en misschien nog anderen)
Mogen dit soort mensen eigenlijk wel als romanpersonages worden opgevoerd?

Persoonlijk heb ik er in dit geval geen moeite mee, omdat ik het idee heb dat de auteur zich aan de historische feiten houdt. Wel heel lastig vind ik het als het om Bijbelse personen gaat. Er bestaat o.a. een boek over Jeremia, dat mij werd aangeraden, maar daar had - en heb - ik toch grote vraagtekens bij. Waar ligt de grens?
Hoe denken anderen hierover?

Het ligt eraan.... soms kunnen de romans helpen om de situatie en cultuur rond een persoonb beter te begrijpen. Je moet wel bijbel en roman los van elkaar kunnen blijven zien. De ene schrijver kan het beter dan de ander.... die van jeremia is van Thom lemmons dacht ik, daar ben ik niet weg van, helemaal niet zelfs. De boeken van Hiskia van Francine rivers vind ik goed, de boeken van angela hunt rond bijbelse personen ook. En de genesis trilogie vind ik ook sterk. Maar er zijn er helaas ook veel die wel erg fantaseren.... maar goed, dit is mijn ervaring / mening

Voor situatie, cultuur etc. is het mogelijk indringender om zelf een bezoek aan Israël te brengen.

Mister schreef:Voor situatie, cultuur etc. is het mogelijk indringender om zelf een bezoek aan Israël te brengen.

dat is natuurlijk zo, maar op bezoek zijnde proef je een cultuur met al haar gewoonten en gebruiken toch niet vanbinnenuit....

MarthaMartha schreef:

dennis schreef:Ik heb de historische roman "De lijfwacht van Janeway" gelezen. Op zich een mooi en interessant boek.
Zoals in meer boeken komen er historische personen in voor die echt hebben geleefd. In dit geval de mij niet zo bekende James Janeway en de wel bekende John Owen. (en misschien nog anderen)
Mogen dit soort mensen eigenlijk wel als romanpersonages worden opgevoerd?

Persoonlijk heb ik er in dit geval geen moeite mee, omdat ik het idee heb dat de auteur zich aan de historische feiten houdt. Wel heel lastig vind ik het als het om Bijbelse personen gaat. Er bestaat o.a. een boek over Jeremia, dat mij werd aangeraden, maar daar had - en heb - ik toch grote vraagtekens bij. Waar ligt de grens?
Hoe denken anderen hierover?

Het ligt eraan.... soms kunnen de romans helpen om de situatie en cultuur rond een persoonb beter te begrijpen. Je moet wel bijbel en roman los van elkaar kunnen blijven zien. De ene schrijver kan het beter dan de ander.... die van jeremia is van Thom lemmons dacht ik, daar ben ik niet weg van, helemaal niet zelfs. De boeken van Hiskia van Francine rivers vind ik goed, de boeken van angela hunt rond bijbelse personen ook. En de genesis trilogie vind ik ook sterk. Maar er zijn er helaas ook veel die wel erg fantaseren.... maar goed, dit is mijn ervaring / mening

Volgens mij is die van Hizkia van Lynn Austin. Die vind ik persoonlijk ook erg goed geschreven. Er zijn mij daardoor meer dingen in de Bijbel opgevallen waar ik eerder overheen had gelezen (van die tunnel en van de waterputten bijvoorbeeld).

vlinder schreef:

MarthaMartha schreef:

dennis schreef:Ik heb de historische roman "De lijfwacht van Janeway" gelezen. Op zich een mooi en interessant boek.
Zoals in meer boeken komen er historische personen in voor die echt hebben geleefd. In dit geval de mij niet zo bekende James Janeway en de wel bekende John Owen. (en misschien nog anderen)
Mogen dit soort mensen eigenlijk wel als romanpersonages worden opgevoerd?

Persoonlijk heb ik er in dit geval geen moeite mee, omdat ik het idee heb dat de auteur zich aan de historische feiten houdt. Wel heel lastig vind ik het als het om Bijbelse personen gaat. Er bestaat o.a. een boek over Jeremia, dat mij werd aangeraden, maar daar had - en heb - ik toch grote vraagtekens bij. Waar ligt de grens?
Hoe denken anderen hierover?

Het ligt eraan.... soms kunnen de romans helpen om de situatie en cultuur rond een persoonb beter te begrijpen. Je moet wel bijbel en roman los van elkaar kunnen blijven zien. De ene schrijver kan het beter dan de ander.... die van jeremia is van Thom lemmons dacht ik, daar ben ik niet weg van, helemaal niet zelfs. De boeken van Hiskia van Francine rivers vind ik goed, de boeken van angela hunt rond bijbelse personen ook. En de genesis trilogie vind ik ook sterk. Maar er zijn er helaas ook veel die wel erg fantaseren.... maar goed, dit is mijn ervaring / mening

Volgens mij is die van Hizkia van Lynn Austin. Die vind ik persoonlijk ook erg goed geschreven. Er zijn mij daardoor meer dingen in de Bijbel opgevallen waar ik eerder overheen had gelezen (van die tunnel en van de waterputten bijvoorbeeld).

ik denk dat je gelijk hebt, nu twijfel ik of ik de andere namen wel goed heb..............

MarthaMartha schreef:

Mister schreef:Voor situatie, cultuur etc. is het mogelijk indringender om zelf een bezoek aan Israël te brengen.

dat is natuurlijk zo, maar op bezoek zijnde proef je een cultuur met al haar gewoonten en gebruiken toch niet vanbinnenuit....

Klopt, maar mijn voorstelling is na een bezoek aan Israël meer realistischer en duidelijker geworden dan door boeken.

Mister schreef:

MarthaMartha schreef:

Mister schreef:Voor situatie, cultuur etc. is het mogelijk indringender om zelf een bezoek aan Israël te brengen.

dat is natuurlijk zo, maar op bezoek zijnde proef je een cultuur met al haar gewoonten en gebruiken toch niet vanbinnenuit....

Klopt, maar mijn voorstelling is na een bezoek aan Israël meer realistischer en duidelijker geworden dan door boeken.

ja, snap ik, ik denk dat juist ook de dingen uit de tijd van de Heere Jezus op aarde ook dichtbij komen, als je ziet waar het zich afspeelde. Wat ik bedoel met die boeken, bijv. de genesis trilogie, is dat je in de bijbel soms zo makkelijk ergens overheen leest zonder de impact te beseffen. Bijv. Noach die de ark bouwde. Het staat er dat de mensen hem belachten, maar als je het dan leest dag in dag uit............... en hoe er staat dat alle mensen in die dagen alleenlijk boos waren.... goed, we lezen het lied van (wie was het ook alweer: ik sloeg een man dood om mijn buil etc) maar als je dan leest hoe zo'n aarde eruit ziet....
En ook de impact van het korter worden van mensenlevens, mensen die hun kinderen gaan overleven, wie er wie nog hebben gekend bijvoorbeeld (Noach en Abraham), de chaos bij Babel.....
zomaar van die dingen waar je vaak overheen leest zonder op je in te laten werken wat het in de praktijk betekende.....

Niet direct een bijbelse roman, maar over de tijd net daarna met heel veel terugblikken richting de bijbel.
"De brand van Rome" vond ik persoonlijk een erg goed boek.
Al kan ik wel begrijpen dat sommige mensen moeite hebben met de personages van Petrus en Paulus.

ejvl schreef:Niet direct een bijbelse roman, maar over de tijd net daarna met heel veel terugblikken richting de bijbel.
"De brand van Rome" vond ik persoonlijk een erg goed boek.
Al kan ik wel begrijpen dat sommige mensen moeite hebben met de personages van Petrus en Paulus.

Dat boek heb ik ook gelezen, en met veel interesse.. maar inderdaad, als dan Petrus en Paulus een (bescheiden) rol gaan spelen, vind ik het weer lastig worden.
Temeer omdat de kruisdood van Petrus historisch helemaal niet zo duidelijk is te onderbouwen.
Maar nogmaals, waar ligt de grens. John Owen mag wel (van mij wel) de bijbelse personen niet?
Lastig.