En het huwelijksformulier / de Bijbel gaat eveneens uit van het laatste. De man heeft immers de plicht om te zijn zoals Christus is voor Zijn gemeente?eilander schreef:Je gaat uit van het conflictmodel. Ik van het harmoniemodel.merel schreef:Ik zie zeker wel een andere invulling van hoofd van het gezin en de 'vrouw moet uiteindelijk doen wat de man zegt'is mijns inziens misbruik maken van een bijbeltekst. Ik vind dit met name gelden tav gezinsplanning. Zoals aangegeven ben ik van mening dat vooral de vouw hierin leidend is.eilander schreef:Dat lijkt me zo helder als wat. Hier praat je samen over. Kom je er niet uit, dan doet de vrouw wat de man wil. Ik zie geen andere mogelijke invulling van wat het huwelijksformulier (en de Bijbel) zegt.
Hopelijk is de man zo verstandig om dit over onbelangrijke zaken niet zo op te laten lopen.
Dus dan wil je als man niets anders als het allerbeste voor je vrouw. Als het goed is. (en dat strijd ook weer nooit met de wil van de Heere).
Natuurlijk is er veel gebrokenheid omdat man én vrouw beiden lang niet altijd zijn zoals ze moeten zijn, maar de zwaktes van de ene wederhelft ontslaat de andere niet van zijn/haar plicht.
Ik ben het dan ook echt oneens met de uitspraak van merel (nl. dat de vrouw leidend moet zijn in gezinsplanning). In een goed huwelijk speelt de vraag wie leidend moet zijn in de kinderwens niet (los van wat je er principieel over denkt). Je zoekt toch het beste voor elkaar en samen, biddend, de wil van de Heere? Althans, zo zou het moeten zijn en dat is in mijn ogen niet door een ander principe te vervangen.
Niet door 'de vrouw moet leidend zijn in de gezinsplanning' en ook niet door 'man wil kinderen dus vrouw moet volgen', dat zijn beiden stellingen die ver af staan (in mijn ogen) van de Bijbelse weg en niet echt wijzen op een goed huwelijk trouwens.