Ik denk de laatste tijd veel na over het feit dat een christen moet leren 'dood te zijn voor de zonde en levend voor God in Christus. '
Paulus spreekt in Ef. 4: 17 en vervolgverzen over de oude mens afleggen om de nieuwe mens aan te doen.

Wat is de praktijk daarvan eigenlijk? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ervaar dat die oude mens toch heel vaak de kop op steekt. Dit is een vraag van mij ( een eenvoudig iemand) Alsjeblieft geen moeilijk, dogmatisch antwoord

Aty schreef:Ik denk de laatste tijd veel na over het feit dat een christen moet leren 'dood te zijn voor de zonde en levend voor God in Christus. '
Paulus spreekt in Ef. 4: 17 en vervolgverzen over de oude mens afleggen om de nieuwe mens aan te doen.

Wat is de praktijk daarvan eigenlijk? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ervaar dat die oude mens toch heel vaak de kop op steekt. Dit is een vraag van mij ( een eenvoudig iemand) Alsjeblieft geen moeilijk, dogmatisch antwoord

Een antwoord van Paulus zelf dan maar.

17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
21 Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.
22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods , naar den inwendigen mens;
23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.
24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods ?
25 Ik dank God, door Jezus Christus , onzen Heere. Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.

@ Paulus: Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.

Dus moet je scheiding maken in jezelf. Met je gemoed (?) dien je de wet.
Met je vlees ( lichaam) de zonde.

Ik zal vanavond Matthew Henry eens erbij pakken. Soms loop je even vast met iets.

Aty schreef:@ Paulus: Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.

Dus moet je scheiding maken in jezelf. Met je gemoed (?) dien je de wet.
Met je vlees ( lichaam) de zonde.

Ik zal vanavond Matthew Henry eens erbij pakken. Soms loop je even vast met iets.

Nee je moet geen scheiding maken maar juist worstelen met die twee "willen"

Kanttekeningen bij vs 25

64) Ik dank God,

Namelijk dat Hij mij alrede zover door Christus verlost heeft van de heerschappij der zonde, dat ik nu, hoewel de zonde mij nog aankleeft, nochtans geen gewillige slaaf derzelve meer ben, maar daartegen strijd, en die door Christus’ Geest kan overwinnen; gelijk het besluit dan volgt, en het begin van het Rom. 8 medebrengt. Zie 1 Cor. 15:55,56,57.


65) Zo dan,

Dit is het besluit van dezen gehelen strijd.

66) met het gemoed de wet Gods,

Dat is, naar den inwendigen mens, Rom. 7:22, die de apostel nu erkent hij zelf te zijn, of zijn eigen te zijn, daar het vlees na de wedergeboorte maar een vreemd aanhangsel is, hetwelk allengskens versleten en weggeworpen moet worden.

En Matthew Henry begint zijn verklaring over dit Schriftgedeelte zo: Hier is een beschrijving van den strijd tussen genade en verdorvenheid des harten; tussen de wet van God en de wet der zonde.

Dank je wel!

huisman schreef:

Aty schreef:Ik denk de laatste tijd veel na over het feit dat een christen moet leren 'dood te zijn voor de zonde en levend voor God in Christus. '
Paulus spreekt in Ef. 4: 17 en vervolgverzen over de oude mens afleggen om de nieuwe mens aan te doen.

Wat is de praktijk daarvan eigenlijk? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ervaar dat die oude mens toch heel vaak de kop op steekt. Dit is een vraag van mij ( een eenvoudig iemand) Alsjeblieft geen moeilijk, dogmatisch antwoord

Een antwoord van Paulus zelf dan maar.

17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
21 Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.
22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods , naar den inwendigen mens;
23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.
24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods ?
25 Ik dank God, door Jezus Christus , onzen Heere. Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.

Volgens mij verwoordt dit helder de strijd met de oude mens die nog zo vaak de kop op steekt. Het andere deel van je vraag gaat over dood zijn voor de zonde en dat is weer heel wat anders. In de eerste plaats gaat dat over je positie, wie je in Christus bent. Dat staat haakt op die oude mens, op je menselijke natuur zoals in Romeinen 7 is beschreven. Dat contrast zie je ook tussen wat Huisman hier citeert uit Romeinen 7, en in Romeinen 8. Dat begint met die positie:

1 Dus is er nu geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.
2 Want de wet van de Geest van het leven in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet van de zonde en van de dood.
3 Want wat voor de wet onmogelijk was, krachteloos als zij was door het vlees, dat heeft God gedaan: Hij heeft Zijn eigen Zoon gezonden in een gedaante gelijk aan het zondige vlees en dat omwille van de zonde, en de zonde veroordeeld in het vlees,
4 opdat de rechtvaardige eis van de wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.

Ook de Geest wordt hier nadrukkelijk genoemd, de Geest vernieuwt je, helpt je in die strijd tegen de oude mens en verandert je gedrag, je karakter.

5 Immers, zij die naar het vlees zijn, bedenken de dingen van het vlees, maar zij die naar de Geest zijn, de dingen van de Geest.
6 Want het bedenken van het vlees is de dood, maar het bedenken van de Geest is leven en vrede.

Het houdt dus niet in dat je geen zonde meer doet, dat is een levenslange strijd. Maar vanaf vers 18 lees je dat die strijd samen gaat met hoop, Hij strijdt met je mee, hij bidt zelf voor je. Het is geen wanhopige strijd maar een strijd met uitzicht, waarin we ons in Hem overwinnaars mogen weten en niets ons van Hem kan scheiden.

Samengevat: Je strijdt je levenlang tegen de zonde, tegen je oude mens. Dit houdt echter niet in dat er niets verandert. Hij doet de zonden weg en verandert je naar Zijn beeld, dat zal eens totaal zijn, nu gebeurt het al stapsgewijs.

Vorige week hoorde ik iemand dit vertellen met een illustratietekening er bij.
Op het eerste plaatje was een zwart poppetje. Dat stelde de mens voor zonder Christus.
Daarnaast stond een geel poppetje, dat stelde Jezus voor.

Vervolgens was er een zwart poppetje met een geel randje er om heen.
Je bent immers omkleed door Christus door het geloof in HEM !
Het zwarte deel is er nog wel en is verreweg het grootste deel van het poppetje.

Het is de bedoeling dat je steeds meer geel gaat worden en daardoor wordt het zwarte stukje steeds kleiner.
Wanneer we bij Christus zijn dan ben je helemaal geel en is er geen zwart meer.

Zo moeten wij dus steeds meer op Jezus gaan lijken doordat wij omkleed zijn met Christus.
Waar weer een stukje zwart doodgaat kan het geel meer toenemen.
Dit noemen we afsterven, waarna Christus in ons meer kan groeien.

Het is eigenlijk net zo met David die een serie koningen van een gebied dat veroverd was in een spelonk gestopt had en niet gedood had. Een bepaald moment liet hij die koningen uit de spelonk halen en brak ze de nek.
Zo moeten wij de dingen in ons leven waar God niet blij mee is (zonde) onder ogen zien en die de nek breken.
Heb je bijvoorbeeld last van verslaving aan internetporno dan moet je dat de nek breken.
De eerste stap is om die uit de donkere spelonk te halen zodat het zichtbaar gaat worden.
Als je dingen in het licht brengt dan heeft het geen macht meer over je omdat het dan geen verborgen zonde is.
Breek daar dan mee en breek het dus eigenlijk de nek, zodat die zonde niet meer als koning kan heersen in je leven.

Ik hoop dat je hier iets mee kunt. Die verslaving die ik noemde is gewoon een voorbeeld en absoluut niet persoonlijk bedoeld.

Wat marijke zegt daar ben ik het helemaal mee eens;

Dit is een mooie preek over die dingen:



http://www.gty.org/Resources/Sermons/80 ... ces?q=agag

Dank je wel! Gisteren heb ik er ook een heel mooie/leerzame preek overgehoord. ( 1 Petr :1,2)

leuk, je stelt deze vragen en op zondag hoor je er een hele goede preek over.

Gebeurt vaker: dat de vraag waar je me mee loopt in de kerkdienst erop aan de orde komt. En dat is niet toevallig.

Nog even over de strijd tegen de zonde. De oude mens blijft inderdaad tot de laatste snik actief en dat geeft altijd weer pijn en - als het goed is - ook het verlangen om eenmaal voor eeuwig van de macht van de zonde bevrijd te zijn.
Nooit meer zondigen, dat moet wat zijn.

Maar al weten we dat de oude mens hier op aarde niet definitief wordt verslagen, strijden moeten we.. elke dag opnieuw. Hebben wij al ten bloedens toe gestreden?
Lang geleden hoorde ik een zendingsverhaal, over een eskimo die deze strijd heel eenvoudig onder woorden bracht. Hij vertelde aan de zendeling, terwijl hij op zijn hart wees: hier vechten aldoor twee honden met elkaar. Een zwarte hond en een witte hond. En nu gaat het erom dat ik die zwarte hond niets te eten geef.

Een wijze raad, lijkt me.

Mooi voorbeeld Dennis!