Ik vroeg me af: Hoe bidden we eigenlijk, als het gaat om de Drie-eenheid? Bidden we tot de ene God, of spreken we in onze gebeden de 3 afzonderlijke Personen aan? En als we dat laatste doen, krijgen alle drie Personen dan even veel aandacht en nadruk?

En als we gemeeschap met God oefenen, oefenen we dan gemeenschap met het ene Goddelijke Wezen, of met de Drie Personen afzonderlijk?

memento schreef:Ik vroeg me af: Hoe bidden we eigenlijk, als het gaat om de Drie-eenheid? Bidden we tot de ene God, of spreken we in onze gebeden de 3 afzonderlijke Personen aan? En als we dat laatste doen, krijgen alle drie Personen dan even veel aandacht en nadruk?

En als we gemeeschap met God oefenen, oefenen we dan gemeenschap met het ene Goddelijke Wezen, of met de Drie Personen afzonderlijk?

Wij hebben toegang tot God (de Vader) door de Middelaar, Zijn Zoon Jezus Christus. Het gebed dat door de Heere Jezus aan Zijn discipelen geleerd is, is ook tot God de Vader.
In de Catechismus zie bijvoorbeeld ook dat God aan diegenen de Heilige Geest geven wil, die hem daarom bidden en daarvoor danken. Er staat niet dat je tot de Persoon van de Heilige Geest bidt.

Maar feitelijk bidden we tot de Drie-enige God. Ik geloof niet dat dit een heel belangrijk punt is, of heb ik dat mis? Wel denk ik dat er aandacht in het gebed moet zijn voor het specifieke werk van de drie Personen.

eilander schreef:Maar feitelijk bidden we tot de Drie-enige God. Ik geloof niet dat dit een heel belangrijk punt is, of heb ik dat mis? Wel denk ik dat er aandacht in het gebed moet zijn voor het specifieke werk van de drie Personen.

John Owen, en en eigenlijk de meeste Puriteinen wel, spreken van een afzonderlijke (distinct) gemeenschap met God de Vader, een afzonderlijke gemeenschap met God de Zoon en een afzonderlijke gemeenschap met God de Heilige Geest. Owen heeft hier zelfs een boek over geschreven: Of Communion with God the Father, Son and Holy Ghost

Ik hoop met deze topic wat na te willen denken over de vraag: Functioneert deze gemeenschap met de 3 Personen in ons denken en ons bevindelijke (gebeds)leven, en zo ja: hoe?

De drie-eenheid heeft niet zo'n heel prominente plaats in de bijbel. Daarom menen sommigen dat die vooral door mensen is bedacht. Wat (vooral in het OT) duidelijk in de bijbel staat is dat God Eén is.

Daarom vermoed ik dat God het ook niet zo erg zal vinden als iemand dat onderscheid niet ziet. Het lijkt me vooral iets voor gevorderden in de dogmatiek en niet zozeer voor gevorderden in het geloof.

refo schreef:De drie-eenheid heeft niet zo'n heel prominente plaats in de bijbel. Daarom menen sommigen dat die vooral door mensen is bedacht. Wat (vooral in het OT) duidelijk in de bijbel staat is dat God Eén is.

Daarom vermoed ik dat God het ook niet zo erg zal vinden als iemand dat onderscheid niet ziet. Het lijkt me vooral iets voor gevorderden in de dogmatiek en niet zozeer voor gevorderden in het geloof.

Zeker mee oneens.
Je moet onderscheid maken tussen de term drie-eenheid, of het "model" zoals dat in de dogmatiek aanwezig is enerzijds en het getuigenis van de bijbel anderzijds.

Je noemt heel terecht de éénheid van God uit het OT. Even veel aandacht moet je schenken aan de gegevens die (vooral in het NT) naar ons toekomen, waar Jezus gelijk wordt gesteld aan God. Er zijn nogal wat plaatsen waar dat gebeurt. Ook wordt gesproken over de Heilige Geest als persoon, die duidelijk is verbonden aan de Vader maar ook aan Jezus.

Het geloof moet daar iets mee. Niet met de dogmatiek, maar met de manier waarop de Bijbel spreekt. Juist "gevorderden in het geloof" zullen het belangrijk vinden aan al die dingen recht te doen. De (dogmatische) formule van de drie-eenheid is slechts een poging geweest om te verwoorden wat men tegen kwam in de Bijbel.
Al heel snel werd Jezus vereerd en aanbeden. Dat was niet omdat mensen meenden de dogmatiek recht te moeten doen, die was nog niet eens zover ontwikkeld. Dat was omdat ze Iemand tegenkwamen die het waard was aanbeden te worden.

Ik kan me voorstellen dat een gevorderde in de dogmatiek het ermee oneens is. Maar dat is precies wat ik betoog.

De benadrukkig van de drieheid gaat altijd in meer of mindere mate ten koste van de eenheid. Terwijl het benadrukken dat alle werken ter zaligheid Gods werken zijn nooit verkeerd opgevat kan worden, omdat er maar één God is.

refo schreef:De drie-eenheid heeft niet zo'n heel prominente plaats in de bijbel. Daarom menen sommigen dat die vooral door mensen is bedacht. Wat (vooral in het OT) duidelijk in de bijbel staat is dat God Eén is.

Daarom vermoed ik dat God het ook niet zo erg zal vinden als iemand dat onderscheid niet ziet. Het lijkt me vooral iets voor gevorderden in de dogmatiek en niet zozeer voor gevorderden in het geloof.

Als je ziet hoe b.v. Pertus zijn brief begint met in twee versen alle drie de Personen te noemen en te roemen kun je toch niet zeggen dat dat vooral iets is voor de gevorderden in de dogmatiek.

2 Den uitverkorenen naar de voorkennis van God den Vader, in de heiligmaking des Geestes , tot gehoorzaamheid en besprenging des bloeds van Jezus Christus; genade en vrede zij u vermenigvuldigd.
3 ¶ Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren, tot een levende hoop , door de opstanding van Jezus Christus uit de doden.

Bidden tot al de drie Personen gaat toch als vanzelf. God de Vader danken om zijn verkiezende liefde, God de Zoon voor Zijn volbrachte werk en God de Geest voor het toepassende werk in mensenharten.

refo schreef:Ik kan me voorstellen dat een gevorderde in de dogmatiek het ermee oneens is. Maar dat is precies wat ik betoog.

De benadrukkig van de drieheid gaat altijd in meer of mindere mate ten koste van de eenheid. Terwijl het benadrukken dat alle werken ter zaligheid Gods werken zijn nooit verkeerd opgevat kan worden, omdat er maar één God is.

Je probeert aandacht voor de drieheid af te schuiven als dogmatisme, maar je eigen uitspraken zijn minstens zo dogmatisch. Het is een beetje flauw om een ander dogmatisme te verwijten, en je eigen standpunt als bijbels te poneren.

Natuurlijk is de eenheid van God bijbels. Het wordt ook in het Nieuwe Testament meerdere keren benadrukt.
Maar er zijn ook andere bijbelse gegevens. Of die 'ten koste gaan' van de eenheid weet ik niet. Ze zullen er mee samen moeten gaan. Maar je kunt ze niet ontkennen.
Bijvoorbeeld: Jezus spreekt de Vader als God aan. Het is duidelijk dat Hij en de Vader (hoewel één) niet dezelfde persoon zijn. Toch wordt ook Jezus als God getoond in het NT en aangebeden.
Juist omdat we zoveel nadruk op de eenheid hebben in het OT, zullen we hier iets mee moeten.

memento schreef:Ik vroeg me af: Hoe bidden we eigenlijk, als het gaat om de Drie-eenheid? Bidden we tot de ene God, of spreken we in onze gebeden de 3 afzonderlijke Personen aan? En als we dat laatste doen, krijgen alle drie Personen dan even veel aandacht en nadruk?

En als we gemeeschap met God oefenen, oefenen we dan gemeenschap met het ene Goddelijke Wezen, of met de Drie Personen afzonderlijk?

a Brakel zegt dat we, omdat we in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest gedoopt zijn, we ook verplicht zijn die drie Personen aan te bidden en van elke Persoon hun zegen te vragen.

Wat ik een erg mooie uitspraak vind, die door Calvijn aangehaald wordt in de Institutie, is:

Gregorius van Nazianze schreef:Ik kan mijn gedachten niet op de ene richten, of ik word meteen omstraald door de glans van de drie, en ik kan geen onderscheid maken tussen de drie, of ik word op hetzelfde moment weer bepaald bij de ene.

memento schreef:Ik vroeg me af: Hoe bidden we eigenlijk, als het gaat om de Drie-eenheid? Bidden we tot de ene God, of spreken we in onze gebeden de 3 afzonderlijke Personen aan? En als we dat laatste doen, krijgen alle drie Personen dan even veel aandacht en nadruk?

En als we gemeeschap met God oefenen, oefenen we dan gemeenschap met het ene Goddelijke Wezen, of met de Drie Personen afzonderlijk?

Ik bid meestal tot de Heere, met die naam.
Wat bedoel je met gemeenschap met God oefenen?

Neeltje Jans schreef:

memento schreef:Ik vroeg me af: Hoe bidden we eigenlijk, als het gaat om de Drie-eenheid? Bidden we tot de ene God, of spreken we in onze gebeden de 3 afzonderlijke Personen aan? En als we dat laatste doen, krijgen alle drie Personen dan even veel aandacht en nadruk?

En als we gemeeschap met God oefenen, oefenen we dan gemeenschap met het ene Goddelijke Wezen, of met de Drie Personen afzonderlijk?

Ik bid meestal tot de Heere, met die naam.
Wat bedoel je met gemeenschap met God oefenen?

Gemeenschap met God oefenen is God kennen als eenheid, Hem in die eenheid aanbidden, tot Hem bidden, over Hem mediteren, etc. Gemeenschap met de afzonderlijke Personen houdt in dat je hen elk afzonderlijk kent, zowel in hun werk als in hun Persoon, hen afzonderlijk liefhebt, eer geeft, tot hen bidt, etc.

memento schreef:

Neeltje Jans schreef:

memento schreef:Ik vroeg me af: Hoe bidden we eigenlijk, als het gaat om de Drie-eenheid? Bidden we tot de ene God, of spreken we in onze gebeden de 3 afzonderlijke Personen aan? En als we dat laatste doen, krijgen alle drie Personen dan even veel aandacht en nadruk?

En als we gemeeschap met God oefenen, oefenen we dan gemeenschap met het ene Goddelijke Wezen, of met de Drie Personen afzonderlijk?

Ik bid meestal tot de Heere, met die naam.
Wat bedoel je met gemeenschap met God oefenen?

Gemeenschap met God oefenen is God kennen als eenheid, Hem in die eenheid aanbidden, tot Hem bidden, over Hem mediteren, etc. Gemeenschap met de afzonderlijke Personen houdt in dat je hen elk afzonderlijk kent, zowel in hun werk als in hun Persoon, hen afzonderlijk liefhebt, eer geeft, tot hen bidt, etc.

Ik denk dat je hier al een beetje antwoord geeft op je eigen vraag. Is het bidden tot de verschillende Personen niet afhankelijk van de kennis van die drie Personen?

Bedoel je dat je tot een Verborgen Persoon niet kunt bidden?

2 vragen die mij vaak plagen is, waarom Jezus zei dat Hij eerst weg moest gaan voordat de Heilige Geest kon komen werken, en waarom de heilige Geest als een persoon gezien moet worden, terwijl er n.b Geest staat.
Een Geest is niet stoffelijk, een Persoon wel.

edward schreef:2 vragen die mij vaak plagen is, waarom Jezus zei dat Hij eerst weg moest gaan voordat de Heilige Geest kon komen werken, en waarom de heilige Geest als een persoon gezien moet worden, terwijl er n.b Geest staat.
Een Geest is niet stoffelijk, een Persoon wel.

Waarom moet een persoon per se stoffelijk zijn?
"God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in Geest en waarheid."
God is dus een Geest. De Heere Jezus heeft een menselijk lichaam aangenomen, maar dáárom is Hij geen Persoon: Hij is als God de tweede Persoon in het Goddelijk Wezen.