Ik denk dat niet veel mensen zullen toegeven dat ze wel eens jaloers zijn op de ander.
Ik ben ook wel eens jaloers (geweest) tijdelijk, het is een akelig gevoel, het vreet energie weg en dient nergens toe.
Hoe ouder ik word, hoe minder last ik heb hiervan, je relativeert steeds beter de dingen.
Enne, Ria, klopt het idd dat de ander voorgetrokken wordt ? Soms lijkt dat nl zo.

Mara schreef:Ik denk dat niet veel mensen zullen toegeven dat ze wel eens jaloers zijn op de ander.
Ik ben ook wel eens jaloers (geweest) tijdelijk, het is een akelig gevoel, het vreet energie weg en dient nergens toe.
Hoe ouder ik word, hoe minder last ik heb hiervan, je relativeert steeds beter de dingen.
Enne, Ria, klopt het idd dat de ander voorgetrokken wordt ? Soms lijkt dat nl zo.

Ik bedoel ook dat mensen soms anderen meer mogen dan een ander.

Ria schreef:Misschien niet iets wat je vaak wordt gevraagd, maar als we eerlijk zijn, hebben we allemaal onze jaloerse kanten.
Mijn jaloerse kant is soms als iemand wordt voorgetrokken...

Ria

Jaloers? Ik heb eens na zitten denken, waar ik echt wel jaloers op zijn kan is op mensen die heel dicht bij de Heere leven.

henriët schreef:

Ria schreef:Misschien niet iets wat je vaak wordt gevraagd, maar als we eerlijk zijn, hebben we allemaal onze jaloerse kanten.
Mijn jaloerse kant is soms als iemand wordt voorgetrokken...

Ria

Jaloers? Ik heb eens na zitten denken, waar ik echt wel jaloers op zijn kan is op mensen die heel dicht bij de Heere leven.

ja...

dat is ook wel een loffelijke jaloersheid.

Ik ben helaas ook wel eens jaloers op minder edele zaken.

MarthaMartha schreef:Ik ben helaas ook wel eens jaloers op minder edele zaken.

Joh, kop op. Misschien zit je volgende maand weer wel in de forumthermometer.

Tiberius schreef:Hoe bedoel je: sinds de verschijning van?
Ben je jaloers soms?

Op jou? Misschien wel...

Ik ben niet jaloers van aard, en gun ieder het zijne. Maar ik kan me wel wat voorstellen bij wat Ria zegt.
Ik vind het denk ik niet leuk om genegeerd te worden. Of dat met jaloersheid te maken heeft???

Wat me wel opvalt is het volgende.

Als je als grijs muisje b.v. op een feestje zit krijg je bijna of geen aandacht. Maak je toevallig deel uit van een
gezelschap waar iemand het middelpunt is vanwege haar/zijn sociale eigenschappen, uiterlijk (aantrekkelijk)
en kleding dan ben je opeens ook in tel. Hoe ik dat weet? Uit eigen ervaring:

a) Ik ben familielid van zo iemand, en sinds we in het dagelijks leven elkaar veel tegenkomen straalt haar/zijn 'geliefd zijn' ook op mij af.

Het was een heel vreemde gewaarwording.

Hebben we er wel eens over nagedacht dat deze constateringen meestal worden gedaan als we ons erdoor "benadeeld" voelen of onheus bejegend voelen?
Hoe vaak komt het niet voor dat wij voorgetrokken worden of dat wij nu juist anderen - die wat grijzer zijn - overrulen?

Als we zeggen dat dat niet voorkomt of dat niet gebeurd dan ben ik bang dat er selectief wordt beoordeeld.

albion schreef:Ik ben niet jaloers van aard, en gun ieder het zijne. Maar ik kan me wel wat voorstellen bij wat Ria zegt.
Ik vind het denk ik niet leuk om genegeerd te worden. Of dat met jaloersheid te maken heeft???

Wat me wel opvalt is het volgende.

Als je als grijs muisje b.v. op een feestje zit krijg je bijna of geen aandacht. Maak je toevallig deel uit van een
gezelschap waar iemand het middelpunt is vanwege haar/zijn sociale eigenschappen, uiterlijk (aantrekkelijk)
en kleding dan ben je opeens ook in tel. Hoe ik dat weet? Uit eigen ervaring:

a) Ik ben familielid van zo iemand, en sinds we in het dagelijks leven elkaar veel tegenkomen straalt haar/zijn 'geliefd zijn' ook op mij af.

Het was een heel vreemde gewaarwording.

Als je wint, dan heb je vrienden.
Er zijn mensen die moeiteloos hele gezelschappen om zich heen verzamelen. Maar kijk en luister je goed, is het veelal gebakken lucht.
Echte waardevolle relaties heb je niet zo veel. Ik heb er een paar en koester die. 1 vriendin van de kleuterschool af en 1 "soulmate". . Het is meer dan genoeg. De rest is ships that pass in the night. En op mijn beide vriendinnen ben ik nooit jaloers. Eentje laat nu een prachtig huis bouwen, ik gun het hen van harte.

Dat andere mensen het beter doen als ik...in mijn ogen dan...

Mara schreef:

albion schreef:Ik ben niet jaloers van aard, en gun ieder het zijne. Maar ik kan me wel wat voorstellen bij wat Ria zegt.
Ik vind het denk ik niet leuk om genegeerd te worden. Of dat met jaloersheid te maken heeft???

Wat me wel opvalt is het volgende.

Als je als grijs muisje b.v. op een feestje zit krijg je bijna of geen aandacht. Maak je toevallig deel uit van een
gezelschap waar iemand het middelpunt is vanwege haar/zijn sociale eigenschappen, uiterlijk (aantrekkelijk)
en kleding dan ben je opeens ook in tel. Hoe ik dat weet? Uit eigen ervaring:

a) Ik ben familielid van zo iemand, en sinds we in het dagelijks leven elkaar veel tegenkomen straalt haar/zijn 'geliefd zijn' ook op mij af.

Het was een heel vreemde gewaarwording.

Als je wint, dan heb je vrienden.
Er zijn mensen die moeiteloos hele gezelschappen om zich heen verzamelen. Maar kijk en luister je goed, is het veelal gebakken lucht.
Echte waardevolle relaties heb je niet zo veel. Ik heb er een paar en koester die. 1 vriendin van de kleuterschool af en 1 "soulmate". . Het is meer dan genoeg. De rest is ships that pass in the night. En op mijn beide vriendinnen ben ik nooit jaloers. Eentje laat nu een prachtig huis bouwen, ik gun het hen van harte.

Vroeger was ik ook jaloers als mensen veel vrienden en kennissen hadden, later is dat overgegaan, en verloor ik ook de schoolvrienden die ik had. Toen ik volwassen werd, had ik nog één vriendin over, maar na haar trouwen spraken we elkaar nauwelijks meer. Dit kwam ook wel door het feit dat zij in de wereld haar vermaak vond en ik dat niet meer kon.....de Heere was mij te sterk geworden.

Nu woon ik hier eenzaam met mijn zoon, ik had in de afgelopen jaren weer drie héle goede vriendinnen gekregen, die ik door omstandigheden ook weer ben verloren, en ja, dan ben ik bést wel eens jaloers op mensen die altijd bij iemand terecht kunnen.

Aan de andere kant, laat mij maar lekker alleen blijven met overzee's contact met die ene vriendin en bovenal mag ik de Heere heel dichtbij ervaren, dat gaat me boven alles.

Ik ben vaak jaloers op mensen die in mijn ogen minder zonden doen en dus in mijn ogen meer leven tot eer van de Heere. Hierbij denk ik aan het feit dat ik een flapuit ben en dus dingen zeg waar ik later (of zelfs al op het moment zelf) spijt van heb. Of aan het feit dat ik heel weinig geduld heb (behalve in mijn werk) en me dus snel irriteer omdat dingen te langzaam of niet goed gebeuren. Als ik dan mensen zie die altijd de liefelijkheid zelf zijn (vooral onder zuster in het verpleeghuis heb je echte schatjes) dan denk ik: jullie hebben veel geduld en overwegen wat je zegt, scheelt een hoop zonde.....even heel menselijk gedacht.....

Ik ben jaloers op mensen met heel veel doorzettingsvermogen!!!!

Ria schreef:Misschien niet iets wat je vaak wordt gevraagd, maar als we eerlijk zijn, hebben we allemaal onze jaloerse kanten.
Mijn jaloerse kant is soms als iemand wordt voorgetrokken...

Ria

Jaloers zijn kan ontstaan doordat je zelf onzeker bent over iets, over het wel of niet kunnen van iets of onzekerheid over jezelf.
Ook kan jaloersheid voortkomen uit een stuk ontevredenheid. Wanneer je bij jezelf merkt dat je jaloers bent, is het goed om na te gaan, waar ontstaat deze jaloersheid door. En is het reëel? Vaak kun je dan jezelf ook dwingen te kijken naar wat je wel goed kunt en wat je wel hebt.
Aardse jaloersheid siert een mens niet, en moet tegen 'gevochten'worden.
Als jij denkt dat iemand wordt voorgetrokken, zou je aan degene die dat doet dat kunnen zeggen dat je het idee hebt dat er iemand wordt voorgetrokken en dat je dat moeilijk vindt.
Succes Ria!