Ds A Huijgen (CGK predikant Genemuiden) hoopt op 20 april te promoveren op dit onderwerp.

http://www.refdag.nl/nieuws/kerknieuws/ ... n_1_546410

Een moeilijk onderwerp maar wel een belangrijk onderwerp: In hoeverre heeft God zich aangepast in Zijn spreken tot de mens zodat die mens Hem kan begrijpen. Eén stukje uit het vraaggesprek met Ds A Huijgen.

Wat bedoelde Calvijn precies met accommodatie?

„Het begrip accommodatie betekent dat God Zich in Zijn openbaring aan het menselijk begripsniveau aanpast. Volgens Calvijn doet Hij dat bijvoorbeeld door mensentaal te gebruiken. Als God in Zijn eigen taal zou spreken, zou niemand Hem verstaan.

God komt de mens ook op andere manieren tegemoet, stelde Calvijn. Door de boom des levens in het paradijs bijvoorbeeld, of door de regenboog, de wolk- en vuurkolom of de sacramenten. God heeft die tekenen niet nodig, maar wij wél, aldus de reformator. Vanwege Zijn heiligheid en verhevenheid, maar ook door de zonde van de mens, moet God Zich wel aanpassen.”

Calvijn zelf was best terughoudend in het benoemen van iets als "accomodatie". Hij gebruikte de accomodatie-leer om aan te geven dat God geen menselijke eigenschappen als een fysieke rechterhand heeft, maar dat zulks beeldspraak was. De accomodatieleer was dus een middel om het anders-zijn van God te onderstrepen.

Wie de accomodatie-leer echter te vaak gebruikt, wordt voor de vraag gesteld: Kunnen wij God eigenlijk wel kennen? Of is God daarvoor te anders, en kunnen wij Hem slechts kennen via menselijke ideeën en voorstellingen?

God is zo groot en zo heilig dat wij zondige en dwaze mensen Hem onmogelijk volledig kunnen kennen.
(De allerheiligsten hebben slechts een klein beginsel enz.)
Maar die hoge God daalt zo laag af - met name in Christus -dat we Hem in dit leven voldoende kunnen leren kennen om zalig te leven en getroost te sterven.
In de hemel zullen we de Heere - als ik het zo menselijk mag uitdrukken - veel en veel beter leren kennen.

In het ND van vandaag een interview met dr. A. Huijgen, waaruit dit citaat:

ND schreef:Je moet hierbij bedenken dat de Bijbel in de tijd voor de Reformatie allegorisch werd uitgelegd. Maar toen Calvijn de Bijbel als humanist letterlijk ging lezen, schrok hij zich wild. Neem bijvoorbeeld Gods gebod dat iemand die in schuldslavernij is gegaan, na zeven jaar weer vrij mag – maar dan wel met achterlating van vrouw en kinderen. Je proeft bij Calvijn de morele verontwaardiging daarover. “Dit riekt naar barbarij”, zegt hij dan.

Calvijn vond hiervoor een oplossing door te zeggen dat God door de geschiedenis heen met zijn kinderen meeloopt. Hij voedt ze op en laat ze steeds een stapje in de goede richting doen. Vandaar dat Hij vroeger dingen gebood die Hij vandaag afkeurt.’

Hieraan gekoppeld de vraag: hoe moeten wij boeken als Exodus en Leviticus lezen, met al die wetten en voorschriften? Steeds staat er: "En de Heere zeide tot Mozes..."
Moeten we ons nu voorstellen dat de Heere precies in de bewoordingen, zoals die zijn opgetekend, al die minutieuze voorschriften aan Mozes gaf door middel van een hoorbare stem? Ik vind dat eerlijk gezegd moeilijk voorstelbaar. Misschien moeten we het ons niet al te letterlijk voorstellen? In het NT wordt ook ergens gezegd dat door "bestellingen der engelen" is gegeven, terwijl je dat in het OT zo niet nadrukkelijk leest. Stefanus, in Hand. 7, spreek over "den Engel, Die tot hem (Mozes) sprak op den berg Sinaï, en met onze vaderen".

Wie spreekt hier het verlossende woord?

Afgewezen schreef:In het ND van vandaag een interview met dr. A. Huijgen, waaruit dit citaat:

ND schreef:Je moet hierbij bedenken dat de Bijbel in de tijd voor de Reformatie allegorisch werd uitgelegd. Maar toen Calvijn de Bijbel als humanist letterlijk ging lezen, schrok hij zich wild. Neem bijvoorbeeld Gods gebod dat iemand die in schuldslavernij is gegaan, na zeven jaar weer vrij mag – maar dan wel met achterlating van vrouw en kinderen. Je proeft bij Calvijn de morele verontwaardiging daarover. “Dit riekt naar barbarij”, zegt hij dan.

Calvijn vond hiervoor een oplossing door te zeggen dat God door de geschiedenis heen met zijn kinderen meeloopt. Hij voedt ze op en laat ze steeds een stapje in de goede richting doen. Vandaar dat Hij vroeger dingen gebood die Hij vandaag afkeurt.’

Hieraan gekoppeld de vraag: hoe moeten wij boeken als Exodus en Leviticus lezen, met al die wetten en voorschriften? Steeds staat er: "En de Heere zeide tot Mozes..."
Moeten we ons nu voorstellen dat de Heere precies in de bewoordingen, zoals die zijn opgetekend, al die minutieuze voorschriften aan Mozes gaf door middel van een hoorbare stem? Ik vind dat eerlijk gezegd moeilijk voorstelbaar. Misschien moeten we het ons niet al te letterlijk voorstellen? In het NT wordt ook ergens gezegd dat door "bestellingen der engelen" is gegeven, terwijl je dat in het OT zo niet nadrukkelijk leest. Stefanus, in Hand. 7, spreek over "den Engel, Die tot hem (Mozes) sprak op den berg Sinaï, en met onze vaderen".

Zou dan alleen de tien geboden door middel van een hoorbare stem zijn gegeven op de berg Sinaï? Bij Abraham kwam de Heere Jezus toch ook in een gedaante van een Engel bekend maken wat het lot van Sodom zou zijn? Abraham sprak toch tot Hem en hij kreeg toch ook antwoorden van Hem? En zo zijn er toch wel meer voorbeelden te noemen.

De discussie over Wie de Engel des Heeren is, heb ik hierheen afgesplitst.
In dit topic verder over accomodatie in de theologie bij Calvijn.

Even omhoog gehaald; wellicht voor iemand interessant om hier verder te discussiëren over dit onderwerp.

En dit is wellicht ook een interessant topic: https://www.refoforum.nl/forum/viewtopi ... 17&t=10267
(die is er van afgesplitst).

Ik lees het bovenstaande interview in ieder geval zo dat prof. Huigen destijds vond dat de stelling van Valcke in een ander draadje (homoseksualiteit) over de eeuwigdurende zedelijke wet niet in lijn is met wat Calvijn daarover leerde.

Dat vermoeden had ik zelf ook al. Dus dat is interessant. Want Valcke is daar ook deskundig in. Ik weet niet met zekerheid wie er gelijk heeft, maar ik denk prof. Huijgen.

DDD schreef:Ik lees het bovenstaande interview in ieder geval zo dat prof. Huigen destijds vond dat de stelling van Valcke in een ander draadje (homoseksualiteit) over de eeuwigdurende zedelijke wet niet in lijn is met wat Calvijn daarover leerde.

Dat vermoeden had ik zelf ook al. Dus dat is interessant. Want Valcke is daar ook deskundig in. Ik weet niet met zekerheid wie er gelijk heeft, maar ik denk prof. Huijgen.

Ben je ooit op catechisatie geweest? Of uit Hellenbroek geleerd wat de zedelijke wet is?

De zedelijke wet is wel eeuwigdurend, maar de interpretatie ervan is dat niet altijd.

Dat zijn de tien geboden en de nog steeds geldende andere bepalingen in het OT.

DDD schreef:Dat zijn de tien geboden en de nog steeds geldende andere bepalingen in het OT.

O.k. Toch mag het wel wat duidelijker verklaard worden; bovendien zijn er geen andere bepalingen die nog steeds gelden, die niet gegrond zijn op de tien geboden. Wanneer dit begrip niet helder is qua betekenis, ga ik een discussie over een eventueel verschil tussen mijn uitspraak en de accomodatie bij Calvijn niet starten. Volgens mij is Calvijn overigens duidelijk genoeg.

Ik wil geen stokpaardjes berijden, maar wat de zedelijke wet is, is natuurlijk ook een kwestie van definitie. Er zijn mensen die menen dat het sabbatsgebod in Christus is vervuld. Dan vervalt die bepaling uit de Tien geboden als ceremonieel en oudtestamentisch.

Er is dus een groot gevaar van cirkelredeneringen als je niet helder definieert. Ik weet overigens dat er mensen zijn die alleen de Tien geboden zien als de zedelijke wet. Hellenbroek schrijft dat ook zo in zijn Vragenboekje. Ik vind dat een te beperkte definitie. Maar dat maakt Hellenbroek nog niet ongereformeerd natuurlijk. Het zou nog best kunnen dat hij het er eigenlijk ook mee eens is geweest.