Er is (helaas) een tendens waarneembaar dat de belijdenisgeschriften in de gereformeerde gezindte steeds meer onder druk komen. In het RD van vandaag een mooie korte opsomming van de functie van de belijdenissen.

drie functies van de gereformeerde belijdenissen:
1.een staf om te gaan.
2.een stok om te slaan.
3.een lied om te zingen.

Vooral punt 1 en 3 zijn voor je persoonlijk profijtelijk.....maar onbekend maakt onbemint.

Dit onderschrijf ik ten volle.
Maar idd, als je op andere christelijke forums hierover leest worden ze diep veracht, en beschouwd als werken van mensen die wij schijnen te verheerlijken.

Jammer, want als je uitlegt waartoe deze geschriften dienen, ontmoet je niets dan vijandschap.
Men meent dat wij de 3 FvE hoger achten dan Gods Woord.
En dat is beslist niet zo, de Schrift heeft het enige gezag, en de FvE zijn daar in die zin dienstbaar aan, dat ze een begrijpelijke uitleg van de Schrift trachten te geven.

huisman schreef:Er is (helaas) een tendens waarneembaar dat de belijdenisgeschriften in de gereformeerde gezindte steeds meer onder druk komen. In het RD van vandaag een mooie korte opsomming van de functie van de belijdenissen.

drie functies van de gereformeerde belijdenissen:
1.een staf om te gaan.
2.een stok om te slaan.
3.een lied om te zingen.

Vooral punt 1 en 3 zijn voor je persoonlijk profijtelijk.....maar onbekend maakt onbemint.

'k Moet zeggen dat ik al heel wat troost heb mogen ontvangen uit de belijdenisgeschriften.....ook uit het doopformulier en formulier van avondmaal

huisman schreef:Er is (helaas) een tendens waarneembaar dat de belijdenisgeschriften in de gereformeerde gezindte steeds meer onder druk komen. In het RD van vandaag een mooie korte opsomming van de functie van de belijdenissen.

drie functies van de gereformeerde belijdenissen:
1.een staf om te gaan.
2.een stok om te slaan.
3.een lied om te zingen.

Vooral punt 1 en 3 zijn voor je persoonlijk profijtelijk.....maar onbekend maakt onbemint.

Ja, ik heb het ook gelezen. Van Ruler zei dat dacht ik.
Maar ik ben het met jou (huisman) eigenlijk niet eens. De oorzaak van die tendens is volgens mij (gedeeltelijk) dat er zo'n grote verdeeldheid is over de interpretatie van die geschriften. Het heten dan wel geschriften van enigheid, maar dat zijn ze niet. Er zijn allerlei punten in de belijdenisgeschriften waar helemaal geen eenheid over bestaat. Doordat de kerken die onenigheid maar laten bestaan ondermijnen ze het hele principe van belijdenisgeschriften. Is de mis een vervloekte afgodendienst? Moet de staat de valse leer uitroeien? En hoe dan? Zijn kinderen in het genadeverbond? Zijn jonggestorven kinderen van gelovigen behouden of niet? Allemaal dingen waar helemaal geen enigheid over bestaat.
En waarom zouden we in deze tijd bij het toegaan tot het avondmaal überhaupt moeten belijden wat we van de mis of wat we van de staat vinden?

Volgens mij moet er maar eens wat duidelijker onderscheid gemaakt worden tussen artikelen die we houden voor de leer van het ongetwijfeld christelijk geloof en tussen verklaringen van geloof waar we gewoon achter staan.
Voor het eerste: Enkel door het geloof in Jezus Christus worden we rechtvaardig.
Voor het tweede: laten we kinderen dopen.
Het eerste is nodig te geloven voordat we aan het avondmaal deel kunnen nemen. Het tweede niet.

En dan heb ik nog een vraag.
Ik las namelijk in het rd van zaterdag een artikel over de Dordtse synode. Daar staat het volgende van Johannes Polyander en Walaeus geciteerd: "God haalt hen [jonggestorven kinderen van gelovigen, F] genadig uit het leven "voordat zij de voorwaarden van Zijn verbond verbroken hebben.""
Eén van die twee moet dat dus geschreven hebben.
Weet iemand waar ze dat geschreven hebben?

Dat staat gewoon in de acta.

DERDE STELLING DER REMONSTRANTEN.

VAN DE JONGE KINDEREN IS NOCH VERKIEZING NOCH VERWERPING.

DERDE RECHTZINNIGE TEGENSTELLING.

Verre verscheiden is de conditie van die jonge kinderen, die geboren worden van ouders, zijnde in het verbond, en van andere jonge kinderen, die geboren worden van ouders, niet zijnde in het verbond; dewijl de Schriftuur deze laatsten verklaart onrein te zijn, en vervreemd van Christus en het verbond der genade.
1 Cor. 7:14. Anders waren uwe kinderen onrein, maar nu zijn ze heilig.
Gal. 2:15. Wij, die van nature Joden zijn, en niet zondaars uit de Heidenen.
Ef. 2:12. Gij, Heidenen! waart zonder Christus, vervreemd van 't burgerschap Israëls, en vreemd van de verbonden der beloften, enz.
Daarentegen, dat tot de anderen de belofte en het eeuwige leven behooren, zulks getuigt de Schriftuur.
Gen. 17:7. Ik maak mijn verbond tusschen Mij en u, en uwen zade na u, opdat het een eeuwig verbond zij, dat ik uw God zij, en uws zaads na u.
Matth. 19:14. Laat de kinderkens, en verbiedt hen niet tot Mij te komen; want het Koningrijk der hemelen behoort denzulken toe.
Hand. 2:39. Ulieden is de belofte gedaan, en uwen kinderen. Uit welke plaatsen wij besluiten, dat de kinderen der geloovigen, stervende in hunne kindsheid, onder de uitverkorenen moeten gerekend worden, dewijl zij genadiglijk van God uit dit leven verlost worden, eer zij de voorwaarden zijns verbonds verbroken hebben. Doch aangaande de kinderen der ongeloovigen, zijnde buiten de Gemeente Gods gesteld, dezelve achten wij, dat men behoore Gods oordeel bevolen te laten. Want diegenen, die buiten zijn, zal God oordeelen, 1 Cor. 5:13.

EN DIT IS ONS OORDEEL OVER HET EERSTE ARTIKEL.

JOHANNES POLYANDER. ANTONIUS THYSIUS. ANTONIUS WALLEUS.

Hetwelk ook toegestemd, en met zijne hand ondergeteekend heeft

SIBRANDUS LUBBERTUS.

Fjodor schreef:Volgens mij moet er maar eens wat duidelijker onderscheid gemaakt worden tussen artikelen die we houden voor de leer van het ongetwijfeld christelijk geloof en tussen verklaringen van geloof waar we gewoon achter staan.
Voor het eerste: Enkel door het geloof in Jezus Christus worden we rechtvaardig.
Voor het tweede: laten we kinderen dopen.
Het eerste is nodig te geloven voordat we aan het avondmaal deel kunnen nemen. Het tweede niet.

Inderdaad. Onze belijdenisgeschriften hebben de vorm van minidogmatiekjes, en hoe uitgebreider zo'n geschrift, hoe meer menselijke meningen (ongeacht of die goed of fout zijn) er in staan, met als gevolg dat je mensen aan méér bindt dan strikt nodig is.
Zo staat of valt onze zaligheid inderdaad niet met het al of niet belijden van de kinderdoop, maar wél met het belijden van de verzoening door voldoening. Die leerstukken moeten niet een even zwaar gewicht krijgen. Dat gebeurt nu wel.

1Tim. 3 zegt dat de Gemeente fundament en pijler van de waarheid is.

Hebben wij dat niet omgedraaid, door de belijdenis als fundament van de kerk te maken?

Fjodor schreef:Maar ik ben het met jou (huisman) eigenlijk niet eens. De oorzaak van die tendens is volgens mij (gedeeltelijk) dat er zo'n grote verdeeldheid is over de interpretatie van die geschriften. Het heten dan wel geschriften van enigheid, maar dat zijn ze niet. Er zijn allerlei punten in de belijdenisgeschriften waar helemaal geen eenheid over bestaat. Doordat de kerken die onenigheid maar laten bestaan ondermijnen ze het hele principe van belijdenisgeschriften. Is de mis een vervloekte afgodendienst? Moet de staat de valse leer uitroeien? En hoe dan? Zijn kinderen in het genadeverbond? Zijn jonggestorven kinderen van gelovigen behouden of niet? Allemaal dingen waar helemaal geen enigheid over bestaat.

Onze belijdenisgeschriften zeggen niet meer dan ze zeggen. Een uitgewerkte verbondsleer zul je er niet in vinden, verdeeldheid over b.v. het genadeverbond is dus niet terug te voeren op de belijdenisgeschriften. (Trouwens in alle belijdenisgeschriften en in het doopformulier zie je dat kinderen van gelovige ouders als kinderen van het genadeverbond worden gezien. zie b.v. de acta die Refo citeert ) Dus het genadeverbond toch breder dan alleen de uitverkorenen ?

huisman schreef:

Fjodor schreef:Maar ik ben het met jou (huisman) eigenlijk niet eens. De oorzaak van die tendens is volgens mij (gedeeltelijk) dat er zo'n grote verdeeldheid is over de interpretatie van die geschriften. Het heten dan wel geschriften van enigheid, maar dat zijn ze niet. Er zijn allerlei punten in de belijdenisgeschriften waar helemaal geen eenheid over bestaat. Doordat de kerken die onenigheid maar laten bestaan ondermijnen ze het hele principe van belijdenisgeschriften. Is de mis een vervloekte afgodendienst? Moet de staat de valse leer uitroeien? En hoe dan? Zijn kinderen in het genadeverbond? Zijn jonggestorven kinderen van gelovigen behouden of niet? Allemaal dingen waar helemaal geen enigheid over bestaat.

Onze belijdenisgeschriften zeggen niet meer dan ze zeggen. Een uitgewerkte verbondsleer zul je er niet in vinden, verdeeldheid over b.v. het genadeverbond is dus niet terug te voeren op de belijdenisgeschriften. (Trouwens in alle belijdenisgeschriften en in het doopformulier zie je dat kinderen van gelovige ouders als kinderen van het genadeverbond worden gezien. zie b.v. de acta die Refo citeert ) Dus het genadeverbond toch breder dan alleen de uitverkorenen ?

Tja huisman, hier bewijs je met je laatste zinnen het ongelijk van je eerste zinnen. Er is dus toch onenigheid. Want echt niet iedereen interpreteert het zoals jij het hier doet.
Maar ben je het niet met me eens dat er duidelijker onderscheid gemaakt moet worden tussen dat wat elke christen noodzakelijk moet belijden en dat wat wel de leer van de kerk is, maar niet persé noodzakelijk tot zaligheid?

Ik was trouwens benieuwd naar de herkomst van die zinsnede omdat er gesproken wordt over het breken van de voorwaarden van het verbond. Jij en alle christelijk gereformeerden hebben het altijd over het breken van de eis van het verbond. Dat is toch iets anders...

@refo: dank voor de hulp.

Ik weet niet meer wie dogmatiek met een lantaarnpaal vergeleek. Het geeft licht op de weg, maar alleen een dronkenman houdt zich er aan vast. Voor mij zijn de belijdenisgeschriften ook zo. Ze zijn geweldig als samenvatting en verwoording van dingen die goed zijn om onder woorden gebracht te worden. Maar ik denk niet dat we deze geschriften als ultieme leidraad moeten zien of over de precieze betekenissen van woorden moeten gaan denken. Dan worden ze zelf het onderwerp en verdwijnt dat wat ze verlichten naar de achtergrond.

parsifal schreef:Ik weet niet meer wie dogmatiek met een lantaarnpaal vergeleek. Het geeft licht op de weg, maar alleen een dronkenman houdt zich er aan vast. Voor mij zijn de belijdenisgeschriften ook zo. Ze zijn geweldig als samenvatting en verwoording van dingen die goed zijn om onder woorden gebracht te worden. Maar ik denk niet dat we deze geschriften als ultieme leidraad moeten zien of over de precieze betekenissen van woorden moeten gaan denken. Dan worden ze zelf het onderwerp en verdwijnt dat wat ze verlichten naar de achtergrond.

Daarom heb ik al diverse malen gesteld dat de belijdenisgeschriften niet leidend zijn, maar onderworpen zijn aan het enig gezaghebbend Woord van God: de Bijbel.
De belijdenisgeschriften zijn alleen maar bedoeld om een uitlegging pogen te doen zijn van die Schrift.
Ze zijn dan ook niet feilloos, maar wel toelichtend.
En ook, dat wil ik wel zeggen, rijk van inhoud, juist omdat ze trachten Gods Woord uit te leggen.

jvdg schreef:

parsifal schreef:Ik weet niet meer wie dogmatiek met een lantaarnpaal vergeleek. Het geeft licht op de weg, maar alleen een dronkenman houdt zich er aan vast. Voor mij zijn de belijdenisgeschriften ook zo. Ze zijn geweldig als samenvatting en verwoording van dingen die goed zijn om onder woorden gebracht te worden. Maar ik denk niet dat we deze geschriften als ultieme leidraad moeten zien of over de precieze betekenissen van woorden moeten gaan denken. Dan worden ze zelf het onderwerp en verdwijnt dat wat ze verlichten naar de achtergrond.

Daarom heb ik al diverse malen gesteld dat de belijdenisgeschriften niet leidend zijn, maar onderworpen zijn aan het enig gezaghebbend Woord van God: de Bijbel.
De belijdenisgeschriften zijn alleen maar bedoeld om een uitlegging pogen te doen zijn van die Schrift.
Ze zijn dan ook niet feilloos, maar wel toelichtend.
En ook, dat wil ik wel zeggen, rijk van inhoud, juist omdat ze trachten Gods Woord uit te leggen.

Dat zeggen wij zo makkelijk "ze zijn niet feilloos" Wil iemand mij dan eens laten zien waar de belijdenisgeschriften feilen ,dus niet naar Gods Woord spreken ?

Fjodor schreef:

huisman schreef:

Fjodor schreef:Maar ik ben het met jou (huisman) eigenlijk niet eens. De oorzaak van die tendens is volgens mij (gedeeltelijk) dat er zo'n grote verdeeldheid is over de interpretatie van die geschriften. Het heten dan wel geschriften van enigheid, maar dat zijn ze niet. Er zijn allerlei punten in de belijdenisgeschriften waar helemaal geen eenheid over bestaat. Doordat de kerken die onenigheid maar laten bestaan ondermijnen ze het hele principe van belijdenisgeschriften. Is de mis een vervloekte afgodendienst? Moet de staat de valse leer uitroeien? En hoe dan? Zijn kinderen in het genadeverbond? Zijn jonggestorven kinderen van gelovigen behouden of niet? Allemaal dingen waar helemaal geen enigheid over bestaat.

Onze belijdenisgeschriften zeggen niet meer dan ze zeggen. Een uitgewerkte verbondsleer zul je er niet in vinden, verdeeldheid over b.v. het genadeverbond is dus niet terug te voeren op de belijdenisgeschriften. (Trouwens in alle belijdenisgeschriften en in het doopformulier zie je dat kinderen van gelovige ouders als kinderen van het genadeverbond worden gezien. zie b.v. de acta die Refo citeert ) Dus het genadeverbond toch breder dan alleen de uitverkorenen ?

Tja huisman, hier bewijs je met je laatste zinnen het ongelijk van je eerste zinnen. Er is dus toch onenigheid. Want echt niet iedereen interpreteert het zoals jij het hier doet.
Maar ben je het niet met me eens dat er duidelijker onderscheid gemaakt moet worden tussen dat wat elke christen noodzakelijk moet belijden en dat wat wel de leer van de kerk is, maar niet persé noodzakelijk tot zaligheid?

Ik was trouwens benieuwd naar de herkomst van die zinsnede omdat er gesproken wordt over het breken van de voorwaarden van het verbond. Jij en alle christelijk gereformeerden hebben het altijd over het breken van de eis van het verbond. Dat is toch iets anders...

@refo: dank voor de hulp.

Lees de belijdenisgeschriften over de doop en je kunt niet anders concluderen dan wat ik zeg. Voorwaarden en eis zijn bekering(wedergeboorte) en geloof, zonder die geen zaligheid en een verloren gaan als die ingeënte maar onvruchtbare ranken van de Ware Wijnstok (Joh 15)

parsifal schreef:Ik weet niet meer wie dogmatiek met een lantaarnpaal vergeleek. Het geeft licht op de weg, maar alleen een dronkenman houdt zich er aan vast. Voor mij zijn de belijdenisgeschriften ook zo. Ze zijn geweldig als samenvatting en verwoording van dingen die goed zijn om onder woorden gebracht te worden. Maar ik denk niet dat we deze geschriften als ultieme leidraad moeten zien of over de precieze betekenissen van woorden moeten gaan denken. Dan worden ze zelf het onderwerp en verdwijnt dat wat ze verlichten naar de achtergrond.

(ik neem voorlopig aan dat bovenstaande opmerking geld voor de 3FvE? Of worden hierin ook nu de belijdenissen van Nicea en Athenasius mee bedoeld?)

Men zou de 3FvE eerder kunnen vergelijken met de gordel of airbag in de auto, de noodrem op een trein of andere essentiele veiligheidsdingen die gaan bellen / toeteren / remmen als men dreigt van de juiste weg af te gaan.
Wat jvdg ook al aangaf, sites die zo scherp afgeven op deze formulieren, kunnen de naam van gereformeerd eigenlijk niet meer dragen.