Gijs83 schreef:
dat hoeven echt niet altijd avondmaalgangers te zijn. Alhoewel men in de ene gemeente sneller aangaat als in de andere. Er blijven ook best wel eens personen zitten die er wel aan zouden mogen.

Hendrikus schreef:Die gehoorzamen dan dus niet aan het Goddelijk bevel!
Doe dat tot Mijn gedachtenis, staat er.

Dit vroeg om een nieuw topic: Wanneer is avondmaalsgang Goddelijk bevel? Als je jezelf het niet kunt toe-eigenen dat kun je toch niet aangaan?

Gijs83 schreef:Gijs83 schreef:
dat hoeven echt niet altijd avondmaalgangers te zijn. Alhoewel men in de ene gemeente sneller aangaat als in de andere. Er blijven ook best wel eens personen zitten die er wel aan zouden mogen.

Hendrikus schreef:Die gehoorzamen dan dus niet aan het Goddelijk bevel!
Doe dat tot Mijn gedachtenis, staat er.

Dit vroeg om een nieuw topic: Wanneer is avondmaalsgang Goddelijk bevel? Als je jezelf het niet kunt toe-eigenen dat kun je toch niet aangaan?

Het is Gods bevel om je te bekeren.
Het is Zijn bevel om jezelf te onderzoeken en alzo te eten...
Het is Zijn bevel om Zijn dood te gedenken, totdat Hij komt...

Je kunt niet achteraan beginnen, niemand mag onbekeerd zijn, niemand mag dus afblijven...

In Zijn bloed is een fontein geopend tegen alle zonde en onreinheid.
Wie onbekeerd is wordt geroepen zijn zonden te belijden, te geloven, zich tot Christus te wenden.
daar moet je beginnen -denk ik.

Doe dit tot Mijn gedachtenis. Dat is het Goddelijk bevel.

Iemand die de Heere niet kent, heeft niets aan het Heilig Avondmaal te zoeken. Iedereen die iets van Christus heeft gezien is welkom aan Zijn tafel om te gast te zijn bij de Koning van de Kerk.
Dan is niet de mate van mijn geloof, of mijn bevinding, of mijn gevoel, of mijn zekerheid, of wat er ook te berde gevoerd wordt een reden om af te blijven of om aan te gaan.

Het Woord van Christus is eenvoudig en duidelijk: doe dat totdat ik terugkom!

Eens met MM. Nu moet een Avondmaalganger maar al te vaak méér uitleggen dan iemand die maar in z'n bank blijft zitten.

Gijs had het zelf over mensen die blijven zitten terwijl ze wel aan zouden mogen gaan (d.w.z. een Goddelijk recht hebben). Als die mensen niet aangaan, handelen ze naar mijn mening inderdaad niet volgens Gods bevel. Ik denk dat ze op dat moment hun Heere verloochenen.

Gijs heeft daarna de vraag zelf uitgebreid en gevraagd of iedereen, ook degenen die zich niets kunnen toe-eigenen, dan maar aan zouden moeten gaan? Omdat Hendrikus schreef dat het tot Zijn gedachtenis gehouden wordt.
Daarover zegt het Avondmaalsformulier wel duidelijke zaken, denk ik. Wie zich mishaagt vanwege zijn zonden, maar anderzijds vertrouwt dat zijn zonden hem om Christus' wil vergeven zijn. Die moeten op Gods bevel aangaan. Anderen niet.

eilander schreef:Eens met MM. Nu moet een Avondmaalganger maar al te vaak méér uitleggen dan iemand die maar in z'n bank blijft zitten.

Gijs had het zelf over mensen die blijven zitten terwijl ze wel aan zouden mogen gaan (d.w.z. een Goddelijk recht hebben). Als die mensen niet aangaan, handelen ze naar mijn mening inderdaad niet volgens Gods bevel. Ik denk dat ze op dat moment hun Heere verloochenen.

Gijs heeft daarna de vraag zelf uitgebreid en gevraagd of iedereen, ook degenen die zich niets kunnen toe-eigenen, dan maar aan zouden moeten gaan? Omdat Hendrikus schreef dat het tot Zijn gedachtenis gehouden wordt.
Daarover zegt het Avondmaalsformulier wel duidelijke zaken, denk ik. Wie zich mishaagt vanwege zijn zonden, maar anderzijds vertrouwt dat zijn zonden hem om Christus' wil vergeven zijn. Die moeten op Gods bevel aangaan. Anderen niet.

Aan mensen hoef je niets uit te leggen. Het gaat erom wat er tussen God en je ziel plaatsvindt, voor, tijdens of na het H.A. En als het allemaal echt is, is dat te merken, zonder veelheid van woorden !

Jean le Fontain schreef: Dan is niet de mate van mijn geloof, of mijn bevinding, of mijn gevoel, of mijn zekerheid, of wat er ook te berde gevoerd wordt een reden om af te blijven of om aan te gaan.

Geloof (en dus zekerheid) zijn anders wel voorwaarden.

Even een vraag tussendoor
@memento en Jean , wat bedoelen jullie nou precies met iéts van Christus te kennen?

Gian schreef:

Jean le Fontain schreef: Dan is niet de mate van mijn geloof, of mijn bevinding, of mijn gevoel, of mijn zekerheid, of wat er ook te berde gevoerd wordt een reden om af te blijven of om aan te gaan.

Geloof (en dus zekerheid) zijn anders wel voorwaarden.

Dat ontken ik ook niet, lees mn posting maar na.

Mariavt schreef:Even een vraag tussendoor
@memento en Jean , wat bedoelen jullie nou precies met iéts van Christus te kennen?

Zoals het zo mooi in het formulier staat:
Dat ik de gewisse belofte van God geloof dat mij mijn zonden om Christus wil vergeven zijn

Jean le Fontain schreef:

Mariavt schreef:Even een vraag tussendoor
@memento en Jean , wat bedoelen jullie nou precies met iéts van Christus te kennen?

Zoals het zo mooi in het formulier staat:
Dat ik de gewisse belofte van God geloof dat mij mijn zonden om Christus wil vergeven zijn

Oké dankjewel, dan heb er ik toch verkeerd over gedacht, sorry daarvoor.

Mara schreef:

eilander schreef:Eens met MM. Nu moet een Avondmaalganger maar al te vaak méér uitleggen dan iemand die maar in z'n bank blijft zitten.

Gijs had het zelf over mensen die blijven zitten terwijl ze wel aan zouden mogen gaan (d.w.z. een Goddelijk recht hebben). Als die mensen niet aangaan, handelen ze naar mijn mening inderdaad niet volgens Gods bevel. Ik denk dat ze op dat moment hun Heere verloochenen.

Gijs heeft daarna de vraag zelf uitgebreid en gevraagd of iedereen, ook degenen die zich niets kunnen toe-eigenen, dan maar aan zouden moeten gaan? Omdat Hendrikus schreef dat het tot Zijn gedachtenis gehouden wordt.
Daarover zegt het Avondmaalsformulier wel duidelijke zaken, denk ik. Wie zich mishaagt vanwege zijn zonden, maar anderzijds vertrouwt dat zijn zonden hem om Christus' wil vergeven zijn. Die moeten op Gods bevel aangaan. Anderen niet.

Aan mensen hoef je niets uit te leggen. Het gaat erom wat er tussen God en je ziel plaatsvindt, voor, tijdens of na het H.A. En als het allemaal echt is, is dat te merken, zonder veelheid van woorden !

Altijd bereid zijnde getuigenis te geven van de hoop die in u is....

Kleine overweging bij deze discussie:

Let op de formulering in het doopformulier: Hij (de Geest) eigent ons toe wat wij in Christus hebben: de afwassing van de zonden en de dagelijkse vernieuwing van ons leven.

Toe-eigening is niet iets dat zich tussen je oren afspeelt, of afhangt van de mate van geloofsbeleving. Je eigent jezelf niets toe.

Al kan het best zo zijn, dat het tussen-je-oren niet altijd even sterk aanwezig is. Maar daar is het Avondmaal voor: ter versterking van het geloof.

Dus.. juist als je je eigenlijk nauwelijks kan voorstellen dat het (ook) voor jou is, moet je aangaan. Als het vanzelfsprekend is dat je aangaat, kan je beter blijven zitten..

Marco schreef:Kleine overweging bij deze discussie:

Let op de formulering in het doopformulier: Hij (de Geest) eigent ons toe wat wij in Christus hebben: de afwassing van de zonden en de dagelijkse vernieuwing van ons leven.
Toe-eigening is niet iets dat zich tussen je oren afspeelt, of afhangt van de mate van geloofsbeleving. Je eigent jezelf niets toe.
Al kan het best zo zijn, dat het tussen-je-oren niet altijd even sterk aanwezig is. Maar daar is het Avondmaal voor: ter versterking van het geloof.
Dus.. juist als je je eigenlijk nauwelijks kan voorstellen dat het (ook) voor jou is, moet je aangaan. Als het vanzelfsprekend is dat je aangaat, kan je beter blijven zitten..

Onlangs werd dit getypeerd als een "conclusie" geloof.
Zowel in dit topic als in andere topics zie ik telkenmale deze redeneertrant.

Willem schreef:

Marco schreef:Kleine overweging bij deze discussie:

Let op de formulering in het doopformulier: Hij (de Geest) eigent ons toe wat wij in Christus hebben: de afwassing van de zonden en de dagelijkse vernieuwing van ons leven.
Toe-eigening is niet iets dat zich tussen je oren afspeelt, of afhangt van de mate van geloofsbeleving. Je eigent jezelf niets toe.
Al kan het best zo zijn, dat het tussen-je-oren niet altijd even sterk aanwezig is. Maar daar is het Avondmaal voor: ter versterking van het geloof.
Dus.. juist als je je eigenlijk nauwelijks kan voorstellen dat het (ook) voor jou is, moet je aangaan. Als het vanzelfsprekend is dat je aangaat, kan je beter blijven zitten..

Onlangs werd dit getypeerd als een "conclusie" geloof.

Een "conclusie geloof" is net zo gevaarlijk, en komt in dezelfde eeuwige ondergang terecht, als een "conclusie ongeloof".

Aanmoeten en niet kunnen/mogen, behoort een spanning te zijn, die niet op te lossen valt, anders dan door bekering en geloof (maar daar heb je weer dezelfde onmogelijkheid, dezelfde spanning). Waar die spanning niet is, is men in wezen niet beter af dan een conclusie-geloof of een blij Jezus-aanneem-geloof.

memento schreef:

Willem schreef:

Marco schreef:Kleine overweging bij deze discussie:

Let op de formulering in het doopformulier: Hij (de Geest) eigent ons toe wat wij in Christus hebben: de afwassing van de zonden en de dagelijkse vernieuwing van ons leven.
Toe-eigening is niet iets dat zich tussen je oren afspeelt, of afhangt van de mate van geloofsbeleving. Je eigent jezelf niets toe.
Al kan het best zo zijn, dat het tussen-je-oren niet altijd even sterk aanwezig is. Maar daar is het Avondmaal voor: ter versterking van het geloof.
Dus.. juist als je je eigenlijk nauwelijks kan voorstellen dat het (ook) voor jou is, moet je aangaan. Als het vanzelfsprekend is dat je aangaat, kan je beter blijven zitten..

Onlangs werd dit getypeerd als een "conclusie" geloof.

Een "conclusie geloof" is net zo gevaarlijk, en komt in dezelfde eeuwige ondergang terecht, als een "conclusie ongeloof".

Maar daar had Willem het toch niet over?