Omdat ik al wat vaker Lutherse diensten in Duitsland heb bijgewoond, wil ik jullie een ervaring ten aanzien van het begin van de kerkdienst niet onthouden.

Het gaat over de rol van het orgel.

In een evangelisch-lutherische kerkdienst wordt het orgel tijdens het binnenkomen van kerkgangers niet bespeeld.

Pas na het binnenkomen van de predikant begint het orgel te spelen en bijna altijd is dat begrijpelijk een koraal van Bach.
Daarna neemt de predikant pas het woord en begint de dienst met de lutherse liturgie.

Het mooie hiervan vind ik dat het orgel op deze manier werkelijk als een sprekend instrument wordt gebruikt. Men luistert aandachtig, omdat het een bekend stuk is wat wordt gespeeld en vaak ook verband houdt met het thema van de zondag.

Hiertegenover stel ik dan het kabbelende en weinig uitgesproken gebruik van het orgel bij de aanvang van onze eigen kerkdiensten. Een muzikaal behang, dat er lijkt te duiden dat het orgel bij ons eerder bedoeld is om (naast begeleiding van de gemeentezang) alle gaten op te vullen. Denk aan het weinig structurele omspelen van de collecte. Ook is het mij meermalen gebleken, dat bij een onverwachte situatie ( de dominee is laat, de collecte duurt langer o.i.d.) aan de organist gevraagd wordt om nog wat te spelen (wat dan, lijkt niet uit te maken, als het maar wat is). Datzelfde zie je soms ook rond doop, avondmaal of andere bijzondere diensten, dat men stiltes wil vermijden door dan maar wat te spelen.

Wordt het orgel zo niet tot een weinig sprekend instrument, dat bijna ritueel gebruikt wordt om stiltes te voorkomen?

Kortom: mijn pleidooi zou zijn: zet het orgel meer inhoudelijk in. Moet er even gewacht worden, wacht dan ook even. Stiltes zijn juist in een kerkdienst waardevol.

Maar moet men zich concentreren, speel dan een stuk muziek, dat niet ter plekke geimproviseerd wordt, maar dat zorgvuldig is voorbereid en een deel vormt van de hele kerkdienst.

Gravo

Oorspronkelijk gepost door gravo
Wordt het orgel zo niet tot een weinig sprekend instrument, dat bijna ritueel gebruikt wordt om stiltes te voorkomen?

Ohh.... ik irriteer me hier ook aan... organisten die precies tot op de seconde nauwkeurig de tijd proberen vol te spelen....
Ze weten vaak niet wat het is om stiltes te laten vallen..ik bedoel: het kan liturgisch heel goed zijn om juist NIET te spelen, en dan spelen ze maar door... en ze gaan maar door.... en nog langer... VRESELIJK.... liturgische lapzwanserij....

Kortom: mijn pleidooi zou zijn: zet het orgel meer inhoudelijk in. Moet er even gewacht worden, wacht dan ook even. Stiltes zijn juist in een kerkdienst waardevol.

HIEP HIEP HOERA... !!!!!!! H

HIER BEN IK HET VAN HARTE MEE EENS !!!!!!!!!!!



[Aangepast op 14/8/04 door de Paus]

Herkenbaar...ik erger me ook aan te lange voorspelen bijv.

Heel herkenbaar......
Bij ons spelen ze van te voren ook, maar dat zijn dat gewoon de hymns, dus koralen om het maar zo te zeggen. Vaak bekende stukken, zelf merk ik dan dat je erg bepaald wordt bij de woorden, omdat je weet wat er komt.
Er vallen dan vaak ook stiltes, omdat de volgende bladzijde opgezocht moet worden....

Met het zingen speelt men de eerste, of de eerste twee regels, zodat je weet welke wijs het is, en dan zet de gemeente in...
Ik erger me meestal suf aan die orgelconcerten...het gaat toch om God's eer, en niet die van de organist die minutenlang probeert te bewijzen dat het een goede keus is geweest om hem/haar organist te maken.......

En als er lange gaten opgevuld moeten worden zingen we meestal met z'n allen mee.....

Oorspronkelijk gepost door england
. . . het gaat toch om God's eer, en niet die van de organist die minutenlang probeert te bewijzen dat het een goede keus is geweest om hem/haar organist te maken.......

hier raak je in 9 van de10 gevallen de kern van zaak . . .