Artikel 16 Nederlandse Geloofsbelijdenis (uitverkiezing)

[ptl]

Wie leert dat God dit besloten heeft? Men leze de dogmatiek van G.H. Kersten. Maar dat heb ik ook gezegd. De mens kreeg het proefgebod en was dus in staat om staande te blijven. Zo heeft God de mens geschapen in ware kennis Gods, gerechtigheid en heiligheid. Maar de mens is wel valbaar geschapen, toch?

Voor zover ik Kersten ken, was hij een streng Calvinist. Maar wat Kersten waarschijnlijk zegt (of bedoelt) is dat God de val heeft toegelaten (toelaten is tenslotte ook een vorm van besluiten), kortom, dat het niet buiten God om is gebeurt.

Echter, de mens was goed geschapen, naar Gods evenbeeld. God had in de mens niets geschapen, waardoor die mens zou vallen. Maar de mens had wel een vrije wil, waardoor hij zelf kon kiezen het kwade te gehoorzamen, echter dat kwade zat niet in de mens (de mens zou nooit zonder verleidt te zijn van de verkeerde boom hebben gegeten).

God is zó almachtig dat Hij mensen heeft geschapen met een vrije wil, wetende dat Hij de mens die Hij heeft uitverkoren zó krachtig kan en zal sterken dat die mens het goede kiest?

Dat was voor de val. Voor de val was de mens niet geneigd om kwaad te doen, na de val wel.

De mens heeft nog steeds een vrije wil, in de zin dat hij zelf kan kiezen wat hij doet. Echter, die vrijheid van de wil word beperkt door het kwade wat in een mens huist (wie is er die nooit zondigt, tegen beter weten in?), de mens is geneigd tot alle kwaad...

[roseline]

God is zó almachtig dat Hij mensen heeft geschapen met een vrije wil, wetende dat Hij de mens die Hij heeft uitverkoren zó krachtig kan en zal sterken dat die mens het goede kiest?

Dat was voor de val. Voor de val was de mens niet geneigd om kwaad te doen, na de val wel.

Dus is God niet almachtig?

De zonde is sterker dan God?

Het menselijke vlees, met zijn neiging tot zondigen, is sterker dan God?

De satan is sterker dan God?

Het is niet mogelijk dat God de mens zóveel kracht geeft dat hij - ondanks zijn vleselijke begeerten - het goede kan doen?

Ik blijf hoe dan ook een werktuig in handen van satan? Een ieder die de zonde doet, is een slaaf der zonde...

De mens heeft nog steeds een vrije wil, in de zin dat hij zelf kan kiezen wat hij doet.

De mens heeft een eigen wil. Inderdaad, waartoe dienen anders verzoekingen?

Echter, die vrijheid van de wil word beperkt door het kwade wat in een mens huist (wie is er die nooit zondigt, tegen beter weten in?), de mens is geneigd tot alle kwaad...

Dus God is níet bij machte de mens zó te sterken dat hij zijn vlees gekruisigd houdt (zoals in Gal. 5:24 staat), de dood van Christus te allen tijde in zich omdraagt (het sterven van het vlees) - (zoals staat in 2 Kor. 4:10-11), niet aan het begeren van het vlees te voldoen, maar door de Geest te wandelen (zoals staat in Gal. 5:16-26), in verzoeking te volharden, zodat de begeerte níet bevrucht wordt (Jac. 1:12-15), te overwinnen door Jezus Christus (1 Kor. 15:56-57)?

Is God wel almachtig?

Is het wel mogelijk om bovenstaande teksten in praktijk te brengen?

Of wordt zijn macht in je leven ingeperkt door het vlees, de zonde en de duivel?

Ik geloof in Gods almacht - òndanks mijn menselijke vlees met zijn lusten en begeerten. Dat hoort namelijk aan het kruis.

En dàn - als dat vlees, de oude mens, medegekruisigd is met Christus - kan Christus' leven in mijn lichaam openbaar worden.

Had Jezus een eigen wil?

Wat gebeurde er met die wil?

Wat betekent het om deel te krijgen aan de goddelijke natuur, ontkomen aan het verderf dat door de begeerte in de wereld heerst? 2 Petr. 1:3-4.

Wat betekent het om je te reinigen zoals Hij rein is? 1 Joh. 3:1-10.

Wat betekent het om Christus' leven in jou stervelijk vlees geopenbaard te hebben? 2 Kor. 4:10-11.

Wat betekent het om meer dan overwinnaars te zijn? Rom. 8.

Wat betekent het om vrijgemaakt van de zonde in dienst van God te komen? Rom. 6.

Wat betekent het om tot vrucht je heiliging te hebben? Rom. 6.

Wat betekent het om vrijgemaakt te zijn van de wet der zonde en des doods? Rom. 8.

Wat betekent het om de werkingen des lichaams te doden? Rom. 8.

Wat betekent het om in de Geest te zijn, niet in het vlees, géén schuldenaar meer te zijn van het vlees? Rom. 8.

Etc. De bijbel staat er vol van.

Want wanneer ik iets doe dat ik níet wens, dan bewerk ík het niet meer (ik ben immers in de Geest, uit God geboren), maar de zonde, die in mij, dat wil zeggen, in mijn vlees woont (Rom. 7). Die zonde neemt mij krijgsgevangen, maar tegen mijn wil in, tegen mijn gezindheid in - ik doe het niet opzettelijk. Immers, mijn verstand verlustigt zich in de wet Gods! Daarom ben ik - ik die niet meer in het vlees ben, maar in de Geest - géén schuldenaar meer van het vlees! Ik hoef niet meer naar het vlees te leven!Rom. 8:12-13.

Gode zij dank, er is verlossing door Christus Jezus! Rom. 7:25.

Mijn God is een almachtige Vader!

'Zo kennen wij dan van nu af aan niemand naar het vlees. Indien wij al Christus naar het vlees gekend hebben, thans niet meer.' 2 Kor. 5:16.

Waarom niet? Omdat - als het goed is - wij ons vlees gekruisigd houden, en dat vlees dus iets is wat van voorbijgaande aard is. Het zal hoe dan ook sterven, het is reeds afgelegd en zijn begeerten worden niet bevrucht. Ik hoef dus echt niet te weten hoe vaak iemand valt (het kwade doet, wat diegene niet wenst) - zolang iemand de gezindheid van de Geest heeft, is diegene géén schuldenaar van het vlees!

Want:
'Zo is dan wie in Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbijgegaan, zie het nieuwe is gekomen!' vs. 17.

Ja, ik geloof dat God bestaat en dat Hij een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken. Heb. 11:6.

Ik geloof dat God mij datgene geeft waar ik om bid.

Ik geloof dat God mij de kracht zal geven om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels. Ef. 6:10-11.

Ik geloof dat ik in Gods kracht stand kan houden in de verzoeking en dat de begeerten in mijn vlees niet bevrucht hoeven te worden. Jac. 1:12-15.

Ik geloof dat ik ben uitverkoren en dat heel Ef. 1 op mij slaat.

Omdat ik zo goed ben? Nee, integendeel, júist omdat ik zo'n verdorven vlees heb, heb ik deze kracht van God zo verschrikkelijk hard nodig!

Groeten, Rose.

P.S. overigens, als de mens geen keuze had om te kiezen tussen goed en kwaad, als de mens van nature een marionet zou zijn in Gods handen, dan zou dat gelijk betekenen dat de mens dus altijd Gods wil doet. Laten we zo'n werktuig in Gods handen worden, iemand die zijn eigen wil volledig opgeeft, om Gods wil ten uitvoer te gaan brengen! (Wat deed Jezus? Matt. 26:36-46) Niet van nature - onze menselijke natuur, ons vlees, gaat aan het kruis - maar door de goddelijke natuur waaraan wij deel kunnen krijgen!

Vroeg of laat zal God de macht in ons leven krijgen! Wij kunnen nu - vrijwillig - ingaan tot het lijden van Christus, tot de enge poort, de smalle weg, we kunnen ook het oordeel Gods afwachten. Díe keuze heb je... En op grond van díe keuze ben je al dan niet uitverkoren! Op grond van díe keuze bevestig je je roeping en verkiezing!

2 Petr. 1
10 Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen.
11 Want alzo zal u rijkelijk toegevoegd worden de ingang in het eeuwig Koninkrijk van onzen Heere en Zaligmaker, Jezus Christus.

[Britt1983]

God is zeker wel almachtig. Het is voor ons alleen makkelijker om naar het vlees te leven dan naar Gods woord, omdat Gods wil niet altijd het jouwe is. Elke dag weer zijn er heel veel momenten waarin je moet kiezen, wil God dit wel of niet? En dat is een keuze die je maakt of je leeft naar het vlees of naar Gods Woord.

God geeft ons kracht om goede dingen te doen, je moet er alleen wel voor open staan. En het wil niet zeggen dat je dan ook niet meer zondigt. Zo staat er in Joh. 8:7 Wie van u zonder zonde is,werpe de eerste steen naar haar.

De mens heeft een eigen wil. Inderdaad, waartoe dienen anders verzoekingen?

Als ik het 'Onze Vader' bid, bid ik ' En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van het kwaad.

Ja er zijn verzoekingen, die je niet moet doen, omdat God dat niet wil.

Maar heb jij ooit een roeping gehad die jij liever niet wou? Dan verzet jij je er toch eerst toch ook tegen, omdat je dat niet wil doen?

Echter, die vrijheid van de wil word beperkt door het kwade wat in een mens huist (wie is er die nooit zondigt, tegen beter weten in?), de mens is geneigd tot alle kwaad...

Hier bedoelt ptl denk ik mee (zeg het me maar als het niet zo is..) dat er in elk mens nog kwaad huist, het is alleen aan jou wat jij er nog mee doet. Kijk eens wat er vorige week nog in Venlo is gebeurt. Een jongen spreekt mensen aan op hun gedrag, in plaats van dat die jongens dan zeggen, Gut je hebt gelijk. Wordt die jongen DOODgeschopt!

God blijft machtig altijd. De mens wil er alleen niet zoveel meer van weten. Die leven liever naar het vlees. Bij ons in de kerk is er leegloop. Als je kijkt naar hoeveel mensen er christen zijn wordt dat ook steeds minder.
Maar de strijd tussen God en satan is nog steeds niet gestreden, ookal mogen wij al weten wie er aan het eind toch sterker blijkt.. Het zal voor die mensen ook niet altijd makkelijk zijn om te moeten kiezen voor God of niet. Een leven met Christus betekent ook offers brengen, laten zien dat je een christen bent. Kies je daar niet voor kun je lekker doen waar je zelf zin in hebt.. en wat zou er dan makkelijker zijn?

Ik geloof dat God mij datgene geeft waar ik om bid.

Ik niet, als God mij niet wil geven waar ik om bid zal ik het nooit krijgen. Dan past het niet in het leven dat ik zal leiden in Zijn naam.

Niet iedereen is voorbestemd te leven naar Zijn woord.
Er staat in Rom 8:28-30 "Wij weten dat God alles tot een goed einde brengt voor wie hem liefhebben, voor hen die hij besloten had te roepen. Want wie het zijn, weet God van tevoren, en hij heeft ze voorbestemd om het evenbeeld van zijn Zoon te zijn, zodat die de eerste zou zijn van een groot aantal broers. En wie hij heeft voorbestemd, heeft hij ook geroepen, en wie hij geroepen heeft, heeft hij ook gerechtvaardigd, en wie hij heeft gerechtvaardigd, heeft hij ook laten delen in zijn glorie."

1 Tim 4:12-13 Wees een voorbeeld voor de gelovigen door je woorden en je gedrag, door je liefde, je geloof en je onschuld.

Groetjes,
Britt

[roseline]

Hallo Britt,

God is zeker wel almachtig. Het is voor ons alleen makkelijker om naar het vlees te leven dan naar Gods woord, omdat Gods wil niet altijd het jouwe is.

Daar sla je de spijker op de kop. Gods wil is niet altijd mijn wil.
Integendeel – de wil van het vlees, mijn menselijke wil gaat altijd rechtstreeks tegen Gods wil in. Echter de wil van mijn geest, mijn gezindheid, wil het goede.

Zoals Paulus schrijft: ‘Dit bedoel ik; wantdelt door de Geest en voldoet niet aan het begeren van het vlees. Want het begeren van het vlees gaat in tegen de Geest en dat van de Geest tegen het vlees – want deze staan tegenover elkander – zodat gij niet doet wat gij maar wenst.’ Gal. 5:16-17.

Jezus’ eigen wil was trouwens óók niet altijd de wil van zijn Vader. Maar wat gebeurde er met zijn eigen wil? Die werd opgegeven voor de wil van zijn Vader.

‘Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze beker aan mij voorbijgaan. Doch niet gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt.’ Matt. 26:39. De Zoon gaf zijn eigen wil op voor de wil van zijn Vader – die dus blijkbaar inging tegen de – menselijke – wil van zijn Zoon. Echter, de gezindheid van Jezus was altijd zijn Vader te behagen.

Elke dag weer zijn er heel veel momenten waarin je moet kiezen, wil God dit wel of niet? En dat is een keuze die je maakt of je leeft naar het vlees of naar Gods Woord.

Exact. En die momenten waarop je moet kiezen, heten: verzoekingen.

Als ik het 'Onze Vader' bid, bid ik ' En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van het kwaad.
Ja er zijn verzoekingen, die je niet moet doen, omdat God dat niet wil.

Je moet geen verzoekingen doen? Een verzoeking kan je niet ‘doen’. Een verzoeking is een moment waarin je moet kiezen voor het goede of het kwade. Jezus werd namelijk ook verzocht - Matt. 4, Heb. 4:14-16 – maar Hij leed in verzoekingen, Hij volhardde, d.w.z. Hij zondigde nóóit. En Hij werd in alle dingen op gelijke wijze als wij verzocht! Wat een mogelijkheden liggen daarin, als wij in zijn voetstappen treden!

God geeft ons kracht om goede dingen te doen, je moet er alleen wel voor open staan.

Exact.

En het wil niet zeggen dat je dan ook niet meer zondigt. Zo staat er in Joh. 8:7 Wie van u zonder zonde is,werpe de eerste steen naar haar.

Er is een verschil tussen zonde hebben (namelijk in je vlees) en zonde doen. Het laatste is onmogelijk voor iemand die uit God geboren is. Lees bijv. 1 Joh. 3:1-10. Jezus was zonder zonde. Hij was de eerste uit God geboren mens. Wij mogen Hem navolgen!

God blijft machtig altijd. De mens wil er alleen niet zoveel meer van weten. Die leven liever naar het vlees. Bij ons in de kerk is er leegloop. Als je kijkt naar hoeveel mensen er christen zijn wordt dat ook steeds minder.

Inderdaad. Maar eens zál God de macht hebben, in hemel en op aarde – Hij laat zijn macht echter nu nog niet volledig gelden…

Maar de strijd tussen God en satan is nog steeds niet gestreden, ookal mogen wij al weten wie er aan het eind toch sterker blijkt.

Nee? Wat deed Jezus dan op aarde? De strijd tussen God en satan is reeds gestreden, en wel in een mens, Jezus Christus!

Het zal voor die mensen ook niet altijd makkelijk zijn om te moeten kiezen voor God of niet. Een leven met Christus betekent ook offers brengen, laten zien dat je een christen bent. Kies je daar niet voor kun je lekker doen waar je zelf zin in hebt.. en wat zou er dan makkelijker zijn?

Er staat ook niet voor niets: eng is de poort en smal de weg die ten leven leidt, en wijd is de poort en breed is de weg die ten verderve leidt... Het makkelijkste - datgene wat je vlees prettig vindt, namelijk je lusten en begeerten te volgen - is niet het beste. Gods wil te doen betekent lijden - het lijden van Christus. Rom. 8:17.

Ik geloof dat God mij datgene geeft waar ik om bid.

Ik niet, als God mij niet wil geven waar ik om bid zal ik het nooit krijgen. Dan past het niet in het leven dat ik zal leiden in Zijn naam.

En nu bijbelteksten? Gods wil is zijn wil. Zijn wil is in ieder geval níet dat ik zondig. Dat zou hypocriet zijn. En God is niet hypocriet. God wil dat alle mensen behouden worden. Helaas lijken de mensen dat zelf niet te willen.

‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, als gij de Vader om iets bidt, zal Hij het u geven in mijn naam. Tot nog toe hebt gij niet om iets gebeden in mijn naam; bidt en gij zult ontvangen, opdat uw blijdschap vervuld zij.’ Joh. 16:23-24.

Echter wanneer ik bid om het in mijn hartstochten en begeerten door te voeren, dan zal ik het níet ontvangen. Jac. 4. Maar ik mag geloven: als ik God om iets bid, en zeker wanneer ik God om zijn Geest en zijn kracht bid, dan zál ik dat ontvangen! Anders liegt de bijbel.

‘En Ik zeg u: bidt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en gij zult opengedaan worden. Want een ieder, die bidt, ontvangt en wie zoekt, vindt, en wie klopt, hem zal opengedaan worden. Is er soms een vader onder u, die, als zijn zoon hem om een vis vraagt, hem voor een vis een slang zal geven? Of als hij om een ei vraagt, hem een schorpioen zal geven? Indien dan gij, hoewel gij slecht zijt, goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader uit de hemel de heilige Geest geven aan hen, die Hem daarom bidden?’ Lc. 11:9-13.

Die God is mijn Vader!

Niet iedereen is voorbestemd te leven naar Zijn woord.

Precies. Het is een kwestie van geloven of niet.

Ik geloof, en dat heb ik slechts aan God te danken!

Groeten, Rose.

[Britt1983]

Hallo,

Ben het niet helemaal eens dat de strijd al gestreden zal zijn. Ik vind dat de strijd tussen God en satan pas gesteden is als iedereen bekeerd is...

Maar hoe gaan jullie om met een roeping van God waarbij je veel offers moet brengen?

Groetjes
Britt

[ptl]

Maar de strijd tussen God en satan is nog steeds niet gestreden, ookal mogen wij al weten wie er aan het eind toch sterker blijkt.

Nee? Wat deed Jezus dan op aarde? De strijd tussen God en satan is reeds gestreden, en wel in een mens, Jezus Christus!

Zolang satan nog macht heeft over mensen, is de strijd nog niet klaar. Kijk, Jezus heeft met Zijn dood Zijn kinderen gekocht van Zijn Vader, echter de bevrijding van satans macht vind pas plaats bij de bekering, en er zijn nog steeds uitverkorenen, die nog niet bekeerd zijn.

En hier op aarde is die bevrijding maar ten dele, want de vernieuwde geest blijft wonen in een zondig lichaam, en dat lichaam blijft zondigen. Ook bekeerde mensen blijven zondigen, ook al hebben een nieuwe wil (het goede, dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, wat ik niet wil)...

Maar hoe gaan jullie om met een roeping van God waarbij je veel offers moet brengen?

Ik denk dat God maar weinigen een bijzondere roeping geeft, waarbij veel offers gebracht moeten worden
Echter, in principe heeft elke ware christen een roeping, namelijk de roeping om kind van God te worden. En ja, als een mens bekeerd word, kost dat veel offers.
Maar we moeten niet vergeten dat het God is, die roept. Het is God, die mensen iets oplegt. En Hij legt nooit een last op, die te zwaar is om te dragen, Hij zal van de Zijnen nooit meer vragen, dan ze kunnen geven. God is het, die roept, het is ook God die de kracht geeft, om hetgene, waartoe geroepen is, uit te voeren.
En als misschien een roeping hebt, die je niet zitten, als je jezelf te zwak voelt, als je denkt dat het te zwaar voor je is, het je meer kost, dan je kan opbrengen, luister dan naar Psalm 23: De Heer is mijn herder, het zal mij aan niets ontbreken...

[roseline]

Ptl,

een aantal teksten:

'Indien ik nu wat ik niet wens, toch doe, stem ik toe dat de wet goed is. Doch dan bewerk ik het niet meer, maar de zonde, die in mij woont. Want ik weet dat in mij, dat wil zeggen in mijn vlees geen goed woont.' Rom. 7:16-18.

'Indien ik nu datgene doe wat ik niet wens, dan bewerk ik het niet meer, maar de zonde, die in mij woont.' Rom. 7:20.

Paulus vindt dat zo belangrijk dat hij het 2x aanhaalt.

'Derhalve ben ik zelf met mijn verstand dienstbaar aan de wet Gods, maar met mijn vlees aan de wet der zonde.' Rom. 7:26.

Paulus maakt duidelijk een scheiding tussen ik zelf, mijn inwendige mens (vs. 23) en mijn vlees, de zonde.

Dat blijkt ook uit Rom. 8:9 'Gij daarentegen zijt niet in het vlees, althans, indien de Geest Gods in u woont.'

Immers, ons vlees, onze oude mens, is medegekruisigd met Christus, zoals we reeds eerder lazen in Rom. 6.

En bijv. in Gal 5:24 'Want wie Christus Jezus toebehoren houden het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd.'

Wij behoren Christus Jezus toe. Want: 'Die Geest (de Geest van Christus) getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn.' Rom. 8:16.

En wat betekent het om een kind Gods te zijn?

'Een ieder, die in Hem blijft, zondigt niet, een ieder die zondigt, heeft Hem niet gezien en heeft Hem niet gekend.' 1 Joh. 3:6.

En nogmaals, vers 9: 'Een ieder, die uit God geboren is, doet geen zonde, want het zaad Gods blijft in hem en hij kan niet zondigen want hij is uit God geboren.'

Wat is dan zonde volgens Johannes? 'Ieder, die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid, en de zonde is wetteloosheid.' 1 Joh. 3:4.

1 Joh. 3 staat vól herhalingen, hij benadrukt het bovenstaande door te herhalen!

Nog eens in relatie tot Rom. 7: indien ik datgene doe dat ik níet wens, bewerk ík het niet meer, maar de zonde die in mijn vlees woont. En dat vlees is gekruisigd.

'Want naar de inwendige mens verlustig ik mij in de wet Gods' - doe ik dan de wetteloosheid? M.i. is wetteloosheid hetzelfde als doen alsof de wet voor jou niet bestaat en geen waarde heeft...Leven alsof de wet niet voor jou geldt. Dat is het tegenovergestelde van 'verlustigen in Gods wet'.

'..maar in mijn leden zie ik een andere wet, die strijd voert tegen de wet van mijn verstand en mij tot krijgsgevangene maakt van de wet der zonde, die in mijn leden is.' vs. 23-24.

Doe ik daarmee de zonde? Nee, want mijn inwendige mens verlustigt zich in Gods wet, en de zonde is de wetteloosheid. Daarom zegt Paulus ook: ik weet dat in mij, d.w.z. in mijn vlees geen goed woont ... dan bewerk ík het niet meer, maar de zonde, die in mij woont....

'Want de wet van de Geest des levens heeft u in Christus vrijgemaakt van de wet der zonde en de wet des doods!' Rom. 8:2. Voltooide tijd!! Voor mij in elk geval wel :-)

Voor mij is de scheiding tussen:
- mijzelf, mijn geest, mijn inwendige mens
en
- mijn uiterlijke mens, mijn vlees, mijn werkingen des lichaams
héél duidelijk!

En dat is voor mij nodig geweest om het juiste te kúnnen kiezen ten tijde van de verzoeking. In Gods kracht. Want daardoor kan ik bewust de gezindheid van de Geest aannemen i.p.v. de gezindheid van het vlees.

Ik hoop hiermee wat licht op de zaak te werpen...

Groeten, Rose.

[Britt1983]

Thnx ptl, het is Gods wil en Zijn wil zal ik doen. Ondanks dat me de roeping nu moeilijk lijkt, weet ik dat Hij me zal leiden, Hij zal mij de kracht geven, wijsheid...
Ik ben er klaar voor!!!

Groetjes,
Britt

[Adryan_123]

Sorry, het duurde even voor ik weer kon reageren en ik heb de andere posts nog niet (helemaal) gelezen. Maar hier even een reactie.

Voor zover ik Kersten ken, was hij een streng Calvinist. Maar wat Kersten waarschijnlijk zegt (of bedoelt) is dat God de val heeft toegelaten (toelaten is tenslotte ook een vorm van besluiten), kortom, dat het niet buiten God om is gebeurt

Ik zal hem citeren, dan weten we wat hij bedoelt.
Op KB vraag 9 zegt Ds. G.H. Kersten in korte lessen over Kort Begrip

Niet in Gods schepping, maar in de val en ongehoorzaamheid van Adam en Eva ligt dus de oorsprong onzer ellende. Want God had de mens zó geschapen, at hij tot hoger staat kon komen, maar ook dat hij zondigen en vallen kon. Neen, God werkt de zonde niet, maar Hij heeft in Zijn ondoorgrondelijke raad en onbevattelijke wil ruimte gelaten voor de openbaring van de zonde, opdat Hij door de gruwel van de zonde heen, eeuwig zal verheerlijkt worden, zowel in gerechtigheid als in barmhartigheid. Ja, de val heeft god besloten. Et is God niet overvallen, dat de redelijke schepselen van Hem afvielen. Hij heeft dat van eeuwigheid geweten. En hoe wist God het van eeuwigheid? Krachtens Zijn besluit en onder de zekerheid dat het zou geschieden. De mens moest dus vallen?
Ja, ten opzichte van de onveranderlijkheid van Gods besluit, en neen, in opzicht van de vermogens, die God de mens gegeven had, om staande te blijven.
Wij moeten tweeërlei noodzakelijkheid onderscheiden.
1. een noodzakelijkheid van gevolg uit het voorgaande besluit;.
2. een dadelijke noodzakelijkheid, waardoor iets krachtens Gods besluit volgen moet, zonder bewuste medewerking van het schepsel.

Deze laatste is in de levenloze en redeloze schepselen. De zon gaat op en onder; het water moet dalen in een vallei enz., zonder dat deze schepselen medewerken. Plant en dier dragen vrucht en handelen voorts naar het besluit Gods, doch zij werken niet willens mede;; zij handelen onbewust. Hier is een dadelijke noodzakelijkheid, opdat geschiede, wat God besloten heeft.
Bij de redelijke schepselen is echter een vrijwillige handelen, waarvan de eerste oorzaak Gods besluit is en de tweede het werkend schepsel. Dit handelt vrijwillig. Het verborgen besluit legt hem geen dwang op. Gods besluit is dan ook niet het richtsnoer van het handelen der redelijke schepselen, maar dit richtsnoer is wel Gods wet. Naar die wet is des mensen handelen goed of kwaad. Mitsdien neemt de soevereiniteit noch de noodzakelijkheid van Gods besluit, de vrijheid nog de verantwoordelijkheid van het redelijke schepsel weg. Zo viel de mens (gelijk ook de engelen) vrij- en moedwillig, dragend de volle verantwoordelijkheid voor zijn daden.

Hierna komen drie voorbeelden over Ezau, Farao en Judas. Daarna vervolgt hij:

Elk mens voert de raad Gods uit. Buiten die raad zet niemand één voetstap op aarde, ten goede noch ten kwade. Maar wat de mens doet, is voor zijn eigen verantwoording. Welnu zo was het ook met de val; die was door God besloten en toch, Adam en Eva vielen door moedwillige ongehoorzaamheid af van God. Zij zullen de schuld niet op God kunnen werpen. De gevallen engelen waren de eersten, die gezondigd hebben; zij zijn duivelen geworden. Daarna heeft ook de mens gezondigd, vrij en moedwillig. En in de val en de ongehoorzaamheid van Adam en Eva werd de ganse menselijke natuur alzo verdorven dat wij allen in zonden ontvangen en geboren worden.

Zie verder ook Dogmatiek van Ds. Kersten (pagina 173 – 180). Het voert te ver om alles te citeren. Maar hierin geeft hij aan dat Luther,, Calvijn, Zwinli en Beza Supra-lapsaristen zijn. Ofwel dat zij leerden:
1. God stelt vast om in bepaalde schepselen, engelen en mensen, Zich te verheerlijken, beide naar rechtvaardigheid en barmhartigheid.
2. Hiertoe dient het besluit van schepping en val.
Een kleine greep uit dit stuk. God heeft de val niet alleen geweten, maar gewild. Indien God de val niet gewild en besloten had deze toe te laten, had Hij die kunnen verhinderen, ja dan zou deze nimmer hebben kunnen geschieden, omdat niets buiten de wil Gods kan plaats grijpen. Want wie heeft Zijn wil wederstaan? (Rom. 9 : 19). En verderop zegt weerlegt hij het bezwaar dat God tot een auteur van de zonde zou worden gemaakt. Als God van eeuwigheid vrij was om te scheppen of niet te scheppen en dat Hij scheppende, met onwrikbare zekerheid wist, ja gelijk sommigen toegeven, besloot dat de mens vallen zou, had God niet moeten scheppen.


Een heel verhaal. Ik hoop dat je het wil lezen.

[ptl]

Voor mij is de scheiding tussen:
- mijzelf, mijn geest, mijn inwendige mens
en
- mijn uiterlijke mens, mijn vlees, mijn werkingen des lichaams
héél duidelijk!

En dat is voor mij nodig geweest om het juiste te kúnnen kiezen ten tijde van de verzoeking. In Gods kracht. Want daardoor kan ik bewust de gezindheid van de Geest aannemen i.p.v. de gezindheid van het vlees.

Ik hoop hiermee wat licht op de zaak te werpen...

Groeten, Rose.

Hey Rose,

Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat niet de nieuwe mens zondigt. Maar ik ken geen enkel kind van God dat altijd sterk-gelovig is. Want hoevaak gaan we niet op in dit tijdelijke leven. En juist als wij weg zijn bij God, als onze nieuwe mens wat is ingedut, mja, dan is de kans het grootst dat we zondigen. Of ja, soms is het juist omgedraait, als we vast-gelovig zijn is het risico zo groot dat we hooghartig worden (lees het verhaal van Job maar eens na).

Maar vergeet niet, dat ook al is het niet je nieuwe wil, die zondigt, jij wel verantwoordelijk bent voor je oude mens. Want door te zondigen raak je verder van God af. Of wou je zeggen dat jij niet verantwoordelijk meer was voor het lichaam waarin je leeft...

Ptl.

[roseline]

Origineel gepost door ptl

Voor mij is de scheiding tussen:
- mijzelf, mijn geest, mijn inwendige mens
en
- mijn uiterlijke mens, mijn vlees, mijn werkingen des lichaams
héél duidelijk!

En dat is voor mij nodig geweest om het juiste te kúnnen kiezen ten tijde van de verzoeking. In Gods kracht. Want daardoor kan ik bewust de gezindheid van de Geest aannemen i.p.v. de gezindheid van het vlees.

Ik hoop hiermee wat licht op de zaak te werpen...

Groeten, Rose.

Hey Rose,

Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat niet de nieuwe mens zondigt. Maar ik ken geen enkel kind van God dat altijd sterk-gelovig is.

Dus dan ben je af en toe wèl een kind van God en af en toe níet? Ups and downs? Je bent soms wedergeboren en soms niet? Doe je af en toe de oude mens weer aan? Immers, een kind van God kán niet zondigen. Hij kan wél struikelen, hij kan wel krijgsgevangen genomen worden - tegen zijn gezindheid in - maar dat betekent volgens de bijbel níet dat hij zondigt, lees Rom. 7 maar eens grondig! ...Dan bewerk ík het niet meer maar de zonde... ... mijn inwendige mens verlustigt zich in de wet Gods...

Ja mijn vlees is dienstbaar aan de wet der zonde (dat is niet veranderbaar), maar dat vlees moet dan ook aan het kruis. Een vastgenageld vlees kan weinig uitrichten... Het moet hoe dan ook dood! Zelfs Jezus' vlees stierf.

De bijbel is heel duidelijk: een kind van God kan niet zondigen. 1 Joh. 3:1-10.

De zonde = de wetteloosheid

Weet je overigens dat ongeloof een zonde is? Het is twijfel, het is aanklacht, het is moedeloosheid - aangepraat door satan. Het is een zonde waartegen je ten bloede toe weerstand moet bieden! En zolang je dát doet, zondig je niet. Gedachten van ongeloof die opkomen zijn verzoekingen, en pas als de verzoeking bevrucht is baart zij zonde! Jac. 1:12-15. D.w.z. dat je eraan toegeeft.

Want hoevaak gaan we niet op in dit tijdelijke leven.

Dat is dus níet de bedoeling! En als het gebeurt wanneer wij ons er níet bewust van zijn, dat wij krijgsgevangen genomen worden door een vijand die wij niet zagen, en we merken dat, dan is het zaak ons grondig te bekeren! En in feite kunnen wij daar niet zoveel aan doen, want wie kan een vijand overwinnen waarvan je niet op de hoogte was dat het een vijand was? God geeft ons geen bovenmenselijke verzoekingen te doorstaan!

Maar bewust opgaan in dit tijdelijke leven is een zonde - immers het gaat bewust in tegen de Geest, en daarmee doe je dus alsof de wet van de Geest voor jou niet bestaat (wetteloosheid) - en dat is níet mogelijk voor een kind van God.

En juist als wij weg zijn bij God, als onze nieuwe mens wat is ingedut, mja, dan is de kans het grootst dat we zondigen.

Is die oude mens dan niet afgelegd en gekruisigd? Kán de nieuwe mens uberhaupt indutten? Dat is de mens die geschapen is tot de volle kennis naar het beeld van God! Hij is naar God geschapen! De nieuwe mens = een kind uit God geboren. Jezus was uit God geboren. Kon Jezus indutten?

Of ja, soms is het juist omgedraait, als we vast-gelovig zijn is het risico zo groot dat we hooghartig worden (lees het verhaal van Job maar eens na).

Is inderdaad een valkuil. Maar de weg van het kruis, de weg van Jezus Christus, is een weg van vernedering! Je kunt immers niet de zonde overwinnen als je het niet eerst erkent dát die zonde in je vlees woont, en vervolgens ga je die zonde háten - en dát is nodig wil je van God kracht kunnen ontvangen om deze zonde ook werkelijk te overwinnen! We kunnen niet God én mammon dienen! Dat is onmogelijk volgens Jezus.

God wederstaat de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade. En die nederigheid bestaat m.i. dáárin dat ik erken dat er in mijn vlees geen goed woont, dat ik Gods oordeel over dat vlees aanvaardt, dat ik mij reinig gelijk Jezus rein is, en op díe manier in ootmoed bewaard blijf. De genade bestaat daarin dat ik hulp ontvang te gelegener tijd, dat betekent voor mij: ten tijde van de verzoeking tot zonde! Lees bijv. Fil. 2:5-18, Heb. 4:14-16.

Maar vergeet niet, dat ook al is het niet je nieuwe wil, die zondigt, jij wel verantwoordelijk bent voor je oude mens.

Ja, want díe hoort hoe dan ook aan het kruis. Die oude mens is als een jas die ik uit heb getrokken. Hij ligt er nog - maar hij is oud, versleten, hij vergaat. Hij lijkt begeerlijk en aantrekkelijk, hij lokt om aangetrokken te worden - de zonde is het begeren van het vlees - maar ik trek hem niet meer aan. Die jas beperkt mij niet meer in mijn bewegingsvrijheid, want hij is uit, afgedaan... Het enige dat mij nog plaagt is dat hij er ligt en aangetrokken wil worden... Dat hij om aandacht vraagt... De werkingen des lichaams.

Want door te zondigen raak je verder van God af. Of wou je zeggen dat jij niet verantwoordelijk meer was voor het lichaam waarin je leeft...

De nieuwe mens kan zijn leden ten dienste van God stellen! De oude mens heeft afgedaan! Dat betekent simpelweg dat ik niet meer zondig zolang ik niet de gezindheid heb om te zondigen, d.w.z. zolang ik niet bewust en opzettelijk inga tegen Gods wet. Dat is zonde, namelijk de bijbelse definitie van zonde = wetteloosheid.

Dat er werkingen des lichaams tevoorschijn komen = géén zonde, zolang ik dat níet wens!! Immers dat bewerkt mijn vlees, niet ik zelf. Mijn inwendige mens verlustigt zich in de wet Gods...

Wanneer ik echter níet de strijd oppak tegen die werkingen des lichaams, dán is het zonde! Ik kan namelijk door de Geest de werkingen des lichaams doden! Rom. 8:13.

Ik ben dus géén schuldenaar meer van het vlees! Rom. 8:12. Want ik ben niet ín het vlees! Rom. 8:9.

Een kind van God kán niet zondigen! Want wie zondigt heeft Hem niet gekend en heeft Hem niet gezien.

Zonde doen = de wetteloosheid doen.

Oftewel: de zonde doen is iets dat je in je bewustzijn doet: je gezindheid is daarin om te het kwade te doen. De gezindheid van het vlees.

Groeten, Rose.

[ptl]

Hey Rose,

Zie Romeinen 7:18 (en ook derest van dat hoofdstuk): Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet

Paulus spreekt over zichzelf (hij heeft het over mij), dat hij het goede niet doet wat zijn nieuwe mens wilt.

Je kan niet zeggen dat je oude mens is als een jas die uit is, het is juist een jas die je belemmerd in je doen en laten, Paulus roept niet voor niet 'wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods'...

Kortom, het is onzin om te zeggen dat de oude mens niet meer in je woont, sterker nog, die oude mens is zelfs een deel van jezelf, een deel van je eigen ik....

Maar ik zal nog even kort mijn visie samenvatten:
1) Een bekeerd mens bestaat uit een oude en een nieuwe mens, die samen die mens vormen (Rom 7)
2) De oude en de nieuwe mens beïnvloeden elkaar, als de oude mens de overhand krijgt, word het geloof minder, en als de nieuwe mens de overhand krijgt, zondig je minder (1 Joh 3:21)
3) Het verschil tussen een bekeerd mens, en een onbekeerd mens, zit m in die nieuwe wil. Een mens met een nieuwe wil zondigt wel, maar hij blijft niet in die zonde liggen, maar bekeert zich van die zonde, en krijgt vergeving, een onbekeerd mens blijft liggen in de zonde (Spreuken 24:16)
4) Wij struikelen allen in vele. Wij leven hier geen perfect leven, wij zijn niet bestand tegen alle verleidingen, wij zijn niet als Jezus, die in geen ding gezondigd heeft, en Die alle verleidingen heeft kunne weerstaan

Maar wij dienen te streven naar volmaaktheid (ook al weten we dat dat hier op aarde maar ten dele haalbaar is), laten we ons niet verheffen boven de groot-gelovige Paulus: Niet dat ik het alrede gekregen heb, of alrede volmaakt ben; maar ik jaag er naar, of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben.(Fil 3:12)

Ptl.

[roseline]

Hoi Ptl,

Origineel gepost door ptl
Zie Romeinen 7:18 (en ook de rest van dat hoofdstuk): Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet

Paulus spreekt over zichzelf (hij heeft het over mij), dat hij het goede niet doet wat zijn nieuwe mens wilt.

Ja en waardoor kómt dat?

Doordat de mens is op te delen in 'vlees' en 'geest' - zoals die draad door de gehele Romeinenbrief loopt.

Ik - mijn geest - ben niet meer in het vlees. Rom. 8:9. Ik heb namelijk in mijn bewustzijn, in mijn geest, de gezindheid van de Geest aangenomen.
Ik ben geen schuldenaar van het vlees. Rom. 8:12.
Mijn vlees, mijn oude mens, is gekruisigd. Rom. 6.

Indien ik nu datgene doe wat ik níet wens, dan bewerk ík dat niet, maar de zonde, die in mij, d.w.z. in mijn vlees, woont. Rom. 7:20.

Je kan niet zeggen dat je oude mens is als een jas die uit is, het is juist een jas die je belemmerd in je doen en laten, Paulus roept niet voor niet 'wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods'...

En wat staat erachter? En vervolgens in de voltooide tijd? Rom. 7:24-26, Rom. 8:1-2 bijvoorbeeld. Ik ben vrijgemaakt. Waarvan?

Je kunt het op honderd verschillende manieren zeggen. Bijvoorbeeld: de zonde is een juk en een last. Leg dat af. Heb. 12:1. Anders kun je de wedloop eenvoudigweg niet lopen.

Wat ons plaagt is dat we soms niet weten dat er nóg een last op ons drukt. Maar zodra God ons wijst op die last, en wij ons bewust worden van die werkingen des lichaams, kunnen we deze doden - Rom. 8:13. En als we die last hebben afgelegd, en ons hebben gereinigd daarvan, dan kunnen we nóg sneller de wedloop lopen! Het gaat alleen maar vooruit, en sneller vooruit. Zondigen trekt je slechts achteruit.

Wetteloosheid staat namelijk lijnrecht tegenover rechtvaardigheid en heiliging.

Gelukkig laat God ons niet alle ongerechtigheid in ons vlees in één keer zien, daar zouden we moedeloos van worden. Daarom is heiliging ook een vrucht, die moet groeien. Je bent niet in één keer helemaal geheiligd, het is een proces.

Kortom, het is onzin om te zeggen dat de oude mens niet meer in je woont, sterker nog, die oude mens is zelfs een deel van jezelf, een deel van je eigen ik....

En mijn eigen ik gaat dood: want niet meer ík maar Christus leeft in mij! Ik sterf dagelijks. Daarom getuigt mijn geest met Gods Geest dat ik uit God geboren ben. Niet vanwege mijn eigen ik, mijn eigen vlees, maar vanwege Christus, die in mij woont.

Indien de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, zal hij nooit vrucht dragen! Heiliging is een vrucht. Eerst ga ik zelf eraan. Stukje bij beetje. En stukje bij beetje ga ik meer en meer vrucht dragen. Maar eens zal ik volledig afgestorven zijn, mijn vlees zal geen enkele invloed meer hebben en mijn heiliging zal volkomen zijn.

Dat gelóóf ik. En lees hieronder wat geloof inhoudt. Niet datgene wat ik nog zíe en mérk. Maar datgene waar ik op hoop, en die hoop is zekerheid. En ik sta op die weg. Steeds kan ik weer een aspectje van mijn eigen ik, mijn oude mens, mijn vlees, vinden, en dat afleggen, wanneer ik blijf wandelen in het licht!

En in geloof is het een jas, die is afgelegd. Het is voltooide tijd. Zoals ook in Kol. 3:5-10. Leg de oude mens met zijn praktijken af!

Maar ik zal nog even kort mijn visie samenvatten:
1) Een bekeerd mens bestaat uit een oude en een nieuwe mens, die samen die mens vormen (Rom 7)

Romeinen 7 scheidt de mens in vlees en geest/inwendige mens. Het vlees hoort aan het kruis. Het ís nog aanwezig, maar kan niets meer uitrichten als ik het gekruisigd houdt. De geest is in Christus, mijn geest wordt vervuld met Christus' geest. Ik heb de gezindheid van de Geest.

2) De oude en de nieuwe mens beïnvloeden elkaar, als de oude mens de overhand krijgt, word het geloof minder, en als de nieuwe mens de overhand krijgt, zondig je minder (1 Joh 3:21)

Zondig je minder? De bovenstaande tekst is daar geen argument voor. Bovendien is het verder onbijbels. De oude mens, mijn vlees met zijn hartstochten en begeerten, de zonde, mag en kan niet bewust de overhand krijgen - dan zou ik uit de duivel zijn. 1 Joh. 3:1-10.

3) Het verschil tussen een bekeerd mens, en een onbekeerd mens, zit m in die nieuwe wil. Een mens met een nieuwe wil zondigt wel, maar hij blijft niet in die zonde liggen, maar bekeert zich van die zonde, en krijgt vergeving, een onbekeerd mens blijft liggen in de zonde (Spreuken 24:16)

Wat in spreuken genoemd wordt valt niet onder zondigen in het N.T. Zonde is wetteloosheid. Vallen, krijgsgevangen genomen worden, struikelen is geen zonde zolang je niet opzettelijk en bewust tegen Gods wet ingaat.

4) Wij struikelen allen in vele. Wij leven hier geen perfect leven, wij zijn niet bestand tegen alle verleidingen, wij zijn niet als Jezus, die in geen ding gezondigd heeft, en Die alle verleidingen heeft kunne weerstaan

Nee? Kunnen wij niet worden als Jezus dan? Nu nog bijbelteksten. Alleen voor 'het struikelen in vele' staat een bijbeltekst: echter struikelen doe je niet opzettelijk, jij wel? Zonde doen = wetteloosheid! En is wetteloosheid niet hetzelfde als doen alsof de wet voor jou niet bestaat? Dat is heel bewust en opzettelijk níet doen van wat God jou gebiedt. Je verlustigen in Gods wet - ookal wordt je krijgsgevangen genomen - is niet hetzelfde als wetteloosheid.

Maar wij dienen te streven naar volmaaktheid (ook al weten we dat dat hier op aarde maar ten dele haalbaar is),

Is dát geloof?

laten we ons niet verheffen boven de groot-gelovige Paulus: Niet dat ik het alrede gekregen heb, of alrede volmaakt ben; maar ik jaag er naar, of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben.(Fil 3:12)

Paulus jaagde naar de volmaaktheid. Hij heeft het over gelijkvormigheid aan het beeld van Jezus. Jacobus heeft het over onberispelijkheid en het volkomene. Johannes over niet meer te zondigen. Petrus over in de voetstappen van Jezus te gaan en heilig en onberispelijk te wandelen.

'Zo kennen wij dan van nu af aan niemand meer naar het vlees.' 2 kor. 5:16.
Laten we dat niet doen! Laten we voor onszelf en voor elkaar geloven dat we een nieuwe schepping zijn! vs. 17. Dat is de enige manier om elkaar op te bouwen in ons allerheiligst geloof.

Ik benadruk de onderstaande tekst uit Heb. 11:1.

Groeten, Rose.

[ptl]

Origineel gepost door roseline
Hoi Ptl,

Origineel gepost door ptl
Zie Romeinen 7:18 (en ook de rest van dat hoofdstuk): Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet

Paulus spreekt over zichzelf (hij heeft het over mij), dat hij het goede niet doet wat zijn nieuwe mens wilt.

Ja en waardoor kómt dat?

Doordat de mens is op te delen in 'vlees' en 'geest' - zoals die draad door de gehele Romeinenbrief loopt.

Ik - mijn geest - ben niet meer in het vlees. Rom. 8:9. Ik heb namelijk in mijn bewustzijn, in mijn geest, de gezindheid van de Geest aangenomen.
Ik ben geen schuldenaar van het vlees. Rom. 8:12.
Mijn vlees, mijn oude mens, is gekruisigd. Rom. 6.

Indien ik nu datgene doe wat ik níet wens, dan bewerk ík dat niet, maar de zonde, die in mij, d.w.z. in mijn vlees, woont. Rom. 7:20.

Ben ik met je eens, maar zolang je rondloopt op deze aardkloot, maakt die oude mens een deel uit van jouw geheel (jouw ik, jouw wezen) pas bij de dood zal die oude mens voorgoed verleden tijd zijn.

Je kan niet zeggen dat je oude mens is als een jas die uit is, het is juist een jas die je belemmerd in je doen en laten, Paulus roept niet voor niet 'wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods'...

En wat staat erachter? En vervolgens in de voltooide tijd? Rom. 7:24-26, Rom. 8:1-2 bijvoorbeeld. Ik ben vrijgemaakt. Waarvan?

Je kunt het op honderd verschillende manieren zeggen. Bijvoorbeeld: de zonde is een juk en een last. Leg dat af. Heb. 12:1. Anders kun je de wedloop eenvoudigweg niet lopen.

Wat ons plaagt is dat we soms niet weten dat er nóg een last op ons drukt. Maar zodra God ons wijst op die last, en wij ons bewust worden van die werkingen des lichaams, kunnen we deze doden - Rom. 8:13. En als we die last hebben afgelegd, en ons hebben gereinigd daarvan, dan kunnen we nóg sneller de wedloop lopen! Het gaat alleen maar vooruit, en sneller vooruit. Zondigen trekt je slechts achteruit.

Met deze uitleg erbij kan ik het wel grotendeels met je eens zijn, echter dat het altijd vooruit gaat, is niet zo. Soms valt een kind van God in grote zonden (denk aan koning David, die overspel deed met Batseba, of aan Jona, die vluchtte (bewust!) voor Gods opdracht).

Wetteloosheid staat namelijk lijnrecht tegenover rechtvaardigheid en heiliging.

Is ook zo, alleen kinderen Gods kunnen nog steeds wetteloos doen, ook al is dat dan de oude mens, die die zonde begaat...

Gelukkig laat God ons niet alle ongerechtigheid in ons vlees in één keer zien, daar zouden we moedeloos van worden. Daarom is heiliging ook een vrucht, die moet groeien. Je bent niet in één keer helemaal geheiligd, het is een proces.

Helemaal mee eens

Kortom, het is onzin om te zeggen dat de oude mens niet meer in je woont, sterker nog, die oude mens is zelfs een deel van jezelf, een deel van je eigen ik....

En mijn eigen ik gaat dood: want niet meer ík maar Christus leeft in mij! Ik sterf dagelijks. Daarom getuigt mijn geest met Gods Geest dat ik uit God geboren ben. Niet vanwege mijn eigen ik, mijn eigen vlees, maar vanwege Christus, die in mij woont.

Indien de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, zal hij nooit vrucht dragen! Heiliging is een vrucht. Eerst ga ik zelf eraan. Stukje bij beetje. En stukje bij beetje ga ik meer en meer vrucht dragen. Maar eens zal ik volledig afgestorven zijn, mijn vlees zal geen enkele invloed meer hebben en mijn heiliging zal volkomen zijn.

Ben ut alweer met je eens, alleen die heiliging zal op aarde nooit afkomen, de oude mens kan op aarde dan misschien af en toe wel teniet gedaan worden, maar steeds steekt die zijn kop weer op...

Dat gelóóf ik. En lees hieronder wat geloof inhoudt. Niet datgene wat ik nog zíe en mérk. Maar datgene waar ik op hoop, en die hoop is zekerheid. En ik sta op die weg. Steeds kan ik weer een aspectje van mijn eigen ik, mijn oude mens, mijn vlees, vinden, en dat afleggen, wanneer ik blijf wandelen in het licht!

En in geloof is het een jas, die is afgelegd. Het is voltooide tijd. Zoals ook in Kol. 3:5-10. Leg de oude mens met zijn praktijken af!

Ik blijf erbij dat die oude mens je je hele leven zal blijven lastig vallen, en je blijft verleiden tot zonde, en ook daadwerkelijk doet zondigen (ook al is het dan het vlees, dat zondigt, en niet je nieuwe wil). En in Col 3 staat er gebiedende wijs: doe, en niet voltooid verleden tijd. Het is een opdracht, een opdracht die pas af is, als wij verlost worden uit het lichaam dezes doods, bij ons sterven...

Maar ik zal nog even kort mijn visie samenvatten:
1) Een bekeerd mens bestaat uit een oude en een nieuwe mens, die samen die mens vormen (Rom 7)

Romeinen 7 scheidt de mens in vlees en geest/inwendige mens. Het vlees hoort aan het kruis. Het ís nog aanwezig, maar kan niets meer uitrichten als ik het gekruisigd houdt. De geest is in Christus, mijn geest wordt vervuld met Christus' geest. Ik heb de gezindheid van de Geest.

Het vlees hoort aan het kruis, wij laten het echter te vaak loskomen van dat kruis, en weer ons verleiden tot zonde (of zondig jij nooit?)

2) De oude en de nieuwe mens beïnvloeden elkaar, als de oude mens de overhand krijgt, word het geloof minder, en als de nieuwe mens de overhand krijgt, zondig je minder (1 Joh 3:21)

Zondig je minder? De bovenstaande tekst is daar geen argument voor. Bovendien is het verder onbijbels. De oude mens, mijn vlees met zijn hartstochten en begeerten, de zonde, mag en kan niet bewust de overhand krijgen - dan zou ik uit de duivel zijn. 1 Joh. 3:1-10.

Kijk eens naar 1 week, en som alle kleine zonden eens op, die je tegen beter weten in gedaan hebt. Een leugentje om z'n bestwil, fietsen zonder licht savonds, een kleinigheidje wat je beloofd had te doen niet gedaan.. En nogmaals, was David geen kind van God toen hij zondigde met Batseba (overspel doe je niet onbewust). Maar ik durf te zeggen dat als je dichtbij God leeft, je minder zondigt, en wel omdat de oude mens dan minder kans heeft je te verleiden.

3) Het verschil tussen een bekeerd mens, en een onbekeerd mens, zit m in die nieuwe wil. Een mens met een nieuwe wil zondigt wel, maar hij blijft niet in die zonde liggen, maar bekeert zich van die zonde, en krijgt vergeving, een onbekeerd mens blijft liggen in de zonde (Spreuken 24:16)

Wat in spreuken genoemd wordt valt niet onder zondigen in het N.T. Zonde is wetteloosheid. Vallen, krijgsgevangen genomen worden, struikelen is geen zonde zolang je niet opzettelijk en bewust tegen Gods wet ingaat.

Mja, vind ik nogal onzin. Als jij een zonde gedaan hebt, hoef je dan geen vergeving te vragen (ook al weet je dat AL je zonden je vergeven zijn)? Ga je dan naar God en zeg je: Heer, it wasn't me?

Leerde Jezus Zijn dicipelen niet bidden: vergeef ons onze schulden/zonden? Dat verondersteld toch zeker wel dat wij, ook al zijn wij net als de dicipelen kinderen van God, wij toch om vergeving moeten bidden, dus dat wij toch zondigen, dat wij dus wel degelijk verantwoordelijk zijn voor onze oude mens.

4) Wij struikelen allen in vele. Wij leven hier geen perfect leven, wij zijn niet bestand tegen alle verleidingen, wij zijn niet als Jezus, die in geen ding gezondigd heeft, en Die alle verleidingen heeft kunne weerstaan

Nee? Kunnen wij niet worden als Jezus dan? Nu nog bijbelteksten. Alleen voor 'het struikelen in vele' staat een bijbeltekst: echter struikelen doe je niet opzettelijk, jij wel? Zonde doen = wetteloosheid! En is wetteloosheid niet hetzelfde als doen alsof de wet voor jou niet bestaat? Dat is heel bewust en opzettelijk níet doen van wat God jou gebiedt. Je verlustigen in Gods wet - ookal wordt je krijgsgevangen genomen - is niet hetzelfde als wetteloosheid.

Uhm, lees je bijbel eens na, en kijk naar alle grote gelovigen, van de meeste staat er wel een zonde opgeschreven in de Schrift, die ze alleen maar bewust kunnen hebben gedaan. De zonde is niet iets wat je 'overkomt', de zonde is iets wat je doet. Passief zondigen kan niet.

Maar wij dienen te streven naar volmaaktheid (ook al weten we dat dat hier op aarde maar ten dele haalbaar is),

Is dát geloof?

Dát is geloof ja, met een realistische kijk op mezelf, en dat is ook wat de bijbel mij leert. Nergens lees ik in de bijbel dat er iemand die heiliging op aarde volbracht heeft, dan Christus... En als wij denken dat we 'er zijn', dat we de heiliging volbracht hebben, wel, dat dacht Job ook (nadat hij bleef geloven, alhoewel grotelijks verzocht), en God bestraft hem om zijn hoogmoed

laten we ons niet verheffen boven de groot-gelovige Paulus: Niet dat ik het alrede gekregen heb, of alrede volmaakt ben; maar ik jaag er naar, of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben.(Fil 3:12)

Paulus jaagde naar de volmaaktheid. Hij heeft het over gelijkvormigheid aan het beeld van Jezus. Jacobus heeft het over onberispelijkheid en het volkomene. Johannes over niet meer te zondigen. Petrus over in de voetstappen van Jezus te gaan en heilig en onberispelijk te wandelen.

'Zo kennen wij dan van nu af aan niemand meer naar het vlees.' 2 kor. 5:16.
Laten we dat niet doen! Laten we voor onszelf en voor elkaar geloven dat we een nieuwe schepping zijn! vs. 17. Dat is de enige manier om elkaar op te bouwen in ons allerheiligst geloof.

Ik benadruk de onderstaande tekst uit Heb. 11:1.

Wij moeten ons heiligen, dat is wat de bijbel ons leert, we moeten er naar jagen, en naar strefen, er ons helemaal voor inzetten.
Een ieder die God geroepen heeft, is een nieuw schepsel, heeft in zich een nieuwe natuur, een nieuwe wil, een nieuwe ik, en die nieuwe natuur is uit God, en is tot God, en is volmaakt, daarom, dat het van God gegeven is. Echter, die nieuwe natuur blijft tot onze dood opgesloten in ons lichaam, waarin de zonde huist. Het blijft dus tot onze dood een strijd.

13 Wie zou de afdwalingen verstaan? Reinig mij van de verborgene afdwalingen. 14 Houd Uw knecht ook terug van trotsheden; laat ze niet over mij heersen; dan zal ik oprecht zijn en rein van grote overtreding (Psalm 19)

13 Want indien gij naar het vlees leeft, zo zult gij sterven; maar indien gij door den Geest de werkingen des lichaams doodt, zo zult gij leven. 14 Want zovelen als er door den Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods. 15 Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader! 16 Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.

Ptl.

[roseline]

Beste Ptl,

Mijn vraag: Wie is uit God geboren?

'Want die Hij tevoren gekend heeft, heeft Hij ook tevoren bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld zijns Zoons, opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen.'
Rom. 8:29.

Jezus was de eerste die ons leerde dat God onze Vader is: 'Onze Vader die in de hemelen zijt...'
Dat was ongewoon! En daar struikelden de schriftgeleerden over: 'Hierom dan trachtten de Joden des te meer Hem te doden, omdat Hij niet alleen de sabbat schond, maar ook God zijn eigen Vader noemde en Zich dus met God gelijkstelde.' Joh. 6:18.

'Daarom moest Hij in alle opzichten aan zijn broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en getrouw hogepriester zou worden bij God.'
Heb. 2:17.

Jezus kwam op aarde om zich broeders en zusters te verwerven, die zouden delen in zijn lijden èn delen in zijn heerlijkheid! Rom. 8:17. Dit door deel te krijgen aan de belofte van de heilige Geest! Hand. 2:33. En door deel te hebben aan Christus, geopenbaard in het vlees! 2 Kor. 4:10-11.

'Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan Hij het koninkrijk Gods niet binnengaan. Wat uit vlees geboren is, is vlees, wat uit Geest geboren is, is geest.' Joh. 3:5-6.

'De Here nu is de Geest;en waar de Geest des Heren is, is vrijheid.' 2 Kor. 3:17. Wij zullen veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid!

'Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard wat wij zijn zullen, maar wij weten dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen, want wij zullen Hem zien gelijk Hij is.' 1 Joh. 3:2.

Van David en van alle gelovigen in het O.T. staat: 'Ook deze allen, hoewel door het geloof een getuigenis aan hen gegeven is, hebben het beloofde niet verkregen, daar God iets beters met ons voorhad, zodat zij niet zonder ons tot de volmaaktheid konden komen.' Heb. 11:39-40.

Behoeft het nog verdere uitleg dat David en alle andere gelovigen uit het O.T. géén kinderen van God waren? Niet uit God geboren, niet uit de Geest geboren, maar uit vlees geboren?

Groeten, Rose.

P.S. Zonde doen (en daarmee bedoel ik dus de wetteloosheid doen) heb ik afgelegd. En nee, ik struikel wel, ik val wel, ik wordt wel krijgsgevangen genomen door de zonde, máár zonde doen - opzettelijk ingaan tegen wat God tot mij zegt - is iets wat ik beloofd heb nooit meer te doen. En dat houd ik vast, in Gods kracht!