Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

Mariavt schreef:Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

Ik herken het.
Wettisch is berouw dat iemand heeft die Christus niet kent. Berouw buiten het geloof om, volgens mij komt het voort uit het geweten dat ieder mens heeft.
Evangelisch berouw is dan het berouw van iemand die Christus lief heeft gekregen. Berouw om de zonden aan zo'n genadige Verlosser geslagen.

Fjodor schreef:

Mariavt schreef:Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

Ik herken het.
Wettisch is berouw dat iemand heeft die Christus niet kent. Berouw buiten het geloof om, volgens mij komt het voort uit het geweten dat ieder mens heeft.
Evangelisch berouw is dan het berouw van iemand die Christus lief heeft gekregen. Berouw om de zonden aan zo'n genadige Verlosser geslagen.

Is wettisch berouw dan een Kaïns berouw of een Judas berouw?

huisman schreef:

Fjodor schreef:

Mariavt schreef:Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

Ik herken het.
Wettisch is berouw dat iemand heeft die Christus niet kent. Berouw buiten het geloof om, volgens mij komt het voort uit het geweten dat ieder mens heeft.
Evangelisch berouw is dan het berouw van iemand die Christus lief heeft gekregen. Berouw om de zonden aan zo'n genadige Verlosser geslagen.

Is wettisch berouw dan een Kaïns berouw of een Judas berouw?

Dat weet ik niet, ik weet het verschil niet.
Zelf zou ik het eigenlijk geen berouw noemen, maar gewoon zondekennis. Maar het wordt volgens mij wel zo genoemd.

Fjodor schreef:

Mariavt schreef:Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

Ik herken het.
Wettisch is berouw dat iemand heeft die Christus niet kent. Berouw buiten het geloof om, volgens mij komt het voort uit het geweten dat ieder mens heeft.
Evangelisch berouw is dan het berouw van iemand die Christus lief heeft gekregen. Berouw om de zonden aan zo'n genadige Verlosser geslagen.

Ik kan me hier wel in vinden. Ik zou het iets anders willlen formuleren:
Wettisch berouw, idd op grond van het geweten, verstandelijk beredeneerd, maar de schuldige doet er verder niets mee en blijft lijdelijk afwachten.
Evangelisch berouw is dan waarachtig berouw, waarmee de schuldige door de Heilige Geest wordt uitgedreven tot de roep: Is er nog een Weg ter ontkoming, hoe zal ik ooit die schuld betalen?

Mariavt schreef:Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

[/quote]

Je kunt je beter afvragen of het onderscheid zoals door jou genoemd, kan worden teruggevonden in de bijbel. Zo niet, dan heb je te maken met een staaltje lekentheologie.

jvdg schreef:Evangelisch berouw is dan waarachtig berouw, waarmee de schuldige door de Heilige Geest wordt uitgedreven tot de roep: Is er nog een Weg ter ontkoming, hoe zal ik ooit die schuld betalen?

Een sterk staaltje bevinding, als je het mij vraagt. In de bijbel kom ik maar weinig mensen tegen die tot een dergelijke of soortgelijke uitroep zijn gekomen.

Rambam schreef:

Mariavt schreef:Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

Je kunt je beter afvragen of het onderscheid zoals door jou genoemd, kan worden teruggevonden in de bijbel. Zo niet, dan heb je te maken met een staaltje lekentheologie.

jvdg schreef:Evangelisch berouw is dan waarachtig berouw, waarmee de schuldige door de Heilige Geest wordt uitgedreven tot de roep: Is er nog een Weg ter ontkoming, hoe zal ik ooit die schuld betalen?

Een sterk staaltje bevinding, als je het mij vraagt. In de bijbel kom ik maar weinig mensen tegen die tot een dergelijke of soortgelijke uitroep zijn gekomen.[/quote]

De Pinksterlingen bijv., dat waren er niet weinig.
Maar als je nu al begint om bevinding verdacht te maken als zijnde niet-bijbels ben ik met jou uitgepraat.

Ik gaf 'slechts' een voorzet om de discussie op gang te brengen en jij schiet er ongenuanceerd op in.

jvdg schreef:

Fjodor schreef:

Mariavt schreef:Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

Ik herken het.
Wettisch is berouw dat iemand heeft die Christus niet kent. Berouw buiten het geloof om, volgens mij komt het voort uit het geweten dat ieder mens heeft.
Evangelisch berouw is dan het berouw van iemand die Christus lief heeft gekregen. Berouw om de zonden aan zo'n genadige Verlosser geslagen.

Ik kan me hier wel in vinden. Ik zou het iets anders willlen formuleren:
Wettisch berouw, idd op grond van het geweten, verstandelijk beredeneerd, maar de schuldige doet er verder niets mee en blijft lijdelijk afwachten.
Evangelisch berouw is dan waarachtig berouw, waarmee de schuldige door de Heilige Geest wordt uitgedreven tot de roep: Is er nog een Weg ter ontkoming, hoe zal ik ooit die schuld betalen?

Wij kunnen schuld betalen?

Joannah schreef:

jvdg schreef:

Fjodor schreef:

Mariavt schreef:Ik las pas in een topic, dat er verschil is in wettische ellende en evangelische ellende of berouw
Wie herkent dit en kan die persoon dan ook uitleggen wat het verschil daarin is?

Ik herken het.
Wettisch is berouw dat iemand heeft die Christus niet kent. Berouw buiten het geloof om, volgens mij komt het voort uit het geweten dat ieder mens heeft.
Evangelisch berouw is dan het berouw van iemand die Christus lief heeft gekregen. Berouw om de zonden aan zo'n genadige Verlosser geslagen.

Ik kan me hier wel in vinden. Ik zou het iets anders willlen formuleren:
Wettisch berouw, idd op grond van het geweten, verstandelijk beredeneerd, maar de schuldige doet er verder niets mee en blijft lijdelijk afwachten.
Evangelisch berouw is dan waarachtig berouw, waarmee de schuldige door de Heilige Geest wordt uitgedreven tot de roep: Is er nog een Weg ter ontkoming, hoe zal ik ooit die schuld betalen?

Wij kunnen schuld betalen?

Nooit kunnen we zélf die schuld betalen, maar als zo'n ziel is "uitgestreden" openbaart Zich de Middelaar als de énige weg ter ontkoming, en dat is denk ik wat jvdg bedoelt.

Dat denk ik ook dat jvdg dit er mee bedoeld, zoals jij schrijft Maria!
We kennen de Drie-eenheid van God, de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Het is de Heilige Geest die ons uitdrijft tot Christus als Middelaar.
Vanavond lazen wij in ons dagboekje dat er veel mensen zijn die zelf tot Christus komen, zonder zelf getrokken te zijn.
Zonder zondekennis en Christus zomaar kunnen aannemen als hun Verlosser.
Van nature zoekt een mens geen Middelaar voor zijn/haar zonden, pas na ontdekkende genade leert een zondaar zichzelf kennen en gaat roepen of er nog een Weg ter ontkoming is. De zonden gaan heel, heel zwaar drukken, wat eerst een lust was, wordt een last!

oesterschelpje schreef:Dat denk ik ook dat jvdg dit er mee bedoeld, zoals jij schrijft Maria!
We kennen de Drie-eenheid van God, de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Het is de Heilige Geest die ons uitdrijft tot Christus als Middelaar.
Vanavond lazen wij in ons dagboekje dat er veel mensen zijn die zelf tot Christus komen, zonder zelf getrokken te zijn.
Zonder zondekennis en Christus zomaar kunnen aannemen als hun Verlosser.
Van nature zoekt een mens geen Middelaar voor zijn/haar zonden, pas na ontdekkende genade leert een zondaar zichzelf kennen en gaat roepen of er nog een Weg ter ontkoming is. De zonden gaan heel, heel zwaar drukken, wat eerst een lust was, wordt een last!

Ja, precies, het begint nooit bij ons !
Altijd begint het bij de Heere vandaan. Wij kennen alleen een tijdelijk gevoel van berouw, ellendig zijn.

jvdg schreef: De Pinksterlingen bijv., dat waren er niet weinig.
Maar als je nu al begint om bevinding verdacht te maken als zijnde niet-bijbels ben ik met jou uitgepraat.

Ik gaf 'slechts' een voorzet om de discussie op gang te brengen en jij schiet er ongenuanceerd op in.

Van hoeveel mensen in de bijbel staat beschreven dat zij een uitroep deden, vergelijkbaar met hetgeen jij hebt opgetekend?

De vraag is of de bevinding bijbels én gereformeerd is. Het gevaar bestaat dat mensen de bevinding als norm gaan nemen, en dat kan natuurlijk niet. Niet de bevinding is de norm, maar de bijbel.

Zelfs ds. Kersten vond dat er niet teveel kenmerken van de bekering in preken genoemd mochten worden, alleen maar 'enkelen van de meest wezenlijke'. Een diep schuldbesef was niet nodig om je een ware gelovige te mogen noemen en ook niet een heel emotionele beleving van het moment waarop God je definitief tot geloof brengt. 'Sta niet naar zwaarheid, maar naar klaarheid', zo hield Kersen zijn kerkleden voor*.

* citaat uit: De bevindelijk gereformeerden, door J.P. Zwemer

Rambam schreef:

jvdg schreef: De Pinksterlingen bijv., dat waren er niet weinig.
Maar als je nu al begint om bevinding verdacht te maken als zijnde niet-bijbels ben ik met jou uitgepraat.

Ik gaf 'slechts' een voorzet om de discussie op gang te brengen en jij schiet er ongenuanceerd op in.

Van hoeveel mensen in de bijbel staat beschreven dat zij een uitroep deden, vergelijkbaar met hetgeen jij hebt opgetekend?

De vraag is of de bevinding bijbels én gereformeerd is. Het gevaar bestaat dat mensen de bevinding als norm gaan nemen, en dat kan natuurlijk niet. Niet de bevinding is de norm, maar de bijbel.

Zelfs ds. Kersten vond dat er niet teveel kenmerken van de bekering in preken genoemd mochten worden, alleen maar 'enkelen van de meest wezenlijke'. Een diep schuldbesef was niet nodig om je een ware gelovige te mogen noemen en ook niet een heel emotionele beleving van het moment waarop God je definitief tot geloof brengt. 'Sta niet naar zwaarheid, maar naar klaarheid', zo hield Kersen zijn kerkleden voor*.

* citaat uit: De bevindelijk gereformeerden, door J.P. Zwemer

Precies, naar klaarheid! Ik kan het met een bekering van een ander niet doen, het moet tussen God en mijn ziel recht liggen.
Maar ik lees nergens bij jvdg dat hij dat ontkent.

oesterschelpje schreef:Precies, naar klaarheid! Ik kan het met een bekering van een ander niet doen, het moet tussen God en mijn ziel recht liggen.
Maar ik lees nergens bij jvdg dat hij dat ontkent.

En zo is het.
Bij mij vandaan is het echt totaal zonder enige hoop.
Laat staan geloof en Liefde.

Nogmaals: 't Is door U door U alleen, om het eeuwig welbehagen.

Wat een Genade! Anders was het helemaal hopeloos en zonder uitzicht.

ik meen wel eens gehoord te hebben dat 'wettisch berouw' voortkomt uit de gevolgen van de zonde en dat 'evangelisch berouw' voortkomt uit de liefde van Christus die in het hart is uitgestort.