TSD schreef: Natuurlijk is dat zo, Zeeuw. Van harte eens, maar deze gedachten komen voort uit het hart van een gevallen mens. Die de leer van onze val en Gods soevereiniteit misbruikt om zelf niets hoeven te doen. Dat zit in ons aller hart, ook in dat van jou en mij hoor. Dat hoeft ons echt niet te verbazen hoor. Dat is eenvoudig de taal van een dode zondaar die blind is voor zijn/haar eindbestemming, die feitelijk helemaal niets geloofd van het feit dat hij/zij op weg is naar de hel en dat het elk moment afgelopen kan zijn. Want als je ogen daarvoor open gaan, dan praat je deze taal echt niet meer, al zit je onder een nog zo voorwaardelijke prediking.
Maar daar (tegen wat jij in je omgeving hoort) wordt ook in de GG vaak genoeg tegen gewaarschuwd, ik hoor dat gelukkig zo ongeveer wekelijks.
Dat laatste is ongetwijfeld zo. En zal per dominee en per plaats ook verschillen. Het zit heel diep in ons hart, alleen, als dan de Heere in je leven wil komen, kom je er pas achter hoe blind en dwaas die gedachten waren. De Heere is zoveel genadiger dan ik ooit voor mogelijk had durven houden. En het beeld dat ik had, is ontstaan in opvoeding en kerkelijke zaken. Ik heb een bepaalde predikant bijzonder vaak horen zeggen 'dat het nog eens mocht gebeuren dat er eentje mocht worden toegebracht'. Als je dan in een kerk met meer dan 1000 mensen zit, wordt je beeld van God als kind niet dat Hij overvloedig genadig is, maar maar mondjesmaat. En het doet me bijzonder veel pijn dat ik ooit die gedachten had en net zoveel pijn dat veel van mijn dierbaren dat nog steeds denken.
En uiteraard heb ik zoveel mooie preken nog mogen horen. Onlangs nog een van een oude predikant, emeritus nu, waar ik erg goede herinneringen aan heb.
Maar dit is meer iets voor een persoonlijk gesprek. Ik denk dat we het dan eigenlijk bijzonder eens zijn over zaken en samen goede gedachten van de Heere mogen hebben.
