Ik zelf deed koffie/thee ronde op de afdeling in een woonzorgcentrum. Je komt dan ook echt bij de mensen. Het is bij mij al een paar keer voor gekomen dat ik bij een bewoner kwam die op dat moment niet aanspreekbaar was, omdat ik zelf uit de zorg kom weet ik dat zoiets niet goed is als iemand niet reageert (je komt net na het middag eten dus veel mensen slapen) en koud aan voelt. Het is alleen zo jammer dat ze het niet van mij wilde aannemen. Echter kreeg ik het antwoord: o ja ik ga zo wel even een kijkje nemen.

Nu doe ik dat niet meer omdat de communicatie met het verplegend persoonlijk heel slecht is en ik niet weet of er bewoners ziek zijn of terminaal liggen. Ik ben eerst een half uur bezig om dat uit te zoeken.
Maar nu doe ik 1 keer in de maand een middag/avond dienst in het restaurant van een woonzorgcentrum, met een groep vrijwilligers. We hebben een super leuke groep vrijwilligers.
Wat het leuk maakt is dat de bewoners bekende gezichten zien en dat is voor hen heel vertrouwelijk en je hebt dan een hele fijne band. Nu stap ik nog wel eens binnen om een eindje te wandelen met een bewoner of gewoon een luisterend oor te bieden.