Simon0612 schreef:... opmerkingen dat de zaligheid niet gezocht moet worden in uitverkiezing, wedergeboorte, schuld etc. maar in geloof.
Hier zit ook voor mij een belangrijk bezwaar als ik de lezing beluister - ik heb de lezing nu opnieuw en volledig beluisterd. Wanneer dr. Van den Brink zegt dat de beslissing of een mens zalig wordt, ALLEEN valt in het Evangelie en het geloof, dan is dat (naar mijn overtuiging) ongereformeerd. Hij belijdt wel de verkiezing, de noodzaak van wedergeboorte, de noodzaak van ellendekennis, enzovoort, echter hij verbindt dit niet met elkaar in zijn lezing. En daar zit het probleem dat ik met deze lezing heb. Om nog maar eens de Marrow-men te noemen: deze legden deze verbinding wel. Zij gaven duidelijk aan dat het geloof noodzakelijk en beslissend is voor de zaligheid, maar tevens dat dan ook BLIJKT dat een mens een uitverkorene is, dat een mens dan ook een wedergeborene is, dat een mens dan ook de ware en noodzakelijke kennis van ellende bezit, enzovoort. En in al deze zaken valt dan evenzeer de beslissing. Want deze beslissing is wel degelijk gevallen in de eeuwigheid en valt wel degelijk in de wedergeboorte en bekering, evenals die wel degelijk valt in het geloof (een geloof niet uit eigen kracht overigens). Want al deze zaken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het kan zijn dat dr. Van den Brink dit ook bedoelt, maar hij zegt het nergens in zijn lezing. Daar zit een groot 'gat' om het zo te noemen.
Hiermee zeg ik niet dat dr. Van den Brink remonstrants is, of wat dan ook, want mogelijk bedoelt hij dit alles rechtzinnig. Ik zeg wel dat zijn lezing onevenwichtig is en ook theologisch dubieuze uitspraken bevat. Verkiezing, de voldoening door Christus, wedergeboorte en geloof vormen een gouden keten der zaligheid.
In al deze zaken valt de beslissing. Het is waar dat voor DE MENS deze beslissing alleen gekend en geweten wordt door het geloof, maar dat is iets anders dan te stellen dat de beslissing NIET valt in de verkiezing, enzovoort. En dat laatste zegt dr. Van den Brink helaas wel - al bedoelt hij het misschien toch anders.
Een deel van de waarschuwing van dr. Van den Brink kan ik overigens wel onderschrijven, al geloof ik ook dat hij een ernstige karikatuur maakt van de prediking waartegen hij waarschuwt. Dat de Evangelieprediking echter niet zelden alleen voorwaardelijk gebracht wordt of feitelijk in het geheel niet functioneert, is denk ik wel een zaak die ter harte genomen zou moeten worden.
M.i. zou dr. Van den Brink er goed aan doen om nadere studie te maken van de preken van Th. Boston en de Erskine's, die toch een andere manier hadden om het aanbod van genade te prediken. Bij hen ging de prediking van het Evangelie-aanbod nimmer ten koste van andere waarheden; zij brachten alles samen in hun prediking in een bijzondere harmonie met elkaar - zonder dat de nodiging van het Evangelie door hen beperkt werd. Deze harmonie die er ligt in de keten der zaligheid, waarbij Gods verkiezing en vrije genade niet ten koste gaat van het Evangelieaanbod, en ook andersom het Evangelieaanbod niet ten koste gaat van Gods soeverein handelen, mis ik toch in deze lezing.