Bert Mulder schreef:Onze zoon Stephen is gisteravond geslaagd in zijn kandidaat's examen door de presbytery, en zal 17 september DV geordineerd worden als predikant in de 'church plant' van de Reformed Presbyterian Church te Oklahoma. De Naam des Heeren zij geprezen.

lijkt me de grootste vreugde die je als ouders kan hebben, dat je kind de Heere mag dienen! Prachtig Bert

Aan
Extreme bosbranden in Siberië
Extreme hitte in Amerika en Canada
Extreme regenval in o.a. West-Europa
Extreme zorgeloosheid en extremen bezorgdheid, denk aan 'Varkens in Nood' en aan de andere kant gaat de abortuspraktijk maar door.
Extreme uitingen van mensen, die steeds sneller 'geraakt' raken.
Aan covid-19, en de zorgeloosheid in het VK
Aan het doorgaan van extreme sportverdwazing, als de Tour de France, voetbal, olympische spelen enz.

Kortom, soms vermenigvuldigen je gedachten zich in het binnenste van een mens.

J.C. Philpot schreef:

Bert Mulder schreef:Onze zoon Stephen is gisteravond geslaagd in zijn kandidaat's examen door de presbytery, en zal 17 september DV geordineerd worden als predikant in de 'church plant' van de Reformed Presbyterian Church te Oklahoma. De Naam des Heeren zij geprezen.

Ik zag ergens al de onderstaande foto van de examinatie, maar wist niet dat het jouw zoon was. Wat een vreugde voor jullie als ouders. Ik heb geen meerdere blijdschap dan hierin, dat ik hoor, dat mijn kinderen in de waarheid wandelen. 3 Johannes 1:4

Wel een stukje bij jullie vandaan. Kunnen jullie op het moment uberhaubt de grens over?

Dank je, het is zeker een grote vreugde. We werken in alle gebrek, maar de Heere gebied zijn zegen.

zo'n 2800 km. Het lijkt erop dat volgende maand de grens genoeg open wordt dat we kunnen gaan. Maar in de pandemic hebben we geleerd te zeggen: 'zo de Heere wil, en wij leven, zullen we dit en dat doen'.

Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

merel schreef:Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

Ik zou in contact met de leiding blijven om te weten hoe groot het heimwee is. Als het niet te erg is, zou ik hem/haar laten blijven. Als hij er doorheen komt, is dat een overwinning op zichzelf.
Mijn advies zou wel zijn: praat niet zelf met dat kind, maar heb alleen communicatie met de leiding. Ik heb slechte ervaring met een moeder die het kind wilde spreken. Het kind barstte meteen in tranen uit.

Dodo schreef:

merel schreef:Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

Ik zou in contact met de leiding blijven om te weten hoe groot het heimwee is. Als het niet te erg is, zou ik hem/haar laten blijven. Als hij er doorheen komt, is dat een overwinning op zichzelf.
Mijn advies zou wel zijn: praat niet zelf met dat kind, maar heb alleen communicatie met de leiding. Ik heb slechte ervaring met een moeder die het kind wilde spreken. Het kind barstte meteen in tranen uit.

Hij heeft mij gisteren zelf gebeld met de telefoon van zijn zus. Ik heb aangegeven dat hij dit zelf bespreekbaar moet maken met de leiding en dat hij mij altijd mag bellen. Hij is erg introvert en zal niet huilen oid en zal alleen gaan spelen. Dat betekent niet dat hij het leuk vindt of het naar zijn zin heeft. De leiding heb ik geappt, maar deze merkt het niet. Dat zegt bij hem echter niets. Zijn leraar heeft het afgelopen jaar namelijk ook niet gemerkt dat hij met grote tegenzin naar school ging.

Ik zei tegen hem dat hij het nog even moest proberen. Hij antwoordde 'zeker tot vrijdag en dan zeg je dat jij mij morgen al komt halen'. Hij had nog gelijk ook

Gewoon door laten zetten, dat is voor hem zelf het beste.
Ik zou ook niet steeds contact met de leiding zoeken, die worden ook gek van dat gezeur; ze hebben op zo'n jeugdkamp wel meer aan hun hoofd dan bezorgde moeders te troosten. Tenzij je de leiding niet vertrouwt natuurlijk, maar dan moet je hem gelijk terughalen.

merel schreef:

Dodo schreef:

merel schreef:Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

Ik zou in contact met de leiding blijven om te weten hoe groot het heimwee is. Als het niet te erg is, zou ik hem/haar laten blijven. Als hij er doorheen komt, is dat een overwinning op zichzelf.
Mijn advies zou wel zijn: praat niet zelf met dat kind, maar heb alleen communicatie met de leiding. Ik heb slechte ervaring met een moeder die het kind wilde spreken. Het kind barstte meteen in tranen uit.

Hij heeft mij gisteren zelf gebeld met de telefoon van zijn zus. Ik heb aangegeven dat hij dit zelf bespreekbaar moet maken met de leiding en dat hij mij altijd mag bellen. Hij is erg introvert en zal niet huilen oid en zal alleen gaan spelen. Dat betekent niet dat hij het leuk vindt of het naar zijn zin heeft. De leiding heb ik geappt, maar deze merkt het niet. Dat zegt bij hem echter niets. Zijn leraar heeft het afgelopen jaar namelijk ook niet gemerkt dat hij met grote tegenzin naar school ging.

Ik zei tegen hem dat hij het nog even moest proberen. Hij antwoordde 'zeker tot vrijdag en dan zeg je dat jij mij morgen al komt halen'. Hij had nog gelijk ook

Dat komt bekend voor Merel. Ook de houding van manlief en de moederkloek. Je kent zelf je kind het beste. Wordt het een ervaring waar hij, als hij doorzet, door groeit, of zou het echt niet gaan. Dat is beetje de afweging denk ik? Dat men het niet ziet, zegt bij ons ook niets. Mijn zoon kan het altijd ook goed verbergen voor derden.

Zeeuw schreef:

merel schreef:

Dodo schreef:

merel schreef:Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

Ik zou in contact met de leiding blijven om te weten hoe groot het heimwee is. Als het niet te erg is, zou ik hem/haar laten blijven. Als hij er doorheen komt, is dat een overwinning op zichzelf.
Mijn advies zou wel zijn: praat niet zelf met dat kind, maar heb alleen communicatie met de leiding. Ik heb slechte ervaring met een moeder die het kind wilde spreken. Het kind barstte meteen in tranen uit.

Hij heeft mij gisteren zelf gebeld met de telefoon van zijn zus. Ik heb aangegeven dat hij dit zelf bespreekbaar moet maken met de leiding en dat hij mij altijd mag bellen. Hij is erg introvert en zal niet huilen oid en zal alleen gaan spelen. Dat betekent niet dat hij het leuk vindt of het naar zijn zin heeft. De leiding heb ik geappt, maar deze merkt het niet. Dat zegt bij hem echter niets. Zijn leraar heeft het afgelopen jaar namelijk ook niet gemerkt dat hij met grote tegenzin naar school ging.

Ik zei tegen hem dat hij het nog even moest proberen. Hij antwoordde 'zeker tot vrijdag en dan zeg je dat jij mij morgen al komt halen'. Hij had nog gelijk ook

Dat komt bekend voor Merel. Ook de houding van manlief en de moederkloek. Je kent zelf je kind het beste. Wordt het een ervaring waar hij, als hij doorzet, door groeit, of zou het echt niet gaan. Dat is beetje de afweging denk ik? Dat men het niet ziet, zegt bij ons ook niets. Mijn zoon kan het altijd ook goed verbergen voor derden.

Ik denk dat hij erdoor groeit en ik heb met zijn broer en zus afgesproken dat zij wat extra naar hem omkijken. Ik hoop dat hij het vandaag zelf bespreekbaar maakt.

merel schreef:Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

Ow, herkenbaar.
Wel fijn dat zijn broer en zus er ook zijn.
Maar als het echt heimwee is, gaat dat niet over met een beetje doorzetten.
Kan het niet zo zijn dat een ander kind hem stiekem aan het pesten is?
Ik hoorde dat weleens achteraf.
Dan durven ze op het moment zelf er niet over te klagen met hun meester of juf.

Mara schreef:

merel schreef:Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

Ow, herkenbaar.
Wel fijn dat zijn broer en zus er ook zijn.
Maar als het echt heimwee is, gaat dat niet over met een beetje doorzetten.
Kan het niet zo zijn dat een ander kind hem stiekem aan het pesten is?
Ik hoorde dat weleens achteraf.
Dan durven ze op het moment zelf er niet over te klagen met hun meester of juf.

Nee, denk niet dat dat speelt. Hij is geen groepsdier en ook geen allemansvriend en zijn beste vriendje is gisteren met heimwee naar huis gegaan( hij is pas gisteren aangekomen ivm quarantaine)

Ik word af en toe via de sms van zijn zus op de hoogte gehouden. Al wil ik haar hier niet te veel mee belasten. Zij en haar broer hebben het enorm naar hun zin.

Tiberius schreef:Gewoon door laten zetten, dat is voor hem zelf het beste.
Ik zou ook niet steeds contact met de leiding zoeken, die worden ook gek van dat gezeur; ze hebben op zo'n jeugdkamp wel meer aan hun hoofd dan bezorgde moeders te troosten. Tenzij je de leiding niet vertrouwt natuurlijk, maar dan moet je hem gelijk terughalen.

Doe ik ook niet. Op het moment dat zijn vriendje naar huis ging heb ik alleen gevraagd om hem extra in de gaten te houden. Ik was hier al een beetje bang voor. Verder heb ik bij zoonlief aangegeven om hij zijn probleem en gevoel zelf met de leiding moet communiceren, maar ook dat hij altijd mag bellen. Als hij bij oma logeert belt hij namelijk ook elke dag.

Ik denk aan een oud-collega bij AH, jonger in jaren dan ik, die het tijdelijke met het eeuwige moest verwisselen. DV morgen hopen we de rouwdienst mee te luisteren (of wellicht ook meekijken) in de Gereformeerde Kerk (PKN) te Wierden.

merel schreef:Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

Is hij de dag doorgekomen?

Dodo schreef:

merel schreef:Een kind dat sinds gisteren op kamp is met zijn broer en zus en nu al naar huis wil. Manlief vindt dat hij even door moet zetten en ik haal hem het liefst gelijk als een moederkloek op.

Is hij de dag doorgekomen?

Ja, gelukkig wel. Hij belde gisteravond met de telefoon van zijn zus. Hij vindt het nog wel lastig, maar wil het blijven proberen. Ik heb het na wikken en wegen wel gemeld bij de leiding en zij hadden het inderdaad niet door en besteden wat extra aandacht aan hem. Zijn zus, een sociaal groepsdier, introduceert hem in wat groepjes.