Formulier voor openbare geloofsbelijdenis

[Mister]

Ik vind het toch verstandiger rond dit soort dingen wat terughoudender te zijn met kritiek. Leer of leven, zeggen de DL, anders oordelen wij van hen het beste.

Juist ja. Daarom moet en we denk ik niet schromen om mensen, wiens leven haaks staat op de Bijbel, te waarschuwen dat ze geen deel hebben aan het koninkrijk Gods, zolang ze in die zonden blijven volharden. Dat missen we een beetje, tegenwoordig heeft men liever dat je zachte dingen spreekt en iedereen zomaar de handen oplegt.
Ook dat waarschuwen is in de lijn van de Dordtse vaderen en de apostelen, die er niet voor schroomden om zondaarsregisters op te stellen (zie bijvoorbeeld het avondmaalsformulier). Het werkt dus twee kanten op.

@Mister: Overigens gaat het mij in dit topic niet zozeer om kritiek te leveren op iemands levensopenbaring, of hoe ik een bepaalde invulling ervaar, maar om de eredienst zuiver te houden (in lijn met de Reformatie). Laat de Schrift maar in het middelpunt staan, de Christus der Schriften, en niet de gelovige mens met al zijn bevindingen, al dan niet opgeleukt tot een indrukwekkend verhaal.

Dan moet je dat ook niet doen.

Niet zozeer, zei ik. Oftewel: niet in de eerste plaats gezien de scope van dit topic.
Maar als het nodig is, hoop ik daar nooit voor terug te deinzen. Zoals ik al zei: ik denk dat we dat scherpe, waarschuwende van de reformatoren en apostelen te veel kwijt zijn.

Ik begrijp wel wat je zeggen wil hoor. Maar het veroordelen pas ons niet. Ik blijf erbij dat je mensen die een getuigenis uitspreken geen 'snoevers' behoort te noemen en met een pennenstreek richting prullenbak moet veroordelen.

[Fjodor]

Van horen lezen. Ik ontvang het kerkblad van de betreffende gemeente, waarin genoemde getuigenissen beschreven worden.

En je hebt ook het dagelijks leven van de getuigenis afleggers (snoevers) voldoende helder om het kunnen concluderen dat er verder 'niets van te merken' is?

Laat ik het zo zeggen: de vruchten van wereldgelijkvormigheid tieren weliger dan enig ander.

Dan moet je niet het openbaar getuigenis dat die mensen afleggen bekritiseren maar het belijdenis doen op zich. Wat jij hier zegt geeft helemaal niet aan dat de een openbaar vertellen van de weg tot de geloofsbelijdenis die bepaalde mensen mee hebben gemaakt verkeerd is.
En je zegt dat de mens zelf vaak in het middelpunt wil staan, ja ik geloof best dat dat vaak gebeurt, maar daarmee is het principe nog niet verkeerd. Als er dominees zijn die zichzelf in het middelpunt zetten ga jij ook niet zeggen dat er daar maar geen dominees meer moeten zijn en dat er enkel preken gelezen moeten worden.
Wat je doet is dus symptoombestrijding.

[refo]

Wie het woord 'snoever' gebruikt voor een ander, bidt eigenlijk 'o God, ik dank U, dat ik niet ben als die snoever daar verderop. Wij hebben een sobere dienst.'.
Vanuit een vermeende tollenaarsgestalte. Het wordt allemaal erg ingewikkeld.

[Fjodor]

Wie het woord 'snoever' gebruikt voor een ander, bidt eigenlijk 'o God, ik dank U, dat ik niet ben als die snoever daar verderop. Wij hebben een sobere dienst.'.
Vanuit een vermeende tollenaarsgestalte. Het wordt allemaal erg ingewikkeld.

Dat doet Paulus dan zeker ook als hij praat over hypocrieten?
En heb je wel eens gelezen wat David allemaal over anderen zegt?

[Tiberius]

Van horen lezen. Ik ontvang het kerkblad van de betreffende gemeente, waarin genoemde getuigenissen beschreven worden.

En je hebt ook het dagelijks leven van de getuigenis afleggers (snoevers) voldoende helder om het kunnen concluderen dat er verder 'niets van te merken' is?

Laat ik het zo zeggen: de vruchten van wereldgelijkvormigheid tieren weliger dan enig ander.

Dan moet je niet het openbaar getuigenis dat die mensen afleggen bekritiseren maar het belijdenis doen op zich. Wat jij hier zegt geeft helemaal niet aan dat de een openbaar vertellen van de weg tot de geloofsbelijdenis die bepaalde mensen mee hebben gemaakt verkeerd is.
En je zegt dat de mens zelf vaak in het middelpunt wil staan, ja ik geloof best dat dat vaak gebeurt, maar daarmee is het principe nog niet verkeerd. Als er dominees zijn die zichzelf in het middelpunt zetten ga jij ook niet zeggen dat er daar maar geen dominees meer moeten zijn en dat er enkel preken gelezen moeten worden.
Wat je doet is dus symptoombestrijding.

Wat die predikanten betreft, daar heb je gelijk in. Dat is ook een groot gevaar voor hen, velen zullen zich dat wel realiseren en bidden of ze voor hoogmoed bewaard mogen worden.
Maar de prediking van het Woord is het door God verordineerde middel tot zaligheid. Daar moeten we ons dus aan houden.
Dat geldt niet voor allerlei menselijke getuigenissen tijdens erediensten, zelfs al zou het altijd met een oprecht hart zijn.

[Luther]

Maar de prediking van het Woord is het door God verordineerde middel tot zaligheid. Daar moeten we ons dus aan houden. Dat geldt niet voor allerlei menselijke getuigenissen tijdens erediensten, zelfs al zou het altijd met een oprecht hart zijn.

Van harte mee eens! Volgens mij heeft de Heere ook al een getuigenis ingesteld in de eredienst, namelijk het Heilig Avondmaal. Daarmee getuigt men toch, midden in de dood te liggen? Daarmee getuigt men toch zijn zonden en vervloeking? Daarmee getuigt men toch, de gewisse belofte van God te geloven, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus, vergeven zijn? Daarmee getuigt men toch dat men in de conciëntie gezind is, voortaan van harte waarachtige dankbaarheid jegens God te bewijzen?

Lijkt me voldoende.

[Fjodor]

Wat die predikanten betreft, daar heb je gelijk in. Dat is ook een groot gevaar voor hen, velen zullen zich dat wel realiseren en bidden of ze voor hoogmoed bewaard mogen worden.
Maar de prediking van het Woord is het door God verordineerde middel tot zaligheid. Daar moeten we ons dus aan houden.
Dat geldt niet voor allerlei menselijke getuigenissen tijdens erediensten, zelfs al zou het altijd met een oprecht hart zijn.

Van harte mee eens! Volgens mij heeft de Heere ook al een getuigenis ingesteld in de eredienst, namelijk het Heilig Avondmaal. Daarmee getuigt men toch, midden in de dood te liggen? Daarmee getuigt men toch zijn zonden en vervloeking? Daarmee getuigt men toch, de gewisse belofte van God te geloven, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus, vergeven zijn? Daarmee getuigt men toch dat men in de conciëntie gezind is, voortaan van harte waarachtige dankbaarheid jegens God te bewijzen?

Lijkt me voldoende.

Het enige wat jullie hier zeggen is dat jullie het liever op een andere manier zien. Ga dan niet die manier van openbaar vertellen afkraken, maar gun anderen hun vrijheid. Hoe vaak zegt David niet dat hij van Gods grote daden zal getuigen?!, mogen we dat dan niet nadoen?
(En ga nu niet zeggen dat die mensen meer van hun eigen daden getuigen, want dat gaat over iets anders, namelijk over de vraag of ze eigenlijk wel belijdenis mogen doen.)
Verder trouwens volledig eens met wat je over het avondmaal zegt.

[helma]

ik dacht dat het bij de strict baptist ook de gewoonte was om een getuigenis te geven aan de gemeente voordat de doop plaatsvindt
ik vind het ook wel iets moois hebben

[Luther]

Wat die predikanten betreft, daar heb je gelijk in. Dat is ook een groot gevaar voor hen, velen zullen zich dat wel realiseren en bidden of ze voor hoogmoed bewaard mogen worden.
Maar de prediking van het Woord is het door God verordineerde middel tot zaligheid. Daar moeten we ons dus aan houden.
Dat geldt niet voor allerlei menselijke getuigenissen tijdens erediensten, zelfs al zou het altijd met een oprecht hart zijn.

Van harte mee eens! Volgens mij heeft de Heere ook al een getuigenis ingesteld in de eredienst, namelijk het Heilig Avondmaal. Daarmee getuigt men toch, midden in de dood te liggen? Daarmee getuigt men toch zijn zonden en vervloeking? Daarmee getuigt men toch, de gewisse belofte van God te geloven, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus, vergeven zijn? Daarmee getuigt men toch dat men in de conciëntie gezind is, voortaan van harte waarachtige dankbaarheid jegens God te bewijzen?

Lijkt me voldoende.

Het enige wat jullie hier zeggen is dat jullie het liever op een andere manier zien. Ga dan niet die manier van openbaar vertellen afkraken, maar gun anderen hun vrijheid. Hoe vaak zegt David niet dat hij van Gods grote daden zal getuigen?!, mogen we dat dan niet nadoen?
(En ga nu niet zeggen dat die mensen meer van hun eigen daden getuigen, want dat gaat over iets anders, namelijk over de vraag of ze eigenlijk wel belijdenis mogen doen.)
Verder trouwens volledig eens met wat je over het avondmaal zegt.

Wij moeten niet wijzer willen zijn dan de Heere Zelf. Als Hij de sacramenten o.a. ter getuigenis heeft ingesteld, moeten we niet allerlei andere vormen willen instellen, waarvan het gevaar levensgroot is om een mens in het middelpunt te stellen.

[Tiberius]

(En ga nu niet zeggen dat die mensen meer van hun eigen daden getuigen, want dat gaat over iets anders, namelijk over de vraag of ze eigenlijk wel belijdenis mogen doen.)

Nee, dat ben ik niet me je eens (de rest overigens ook niet, maar dat had ik al gemeld).
Het kan zijn, dat iemand met een oprecht hart belijdenis af wil leggen, maar door een zekere morele druk een egocentrisch getuigenis aflegt.
Je ziet dat bij gezelschappen ook wel, als oprechte mensen gaan vertellen hoe ze de avondmaalsgang ervaren hebben: ze komen dan zelf in het middelpunt te staan en niet Christus.

[Joannah]

ik dacht dat het bij de strict baptist ook de gewoonte was om een getuigenis te geven aan de gemeente voordat de doop plaatsvindt
ik vind het ook wel iets moois hebben

Inderdaad, er is voor een dopeling geen dierbaarder moment in zijn leven dan wanneer hij middels de doop mag belijden dat hij zijn oude leven vaarwel zegt .Een vraag van een goed geweten tot God, door de opstanding van Jezus Christus.(1Pet 3:21)

[Luther]

(En ga nu niet zeggen dat die mensen meer van hun eigen daden getuigen, want dat gaat over iets anders, namelijk over de vraag of ze eigenlijk wel belijdenis mogen doen.)

Nee, dat ben ik niet me je eens (de rest overigens ook niet, maar dat had ik al gemeld).
Het kan zijn, dat iemand met een oprecht hart belijdenis af wil leggen, maar door een zekere morele druk een egocentrisch getuigenis aflegt.
Je ziet dat bij gezelschappen ook wel, als oprechte mensen gaan vertellen hoe ze de avondmaalsgang ervaren hebben: ze komen dan zelf in het middelpunt te staan en niet Christus.

Inderdaad. En bedenk dan ook hoe men het dan zo goed / mooi mogelijk wil formuleren.

[Joannah]

Wat die predikanten betreft, daar heb je gelijk in. Dat is ook een groot gevaar voor hen, velen zullen zich dat wel realiseren en bidden of ze voor hoogmoed bewaard mogen worden.
Maar de prediking van het Woord is het door God verordineerde middel tot zaligheid. Daar moeten we ons dus aan houden.
Dat geldt niet voor allerlei menselijke getuigenissen tijdens erediensten, zelfs al zou het altijd met een oprecht hart zijn.

Van harte mee eens! Volgens mij heeft de Heere ook al een getuigenis ingesteld in de eredienst, namelijk het Heilig Avondmaal. Daarmee getuigt men toch, midden in de dood te liggen? Daarmee getuigt men toch zijn zonden en vervloeking? Daarmee getuigt men toch, de gewisse belofte van God te geloven, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus, vergeven zijn? Daarmee getuigt men toch dat men in de conciëntie gezind is, voortaan van harte waarachtige dankbaarheid jegens God te bewijzen?

Lijkt me voldoende.

Het enige wat jullie hier zeggen is dat jullie het liever op een andere manier zien. Ga dan niet die manier van openbaar vertellen afkraken, maar gun anderen hun vrijheid. Hoe vaak zegt David niet dat hij van Gods grote daden zal getuigen?!, mogen we dat dan niet nadoen?

Want uit den overvloed des harten spreekt den mond.
Een waarlijk bekeerde zal niet anders kunnen dan getuigen, denk ik.

[Fjodor]

(En ga nu niet zeggen dat die mensen meer van hun eigen daden getuigen, want dat gaat over iets anders, namelijk over de vraag of ze eigenlijk wel belijdenis mogen doen.)

Nee, dat ben ik niet me je eens (de rest overigens ook niet, maar dat had ik al gemeld).
Het kan zijn, dat iemand met een oprecht hart belijdenis af wil leggen, maar door een zekere morele druk een egocentrisch getuigenis aflegt.
Je ziet dat bij gezelschappen ook wel, als oprechte mensen gaan vertellen hoe ze de avondmaalsgang ervaren hebben: ze komen dan zelf in het middelpunt te staan en niet Christus.

Dan blijft het symptoombestrijding. En nog even de rest, want waar heeft de Heere verordineerd dat er geen getuigenissen in de eredienst plaats zullen vinden? Nergens. En als Hij het heilig avondmaal instelt betekent dat niet dat er geen andere dingen meer gedaan mogen worden.

[Joannah]

(En ga nu niet zeggen dat die mensen meer van hun eigen daden getuigen, want dat gaat over iets anders, namelijk over de vraag of ze eigenlijk wel belijdenis mogen doen.)

Nee, dat ben ik niet me je eens (de rest overigens ook niet, maar dat had ik al gemeld).
Het kan zijn, dat iemand met een oprecht hart belijdenis af wil leggen, maar door een zekere morele druk een egocentrisch getuigenis aflegt.
Je ziet dat bij gezelschappen ook wel, als oprechte mensen gaan vertellen hoe ze de avondmaalsgang ervaren hebben: ze komen dan zelf in het middelpunt te staan en niet Christus.

Toevallig stond daarover gisteren een interessant stuk op CIP.

http://www.cip.nl/nieuwsbericht_detail.asp?id=16839