memento schreef:1. Geen hoofdletters gebruiken is een goede gewoonte bij Bijbelvertalen. Had de oude SV ook. Het gebruik van hoofdletters betekend namelijk dat je als vertaler de tekst "invult", terwijl de grondtekst dat open laat. Juist bij letterlijk vertalen wil je zo min mogelijk meer of minder zeggen dan de grondtekst.


2. Het wegvertalen van het woord "zaad" is om bijbels-theologische redenen jammer, "zaad" is namelijk een belangrijk woord in het OT. Een goede theoloog weet dat, en vertaald dat niet weg. Hieruit blijkt m.i. toch dat de HSV niet de theologische kennis hebben, die je mag verwachten van Bijbelvertalers/hertalers, en daardoor soms dwaze vertaal-beslissingen nemen. Bv de NBG51 laat "zaad" gewoon staan. Ook moderne Engelse vertalingen die letterlijk willen zijn vertalen "zaad", zoals de NKJV, NASB en RSV. Zelfs de NIV, een meer dynamisch-equivalente vertaling, heeft nog een voetnoot waarin ze de letterlijke vertaling ("zaad") geven.

Ook het UBS Handbook, hét standaard en gezaghebbend naslagwerk voor Bijbelvertalers, wijst op het bijzondere van het woordeke "zaad", en het feit dat dit woord een lange exegetische traditie kent. Het niet raadplegen van UBS Handbook serie, of het negeren van zulke opmerkingen, vind ik enorme missers. Onverantwoorde knoeierij.

Hooflettergebruik maakt een vertaling ontegenzeggelijk duidelijker...
Of vinden we dat weer te subjectief gedacht?

ZWP schreef:

memento schreef: Mja, dit is van het type fout van een chirurg die een been moet amputeren, maar in plaats daarvan in de arm begint te zagen met een kettingzaag. Niet alleen zaagt hij in het verkeerde lichaamsdeel, hij gebruikt ook nog eens niet de goede instrumenten. Je kan dan achteraf zeggen: Oeps, foutje. Maar in zulke chirurgen heb ik dan weinig vertrouwen meer.

Dit voorbeeldje even om aan te geven hoe grote theologische misser de vertaling van die tekst is (de arm in plaats van het been amputeren). Een btje theoloog maakt zo'n fout niet. En daarnaast is ook geen gebruik gemaakt van dé handleiding voor Bijbelvertalers, de UBS Handbook serie (geen gebruik maken van de juiste instrumenten). Het feit dat ze mensen met zulke beperkte theologische kennis hertaalwerk hebben laten uitvoeren (nog laten uitvoeren?), en dat zonder gebruik te maken van de juiste hulpmiddelen, heeft bij mij het vertrouwen in de HSV volledig weggenomen.

Het is geen eerlijke vergelijking, Memento. De operatie was nog niet begonnen (de HSV is nog niet uitgegeven), men was nog aan het voorbereiden. Komt men tijdens de voorbereiding achter een fout, en wordt die fout (waarschijnlijk) gecorrigeerd, is het nog niet goed!?
Ten tweede heb ik niet de kennis om te bepalen of nageslacht werkelijk fout is, of misschien ongewenst. Een UBS handboek zegt mij overigens niks, moeten/kunnen we daarom steunen?
Ten derde kom je hier over als iemand die wél de theologische kennis in huis heeft en het zelf beter zou doen. Mijn inziens niet echt een goede houding. Heb jij de HSV op de hoogte gesteld van deze 'fout'?

1. Het ging mij om het feit dat ze mensen hertaalwerk laten doen, die onbekwaam zijn daarvoor.
2. Nageslacht is absoluut fout, tenzij je een heel vrije dynamisch-equivalente methode voorstaat. Als je bedoeling is een redelijke letterlijke vertaling te maken, dan laat je "zaad" staan. Zelfs sommige dynamisch-equivalente vertalingen doen dat in dit geval, vanwege de theologische betekenis van het woord "zaad". Op de vraag of de UBS Handbook serie te vertrouwen is, is het antwoord: Ja. Deze serie heeft namelijk als doel Bijbelvertalers te helpen bij het vertalen, door mogelijke vertalingen te bespreken, en erop te wijzen als woorden bijbels-theologisch of exegetisch een geschiedenis hebben. Ze doen dat zo objectief mogelijk. De vertaler wordt zo erop geattendeerd dat het een belangrijk woord is, wat het best zo letterlijk mogelijk weergegeven kan worden, omdat anders exegetische of bijbels-theologische lijnen onzichtbaar worden. Voor zover ik weet wordt deze Handbook-serie door alle bijbelvertalers wereldwijd gebruikt, simpelweg omdat het (bij mijn weten althans) het enige werk in zijn soort is, en het alle informatie die voor Bijbelvertalers relevant is, bijeen bundelt.
3. Mijn stelling is heel simpel: De Bijbel is Gods woord. Dat is heilig. Vertalen/hertalen moet daarom uiterst nauwkeurig gebeuren, door mensen die kennis van zaken hebben. Als je zulke fouten ziet, dan is al snel duidelijk dat in ieder geval sommige hertalers de juiste theologische kennis missen om verantwoord te kunnen vertalen. Ik zeg daarmee niet dat theologen beter vertalen, ook die maken fouten, maar niet fouten van dit kaliber. Een professioneel schilder zal incidenteel ook wel eens niet mooi schilderen, misschien zelfs wel door het gebruik van een te grote of te kleine kwast. Maar dat is van een heel andere orde, dan iemand die een bezem gebruikt als kwast, en nadat hij kritiek gekregen heeft op de vele druipers, belooft het opnieuw te gaan schilderen.

Hooflettergebruik maakt een vertaling ontegenzeggelijk duidelijker...
Of vinden we dat weer te subjectief gedacht?

Het maakt het begrijpen soms makkelijker. Maar tegelijkertijd leg je als vertaler dingen in de tekst, die er in de grondtekst niet staan. Zo is er bijvoorbeeld onenigheid tussen uitleggers in de reformatorische traditie, of elke vermelding van "de spruit" in de profetiën wel naar Christus verwijst. Als een vertaler daar dan een hoofdletter gebruikt, of juist daar een hoofdletter weglaat, beïnvloed hij hoe de lezer de tekst leest, en misschien wel op een verkeerde manier. Géén hoofdletters gebruiken is m.i. daarom beter. Het is in ieder geval letterlijker.

Genade door recht schreef:Exact, Oude Waarheid. Zo heeft het bestuur van de HSV zich gepresenteerd, althans zo heeft men het doen voorkomen. Maar ik beschouw dat als een grote leugen. Men heeft in veel gevallen geheel anders vertaald (dus met een andere betekenis) dan de Statenvertalers. De HSV gaat op veel plaatsen verder dan de Nieuwe Bijbelvertaling. Dat de HSV zich tooit met een naam waarin het woord Staten vertaling voorkomt, is dan ook onjuist. Het is een nieuwe vertaling.

Een toon als deze maakt de discussie zo onverdraagzaam als ze nu is. Ontzettend jammer en onnodig.

memento schreef:

ZWP schreef:

memento schreef: Mja, dit is van het type fout van een chirurg die een been moet amputeren, maar in plaats daarvan in de arm begint te zagen met een kettingzaag. Niet alleen zaagt hij in het verkeerde lichaamsdeel, hij gebruikt ook nog eens niet de goede instrumenten. Je kan dan achteraf zeggen: Oeps, foutje. Maar in zulke chirurgen heb ik dan weinig vertrouwen meer.

Dit voorbeeldje even om aan te geven hoe grote theologische misser de vertaling van die tekst is (de arm in plaats van het been amputeren). Een btje theoloog maakt zo'n fout niet. En daarnaast is ook geen gebruik gemaakt van dé handleiding voor Bijbelvertalers, de UBS Handbook serie (geen gebruik maken van de juiste instrumenten). Het feit dat ze mensen met zulke beperkte theologische kennis hertaalwerk hebben laten uitvoeren (nog laten uitvoeren?), en dat zonder gebruik te maken van de juiste hulpmiddelen, heeft bij mij het vertrouwen in de HSV volledig weggenomen.

Het is geen eerlijke vergelijking, Memento. De operatie was nog niet begonnen (de HSV is nog niet uitgegeven), men was nog aan het voorbereiden. Komt men tijdens de voorbereiding achter een fout, en wordt die fout (waarschijnlijk) gecorrigeerd, is het nog niet goed!?
Ten tweede heb ik niet de kennis om te bepalen of nageslacht werkelijk fout is, of misschien ongewenst. Een UBS handboek zegt mij overigens niks, moeten/kunnen we daarom steunen?
Ten derde kom je hier over als iemand die wél de theologische kennis in huis heeft en het zelf beter zou doen. Mijn inziens niet echt een goede houding. Heb jij de HSV op de hoogte gesteld van deze 'fout'?

1. Het ging mij om het feit dat ze mensen hertaalwerk laten doen, die onbekwaam zijn daarvoor.
2. Nageslacht is absoluut fout, tenzij je een heel vrije dynamisch-equivalente methode voorstaat. Als je bedoeling is een redelijke letterlijke vertaling te maken, dan laat je "zaad" staan. Zelfs sommige dynamisch-equivalente vertalingen doen dat in dit geval, vanwege de theologische betekenis van het woord "zaad". Op de vraag of de UBS Handbook serie te vertrouwen is, is het antwoord: Ja. Deze serie heeft namelijk als doel Bijbelvertalers te helpen bij het vertalen, door mogelijke vertalingen te bespreken, en erop te wijzen als woorden bijbels-theologisch of exegetisch een geschiedenis hebben. Ze doen dat zo objectief mogelijk. De vertaler wordt zo erop geattendeerd dat het een belangrijk woord is, wat het best zo letterlijk mogelijk weergegeven kan worden, omdat anders exegetische of bijbels-theologische lijnen onzichtbaar worden. Voor zover ik weet wordt deze Handbook-serie door alle bijbelvertalers wereldwijd gebruikt, simpelweg omdat het (bij mijn weten althans) het enige werk in zijn soort is, en het alle informatie die voor Bijbelvertalers relevant is, bijeen bundelt.
3. Mijn stelling is heel simpel: De Bijbel is Gods woord. Dat is heilig. Vertalen/hertalen moet daarom uiterst nauwkeurig gebeuren, door mensen die kennis van zaken hebben. Als je zulke fouten ziet, dan is al snel duidelijk dat in ieder geval sommige hertalers de juiste theologische kennis missen om verantwoord te kunnen vertalen. Ik zeg daarmee niet dat theologen beter vertalen, ook die maken fouten, maar niet fouten van dit kaliber. Een professioneel schilder zal incidenteel ook wel eens niet mooi schilderen, misschien zelfs wel door het gebruik van een te grote of te kleine kwast. Maar dat is van een heel andere orde, dan iemand die een bezem gebruikt als kwast, en nadat hij kritiek gekregen heeft op de vele druipers, belooft het opnieuw te gaan schilderen.

Hooflettergebruik maakt een vertaling ontegenzeggelijk duidelijker...
Of vinden we dat weer te subjectief gedacht?

Het maakt het begrijpen soms makkelijker. Maar tegelijkertijd leg je als vertaler dingen in de tekst, die er in de grondtekst niet staan. Zo is er bijvoorbeeld onenigheid tussen uitleggers in de reformatorische traditie, of elke vermelding van "de spruit" in de profetiën wel naar Christus verwijst. Als een vertaler daar dan een hoofdletter gebruikt, of juist daar een hoofdletter weglaat, beïnvloed hij hoe de lezer de tekst leest, en misschien wel op een verkeerde manier. Géén hoofdletters gebruiken is m.i. daarom beter. Het is in ieder geval letterlijker.

Maar kan dat, memento? Kun je vertalen zonder beïnvloeding? Ik vind het wel een mooie gedachte, maar vraag me af of je zonder beïnvloeding kunt vertalen. Beïnvloeden strekt zich m.i. verder uit dan alleen het gebruik van hoofdletters. Volgens mij komt bij vertalen ook altijd een vorm van theologisch denken om de hoek kijken, namelijk als er een keus gemaakt moet worden. Statenvertalers hebben ook weleens keuzes moeten maken. Als je die (onvermijdelijke?) hobbel eenmaal neemt, kun je het dan volhouden geen hoofdletters te gebruiken? Is dat overigens verantwoord, als de gemiddelde Bijbellezer moet uitzoeken of Christus wordt bedoeld of niet?

Genade door recht schreef:Maar kan dat, memento? Kun je vertalen zonder beïnvloeding? Ik vind het wel een mooie gedachte, maar vraag me af of je zonder beïnvloeding kunt vertalen. Beïnvloeden strekt zich m.i. verder uit dan alleen het gebruik van hoofdletters. Volgens mij komt bij vertalen ook altijd een vorm van theologisch denken om de hoek kijken, namelijk als er een keus gemaakt moet worden. Statenvertalers hebben ook weleens keuzes moeten maken. Als je die (onvermijdelijke?) hobbel eenmaal neemt, kun je het dan volhouden geen hoofdletters te gebruiken? Is dat overigens verantwoord, als de gemiddelde Bijbellezer moet uitzoeken of Christus wordt bedoeld of niet?

Laat ik de vraag omdraaien: Is het verantwoord als de vertaler voor de lezer bepaalt of het heen verwijst naar God of niet? M.i. is het doel om zo veel mogelijk te vertalen wat er staat. Dus niet minder, maar ook niet meer. Vertalen is in zekere zin altijd interpreteren, maar aangezien je ook teksten kan vertalen zonder hoofdlettergebruik, zie ik geen enkele reden om verder te gaan met interpreteren dan nodig is door hoofdletters toe te voegen.

En, áls je het geoorloofd vind om ter wille van de duidelijkheid de tekst verder te interpreteren dan nodig is, namelijk door hoofdletters te gebruiken, waarom zou je dan letterlijk vertalen, in plaats van dynamisch-equivalent?

Memento, kun je nog even uitleggen (of verwijzen naar een eerdere post) waarom het woordje 'zaad' hier persé moet weergegeven worden? In het huidige Nederlands heeft zaad alleen de betekenis van korrels voor de akkerbouw, waaruit gewassen voortkomen. Je spreekt niet meer van 'zaad' in de betekenis van nageslacht.
Dus de uitdrukking "Abraham en zijn zaad" kan in het modern Nederlands alleen begrepen worden als "Abraham en zijn tarwekorrels", die op het punt staat een akkerland te gaan bezaaien.
Als "Abraham en zijn zaad" blijft staan, begrijp ik overigens prima wat er bedoeld wordt. Helaas is dat voor een behoorlijk deel van de jongeren met wie ik overdag werk niet meer het geval.

Luther schreef:Memento, kun je nog even uitleggen (of verwijzen naar een eerdere post) waarom het woordje 'zaad' hier persé moet weergegeven worden? In het huidige Nederlands heeft zaad alleen de betekenis van korrels voor de akkerbouw, waaruit gewassen voortkomen. Je spreekt niet meer van 'zaad' in de betekenis van nageslacht.
Dus de uitdrukking "Abraham en zijn zaad" kan in het modern Nederlands alleen begrepen worden als "Abraham en zijn tarwekorrels", die op het punt staat een akkerland te gaan bezaaien.
Als "Abraham en zijn zaad" blijft staan, begrijp ik overigens prima wat er bedoeld wordt. Helaas is dat voor een behoorlijk deel van de jongeren met wie ik overdag werk niet meer het geval.

Zaad heeft nog wel meer betekenissen.
Ik zal u de details besparen, want dan wordt dit forum mogelijk niet meer doorgelaten door de klikzeef maar neem op mijn gezag aan: het woord 'zaad' willen we niet meer in de Bijbel zien.

refo schreef:

Luther schreef:Memento, kun je nog even uitleggen (of verwijzen naar een eerdere post) waarom het woordje 'zaad' hier persé moet weergegeven worden? In het huidige Nederlands heeft zaad alleen de betekenis van korrels voor de akkerbouw, waaruit gewassen voortkomen. Je spreekt niet meer van 'zaad' in de betekenis van nageslacht.
Dus de uitdrukking "Abraham en zijn zaad" kan in het modern Nederlands alleen begrepen worden als "Abraham en zijn tarwekorrels", die op het punt staat een akkerland te gaan bezaaien.
Als "Abraham en zijn zaad" blijft staan, begrijp ik overigens prima wat er bedoeld wordt. Helaas is dat voor een behoorlijk deel van de jongeren met wie ik overdag werk niet meer het geval.

Zaad heeft nog wel meer betekenissen.
Ik zal u de details besparen, want dan wordt dit forum mogelijk niet meer doorgelaten door de klikzeef maar neem op mijn gezag aan: het woord 'zaad' willen we niet meer in de Bijbel zien.

Waarom zouden we door het misbruik van een woord het goede gebruik nalaten?
Als je daar aan gaat beginnen, kan je nog wel meer zaken schrappen.

-DIA- schreef:

memento schreef:1. Geen hoofdletters gebruiken is een goede gewoonte bij Bijbelvertalen. Had de oude SV ook. Het gebruik van hoofdletters betekend namelijk dat je als vertaler de tekst "invult", terwijl de grondtekst dat open laat. Juist bij letterlijk vertalen wil je zo min mogelijk meer of minder zeggen dan de grondtekst.


2. Het wegvertalen van het woord "zaad" is om bijbels-theologische redenen jammer, "zaad" is namelijk een belangrijk woord in het OT. Een goede theoloog weet dat, en vertaald dat niet weg. Hieruit blijkt m.i. toch dat de HSV niet de theologische kennis hebben, die je mag verwachten van Bijbelvertalers/hertalers, en daardoor soms dwaze vertaal-beslissingen nemen. Bv de NBG51 laat "zaad" gewoon staan. Ook moderne Engelse vertalingen die letterlijk willen zijn vertalen "zaad", zoals de NKJV, NASB en RSV. Zelfs de NIV, een meer dynamisch-equivalente vertaling, heeft nog een voetnoot waarin ze de letterlijke vertaling ("zaad") geven.

Ook het UBS Handbook, hét standaard en gezaghebbend naslagwerk voor Bijbelvertalers, wijst op het bijzondere van het woordeke "zaad", en het feit dat dit woord een lange exegetische traditie kent. Het niet raadplegen van UBS Handbook serie, of het negeren van zulke opmerkingen, vind ik enorme missers. Onverantwoorde knoeierij.

Hooflettergebruik maakt een vertaling ontegenzeggelijk duidelijker...
Of vinden we dat weer te subjectief gedacht?

In de eerste SV werd god ook met een kleine letter geschreven. Er hangt nog een heel oud bordje in de kerk van Dordt met een tekst waarin God met een kleine letter is geschreven. Ik vind het juist goed om geen hoofdletters te gebruiken. Laat de lezer maar eens zoeken in verklaringen wie/Wie er bedoeld wordt. Laat de lezer er over nadenken, discussies aangaan. Waarom zijn we tegen veranderingen, maar die verandering is toch wel nuttig,makkelijk,reformatorischer?

ZWP schreef:In het boekje "De Statenvertaling herzien" staan nog wat duidelijk voorbeelden.

Enkele voorbeelden waar de SV-ers niet letterlijk vertaalden:

Ef.4:14 "[...]door arglistigheid om listiglijk tot dwaling te brengen."

De vetgedrukte woorden zijn niet letterlijk, er staat namelijk eigenlijk: 'tot de omleiding der dwaling'.

Op vele plaatsen heeft de SV de letterlijk weergave van de Griekse participia (onvoltooide deelwoorden), maar op sommige plaatsen zijn ze ook hiervan afgeweken, bijvoorbeeld:

Mat.15:25 "En zij kwam een aanbad Hem [...]" Er staat in het Grieks namelijk 'en komende en aanbiddende'.
2 Petr. 1:4 "[...]nadat gij ontvloden zijt het verderf [...]" In de grondtekst staat een participium 'ontvloden zijnde'.


Een ander misverstand is dat de SV een volledig concordante vertaling zou zijn. De SV-ers wisten zelf heel goed dat dit onmogelijk zou zijn. Zelfs met kernbegrippen zoals 'sooizoo' lukte dat niet. Het is 43 maal vertaald met 'zaligmaken', 41 maal met 'behouden' en 11 maal met 'verlossen'. De Statenvertalers hebben dus regelmatig contextueel vertaald.

De SV is ook niet altijd consistent. Bijvoorbeeld het woord 'dialogismos' is de 14 keer dat het in het NT voorkomt op maar liefst 7 verschillende wijzen weergegeven, nl. met 'overleggingen', 'bedenkingen, 'gedachten', 'overdenkingen', 'samensprekingen', 'tegensprekingen' en 'twisting'. Het is volgens de mensen van de HSV gemakkelijk terug te brengen tot 2 weergaven, nl. 'overwegingen' en 'meningsverschillen'.

En waarom hebben de SV-ers in de Tien Geboden het in Exodus over 'Gij zult niet echtbreken' en in Deuteronomium over 'Gij zult geen overspel doen'?

En zo staat dit boekje vol met dit soort verhelderende voorbeelden. Te bestellen bij de Stichting.

Veel van die voorbeelden zijn in de diverse parallel topics al door Zonderling weerlegd.

Overigens je voorbeeld van Mat 15,25 klopt niet helemaal: er staat maar één participium, geen twee. Bovendien staat er bij dat participium het woordje "hè", zodat het niet als onvoltooid deelwoord vertaald kan worden.

Wat het woord "dialogismos" betreft: als je in een Griekse Lexicon kijkt, zie je dat dat woord een heel scala van betekenissen heeft.

Wat hoofdlettergebruik betreft, denk ik dat een vereenvoudiging wel beter is. Alleen daar waar het Nederlands een hoofdletter wil (begin van de zin, eigennaam), zou dat ook in een vertaling moeten.

Zowel 'zaad' als 'nageslacht' zijn enkelvoud-woorden die een meervoud (kunnen) suggereren.
Als je aan deze woorden denkt denk je aan een hoeveelheid korrels of mensen.

Het is me trouwens een raadsel waarom Paulus er zo de nadruk op legt dat er staat 'zaad' en niet 'zaden'. ---knip-- Niet toegestaan om zo over de Bijbel te spreken, mvg Tib
Als God het woord gebruikt staat er:

8 En Ik zal u, en uw zaad na u, het land uwer vreemdelingschappen geven, het gehele land Kanaän, tot eeuwige bezitting; en Ik zal hun tot een God zijn.
9 Voorts zeide God tot Abraham: Gij nu zult Mijn verbond houden, gij, en uw zaad na u, in hun geslachten.

Zoek het enkelvoud.

refo schreef:Zowel 'zaad' als 'nageslacht' zijn enkelvoud-woorden die een meervoud (kunnen) suggereren.
Als je aan deze woorden denkt denk je aan een hoeveelheid korrels of mensen.

Het is me trouwens een raadsel waarom Paulus er zo de nadruk op legt dat er staat 'zaad' en niet 'zaden'. Als God het woord gebruikt staat er:

8 En Ik zal u, en uw zaad na u, het land uwer vreemdelingschappen geven, het gehele land Kanaän, tot eeuwige bezitting; en Ik zal hun tot een God zijn.
9 Voorts zeide God tot Abraham: Gij nu zult Mijn verbond houden, gij, en uw zaad na u, in hun geslachten.

Zoek het enkelvoud.

Gen 22,18: En in uw zaad zullen gezegend worden alle volken der aarde, naardien gij Mijn stem gehoorzaam geweest zijt.

Tja en ongetwijfeld had dat in het Hebreeuws een diepere betekenis. Maar komt dat uberhaupt over als je het vertaalt? Zaad staat in de Van Dale als: 1. Plantenvoortbrengsel en 2. Sperma

En daarom is letterlijk vertalen volgens mij niet altijd goed... want de uitdrukking wijst toch op nakomelingen... "U en uw nakomelingen". En dan blijf je denk ik dichter bij de inhoud dan bij "U en uw zaad". Ik denk dat er best veel mensen zijn die daarbij hun wenkbrauwen al fronsen. Maar goed, hoe vertaal je inderdaad. Letterlijk, of inhoudelijk... dat blijft een goed discussiepunt. Misschien moeten ze eens met een vertaling komen waarbij beiden wordt gedaan en de twee vertalingen naast elkaar komen te staan.

Auto schreef:

-DIA- schreef:

wim schreef:Ach, deze leest de SV en geen leest de HSV. Wat maakt het uit?

En de ander leest de NBV en die weer de Willibrordvertaling... anderen lezen zelfs de Koran!

Nou nou nou, om de koran te vergelijken met deze vertalingen is heel kort door de bocht en daar doe je de Nederlandse vertalingen erg te kort mee.

Daarnaast zoveel mensen kunnen de koran niet lezen, omdat de koran in het arabisch is geschreven wat niet beheerst wordt door de Marokaanse, Turkse gemeenschap. Vandaar dat er elke keer van die koranlezers ingevlogen moeten worden uit Saudi Arabie of speciaal opgeleid in Marokko.

Wordt de Koran niet in het Nederlands vertaald dan?

Genade door recht schreef:

ZWP schreef:

Oude-Waarheid schreef: En ik maar denken dat het de HSV om de doen was om woorden (oud nederlands) die de jeugd niet meer kent of leerde om die alleen te wijzigen??

Gelukkig niet. Het een en ander wordt grondig aangepakt, en terecht toch in deze gevallen?

Exact, Oude Waarheid. Zo heeft het bestuur van de HSV zich gepresenteerd, althans zo heeft men het doen voorkomen. Maar ik beschouw dat als een grote leugen. Men heeft in veel gevallen geheel anders vertaald (dus met een andere betekenis) dan de Statenvertalers. De HSV gaat op veel plaatsen verder dan de Nieuwe Bijbelvertaling. Dat de HSV zich tooit met een naam waarin het woord Staten vertaling voorkomt, is dan ook onjuist. Het is een nieuwe vertaling.

Met die wetenschap snap ik niet echt waarom er nog zoveel mensen voor de HSV zijn. Alleen omdat het een begrijpelijker vertaling is?