Huisbezoek, hoe ga jij ermee om?

[vogeltje]

Soms hebben mensen niet de vrijmoedigheid om het ambt neer te leggen, maar kennelijk wel de vrijmoedigheid om hun werk neer te leggen.

Overigens stond er laatst een mooi artikel van ds. P. Mulder in de Saambinder hoe met deze problemen om te gaan. Mensen geven vaak aan wel te weten hoe ze in het ambt zijn gekomen, maar willen eigenlijk van de Heere ook een tekst om het ambt neer te leggen. Zo werkt dat niet: elke keer wanneer iemand herkozen wordt, komt hij opnieuw in het ambt en moet zich daar dus van God toe geroepen weten.

Schaf het herkozen worden af.

Het is niet voor niets dat in de DKO van 1619 er op wordt aangedrongen dat jaarlijks de halve kerkenraad vervangen zou worden.

Iemand mag niet meer dan tweemaal herkiesbaar zijn, volgens de kerkorde van de NHK. Dat wil zeggen dat men op zijn best 12 jaar als ouderling zitten kan ( driemaal ambstperiode van 4 jaar). Dat lijkt me een nuttige bepaling. Vooral ook omdat niemand mag uitgaan van de gedachte, dat hij als één van de weinigen in aanmerking komt voor het ouderlingschap.

Wat ik mooi vind is een uitspraak van Augustinus: 'Een ouderling is God slechts aangenaam in ootmoed, ootmoed, ootmoed.'

[Marco]

Soms hebben mensen niet de vrijmoedigheid om het ambt neer te leggen, maar kennelijk wel de vrijmoedigheid om hun werk neer te leggen.

Overigens stond er laatst een mooi artikel van ds. P. Mulder in de Saambinder hoe met deze problemen om te gaan. Mensen geven vaak aan wel te weten hoe ze in het ambt zijn gekomen, maar willen eigenlijk van de Heere ook een tekst om het ambt neer te leggen. Zo werkt dat niet: elke keer wanneer iemand herkozen wordt, komt hij opnieuw in het ambt en moet zich daar dus van God toe geroepen weten.

Schaf het herkozen worden af.

Het is niet voor niets dat in de DKO van 1619 er op wordt aangedrongen dat jaarlijks de halve kerkenraad vervangen zou worden.

Iemand mag niet meer dan tweemaal herkiesbaar zijn, volgens de kerkorde van de NHK. Dat wil zeggen dat men op zijn best 12 jaar als ouderling zitten kan ( driemaal ambstperiode van 4 jaar). Dat lijkt me een nuttige bepaling. Vooral ook omdat niemand mag uitgaan van de gedachte, dat hij als één van de weinigen in aanmerking komt voor het ouderlingschap.

Wat ik mooi vind is een uitspraak van Augustinus: 'Een ouderling is God slechts aangenaam in ootmoed, ootmoed, ootmoed.'

Twaalf jaar in de kerkenraad is zo lang dat je niet meer kunt stellen dat de kerkenraad 'doorstroomt'. Het principe dat de kerkenraad regelmatig verandert om heerschappij door enkelen te voorkomen is dan volledig overboord gezet.

Herkiesbaar stellen kan als uitzondering nodig zijn. Maar als een ouderling meer dan eens herkozen wordt - en zeker als dat de gewoonte wordt - dan is men op dit punt heel ver afgeweken van de principes die in de DKO worden genoemd. Het wordt voor een ouderling dan wel heel moeilijk, ootmoedig te blijven.

Dan ben ik heel erg blij met de gang van zaken binnen de GKv. Als gemeentelid, omdat het goed is om niet altijd met dezelfde ouderlingen te maken te hebben, maar ook als ex-ouderling. Ik heb één periode mogen dienen, tot mijn termijn er op zat. Dat was een hele mooie en verrijkende ervaring.
Tegelijk was het een opgaaf: er gaat behoorlijk wat tijd inzitten (en wat dat betreft ben ik best wel wat tekortgeschoten). Dat gaat ten koste van andere dingen: van het gezin*, van studie en werk, en ook van andere activiteiten die ik in de gemeente had kunnen doen. Dan is het goed om te weten dat je na vier jaar dienen in het ambt kunt afzwaaien. En mocht een ambtsdrager na een periode van liefst twee jaar rust opnieuw in het ambt geroepen worden, dan kan hij er in ieder geval 'fris' aan beginnen.

Dit periodieke aftreden vraagt wel het een en ander. De vraag naar geschiktheid voor een ambt (want het geldt ook voor diakenen), en ook naar beschikbaarheid is dan ook een bijna-standaard vraag op een huisbezoek. Ook wordt de gemeente actief betrokken in het aangeven van broeders die zij geschikt acht.

* Toen ik aantrad was van een gezin nog geen sprake. Ik was een jaar ouderling toen ik mijn vrouw ontmoette. Dochtertje is geboren na het einde van de termijn, en ook nadat we naar Waddinxveen zijn verhuisd.

[Bureaucraat]

Ze hebben hun ambt van Christus ontvangen en zijn Hem verantwoording schuldig; niet aan allerlei vermeende betweters en zeurpieten. Veel kritiek is geen oprechte bezorgdheid maar komt voort uit de hoogmoed van de postmoderne mens: ik zou het wel veel beter kunnen.

Als de kritiek enkel voortkomt uit hoogmoed, dan geef ik je absoluut gelijk. Maar een ieder kent zo wel zijn voorbeelden van individuele kerkenlaadsleden die een verminderd empathisch vermogen hebben.

Ambtsdragers zijn boven je gesteld, zoals Paulus vele malen in zijn brieven aangeeft.
- Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen
- Erkent degenen, die onder u arbeiden, en uw voorstanders zijn in den Heere, en u vermanen;

Paulus schrijft ook over de vereisten ten aanzien van leiders in de gemeente. Het is dus niet enkel dat de leden van een gemeente beperkt worden door bijbelse richtlijnen.

[Bureaucraat]

En als zondags het 5e gebod behandeld wordt, valt er meer onder dan alleen je vader en moeder. Naar mijn gevoel (uit haar reacties te zien hier en daar in verschillende topics) heeft ze wat moeite met haar opvoeding

Mijns inziens is het nogal een vrije interpretatie om andere bijbelse richtlijnen onder het vijfde gebod te scharen.

[Tiberius]

Ze hebben hun ambt van Christus ontvangen en zijn Hem verantwoording schuldig; niet aan allerlei vermeende betweters en zeurpieten. Veel kritiek is geen oprechte bezorgdheid maar komt voort uit de hoogmoed van de postmoderne mens: ik zou het wel veel beter kunnen.

Als de kritiek enkel voortkomt uit hoogmoed, dan geef ik je absoluut gelijk. Maar een ieder kent zo wel zijn voorbeelden van individuele kerkenlaadsleden die een verminderd empathisch vermogen hebben.

Mij niet bekend, in ieder geval.

Ambtsdragers zijn boven je gesteld, zoals Paulus vele malen in zijn brieven aangeeft.
- Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen
- Erkent degenen, die onder u arbeiden, en uw voorstanders zijn in den Heere, en u vermanen;

Paulus schrijft ook over de vereisten ten aanzien van leiders in de gemeente. Het is dus niet enkel dat de leden van een gemeente beperkt worden door bijbelse richtlijnen.

Goed, maar daarom blijven ze nog wel over ons gesteld.
En we belijden met de catechismus dat ze daarom onder de werking van het vijfde gebod vallen. Of belijd jij dat niet (meer)?

[Afgewezen]

Maar het ging mij om het gebod in letterlijke zin; zo praat je niet over je ouders, of versta jij dat onder eren?

Je kunt als broers en zussen onder elkaar zo best wel over je ouders praten als daar aanleiding toe is. Iets anders is het om het meteen in de buitenwereld te brengen.
In feite praten we hier ook als 'broers' en 'zussen' over 'onze' ambtsdragers en dan kan er best reden zijn voor kritiek.
Het zou wel erg benauwend zijn: nare dingen moeten verdragen en er nog niet eens over mogen praten ook. Dan overvraag je iemand toch wel.

[Marco]

Maar het ging mij om het gebod in letterlijke zin; zo praat je niet over je ouders, of versta jij dat onder eren?

Je kunt als broers en zussen onder elkaar zo best wel over je ouders praten als daar aanleiding toe is. Iets anders is het om het meteen in de buitenwereld te brengen.
In feite praten we hier ook als 'broers' en 'zussen' over 'onze' ambtsdragers en dan kan er best reden zijn voor kritiek.
Het zou wel erg benauwend zijn: nare dingen moeten verdragen en er nog niet eens over mogen praten ook. Dan overvraag je iemand toch wel.

Ehh.. Ja. Klopt.
Maar de grens tussen kritiek en roddelen kan dun zijn. Wat doe je met de kritiek?

[Erasmiaan]

Maar het ging mij om het gebod in letterlijke zin; zo praat je niet over je ouders, of versta jij dat onder eren?

Je kunt als broers en zussen onder elkaar zo best wel over je ouders praten als daar aanleiding toe is. Iets anders is het om het meteen in de buitenwereld te brengen.
In feite praten we hier ook als 'broers' en 'zussen' over 'onze' ambtsdragers en dan kan er best reden zijn voor kritiek.
Het zou wel erg benauwend zijn: nare dingen moeten verdragen en er nog niet eens over mogen praten ook. Dan overvraag je iemand toch wel.

IK HAD HET NIET OVER AMBTSDRAGERS!!!

[Marco]

IK HAD HET NIET OVER AMBTSDRAGERS!!!

Dan hoef je nog niet te gaan schreeuwen.
En je bedoelt dan vermoedelijk het heel vrome gezicht van 'pa'.
Ik kan daar eigenlijk niet echt iets uit opmaken dat daarin de ouders niet geëerd zouden worden. Eerder een verslag van de gebeurtenissen, en dat vader op dit punt de ouderling kennelijk niet heel serieus nam zonder de man direct onderuit te willen halen door hem op dat punt te corrigeren. Wat hij misschien beter wel had kunnen doen, gezien de verdere loop van het bezoek..

[Ander]

laten we hier het huisbezoek wat vlinder beschreef niet gaan bespreken. Ik vond het lollig beschreven maar inhoudelijk is het behoorlijk 'streekromanachtig'.

[Bureaucraat]

En we belijden met de catechismus dat ze daarom onder de werking van het vijfde gebod vallen. Of belijd jij dat niet (meer)?

Het gedeelte van de catechismus waaraan jij refereert is opgesteld op grond van een aantal bijbelteksten, waarvan enkel Rom. 13:1 spreekt over onderdanigheid ten aanzien van allen die over mensen zijn gesteld. De overige referenties spreken louter over de relatie tussen ouders en kind en man en vrouw.

Verder ben ik van mening dat Rom. 13:1 enkel betrekking heeft op wereldlijke overheden, en niet op de kerkelijke ambten. Ik volg daarbij overigens de kanttekenaren. Ik belijd dus niet jouw interpretatie dat de catechismus ook betrekking heeft op de relatie tussen de kerkenraad en een individivuele gelovige.

[Afgewezen]

laten we hier het huisbezoek wat vlinder beschreef niet gaan bespreken. Ik vond het lollig beschreven maar inhoudelijk is het behoorlijk 'streekromanachtig'.

Ik heb niks tegen streekromans, als ze maar goed geschreven zijn.

[Ander]

laten we hier het huisbezoek wat vlinder beschreef niet gaan bespreken. Ik vond het lollig beschreven maar inhoudelijk is het behoorlijk 'streekromanachtig'.

Ik heb niks tegen streekromans, als ze maar goed geschreven zijn.

Nou vlinder, zie hier uw roeping!

[henriët]

Wij hebben afgelopen jaar voor het eerst in heel ons huwelijk ècht huisbezoek gehad. De ouderlingen kenden we eigenlijk nog niet zo goed ( we zaten nog niet zo heel lang in die kerk) maar het was ontzettend fijn en goed, het samen mogen spreken over de wegen die de Heere met Zijn volk gaat, en hoe goed de Heere is enz. De ouderlingen vroegen ook naar de 'alledaagse dingen'maar vroegen daarna gewoon heel eerlijk naar geestelijke zaken, en daar kon vrijuit over gesproken worden, dat was voor ons een heel bijzondere ervaring. Wij waren gewend dat de ouderling en diaken een heleboel zeiden en nu ja, dat was t dan, wat alledaagse dingen delen.. en oh ja, of we t eens waren met de prediking oid.. nee, als ik eerlijk ben waren dat geen huisbezoeken, hoe goed de mannenbroeders hun best ook deden, maar wat ons betreft mochten ze nog wel eens op cursus.. Nu hebben we dus meegemaakt dat het ook echt anders kan..


Wat dat betreft kijk ik nu al uit naar de volgende keer..

[Tiberius]

En we belijden met de catechismus dat ze daarom onder de werking van het vijfde gebod vallen. Of belijd jij dat niet (meer)?

Het gedeelte van de catechismus waaraan jij refereert is opgesteld op grond van een aantal bijbelteksten, waarvan enkel Rom. 13:1 spreekt over onderdanigheid ten aanzien van allen die over mensen zijn gesteld. De overige referenties spreken louter over de relatie tussen ouders en kind en man en vrouw.

Verder ben ik van mening dat Rom. 13:1 enkel betrekking heeft op wereldlijke overheden, en niet op de kerkelijke ambten. Ik volg daarbij overigens de kanttekenaren. Ik belijd dus niet jouw interpretatie dat de catechismus ook betrekking heeft op de relatie tussen de kerkenraad en een individivuele gelovige.

Dan hanteer je een verkeerde interpretatie van de catechismus. Er staat heel duidelijk: "en allen die over mij gesteld zijn".
Dus dat betreft wel degelijk de gezagsverhouding tussen de kerkenraad en de gemeente.

Ursinus, de opsteller van de catechismus, geeft als toelichting:

Zij die in het opzichterambt gesteld zijn, worden begrepen onder de namen „vader” en „moeder”, en het zijn dezen:
1. De ouders, die ons gewonnen hebben, Spr. 23 : 22 en 25.
2. De voogden van de wezen, Esther 2 : 7, 10 en 20.
3. De meesters, leraars en dienaars der gemeente, 2 Kon. 2 : 12 en 6 : 21, en 1 Kor. 4 : 15, Gal. 4 : 19.
4. De Overheden, zowel hogere als lagere, 2 Kon. 8 : 13.
5. Alle oude en bejaarde mensen, 1 Tim. 5 : 1 v.
Deze allen noemt God met de naam van vader en moeder. Want zij allen zijn in de plaats van de ouders, en zijn a.h.w. Gods vicarissen (plaatsvervangers), of staan a.h.w. in Gods plaats, om ons te regeren en te beschermen; en zijn door God Zelf in de plaats van de ouders gesteld, toen de boosheid der mensen begon toe te nemen.
En Hij noemt hier, en gebiedt te eren: de ouders, en niet enige andere regeerders:
1. Omdat de macht en de regering der ouders de eerste en aller-oudste is onder het menselijke geslacht.
2. Omdat dit a.h.w. een regel is, waarnaar alle andere moeten geregeld worden.
3. Omdat deze macht bij de mensen liefelijk en aangenaam is, opdat zij, zich onder die macht, en daarom er zich gaarne aan onderwerpen.
4. Aangezien men aan de ouders het allermeest verplicht is, is de verachting van hen ook (des te) gruwelijker, en wordt dan ook door God streng verboden en gestraft.
Daarom wordt in dit gebod niet alleen de eer der ouders bevolen, maar ook die aan allen, die over ons gesteld zijn; en zo ook weer, niet alleen de gehoorzaamheid van de kinderen, maar ook van allen, die onder iemand anders geplaatst zijn.