David J schreef:Natuurlijk gaat het in deze tekst om de algemene taak van de overheid om de orde te bewaren. Niet op alle overtredingen staat de doodstraf, ook toen niet. Dus vervulde de overheid ook op andere manieren haar rol als 'wreekster tot straf' dan alleen met het letterlijke zwaard.
Ik denk dat voor Paulus de doodstraf voor bepaalde vergrijpen vanzelfsprekend was. Maar dat betekent nog niet dat wij deze daarom ook moeten invoeren. Marnix heeft daarvoor m.i. goede argumenten aangedragen.
Marnix heeft maar 2 "argumenten" gebruikt:
1) een exegese van Johannes 8, die in de rest van dit topic onhoudbaar is gebleken. Zie hiervoor bijvoorbeeld de kanttekenaren.
2) een aanname dat met de zwaard-macht alleen maar orde-houdende maatregelen bedoeld wordt. Dat "argument" is te flauw om serieus te nemen.
Ik zeg overigens ook niet dat de zwaard-macht betekent, dat de overheid voor alle vergrijpen het zwaard moet hanteren. Maar dat het gebruikt wordt om (zeg maar) de bovenkant van de overheidsmacht aan te geven.
Verder zou ik er ook Genesis 9 bij willen betrekken.
Tiberius schreef:Wel dat je met deze exegese van Johannes 8 de plank volledig mis slaat, zoals de kanttekenaren duidelijk aantonen en hier in dit topic herhaaldelijk genoemd is. Misschien dat de exegese van dr. Seldenrijk een beetje gezocht is, die van de kanttekenaren is dat zeker niet.
Ik spreek de kanttekeningen niet tegen. Christus veroordeelt haar niet, en spreekt haar ook niet vrij, overmits Zijn ambt niet was een rechterlijk vonnis over misdadigers uit te spreken, maar als een leraar de zondaren tot bekering te brengen. Ik betoog dat Christus, terwijl Hij niet zelf een uitspraak heeft gedaan, haar heeft gered door haar beschuldigers te laten weggaan. Hij heeft Zich daar actief voor ingezet door ze voor te leggen: Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar. Als Hij haar had willen laten straffen volgens het recht ter plaatse had Hij niets hoeven te doen. Jezus heeft er duidelijk voor gekozen deze vrouw te redden. Dat de kanttekeningen technisch kloppen blijkt uit het vervolg: Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer. Uiteraard zou ik zeggen kloppen de kanttekeningen. Maar die gaan over de positie van Jezus, Hij was niet Degene die een rechtelijk vonnis kon uitspreken. Maar de kanttekeningen gaan niet over de keuze van Jezus om deze vrouw te helpen en van het doodvonnis te redden. Dat staat ook niet ter discussie denk ik. Zijn gedrag, de vraag die Hij de Schriftgeleerden en de Farizeen stelde en Zijn houding naar deze vrouw toe, maakt dat overduidelijk.
Tiberius schreef:Wel dat je met deze exegese van Johannes 8 de plank volledig mis slaat, zoals de kanttekenaren duidelijk aantonen en hier in dit topic herhaaldelijk genoemd is. Misschien dat de exegese van dr. Seldenrijk een beetje gezocht is, die van de kanttekenaren is dat zeker niet.
Ik spreek de kanttekeningen niet tegen. Christus veroordeelt haar niet, en spreekt haar ook niet vrij, overmits Zijn ambt niet was een rechterlijk vonnis over misdadigers uit te spreken, maar als een leraar de zondaren tot bekering te brengen. Ik betoog dat Christus, terwijl Hij niet zelf een uitspraak heeft gedaan, haar heeft gered door haar beschuldigers te laten weggaan. Hij heeft Zich daar actief voor ingezet door ze voor te leggen: Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar. Als Hij haar had willen laten straffen volgens het recht ter plaatse had Hij niets hoeven te doen. Jezus heeft er duidelijk voor gekozen deze vrouw te redden. Dat de kanttekeningen technisch kloppen blijkt uit het vervolg: Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer. Uiteraard zou ik zeggen kloppen de kanttekeningen. Maar die gaan over de positie van Jezus, Hij was niet Degene die een rechtelijk vonnis kon uitspreken. Maar de kanttekeningen gaan niet over de keuze van Jezus om deze vrouw te helpen en van het doodvonnis te redden. Dat staat ook niet ter discussie denk ik. Zijn gedrag, de vraag die Hij de Schriftgeleerden en de Farizeen stelde en Zijn houding naar deze vrouw toe, maakt dat overduidelijk.
Ik volg je hierin niet. De reden dat Jezus geen vonnis uitsprak is omdat Hij kwam om zondaren te bekeren. De doodstraf aanvaardt Hij want de Farizeeers mogen een steen werpen. Als ze zelf maar zonder zonde waren.
Erasmiaan schreef:Ik volg je hierin niet. De reden dat Jezus geen vonnis uitsprak is omdat Hij kwam om zondaren te bekeren. De doodstraf aanvaardt Hij want de Farizeeers mogen een steen werpen. Als ze zelf maar zonder zonde waren.
Jezus wist wat de reactie van de Farizeërs zou zijn natuurlijk, of denk je dat Jezus zou hopen dat er een Farizeër tussen zou staan die zonder zonde was om alsnog 'recht' te doen en de eerste steen te werpen?
Erasmiaan schreef:Ik volg je hierin niet. De reden dat Jezus geen vonnis uitsprak is omdat Hij kwam om zondaren te bekeren. De doodstraf aanvaardt Hij want de Farizeeers mogen een steen werpen. Als ze zelf maar zonder zonde waren.
Jezus wist wat de reactie van de Farizeërs zou zijn natuurlijk, of denk je dat Jezus zou hopen dat er een Farizeër tussen zou staan die zonder zonde was om alsnog 'recht' te doen en de eerste steen te werpen?
Hooguit een die dacht dat hij zonder zonde was.
Ik vrees overigens, dat de huidige Farizeërs minder terughoudend zouden reageren...
Tiberius schreef:Nogmaals de vraag: wat doe je met Romeinen 13? En de NGB?
Ik geloof dat de overheid de macht heeft gekregen om te straffen en om orde te houden (het zwaard). Ik haal hier uit de tekst alleen niet dat het ook specifiek om de doodstraf zou moeten gaan.
Kom, kom. Wel serieus blijven, graag.
Een zwaard uitsluitend om orde te houden?
En dat in de context van Paulus' tijd?
In de tijd van Paulus werkte de overheid meestal met leeuwen... maar goed. De overheid heeft deze macht en verantwoordelijkheid gekregen maar daarmee is het toepasen van de doodstraf toch nog geen opdracht?
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Precies. Dat is wat ik ook wilde zeggen. Zelf denk ik dat overheden het recht hebben de doodstraf op te leggen, maar dat dit geen plicht is. En gegeven de feiten dat
a) Er een alternatieve straf bestaat in de vorm van levenslange opsluiting
b) Er altijd het gevaar bestaat van rechterlijke dwaling
c) De praktijk laat zien dat er geen afschrikwekkende werking uitgaat van de doodstraf
denk ik dat het beter is om de doodstraf niet op te leggen.
Met andere woorden: ik hoef niet zo nodig in Texas te gaan protesteren tegen de doodstraf, maar ik ben er tevreden mee dat we die in Nederland niet kennen.
Op zich kan ik dus prima leven met de exegese dat 'het zwaard' de 'bovenkant van de overheidsmacht' aangeeft. Zolang je er maar niet in leest dat de overheid deze macht ook MOET gebruiken.
FLORIDA - In de Verenigde Staten is geschokt gereageerd op de executie van een ter dood veroordeelde in Florida, omdat na een half uur de dood nog niet ingetreden was. De Puertoricaanse man werd woensdag met een dodelijke injectie terechtgesteld, maar er was een tweede injectie nodig, wat zelden voorkomt, om de man ter dood te brengen.
Normaliter nemen executies in Florida een kwartier in beslag en is de veroordeelde al na enkele minuten bewusteloos. De terechtstelling van de man, de 55-jarige Angel Nieves Diaz, duurde echter 34 minuten. Diaz is veroordeeld voor een moord op een manager van een topless bar in 1979.
Grimas
Diaz keek vlak na het toedienen van de chemicaliën op, knipperde met zijn ogen en leek iets te willen zeggen. Een minuut daarna vertrok zijn gezicht in een grimas. Gedurende 24 minuten na de eerste injectie bleef hij zich bewegen, waarbij hij naar de getuigen keek, zijn lippen likte en lucht uitblies.
De gouverneur van Florida, Jeb Bush, heeft om een grondig onderzoek naar de executie gevraagd, inclusief een autopsie.
Dodelijke injectie
Florida is overgestapt naar dodelijke injecties na een aantal incidenten met de elektrische stoel. De stoel werd tot 2000 nog gebruikt voor executies, maar na het in brand vliegen van iemands hoofd besloot de staat hiermee te stoppen.
Een deskundige zei over de executie van woensdag dat dit geval ernstiger is dan eerdere missers, omdat de ter dood veroordeelde nog bij bewustzijn was. De advocate van Diaz sprak haar afschuw uit en zei er niet aan te twijfelen dat haar cliënt onnodig geleden heeft.
Zij is inmiddels namens een aantal ter dood veroordeelden naar de rechter gestapt, omdat executies door middel van een injectie in strijd zouden zijn met de grondwet.
Onderzoek
De gevangenisleiding belooft een onderzoek in te stellen, maar stelde dat de man geen pijn heeft gevoeld en dat de noodzaak tot het toedienen van een tweede dosis niet geheel onverwacht kwam. Diaz leed aan een leverziekte, maar op de vraag waarom er niet meteen is besloten een grotere dosis toe te brengen werd niet geantwoord.
Familie
De familie van Diaz ontkent dat hij aan een leverziekte leed en een medisch deskundige zei dat een leverziekte de werking van de chemicaliën niet zou kunnen beïnvloeden.
Een deskundige op het gebied van dodelijke injecties gaf aan dat de lichamelijke conditie van een gevangene wel effect kan hebben op de werking van de chemicaliën, maar dat het onwaarschijnlijk is dat de tijd die nodig was om Diaz terecht te stellen volledig toe te schrijven is aan een leverziekte.
Minder executies
Sinds 1999 is het aantal doodstraffen in de VS met 60 procent gedaald, meldde The New York Times. De daling is volgens deskundigen te wijten aan incidenten zoals die van Diaz en aan executies van mensen die later - bijvoorbeeld na een DNA-test - onschuldig bleken te zijn.
Ook zou de laatste jaren de rechtsbijstand van criminelen die mogelijk de doodstraf kunnen krijgen sterk zijn verbeterd. Steeds vaker wordt de hulp ingeroepen van advocaten die gespecialiseerd zijn in het aanvoeren van argumenten om de doodstraf om te zetten in gevangenisstraf.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
interessant artikel over het wereldje waarin dan over dood en leven beslist zou moeten worden . . .
Intermediair schreef:
Advocaat Inez Weski: ‘De rechtsstaat verwordt tot een politiestaat’
Advocaat Inez Weski maakt zich grote zorgen over het optreden van het openbaar ministerie in Nederland. ‘Enorme agressiviteit bij de vervolging.’ ‘Schaamteloosheid, arrogantie.’ Wat is er aan de hand?
Ze manoeuvreert haar Porsche voorzichtig op de veel te krappe parkeerplaats van de rechtbank in Alkmaar. De begroeting is hartelijk. Onder haar arm een tas met dikke stapels documenten. Een hand wordt ferm maar vriendelijk uitgestoken. Haar ogen staren je recht aan. Ze zijn speciaal opgemaakt. Uit duizenden zal je haar herkennen. Bij de rechtbank wijst ze de weg.
Ze omschrijft het gebouw net als veel andere rechtbanken in Nederland als een ‘schrijnend modernistisch gebouw. Elke grandeur wordt vermeden.’ Het recht zo zegt ze moet als het ware in een ‘schuilkelder’ worden gevonden.
We moeten door beveiligingspoortjes om naar binnen te mogen. Eenmaal verder krioelt het van de mensen: rechters, officieren van justitie, advocaten en hun cliënten. De laatsten bijgestaan door vaak luidruchtige familieleden.
Hier is het echt té rumoerig. Er blijkt geen plekje te zijn waar we elkaar rustig kunnen spreken. Zelfs niet in de Advocatenkamer. Het interview zal daarom buiten op een houten bank plaatsvinden. De drukte bij de rechtbank lijkt wel symptomatisch voor de overbelaste rechtspraak.
Wat is er allemaal veranderd sinds u zelf uw eerste stappen in het vak zette? ‘Als advocaat ben ik in 1978 begonnen. Toen waren de waarborgen voor de verdachte buitengewoon belangrijk. Vandaag de dag is er sprake van een ander uiterste. Als je het in 2006 over vrijheidsbeneming van de verdachte hebt, dan is de sky the limit. Er is zelfs sprake van hysterie als het gaat om het strafbaar stellen door de wetgever. De mogelijkheden om opsporingsmiddelen in te zetten, worden ook steeds meer opgerekt. De ruimte die het OM wordt gegund, lijkt onbegrijpelijk. Soms als ik een officier van justitie om stukken vraag, dan krijg ik botweg te horen: Dat weiger ik. Als ik verzoek om getuigen op te roepen, zegt menig officier: Dat doe ik niet. Het OM zegt vaak: Die en die persoon is in beeld gekomen. Als ik dan vraag: Wat bedoelt u daarmee?, dan krijg ik te horen: Dat hoeft u niet te weten, maar we zijn twee jaar met uw cliënt bezig geweest. Alsof dat gegeven al voldoende is!
‘Er is sprake van een enorme agressiviteit bij opsporing en vervolging. Het handelen van het openbaar ministerie vertoont inmiddels een patroon van schaamteloosheid en arrogantie.’
Wat maakt u zelf in feite mee? ‘Ik heb meegemaakt dat de rechter de officier heeft gedaagd om binnen drie weken stukken aan mij te overleggen. De officier weigerde dat. Ik zei tegen de officier: U onderneemt een kamikazeactie. En ik vroeg: Hebt u hierover met de hoofdofficier van justitie overleg gehad? Dat bleek nota bene het verontrustende geval. Vervolgens zei ik tegen hem: U zult knarsetandend die stukken aan mij moeten overhandigen. U hebt geen beroepsmogelijkheden meer. Toch bleef die betreffende officier weigeren. Daarop heb ik een kort geding aangespannen. Ik heb dat geding gewonnen, helaas ontving ik vervolgens slechts een klein deel van de stukken.’
U doelt op de zaak van de hoofdverdachte van de diamantroof op Schiphol. De door u gevraagde dwangsom werd door de kortgedingrechter zelfs gemaximeerd tot twintigduizend euro per dag met een maximum van tweehonderdduizend euro. Is het niet de omgekeerde wereld dat de hoofdverdachte inmiddels tonnen heeft verdiend aan die dwangsom? ‘Nee, integendeel! U zou de vraag kunnen omdraaien: is het niet verontrustend dat het openbaar ministerie zich boven de wet en boven de rechter acht? Wat bleek: de officier van justitie heeft vele cruciale gegevens niet aan de verdediging verstrekt. Onlangs het feit dat wij in het kort geding in het gelijk waren gesteld dat alle stukken ter inzage van de verdediging moesten komen. Het OM dacht dat de beschikking “in redelijkheid” geïnterpreteerd mocht worden.
‘Wat mij niet zint is dat op die manier het openbaar ministerie natuurlijk steeds weer volstrekt in strijd met de werkelijkheid iemand als hoofdverdachte afschildert, zonder dat tegen dat beeld enige verdediging mogelijk wordt gemaakt, bij gebrek aan stukken.’
Ten onrechte veroordeeld
Sinds een jaar weten we dat in tenminste drie gevallen het OM ernaast zat en mensen ten onrechte veroordeeld zijn. Blijft het daarbij? ‘Ik vermoed dat het OM in vele zaken fout zit. Het OM is vaak niet op zoek naar de waarheid, maar naar het rond krijgen van een zaak. De prooi die getoond wordt, moet groot zijn. Voor ons advocaten is het probleem: we beginnen al met een achter-stand, omdat we vaak geen inzicht in het hele dossier hebben. Het OM stelt te vaak voor alsof in het criminele leven alles keurig strak geregeld en georganiseerd is. Dat is een vals beeld en vermoedelijk ingegeven door te veel bioscoopbezoek, en moet meestal de wetgever aanzetten tot het verstrekken van nog meer bevoegdheden. Een soort afpersing. De mens is echter ook in crimineel opzicht bezien nog steeds een chaotisch wezen.’
Het OM heeft het niet makkelijk. Advocaten worden zelf toch ook steeds gehaaider? ‘Dan zeg ik: wat was er eerder, de kip of het ei? Als advocaat moet je steeds meer doen en je krijgt steeds minder op tafel. Alles moet bevochten worden. Hoe vaak heb ik niet meegemaakt dat voor de cliënt ontlastend materiaal was weggegooid en niet in het dossier was gedaan. De officier zei simpelweg: Het was toch niet in het belang van uw cliënt. In feite bleek dat betreffende stukken vaak juist wél een ondersteuning voor het pleidooi van de cliënt waren. Als je vraagt om materiaal wordt al snel gezegd dat je bezig zou zijn met een fishing expedition, in het wilde weg op zoek naar iets bruikbaars. Ik zou zeggen: ja, maar meer in de categorie van graven naar de waarheid.’
Het heeft u aan het denken gezet? ‘Jazeker. Er zijn te veel strafzaken die de zittingszaal niet hadden mogen bereiken. Te vaak zijn er uitspraken waarvan je denkt: die hadden absoluut niet zo gedaan mogen worden. Hoe is het in godsnaam mogelijk? Kennelijk staat het prestige van het OM en soms zelfs een politiek doel boven het belang van het recht. Er wordt naar bewijs gezocht waarvan je van tevoren weet dat het er niet is. Soms kun je de letterlijke verblindheid van het openbaar ministerie en helaas soms ook van rechters feitelijk vaststellen.
‘Zo had ik een zitting in Amsterdam bij het Hof. Het OM toonde videobanden die hét bewijs moesten vormen. Ondanks dat op de beelden zonneklaar niet was te zien dat een bepaald persoon een bepaalde tas droeg, bleven het openbaar ministerie en de rechters zeer lang volhouden dat het wel te zien was. Dan krijg je situaties van “Ik zie ik zie wat u niet ziet”. Blijkbaar is het biologisch en psychologisch mogelijk voor het openbaar ministerie een rechter de voorgehouden illusie ook te laten zien. Uiteindelijk heeft het Hof zich toch weten los te rukken van dat beeld en de cliënt vrij gesproken., maar tijdens die zitting leek het even alsof ik me als enige niet gehypnotiseerde in een zaal vol slachtoffers van een massapsychose bevond.’
Rechtsstaat onder druk
In hoeverre staat de rechtsstaat onder druk? ‘Mijn stelling is: de rechtsstaat is allang tot een politiestaat verworden. Ook al hebben we nog een parlement. We zijn het nog niet voor honderd procent: Nederland is binnen “de uiterwaarden” van de politiestaat gevallen.
‘De laatste strohalmen van de rechtsstaat zijn de journalistiek en de advocatuur. In dit land mag worden afgeluisterd, mogen huiszoekingen worden gedaan, worden bronnen onthuld. Het afluisteren van advocaten gebeurt ook aan de lopende band. Men voelt zich niet meer vrij. De rechtsgang verloopt heel vaak niet eerlijk meer.’
Bent u zelf afgeluisterd? ‘Ik heb niet meegemaakt dat ik zelf werd afgeluisterd. Ik heb wel strafzaken gezien waarin een cliënt bleek te zijn afgeluisterd, en waar ook de telefoongesprekken met mij waren uitgewerkt en zich in het dossier bevonden. dergelijke verslagen horen dan eigenlijk uit de zaken te worden verwijderd, maar dat wordt zelden gedaan.’
Het strenge optreden van justitie is simpel te verklaren: vrijwel alle politieke partijen hebben jarenlang gesmeekt om een hardere aanpak van de criminaliteit. ‘De Tweede Kamer is er mee akkoord gegaan dat de verdediging, maar ook de rechter steeds minder kan toetsen. Het ondervragen van getuigen is aan steeds zwaardere eisen verbonden en kan ook steeds eenvoudiger worden afgewezen.
‘Als je recht gaat spreken zoals het gewone volk wil, (ze wijst) dan is die boom daar aan de overkant zeer geschikt. Ik bedoel maar, daar kun je elke dader aan ophangen. Dat leert de geschiedenis. Justitie moet zijn oren niet naar het volk laten hangen. In wezen kan elke meerderheid een lynchpartij veroorzaken. Maar daarom hebben we een democratie en een rechtsstaat. Minderheden moeten beschermd worden, burgers moeten een eerlijk proces krijgen. Je bent aan het begin van het proces slechts verdachte. Die bescherming is er nauwelijks nog. De rechtsstaat is als het ware verworden tot een feestje voor vrienden. Daarmee wil ik zeggen: een rechtsstaat is er vooral ook voor je vijanden. Een rechtsstaat is noodzakelijk om bescherming te bieden tegen machtsmisbruik, tegen willekeur en ook tegen een woedende meerderheid.
‘Mijn eigen zoon is net als advocaat begonnen. Het is zuur, het is cynisch, maar ik heb hem verteld dat hij als advocaat aan een ongelijke strijd is begonnen. Neem het bewijs dat het OM tegen verdachten verzamelt. Dat gebeurt bijna standaard buiten de advocatuur om. Steeds vaker is er sprake van het anoniem maken van de verdenking en het bewijs. De rechter-commissaris doet dat uiteindelijk in zijn eentje. Ook zo iemand moet gecontroleerd en getoetst worden.
‘Destijds in de Copazaak (de zaak tegen Desi Bouterse; red.) werden acht anonieme getuigen door het OM gepresenteerd, maar omdat het OM de identiteit van sommigen daarvan per ongeluk had onthuld, er nieuwe rechter-commissarissen aantraden en de identiteit van weer andere anonieme getuigen alsnog bekend werd, kon als bij toeval alsnog door de verdediging en de zittingsrechter inhoudelijk de waarde van die anonieme getuigen worden gecontroleerd. In het geval van de Copazaak moest de ene getuige na de andere afvallen vanwege vergaande onbetrouwbaarheid. In hoger beroep kwamen we er dus achter dat die anonieme getuigen volstrekt tegenstrijdige en onbetrouwbare verklaringen hadden afgelegd. Stel dat we niet op dit absolute toeval waren gestuit.
‘We zien te vaak dat het OM gewoon doordendert. Wij als advocaten moeten steeds dieper en dieper graven. Soms moet ik materiaal uit het buitenland halen om Nederlands materiaal te weerleggen. Droevig, diep droevig is dat.’
Toch zult u vaak meemaken dat uw cliënt gewoon een boef en wel degelijk de dader is? (beetje formele toon:) ‘Mensen denken dat het doel altijd vrijspraak is. Soms weet je als advocaat dat dat niet haalbaar is. Dan blijft je doel het proces zo eerlijk mogelijk te laten verlopen. Je streeft het best haalbare resultaat na. Soms voel je je een schaker. Je schuift aan bij het schaakbord en doet je eerste zet. Je weet dat dat je rol is.
‘Ik heb in ernstige zeden- en levensdelicten meegemaakt dat slachtoffers met aanhang in de rechtszaal zaten. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ze hun woede op mij richten. Het is vreemd genoeg zelfs voorgekomen dat men inzag waarom ik een bepaald betoog hield en dat waardeerde, hoe pijnlijk ook voor de toehoorder.’
Dag in dag uit met al die zware zaken bezig. Hoe houdt u dat vol? ‘Ik ontbeer elke vorm van spontaniteit. Ik ben afstandelijk van mezelf. Die afstandelijkheid heb je -f moet je jezelf aanleren. Als advocaat moet je je elk moment bewust zijn van je handelen. Waarom doe ik dit? Wat is het doel dat ik nastreef? Elk kruispunt dat je nadert, moet je even doen stilstaan en nadenken. Je moet als advocaat ook echt niet bang zijn om niet aardig te worden gevonden. Niet vrezen voor het ongelijk. Als jij denkt dat je gelijk hebt, moet je alles doen om het lot te keren. Bij veel zaken heb ik het idee gehad: dit mag niet gebeuren. Het is je taak als advocaat het noodlot af te weren.
‘Tegen beginnende advocaten zeg ik altijd: Denk na over je eigen onafhankelijkheid. Je moet altijd tegen jezelf kunnen zeggen: Ik houd ermee op. Je moet zelf nooit deel van het dossier worden. Feitelijk niet en emotioneel niet. Je moet je als advocaat niet laten leven. Niet door de officier, niet door het politieteam en niet door de rechter. Door niemand! Maar je moet wel een ziel en een geweten hebben. Er is niet zoiets als een holle ruimte in je hoofd.’
CV Inez N. Weski
- Inez N. Weski studeerde rechten in Rotterdam. Haar leeftijd is het best bewaarde geheim van de Maasstad.
- Eigenlijk wilde ze geen advocaat worden. Haar interesse ging uit naar ‘de belangstelling voor opkomst en ondergang van beschavingen’. Toch koos ze voor het vak omdat ze het ‘de mooiste combinatie van recht in wording en praktijk’ vond. Ze noemt het zelf ‘driedimensionaal denken’.
- Inez Weski deed een aantal grote zaken: de Copazaak, Guus K., oorlogsmisdrijven.
- Ze speurt vele obscure websites af. Voorkeur: ‘Sites van de VN en sites in het buitenland met toegang tot plaatselijke gerechten en wetten/verdragen.’
- Favoriete boek: De Laatste der Rechtvaardigen van André Schwarz-Bart.
Saddam opgehangen. Uitgebreid in het nieuws nu. Op CNN een video waarin te zien is hoe hem de strop wordt omgedaan. Op http://www.refdag.nl is ook een artikel geplaatst.
BAGDAD – De voormalige Iraakse dictator Saddam Hussein is zaterdagmorgen vroeg opgehangen. Hij stierf aan een galg, naar verluidt in een van de militaire centra in de hoofdstad Bagdad waar zijn regime gevangenen martelde. Volgens regeringsfunctionaris Mowaffak al-Rubaie dansten de Irakezen die het vonnis voltrokken van vreugde toen Saddam Hussein dood was. De beulen hadden zelf slachtoffers van Saddam Husseins bewind in hun famile.
Het hele artikel is veel langer, dit is slechts één alinea.
