Het lijkt me goed om eens wat definities te geven. Ik vraag me bijv. af wat precies Godskennis is en wat Christuskennis, en wat het verschil is tussen die twee.

memento schreef:

MV schreef:

memento schreef:Ware ellendekennis is dat een ziel ervaart dat het zonder God (en Christus) in de wereld is. Wie ellendekennis los wil maken van de kennis van God (al is het ten dele) zegt dat ellendekennis mensenwerk is...

Kennis van God is m.i. niet gelijk aan kennis van Christus als persoon?

Dat ligt eraan wat je kennis noemt. Misschien word de kennis van Christus niet ervaren, zoals andere geestelijke zaken gevoelt word. Maar hoe begint de ellendekennis? Met het woord van God. En hoe zouden wij dat woord vertaan zonder de grote Profeet (Christus = gezalfde, ook als profeet!) die ons dat woord uitlegde, en door dat woord ons schuldig stelde? Of denk aan hoe dat woord ons leerde dat wij buiten God zijn, dat dat woord ons leerde dat wij een Middelaar nodig hebben. Zou dat buiten Christus als Profeet kunnen?

Nee, de bekering is van begin tot eind het werk van God Drie-enig, en AlleDrie de Personen worden gekend vanaf het begin van de wedergeboorte, al zij het dat de onderscheiden kennis niet duidelijk is, en ook al onderkennen we die kennis van de Personen pas als we terugkijken op onze bekeringsweg.

Nee, de bekering is van begin tot eind het werk van God Drie-enig

Helemaal me eens!

Hoe functioneert de Christuskennis op het moment van bekering?

Volgens mij zijn we met z'n allen de discussie over aanbod van genade weer in alle hevigheid aan het over doen.....

Leonius schreef:Volgens mij zijn we met z'n allen de discussie over aanbod van genade weer in alle hevigheid aan het over doen.....

Ik zie de verbanden niet helemaal

Nee, de bekering is van begin tot eind het werk van God Drie-enig

Helemaal me eens!

Hoe functioneert de Christuskennis op het moment van bekering?

Ik denk dat de Christuskennis meestal niet onderscheiden wordt, en ook niet te onderscheiden is, in een mens wat zn ellende leert zien. Ik zeg dat onderscheiden niet mogelijk is, omdat de wettische boetvaardigheid (die tijdelijk is, en niet tot bekering leidt) heel veel op de evangelische boetvaardigheid (die niet alleen de eigen ellende ziet, maar ook het gemis van God ervaart) lijkt.

Vanuit dit oogpunt vind ik het ook heel belangrijk dat een mens nooit vrede wordt aangezegd, zolang hij Christus niet kent als zijn Zaligmaker. Want daaraan word de ware bekering gekent, dat het de mens afsnijdt van zichzelf en inlijft in Christus. Zonder afsnijding kan er geen inlijving zijn, en zonder inlijving is de afsnijding waardeloos en leidt dat alleen maar tot de dood (net zoals een tak dood gaat als je m afsnijdt, en niet in-ent in een boom).

memento schreef:

Nee, de bekering is van begin tot eind het werk van God Drie-enig

Helemaal me eens!

Hoe functioneert de Christuskennis op het moment van bekering?

Ik denk dat de Christuskennis meestal niet onderscheiden wordt, en ook niet te onderscheiden is, in een mens wat zn ellende leert zien. Ik zeg dat onderscheiden niet mogelijk is, omdat de wettische boetvaardigheid (die tijdelijk is, en niet tot bekering leidt) heel veel op de evangelische boetvaardigheid (die niet alleen de eigen ellende ziet, maar ook het gemis van God ervaart) lijkt.

Vanuit dit oogpunt vind ik het ook heel belangrijk dat een mens nooit vrede wordt aangezegd, zolang hij Christus niet kent als zijn Zaligmaker. Want daaraan word de ware bekering gekent, dat het de mens afsnijdt van zichzelf en inlijft in Christus. Zonder afsnijding kan er geen inlijving zijn, en zonder inlijving is de afsnijding waardeloos en leidt dat alleen maar tot de dood (net zoals een tak dood gaat als je m afsnijdt, en niet in-ent in een boom).

Gezien je reactie denk ik dat we langs elkaar heenpraten!

Christus kennis staat voor mij voor een bewuste kennis dat Christus voor hem/haar gestorven is (in welke mate dat het dan ook ervaren wordt) Telkens lijkt het alsof ik suggureer dat Christuskennis niet noodzakelijk is.

MEn mag een mens zonder Christus nooit vrede aanzeggen!

MV schreef:

memento schreef:

Nee, de bekering is van begin tot eind het werk van God Drie-enig

Helemaal me eens!

Hoe functioneert de Christuskennis op het moment van bekering?

Ik denk dat de Christuskennis meestal niet onderscheiden wordt, en ook niet te onderscheiden is, in een mens wat zn ellende leert zien. Ik zeg dat onderscheiden niet mogelijk is, omdat de wettische boetvaardigheid (die tijdelijk is, en niet tot bekering leidt) heel veel op de evangelische boetvaardigheid (die niet alleen de eigen ellende ziet, maar ook het gemis van God ervaart) lijkt.

Vanuit dit oogpunt vind ik het ook heel belangrijk dat een mens nooit vrede wordt aangezegd, zolang hij Christus niet kent als zijn Zaligmaker. Want daaraan word de ware bekering gekent, dat het de mens afsnijdt van zichzelf en inlijft in Christus. Zonder afsnijding kan er geen inlijving zijn, en zonder inlijving is de afsnijding waardeloos en leidt dat alleen maar tot de dood (net zoals een tak dood gaat als je m afsnijdt, en niet in-ent in een boom).

Gezien je reactie denk ik dat we langs elkaar heenpraten!

Christus kennis staat voor mij voor een bewuste kennis dat Christus voor hem/haar gestorven is (in welke mate dat het dan ook ervaren wordt) Telkens lijkt het alsof ik suggureer dat Christuskennis niet noodzakelijk is.

MEn mag een mens zonder Christus nooit vrede aanzeggen!

Christus is Profeet, Priester en Koning. Christus kennen is dus deze facetten van Zijn Middelaarschap kennen en in vertrouwen aannemen en in die kennis en dat vertrouwen groeien.

Waarom vereng je Christuskennis dan tot het Priesterlijke ambt? Dan worden er toch zaken uit elkaar getrokken?

Gezien je reactie denk ik dat we langs elkaar heenpraten!

Christus kennis staat voor mij voor een bewuste kennis dat Christus voor hem/haar gestorven is (in welke mate dat het dan ook ervaren wordt) Telkens lijkt het alsof ik suggureer dat Christuskennis niet noodzakelijk is.

MEn mag een mens zonder Christus nooit vrede aanzeggen!

Well, ik hoop het, want dan liggen we aardig op één lijn.

Echter, waar ik tegen schrijf: veelal word er (op meewarige toon, waarbij men het hoofd schud, alsof men zeggen wil: mensen, daar doet u toch niet aan mee) vanaf kansels gezegd: Tegenwoordig zijn er veel mensen die gelijk beginnen met Jezus. Well, ik hoop dat men dat goed bedoelt, maar als we Christus geen plaats geven in de bekering van een mens, vanaf het vroegste moment af, dan spreken we het Woord tegen. Want uit Hem, door Hem en tot Hem zijn alle dingen!

[font=Comic Sans MS]Afijn.................
ik had gevraagd om uitleg over het begrip "Hypercalvinisme".
Dat is me nu duidelijk! [/font]

Leonius schreef:Volgens mij zijn we met z'n allen de discussie over aanbod van genade weer in alle hevigheid aan het over doen.....

Nou he. Wie weet komen we ook nog eens aan de 1100 pagina's.

MV schreef:

Leonius schreef:Volgens mij zijn we met z'n allen de discussie over aanbod van genade weer in alle hevigheid aan het over doen.....

Ik zie de verbanden niet helemaal

Lees dan nog een keer mijn definitie, een paar pagina's terug. Dan zal je merken dat het wel degelijk verband houdt met elkaar....

Pim schreef:

Leonius schreef:Volgens mij zijn we met z'n allen de discussie over aanbod van genade weer in alle hevigheid aan het over doen.....

Nou he. Wie weet komen we ook nog eens aan de 1100 pagina's.

:roll: 8) :

Ach, ik vind de huidige discussie wel interessant. Laten degenen die willen m voortzetten, degenen die het 'oude koek' vinden kunnen m overslaan als ze willen

Pim schreef:

MV schreef:

memento schreef:

Nee, de bekering is van begin tot eind het werk van God Drie-enig

Helemaal me eens!

Hoe functioneert de Christuskennis op het moment van bekering?

Ik denk dat de Christuskennis meestal niet onderscheiden wordt, en ook niet te onderscheiden is, in een mens wat zn ellende leert zien. Ik zeg dat onderscheiden niet mogelijk is, omdat de wettische boetvaardigheid (die tijdelijk is, en niet tot bekering leidt) heel veel op de evangelische boetvaardigheid (die niet alleen de eigen ellende ziet, maar ook het gemis van God ervaart) lijkt.

Vanuit dit oogpunt vind ik het ook heel belangrijk dat een mens nooit vrede wordt aangezegd, zolang hij Christus niet kent als zijn Zaligmaker. Want daaraan word de ware bekering gekent, dat het de mens afsnijdt van zichzelf en inlijft in Christus. Zonder afsnijding kan er geen inlijving zijn, en zonder inlijving is de afsnijding waardeloos en leidt dat alleen maar tot de dood (net zoals een tak dood gaat als je m afsnijdt, en niet in-ent in een boom).

Gezien je reactie denk ik dat we langs elkaar heenpraten!

Christus kennis staat voor mij voor een bewuste kennis dat Christus voor hem/haar gestorven is (in welke mate dat het dan ook ervaren wordt) Telkens lijkt het alsof ik suggureer dat Christuskennis niet noodzakelijk is.

MEn mag een mens zonder Christus nooit vrede aanzeggen!

Christus is Profeet, Priester en Koning. Christus kennen is dus deze facetten van Zijn Middelaarschap kennen en in vertrouwen aannemen en in die kennis en dat vertrouwen groeien.

Waarom vereng je Christuskennis dan tot het Priesterlijke ambt? Dan worden er toch zaken uit elkaar getrokken?

Pim, je hebt gelijk.

De zondaar maakt m.i. eerst kennis met zijn profetische bediening!

Fijn dat je de ambtem aankaart. Ik zat inderdaad op de schoei van Zijn middelaarswerk

Ik herzeg u.....

plebe schreef:[font=Comic Sans MS]Afijn.................
ik had gevraagd om uitleg over het begrip "Hypercalvinisme".
Dat is me nu duidelijk! [/font]