kinderen geheiligd in Christus

[cannabis]

Nee, dat denk ik ook niet.

[Miscanthus]

Nee, dat denk ik ook niet.

8)

[Miscanthus]

Miscanthus is correct. Either in the covenant or not. Scripture is clear. But election and the covenant or grace are not to be separated. The covenant of grace was made between God the Father and Christ. The elect were considered in Christ. This relates to the doctrine of eternal justification, again.

Maar ik denk niet dat Miscanthus het met je eens is...

Als je denkt dat alleen de uitverkorenen in het verbond begrepen zijn, doe je de zichtbare verbondssluiting van God met Abraham en zijn zaad geweld aan. Ik zal u tot en God zijn en uw zaad na u in hun geslachten.

In plaats van door omhelzing van deze genadige belofte, de Liefde van God te verstaan, proberen we dan door speculatie -in plaats van door geloof- ons bezig te houden met een verbond dat in de eeuwigheid met de uitverkorenen is gesloten. We houden dan geen rekening met het geopenbaarde verbond, wat God met de zichtbare kerk heeft opgericht.
Dat zichtbare verbond gaat over belofte en geloof.
Dat zgn eeuwige verbond met Christus gaat meer over kennis van wedergeboorte en inwendige roeping en verborgen werkingen des Geestes en over de ware (onzichtbare) kerk dan over belofte en geloof voor een zichtbare kerk.

[Marnix]

En dat vind ik nou zo troosteloos.

Je bent wel in 't verbond geboren, maar het heeft eigenlijk niets te betekenen. Wanneer God niet nóg wat doet, heb je er feitelijk niets aan.

Als dat zo zou zijn is het inderdaad troosteloos. Met Leviticus 26 wilde ik duidelijk maken dat we binnen het verbond geboren worden als kinderen van gelovigen, en dat dit zeker wat zegt. Maar je krijgt wel de verantwoordelijkheid wat je daarmee doet, de bijbel geeft, zoals ik eerder ook heb uitgelegd, het verbond verbreken. Dat is wat anders dan dat het verbond niet zou gelden. Als dat zo zou zijn zou de doop van geen waarde zijn, maar je zit in het verbond, en valt daar niet uit onder het motto "we hebben allemaal bekering nodig". Bekering hebben we allemaal nodig, elke dag.... maar God sloot een verbond met je een vraagt van je om je iedere keer weer te bekeren. Doe je dat niet, dan verbreek je het verbond met Hem. Dat is dus een wezelijk verschil!

Heel duidelijk komt het naar voren bij kinderen. Ze kunnen nog niet voor God kiezen, ze kunnen zich nog niet bekeren. Toch sluit God het verbond met ze, en zijn ze dus in het verbond. Als een kind van gelovige ouders komt te overlijden, mogen we daarom zeker weten dat het kind behouden is omdat het een verbondskind is.... Zou het verbond leeg zijn, dan zouden we geloven dat het kind verloren was omdat het zich niet had bekeerd/kunnen bekeren.

[ego flos]

Even duidelijk: ik zeg dat niet. Maar ik vind het troosteloos als anderen dat zeggen.

Verder ben ik het wel eens.
De moeilijkheid is dat wat genoemd wordt 'verbondsoptimisme' steevast afglijdt naar een (te) losse levenswandel. Levensheiliging, kerkgang etc wordt als overbodig overboord gezet en voor je 't weet is er geen verschil tussen de kerkmens en 'de wereld' meer over. Ze doen allebei overal aan mee. De een omdat 'God niet bestaat' en de andere 'weer of geen weer, loof de Heer'. En dat klopt niet.

Dus een huiver voor dat automatische snap ik goed. Maar het is toch 'automatischer' dan men denkt. Vandaar ook dat de reformatoren durfden zeggen dat de vroeggestorven 'kinderen van gelovigen' behouden waren. Nu zeggen we: 'nounounou, daarin gingen ze te ver!!'

[Afgewezen]

Dat zgn eeuwige verbond met Christus gaat meer over kennis van wedergeboorte en inwendige roeping en verborgen werkingen des Geestes en over de ware (onzichtbare) kerk dan over belofte en geloof voor een zichtbare kerk.

Het een staat toch niet los van het ander?

Dus een huiver voor dat automatische snap ik goed. Maar het is toch 'automatischer' dan men denkt.

Dit las ik bij drs. H. de Jong (Ned. Gereformeerd) als een van zijn conclusies van een exegetisch onderzoek van het verbond in OT en NT:
“Het verbond der genade, zoals wij gewend zijn daarover te spreken is de genaderuimte waarbinnen wij onder de beademing van Gods heilswoord worden gebracht, maar waarbinnen wij ook onze eigen onmacht te zien krijgen en heengeleid worden naar Hem die het voor ons volbracht heeft. Eigenen wij ons door de Heilige Geest deze gehoorzaamheid van Christus toe, dan ontstaat met de Here Jezus een persoonlijke band, die met het woord verbond niet wordt aangeduid, maar die wel de vervulling is van alle goeds waar het verbond het over heeft.
(…)
Van onze kant kant af bezien mogen wij onze intrede in het verbond (als kind, bijvoorbeeld) om het in geloof bepalen van onze houding tegenover Christus onnodig over overbodig te verklaren. Een redenering als deze dat wij door onze geboorte in het verbond burgers van het koninkrijk der hemelen geworden zijn, zoals wij door onze geboorte uit Nederlandse ouders Nederlanders zijn en dat wij alleen maar door een negatieve keuze onszelf buiten dat burgerschap van het koninkrijk der hemelen kunnen plaatsen, zoals het onder ons vrijgemaakten wel eens gesteld wordt, - zo’n redenering verwaarloost wat we in de bijbelse verbondsgeschiedenis zo duidelijk aantreffen, dat namelijk het genadekarakter van het verbond in ieders leven expresselijk geëxpliciteerd wordt en moet worden.”
Drs. De Jong wijst ook een te uitdrukkelijk spreken over het verbond af en wijst op het open karakter van verbond en kerk in de nieuwe bedeling (in het NT wordt het woord verbond heel weinig meer gebruikt, Christus als de inhoud van het verbond staat daar centraal). Dus we moeten geen al te groot verschil creëren tussen de kinderen van de kerk en de kinderen van de wereld. “De liefde van Christus mag iedereen gelijkelijk aangezegd worden. Maar laat zo’n kind (van de wereld Afg.) zich dan door de koorden van Christus’ liefde trekken, dan zal het er niet omheen kunnen de beademingsruimte van het verbond binnen te treden.”

Voor wie dit nu té vindt, heb ik nog wel een goed citaat van ds. G. Boer.

[Marnix]

Vandaar ook dat de reformatoren durfden zeggen dat de vroeggestorven 'kinderen van gelovigen' behouden waren. Nu zeggen we: 'nounounou, daarin gingen ze te ver!!'

Inderdaad.... Het verbond geeft zekerheid.... maar omdat men bang was voor onterechte zekerheid en verbondsautomatisme is men voor die zekerheid een beetje onzeker geworden. Maar de bijbel is duidelijk, vanuit het oude verbond, voor de besnedenen, en ook voor het nieuwe verbond, de gedoopten. We mogen bij Gods verbond horen.... we kunnen deze positie verspelen, het verbond verbreken, maar een kind dat op heel jonge leeftijd komt te overlijden zal die keuze in ieder geval nooit gemaakt kunnen hebben. Dan is die geheiligd in Christus en mogen we geloven dat het kind ook bij God zal zijn.

[ndonselaar]

Cannabis,

Wat is dan het verbond waar diverse keren over gesproken wordt in het Oude Testamtent?

Bij voorbeeld in Exodus 24,8:

Toen nam Mozes dat bloed, en sprengde het op het volk; en hij zeide: Ziet, dit is het bloed des verbonds, hetwelk de HEERE met ulieden gemaakt heeft over al die woorden.

Genesis 17.7:

En Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u, en tussen uw zaad na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God, en uw zaad na u.

[Miscanthus]

......Een redenering als deze dat wij door onze geboorte in het verbond burgers van het koninkrijk der hemelen geworden zijn, zoals wij door onze geboorte uit Nederlandse ouders Nederlanders zijn en dat wij alleen maar door een negatieve keuze onszelf buiten dat burgerschap van het koninkrijk der hemelen kunnen plaatsen, zoals het onder ons vrijgemaakten wel eens gesteld wordt, - zo’n redenering verwaarloost wat we in de bijbelse verbondsgeschiedenis zo duidelijk aantreffen, dat namelijk het genadekarakter van het verbond in ieders leven expresselijk geëxpliciteerd wordt en moet worden.”

God zegt toch duidelijk dat wij Zijn kinderen zijn en dat Hij onze God is? De waarachtigheid hiervan schuildert hij voor onze ogen door de doop. Daarvan spreekt toch ook Matt 8:12 En de kinderen des Koninkrijks zullen uitgeworpen worden in de buitenste duisternis; aldaar zal wening zijn, en knersing der tanden.
Ik wil het dus omdraaien: door de nadruk te leggen op die explicitering, verwaarlozen we Gods beloften en toezegging.
In deze redenering wordt het dus steeds interessanter om te expliciteren. (wat een woord!) Gods belofte vraagt om geloof en een leven in gehoorzaamheid.
We zijn allen geroepen tot Kinderen des Koninkrijks en niet om na te vorsen of dat wel geexpliciteerd is. Dan wordt de aandacht verlegd van Gods belofte en trouw naar het verborgen werk in ons.
En de doop verzegeld nogmaals niet dat wondere werk in ons, maar Gods belofte aan ons.
Maar we vallen in herhaling.....

[Afgewezen]

We zijn allen geroepen tot Kinderen des Koninkrijks en niet om na te vorsen of dat wel geexpliciteerd is.

Flauw! We moeten niks 'navorsen' (trouwens, zelfonderzoek kan nooit kwaad, Miscanthus!), we moeten ons 'bekeren'.
Je wijst er zelf op dat kinderen des koninkrijks verloren kunnen gaan. Dus kind van het koninkrijk zijn zonder bekering is niet voldoende.
Ik krijg onderhand een punthoofd van al dat gepraat over het verbond. We moeten tot God bekeerd worden. Klaaruit. Daar verandert al ons praten over verbond dit en verbond dat niets aan.

[ego flos]

Lastig he, dat verbond? Met klaaruit kun je dat niet aan de kant schuiven. God bedoelt er wat mee. Maar wat?

[Miscanthus]

Lastig he, dat verbond? Met klaaruit kun je dat niet aan de kant schuiven. God bedoelt er wat mee. Maar wat?

Ik ben benieuwd naar het antwoord van afgewezen.....

[Corydoras]

Afgelopen zondag citeerde onze dominee Erskine (hij zei niet of het Ralph of Ebenezer was), dat vond ik wel mooi:


In het Woord hebben we een geschreven recht om tot Christus te gaan.

In de prediking hebben we een gepredikt recht om tot Christus te gaan.

In de Doop hebben we een verzegeld recht om tot Christus te gaan.

[Miscanthus]

Afgelopen zondag citeerde onze dominee Erskine (hij zei niet of het Ralph of Ebenezer was), dat vond ik wel mooi:


In het Woord hebben we een geschreven recht om tot Christus te gaan.

In de prediking hebben we een gepredikt recht om tot Christus te gaan.

In de Doop hebben we een verzegeld recht om tot Christus te gaan.

Ook de Erskines en met hen de "Marrowmen" dachten hierbij aan een verbond gesloten in de Raad des vredes met Christus en in Hem met al de uitverkorenen. In die lijn schrijft ook dominee C. Harink. Het heeft bij hen/m gelukkig niet geleid tot een beperkte beloftenprediking, voorbehouden aan "slechts" uitverkorenen.

[Afgewezen]

Lastig he, dat verbond? Met klaaruit kun je dat niet aan de kant schuiven. God bedoelt er wat mee. Maar wat?

En daar weet Afgewezen geen antwoord op?