refo schreef:Ik weet niet waar je heen wilt, maar als ik dit lees:
Een waar geloof is niet alleen een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, wat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft a, maar ook een vast vertrouwen b, hetwelk de Heilige Geest c door het Evangelie in mijn hart werkt d, dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid e van God geschonken is, uit louter genade, alleen om der verdienste van Christus wil f.
Dan zie ik dat er geen geloof zonder vertrouwen is en kun je dus zeggen: zonder vertrouwen is het onmogleijk God te behagen.
Probleem in jouw (en mijn) kerk is dat geloof ' iets' is. Dat 'iets' wordt in de gelovige ingebracht en gaat dan zijn werk doen. In het eerste ongemerkt. Dat gaat m.i. voorbij aan de kracht die het geloof heeft volgens zondag 7.
1. Well, ook volgens de HC is geloof iets wat ingebracht wordt (de HC noemt dat:
hetwelk de Heilige Geest c door het Evangelie in mijn hart werkt.)
2. Ongemerkt kan het niet zijn, want zo zegt de HC, het is ook een stellig weten. Zolang ik dus niet weet, geloof ik niet. Want zonder weten kan ik ook niet vertrouwen (vertrouwen in iets waarvan ik niet weet of het waar is, is jezelf voor de gek houden). Als de kerk een 'ongemerkt geloof' leert, dwaalt ze.
3. De kracht van het geloof ligt in het weten, en komt openbaar in het vertrouwen. Hoe meer ik 'stellig weet', des te meerder kan ik vertrouwen, kortom, hoe sterker ik weet, des te groter mijn vermogen om mijn geloof in- en uit te leven. Dat christenen weinig uitstralen vandaag de dag komt door een chronisch gebrek aan weten (zeker weten is een apartheid geworden in onze kringen, wat slechts boven de 80 jaar verkregen kan worden), en dus aan vertrouwen...
PS> Ik wil niet specifiek ergens heen. Ik zet alleen maar wat gedachtengangen op digitaal papier...