Mag ik even een vraag opwerpen, voor we meer zeggen: Wat bedoelt als een dominee vanaf de kansel zegt: "Zoals bij Ezau, die het wildbraad zo spoedig had gevonden?" Wat zou een dominee hiermee bedoelen? Zou die dominee hiermee een blokkade opwerpen, of zou dat bedoelt zijn tot zelfonderzoek?

Elders spreekt het Woord van Ezau als een onheilige. En: Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat. Haatte God Zijn schepsel? Of de zonde in Zijn schepsel? Ik denk soms dat hier het geloofsartikel over de predestinatie wel eens een struikelblok kon zijn.

eilander schreef:

samanthi schreef:Als je geestelijke dood bent, zie en ervaar je dit niet, als de Geest je levend maakt ga je zingen ik was verloren en ben gevonden, ik was blind maar nu zie ik. Ik was dood maar nu leef ik.
Dus ze ervaren dat ze dood waren.
Daar zit geen schemer gebied tussen.

Ik zeg niet dat je je niet verloren kan voelen, of doods en dor, maar dat is de prediking van de reformatie niet. Dat is de rechtvaardiging van een goddeloze.

Zo bedoelde ik die zin.

De puriteinen spreken over 'ontwaakte zondaren' en ik denk dat dit een juiste aanduiding is.
De stokbewaarder riep uit 'wat moet ik doen om zalig te worden?' Was hij toen geestelijk dood? Nee, want dan zou het hem niets interesseren. Was hij aan het zingen dat hij verloren was geweest maar nu gevonden? Nou nee...

Lees het boek van Obadiah Sedgwick hier over!

Johann Gottfried Walther schreef:

eilander schreef:

samanthi schreef:Als je geestelijke dood bent, zie en ervaar je dit niet, als de Geest je levend maakt ga je zingen ik was verloren en ben gevonden, ik was blind maar nu zie ik. Ik was dood maar nu leef ik.
Dus ze ervaren dat ze dood waren.
Daar zit geen schemer gebied tussen.

Ik zeg niet dat je je niet verloren kan voelen, of doods en dor, maar dat is de prediking van de reformatie niet. Dat is de rechtvaardiging van een goddeloze.

Zo bedoelde ik die zin.

De puriteinen spreken over 'ontwaakte zondaren' en ik denk dat dit een juiste aanduiding is.
De stokbewaarder riep uit 'wat moet ik doen om zalig te worden?' Was hij toen geestelijk dood? Nee, want dan zou het hem niets interesseren. Was hij aan het zingen dat hij verloren was geweest maar nu gevonden? Nou nee...

Lees het boek van Obadiah Sedgwick hier over!

Maar hebt u daar dan zelf geen mening/gedachte over. We kunnen vaak wel hele preken aanbevelen, maar beter zou het zijn als we het zelf konden verwoorden.
Ook zoiets: We spreken nogal snel over 'zijn of haar mening', maar ik geloof dat de mening van een mensenkind totaal niet ter zake doet. Een mens zou immers naar onze belijdenis moeten buigen onder het Woord?
En nog iets: We zeggen allemaal reformatorisch te zijn. Hoe komt het dat we elkaar eerder veroordelen dan elkaar stichten. Dan zou je denken dat er toch wat tussen ligt.
Zomaar wat opmerkingen.

-DIA- schreef:Mag ik even een vraag opwerpen, voor we meer zeggen: Wat bedoelt als een dominee vanaf de kansel zegt: "Zoals bij Ezau, die het wildbraad zo spoedig had gevonden?" Wat zou een dominee hiermee bedoelen? Zou die dominee hiermee een blokkade opwerpen, of zou dat bedoelt zijn tot zelfonderzoek?

Elders spreekt het Woord van Ezau als een onheilige. En: Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat. Haatte God Zijn schepsel? Of de zonde in Zijn schepsel? Ik denk soms dat hier het geloofsartikel over de predestinatie wel eens een struikelblok kon zijn.

Ik denk dat je hier Jacob bedoelt

samanthi schreef:

-DIA- schreef:Mag ik even een vraag opwerpen, voor we meer zeggen: Wat bedoelt als een dominee vanaf de kansel zegt: "Zoals bij Ezau, die het wildbraad zo spoedig had gevonden?" Wat zou een dominee hiermee bedoelen? Zou die dominee hiermee een blokkade opwerpen, of zou dat bedoelt zijn tot zelfonderzoek?

Elders spreekt het Woord van Ezau als een onheilige. En: Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat. Haatte God Zijn schepsel? Of de zonde in Zijn schepsel? Ik denk soms dat hier het geloofsartikel over de predestinatie wel eens een struikelblok kon zijn.

Ik denk dat je hier Jacob bedoelt

In de eerste zin wel. Maar ik denk dat hier makkelijk doorheen gezien kan worden.

-DIA- schreef:Mag ik even een vraag opwerpen, voor we meer zeggen: Wat bedoelt als een dominee vanaf de kansel zegt: "Zoals bij Ezau, die het wildbraad zo spoedig had gevonden?" Wat zou een dominee hiermee bedoelen? Zou die dominee hiermee een blokkade opwerpen, of zou dat bedoelt zijn tot zelfonderzoek?

Elders spreekt het Woord van Ezau als een onheilige. En: Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat. Haatte God Zijn schepsel? Of de zonde in Zijn schepsel? Ik denk soms dat hier het geloofsartikel over de predestinatie wel eens een struikelblok kon zijn.

Ik zou zeggen dat de dominee iets helderder moet spreken. Als je zo samen moet nadenken over wat bedoeld wordt, kan het eenvoudiger.

-DIA- schreef:

samanthi schreef:

-DIA- schreef:Mag ik even een vraag opwerpen, voor we meer zeggen: Wat bedoelt als een dominee vanaf de kansel zegt: "Zoals bij Ezau, die het wildbraad zo spoedig had gevonden?" Wat zou een dominee hiermee bedoelen? Zou die dominee hiermee een blokkade opwerpen, of zou dat bedoelt zijn tot zelfonderzoek?

Elders spreekt het Woord van Ezau als een onheilige. En: Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat. Haatte God Zijn schepsel? Of de zonde in Zijn schepsel? Ik denk soms dat hier het geloofsartikel over de predestinatie wel eens een struikelblok kon zijn.

Ik denk dat je hier Jacob bedoelt

In de eerste zin wel. Maar ik denk dat hier makkelijk doorheen gezien kan worden.

Dat gaat over een wildbraad, dat kun je niet vergeestelijken, de uitverkiezing is van God, wij weten daar helemaal niets over, het ligt bij de Heere, daar val ik buiten, ook kan niemand zichzelf wedergeboren laten worden, of het geloof werken, wij hebben Zijn Woord, de openbaring van Zijn wil.

Dan zegt de Heere zalig die Mijn Woord hoort en dezelve doet.
Dan zegt de Heere, de Geest werkt het willen en het werken.

En ook jullie hebben niet gewild.

samanthi schreef:

eilander schreef:

samanthi schreef:Als je geestelijke dood bent, zie en ervaar je dit niet, als de Geest je levend maakt ga je zingen ik was verloren en ben gevonden, ik was blind maar nu zie ik. Ik was dood maar nu leef ik.
Dus ze ervaren dat ze dood waren.
Daar zit geen schemer gebied tussen.

Ik zeg niet dat je je niet verloren kan voelen, of doods en dor, maar dat is de prediking van de reformatie niet. Dat is de rechtvaardiging van een goddeloze.

Zo bedoelde ik die zin.

De puriteinen spreken over 'ontwaakte zondaren' en ik denk dat dit een juiste aanduiding is.
De stokbewaarder riep uit 'wat moet ik doen om zalig te worden?' Was hij toen geestelijk dood? Nee, want dan zou het hem niets interesseren. Was hij aan het zingen dat hij verloren was geweest maar nu gevonden? Nou nee...

Liep hij jaren in zijn gemis? Nee...
Hij was die zelfde nacht zeer verheugd dat hij en zijn gezin aan God gelovig geworden was, dus ja voor het morgen was kon hij zingen ik was verloren, maar ben gered.

Oké, nu breng je een nieuw aspect in. Dat ben ik met je eens, ik verdedig absoluut geen theologie die het zou hebben over 'jaren in het gemis lopen.'

eilander schreef:

samanthi schreef:

eilander schreef:

samanthi schreef:Als je geestelijke dood bent, zie en ervaar je dit niet, als de Geest je levend maakt ga je zingen ik was verloren en ben gevonden, ik was blind maar nu zie ik. Ik was dood maar nu leef ik.
Dus ze ervaren dat ze dood waren.
Daar zit geen schemer gebied tussen.

Ik zeg niet dat je je niet verloren kan voelen, of doods en dor, maar dat is de prediking van de reformatie niet. Dat is de rechtvaardiging van een goddeloze.

Zo bedoelde ik die zin.

De puriteinen spreken over 'ontwaakte zondaren' en ik denk dat dit een juiste aanduiding is.
De stokbewaarder riep uit 'wat moet ik doen om zalig te worden?' Was hij toen geestelijk dood? Nee, want dan zou het hem niets interesseren. Was hij aan het zingen dat hij verloren was geweest maar nu gevonden? Nou nee...

Liep hij jaren in zijn gemis? Nee...
Hij was die zelfde nacht zeer verheugd dat hij en zijn gezin aan God gelovig geworden was, dus ja voor het morgen was kon hij zingen ik was verloren, maar ben gered.

Oké, nu breng je een nieuw aspect in. Dat ben ik met je eens, ik verdedig absoluut geen theologie die het zou hebben over 'jaren in het gemis lopen.'

Het kan op twee manieren. Je kunt weten dat het zo niet kan, en toch doorleven ondanks overtuigingen. Dan spreekt onze predikant wel over een houdbare nood waarmee we tot aan onze dood kunnen leven. Dat kan vanzelf niet goed uitkomen.
Als de nood nood wordt, kan een mens niet verder, want hij zou zo niet kunnen leven onder het voelen van zijn nood, de toorn van God over de zonde, de zonde die hij nooit meer ongedaan kan maken, als hij invalt voor het recht van God, dat kan niet lang duren want daaronder zou een mens bezwijken.
En nu het punt waar we ons wel zorgen over kunnen maken, of moesten maken, dat de nood nog houdbaar is. En daarom is het ook veel beter om nu goede boeken te lezen dan om nu verder te discussiëren.

-DIA- schreef:Het kan op twee manieren. Je kunt weten dat het zo niet kan, en toch doorleven ondanks overtuigingen. Dan spreekt onze predikant wel over een houdbare nood waarmee we tot aan onze dood kunnen leven. Dat kan vanzelf niet goed uitkomen.
Als de nood nood wordt, kan een mens niet verder, want hij zou zo niet kunnen leven onder het voelen van zijn nood, de toorn van God over de zonde, de zonde die hij nooit meer ongedaan kan maken, als hij invalt voor het recht van God, dat kan niet lang duren want daaronder zou een mens bezwijken.
En nu het punt waar we ons wel zorgen over kunnen maken, of moesten maken, dat de nood nog houdbaar is. En daarom is het ook veel beter om nu goede boeken te lezen dan om nu verder te discussiëren.

Juist DIA, mooi verwoord. Het gaat hier weer "van dik hout zaagt men planken". Een arm en bekommerd volk wordt vertrapt en krijgt slaag. Daar zal altijd alles tegenop komen en ze moeten het nog toestemmen ook. Ze staan schuldig aan ongeloof en allerlei zonden. En dat ze niet zover kunnen op de weg des geloofs als ze zouden willen is de smart van hun hart.

Gelukkig heeft God beloofd dat Hij (niet mensen, theologen, harde refoforummers) de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.

Het is overigens een grote schande en de treurigheid van de godsdienst van deze tijd dat bekommerden niet aangesproken mogen worden, ja dat zelfs ontkend wordt dat ze er zijn. Zijn niet hooggevoelende, maar vreest!

Erasmiaan schreef:

-DIA- schreef:Het kan op twee manieren. Je kunt weten dat het zo niet kan, en toch doorleven ondanks overtuigingen. Dan spreekt onze predikant wel over een houdbare nood waarmee we tot aan onze dood kunnen leven. Dat kan vanzelf niet goed uitkomen.
Als de nood nood wordt, kan een mens niet verder, want hij zou zo niet kunnen leven onder het voelen van zijn nood, de toorn van God over de zonde, de zonde die hij nooit meer ongedaan kan maken, als hij invalt voor het recht van God, dat kan niet lang duren want daaronder zou een mens bezwijken.
En nu het punt waar we ons wel zorgen over kunnen maken, of moesten maken, dat de nood nog houdbaar is. En daarom is het ook veel beter om nu goede boeken te lezen dan om nu verder te discussiëren.

Juist DIA, mooi verwoord. Het gaat hier weer "van dik hout zaagt men planken". Een arm en bekommerd volk wordt vertrapt en krijgt slaag. Daar zal altijd alles tegenop komen en ze moeten het nog toestemmen ook. Ze staan schuldig aan ongeloof en allerlei zonden. En dat ze niet zover kunnen op de weg des geloofs als ze zouden willen is de smart van hun hart.

Gelukkig heeft God beloofd dat Hij (niet mensen, theologen, harde refoforummers) de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.

Het is overigens een grote schande en de treurigheid van de godsdienst van deze tijd dat bekommerden niet aangesproken mogen worden, ja dat zelfs ontkend wordt dat ze er zijn. Zijn niet hooggevoelende, maar vreest!

Mogen wel aangesproken, maar het mag niet zo zijn dat ze dat levenslang zijn

Erasmiaan schreef:

-DIA- schreef:Het kan op twee manieren. Je kunt weten dat het zo niet kan, en toch doorleven ondanks overtuigingen. Dan spreekt onze predikant wel over een houdbare nood waarmee we tot aan onze dood kunnen leven. Dat kan vanzelf niet goed uitkomen.
Als de nood nood wordt, kan een mens niet verder, want hij zou zo niet kunnen leven onder het voelen van zijn nood, de toorn van God over de zonde, de zonde die hij nooit meer ongedaan kan maken, als hij invalt voor het recht van God, dat kan niet lang duren want daaronder zou een mens bezwijken.
En nu het punt waar we ons wel zorgen over kunnen maken, of moesten maken, dat de nood nog houdbaar is. En daarom is het ook veel beter om nu goede boeken te lezen dan om nu verder te discussiëren.

Juist DIA, mooi verwoord. Het gaat hier weer "van dik hout zaagt men planken". Een arm en bekommerd volk wordt vertrapt en krijgt slaag. Daar zal altijd alles tegenop komen en ze moeten het nog toestemmen ook. Ze staan schuldig aan ongeloof en allerlei zonden. En dat ze niet zover kunnen op de weg des geloofs als ze zouden willen is de smart van hun hart.

Gelukkig heeft God beloofd dat Hij (niet mensen, theologen, harde refoforummers) de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.

Het is overigens een grote schande en de treurigheid van de godsdienst van deze tijd dat bekommerden niet aangesproken mogen worden, ja dat zelfs ontkend wordt dat ze er zijn. Zijn niet hooggevoelende, maar vreest!

Vertrapt en krijgt slaag? Hoeveel dik hout ben jij nu aan het zagen?
Het enige wat tegengesproken wordt, is dat Gods volk het allergrootste deel van hun leven in duisternis blijft en niet weet vrijgesproken te zijn.

Erasmiaan schreef:

-DIA- schreef:Het kan op twee manieren. Je kunt weten dat het zo niet kan, en toch doorleven ondanks overtuigingen. Dan spreekt onze predikant wel over een houdbare nood waarmee we tot aan onze dood kunnen leven. Dat kan vanzelf niet goed uitkomen.
Als de nood nood wordt, kan een mens niet verder, want hij zou zo niet kunnen leven onder het voelen van zijn nood, de toorn van God over de zonde, de zonde die hij nooit meer ongedaan kan maken, als hij invalt voor het recht van God, dat kan niet lang duren want daaronder zou een mens bezwijken.
En nu het punt waar we ons wel zorgen over kunnen maken, of moesten maken, dat de nood nog houdbaar is. En daarom is het ook veel beter om nu goede boeken te lezen dan om nu verder te discussiëren.

Juist DIA, mooi verwoord. Het gaat hier weer "van dik hout zaagt men planken". Een arm en bekommerd volk wordt vertrapt en krijgt slaag. Daar zal altijd alles tegenop komen en ze moeten het nog toestemmen ook. Ze staan schuldig aan ongeloof en allerlei zonden. En dat ze niet zover kunnen op de weg des geloofs als ze zouden willen is de smart van hun hart.

Gelukkig heeft God beloofd dat Hij (niet mensen, theologen, harde refoforummers) de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.

Het is overigens een grote schande en de treurigheid van de godsdienst van deze tijd dat bekommerden niet aangesproken mogen worden, ja dat zelfs ontkend wordt dat ze er zijn. Zijn niet hooggevoelende, maar vreest!

Ware bekommerden kunnen niet buiten Christus, lees de Puriteinen.

Ik denk dat een van de grootste tegenstellingen hier ligt:
De Bijbel en de belijdenis leert dat een mens onwillig is, dat door Gods Geest ook krijgt te ontdekken, en dan gewillig gemaakt wordt om zalig te worden in Gods weg (als verloren zondaar), maar ook nog veel last houdt van alle overblijvende onwilligheid (oude mens)
De godsdienst leert dat als je merkt dat je zelf gewillig bent om zalig te worden, je mag concluderen dat dit het werk van de Geest is, en dat je dus zalig bent of zelf nog een stap moet zetten en dan zalig bent.

postmillennial schreef:Ik denk dat een van de grootste tegenstellingen hier ligt:
De Bijbel en de belijdenis leert dat een mens onwillig is, dat door Gods Geest ook krijgt te ontdekken, en dan gewillig gemaakt wordt om zalig te worden in Gods weg (als verloren zondaar), maar ook nog veel last houdt van alle overblijvende onwilligheid (oude mens)
De godsdienst leert dat als je merkt dat je zelf gewillig bent om zalig te worden, je mag concluderen dat dit het werk van de Geest is, en dat je dus zalig bent of zelf nog een stap moet zetten en dan zalig bent.

Daar ligt inderdaad, heel eenvoudig gezegd, de hele zaak.